Βυζάντιον

Έτσι, μετά τη γυμναστική, τη σάουνα και τον χυμό στο «roof bar», θέσαμε εαυτόν στην υπηρεσία του λαϊκού κινήματος και συμμετείχαμε στα τελευταία μέτρα της πορείας προς την αμερικανική πρεσβεία, με τον τρόπο που πηγαίνεις στην αναστάσιμη λειτουργία λίγο πριν από το «Χριστός Ανέστη». Δυστυχώς, αν και θα ήταν βολικό, η πρεσβεία ήταν κλειστή και δεν κατάφερα, με την ευκαιρία της πορείας, να διεκπεραιώσω και τις σχετικές διαδικασίες για την έκδοση της βίζας μου. Όπως γνωρίζετε, αν επιχειρήσεις τη 17η Νοεμβρίου να εισέλθεις στην αμερικανική πρεσβεία, το πιθανότερο είναι να κερδίσεις ένα δωρεάν ταξίδι για το… μαγευτικό Γκουαντανάμο.
••••

Μαζί με τον ξάδελφο Κώστα λοιπόν παρατηρούσαμε τον όγκο της πορείας και συμφωνήσαμε πως φθίνει δραματικά χρόνο με τον χρόνο. Ο ξάδελφος, που είναι απόφοιτος του Πολυτεχνείου, μου το εξήγησε: «Ο όγκος της πορείας είναι αντιστρόφως ανάλογος με την εισροή πόρων από τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης. Αρκετοί από τους συμμετέχοντες στις πρώτες πορείες έκαναν δουλειές με κοινοτικά χρήματα ή εντάχθηκαν στον Συνασπισμό που σε μεγάλο βαθμό είναι περίπου το ίδιο πράγμα. Μετά πέρασαν τα χρόνια και επήλθε η κόπωση». Δεν συμφώνησα με το επιχείρημά του. Εγώ νομίζω πως η πορεία του Πολυτεχνείου συρρικνώνεται επειδή συμπίπτει με τη «Βέρα στο δεξί» και το «Deal»!..
••••

Είναι και το άλλο. Οι αντιφάσεις που καλλιεργούμε για να μας ταλαιπωρούν. Να σας δώσω ένα προσφιλές παράδειγμα; Ο εκδότης μου. Σήμερα μπορεί να γράφει για τους αγώνες του Πολυτεχνείου, τα οράματα και τις διεκδικήσεις που αιωρούνται ως εκκρεμότητες στον ιστορικό ορίζοντα (άντε να το γράψει ο Βέλτσος αυτό, δεν παίζομαι…). Ο ίδιος εκδότης έγραφε πριν από δύο εβδομάδες για τα «Σόδομα και Γόμορρα» που οικοδομούνται στα σχολεία μας. Από τη μία λοιπόν θέτουμε τα πρότυπα της επαναστατικότητας πάνω στα δικά μας ίχνη -που ήδη έχουν σβηστεί- και από την άλλη γινόμαστε τόσο συντηρητικοί αρνούμενοι να δεχθούμε πως μας έχουν ξεπεράσει οι συνθήκες και τα γεγονότα. Εν ολίγοις, η πορεία του Νοέμβρη φθίνει επειδή όσοι διατηρούν σχέση με τα γεγονότα τρέχουν με τα μαθήματα των παιδιών και δεν βρίσκουν χώρο κοντά στο Πολυτεχνείο για να παρκάρουν το SUV…
••••

Δείτε το και μόνοι σας. Αστυνομικοί μπουκάρουν ως καταληψίες στα γραφεία του κυβερνώντος συντηρητικού κόμματος και το ΚΚΕ συμπαρίσταται. Το βλέπεις στις ειδήσεις, το ακούς στο ραδιόφωνο και πιστεύεις ότι κάποιος σου ρίχνει κρυφά LSD στον καφέ. Δεν εξηγείται αλλιώς…
••••

Έτσι κι εγώ, με τον κυνισμό να βαραίνει τους ώμους και να ασπρίζει τα μαλλιά, βλέπω με ζήλια στο BBC την έναρξη των εργασιών στο βρετανικό κοινοβούλιο. Μα, τι ωραία εικόνα! Η βασίλισσα πήγε με την άμαξά της συνοδευόμενη από ομάδα ιππέων και εκφώνησε την εναρκτήρια ομιλία του θρόνου. Την ίδια ώρα, όπως ορίζει η παράδοση, ένα μέλος της κυβερνήσεως ήταν όμηρος στο παλάτι μέχρι να επιστρέψει η βασίλισσα στον θρόνο της. Υπέροχο! Μα, γιατί να μην έχουμε και εδώ βασιλιά; Ας το ξανασκεφτούμε. Άλλωστε, δεν βρίσκω καμία διαφορά από την υφιστάμενη κατάσταση.

Από τη μία σε κυβερνούν οι απόγονοι του οίκου των Γλύξμπουργκ, από την άλλη τα παιδιά του Μητσοτάκη, του Καραμανλή και των Παπανδρέου. Η ουσία δεν αλλάζει. Αλλάζει όμως η γκλαμουριά. Αλλά ποιος να τη στηρίξει αισθητικά; Άντε και είχαμε βασιλιά. Ποιον θα στέλναμε όμηρο στο παλάτι; Τον Γιακουμάτο; Θα τον έβαζαν να βγάλει τα παπούτσια του, δεν γίνεται. Το κοινοβούλιο σχεδόν έρημο θα υποδεχόταν τον βασιλιά, ενώ στα έδρανα θα είχαν τη θέση που τους αξίζει ο Πολύδωρας, ο Αβραμόπουλος, άντε και η Ζέτα Μακρή. Ας είναι. Ας επιστρατεύσουμε το χιούμορ μας. Του χρόνου να στείλουμε και εμείς αντιπροσωπεία στο βρετανικό κοινοβούλιο με επικεφαλής τον Κώστα Καραμπίνα. Τα υπόλοιπα είναι περιττά.
••••

Το προχωρημένο της στήλης (είμαστε πιο κάτω από τη μέση) μου επιτρέπει να χαλαρώσω κάπως τα ήθη. Με συνεγείρει (και διεγείρει θα έλεγα!) η εικόνα της Έλενας Ράπτη που, ενδεδυμένη με κόκκινο μπουφάν, μοιράζει φυλλάδια υπέρ της δωρεάς οργάνων. Συγκινήθηκα. Και πείστηκα. Ναι, θέλω και εγώ να προσφέρω ένα όργανό μου στην Έλενα. Το όργανο που πάλλεται και φουσκώνει όταν τα μάτια μου τη βλέπουν. Την καρδιά μου…
••••

Να σας πω την αλήθεια, έχω μισό κιλό, άντε 750 γραμμάρια, πληροφορίες και ρεπορτάζ, αλλά βαριέμαι οικτρά να ασχοληθώ μαζί τους. Οφείλω πάντως να συνεχίσω όσα σας είπα την προηγούμενη εβδομάδα για το ενδιαφέρον του Κοπελούζου ως προς την αγορά του ΠΑΟΚ. Τα λέω ξερά. Μίλησα με κυβερνητικό παράγοντα που μου είπε πως το ενδιαφέρον υφίσταται και οι προθέσεις είναι θετικές. Αυτό που ενδιαφέρει τον επιχειρηματία να λάβει ως αντάλλαγμα δεν έχει να κάνει με αγωγούς και ενεργειακά, αλλά με έργο που άπτεται των κατασκευαστικών δραστηριοτήτων του ομίλου. Πιο απλά, θα επιθυμούσε να πάρει μία καλή δουλειά που αποδίδει σταθερό έσοδο και να δίνει ένα ποσοστό στον ΠΑΟΚ. Τόσο ωραία…
••••

Άλλη πληροφορία: τις επόμενες ημέρες θα ακούσετε ίσως σενάρια για την ίδρυση νέου κόμματος με πρωτοβουλία του Ανδρέα Ανδριανόπουλου και του Στέφανου Μάνου. Παραμύθια. Τις προάλλες παρατηρούσα, τρώγοντας πεϊνιρλί, τον Ανδρέα να αγοράζει φαγητό σε πακέτο από εστιατόριο της Εκάλης. Με «casual» ντύσιμο και ελαφρώς ταλαιπωρημένος, δεν μου φάνηκε έτοιμος και κυρίως διαθέσιμος για την ίδρυση κόμματος. Μέχρι φυσιολατρικό όμιλο φιλελεύθερου προβληματισμού τον βλέπω και πολύ τού είναι…
••••

Έχω ενθουσιαστεί με τη δημιουργία ηλεκτρονικών σελίδων από τις εκκλησίες! Επιτέλους, ως πιστοί μπορούμε πλέον να στέλνουμε με «e-mail» ευχές, παρακλήσεις, προσευχές και, τέλος πάντων, να επικοινωνούμε με τον Ύψιστο από το γραφείο μας. Βέβαια αργά ή γρήγορα οι ιερείς θα διαπιστώσουν την απώλεια εσόδων από τα κεριά. Και γι’ αυτό όμως ο Πανάγαθος έχει έτοιμη λύση. Θέλεις να περάσει η προσευχή σου στο σύστημα; Στείλε πρώτα SMS σε τετραψήφιο με χρέωση ένα ευρώ συν ΦΠΑ και η προσευχή θα βρει τον δρόμο της…
••••

Εγώ προσεύχομαι να πάει καλά η προσθήκη στο μουσείο κέρινων ομοιωμάτων των τριών ελλήνων πρωθυπουργών Βενιζέλου, Καραμανλή και Παπανδρέου. Κανονικά έπρεπε να τοποθετήσουν και τον Μητσοτάκη. Αυτό δεν έχει και έξοδα. Όπως είναι, τον παίρνεις, τον… τοποθετείς στο βάθρο και στέκεται μια χαρά για κέρινος!

Η μνήμη πρέπει να διασώζεται με κάθε τρόπο. Όπως και τα διάφορα είδη. Διαπίστωσα, ας πούμε, ότι τα μέσα ενημέρωσης αγνόησαν τη γέννηση του μικρού Τσοχατζόπουλου. Αντιθέτως, τα ίδια κανάλια προβάλλουν με έμφαση τη γέννηση κάποιου πάντα στην Κίνα. Θα ήθελα να ρωτήσω τους υπευθύνους των καναλιών ποιο είδος θεωρούν σπανιότερο: το πάντα ή τον Άκη;
••••

Εδώ και τρεις μέρες προσπαθώ να εξηγήσω στη γυναίκα μου ότι λάθος κατάλαβε και αδίκως καλλωπίζεται, ενώ παραμένει όλο το πρωί στο σπίτι. Όταν λέμε ότι έρχεται ο πολωνός υδραυλικός, δεν εννοούμε ότι ο καλογυμνασμένος καστανόξανθος αλλοδαπός καταφθάνει οσονούπω και μας χτυπάει το κουδούνι. Όχι πως έχουμε πρόβλημα δηλαδή… Καλώς να ορίσει ο άνθρωπος. Άλλωστε, του πολωνού υδραυλικού έχει προηγηθεί η ρωσίδα χορεύτρια…

Προκόπιος