Η σκοπιμότητα κυριαρχεί στη φθινοπωρινή έκθεση της Κομισιόν

Στην εισηγητική έκθεση του προσχεδίου ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών μάς έδωσε τις δικές του προβλέψεις για τις εξελίξεις στα κρίσιμα μακροοικονομικά μεγέθη για το 2006 και το 2007. Και οι προβλέψεις της Κομισιόν και αυτές του κ. Αλογοσκούφη χαρακτηρίζονται από υπερβολική δόση αισιοδοξίας, καθόσον αφορά την «ευημερία των αριθμών». Αντιθέτως, καθόσον αφορά την «ευημερία των Ελλήνων» υπάρχει μια δόση απαισιοδοξίας, κατά πολύ εντονότερη στη φθινοπωρινή έκθεση της Κομισιόν.

Ας δούμε λοιπόν τις προβλέψεις για τις εξελίξεις στους τομείς εκείνους που απεικονίζουν το επίπεδο ευημερίας της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων. Στην έκθεση για το προσχέδιο του προϋπολογισμού 2007 ο κ. Αλογοσκούφης δίνει ρυθμό αύξησης της ιδιωτικής κατανάλωσης 3,8% για το 2006 και για το 2007. Όπως θα θυμούνται οι αναγνώστες μας, στο άρθρο μας της 15/10/2006 με τίτλο «Πώς θα διαμορφωθεί το μακροοικονομικό περιβάλλον κατά το 2007;» είχαμε εκφράσει ζωηρές επιφυλάξεις για την ορθότητα της πρόβλεψης αυτής του υπουργού. Και τώρα η φθινοπωρινή έκθεση της Κομισιόν περιορίζει τους ρυθμούς αύξησης της ιδιωτικής κατανάλωσης στο 3,4% για το 2006, στο 3,2% για το 2007 και στο 3% για το 2008. Αυτό σημαίνει πως και η Κομισιόν συμμερίζεται ότι η ευημερία των Ελλήνων κατά την επόμενη διετία (2007-2008) θα παρουσιάσει αισθητή κάμψη, για τους λόγους που επικαλούμεθα στο παραπάνω άρθρο μας.

Η δημόσια κατανάλωση, σύμφωνα με τις προβλέψεις του κ. Αλογοσκούφη, θα παρουσιάσει ρυθμούς αύξησης 2% για το 2006 και 1,1% για το 2007. Εάν συνέβαινε αυτό, θα ήταν μια απόδειξη περιορισμού του σπάταλου κράτους. Όμως, όπως σε πληθώρα άρθρων μας στη στήλη αυτή έχουμε τονίσει, δεν υπάρχουν ενδείξεις για περιορισμό του σπάταλου κράτους σε μόνιμη βάση. Έτσι οι προβλέψεις της έκθεσης της Κομισιόν για τη δημόσια κατανάλωση είναι ότι αυτή θα παρουσιάσει ρυθμό αύξησης 1,9% για το 2006 και 1,7% για το 2007. Για το 2008 η Κομισιόν προβλέπει ότι θα έχουμε «έκρηξη» στη δημόσια κατανάλωση, καθώς ο ρυθμός αύξησής της θα φτάσει στο 3,8%. Αν επαληθευτεί η πρόβλεψη για αύξηση το 2008 στο 3,8%, αυτό θα σημαίνει ότι οι δημόσιες δαπάνες θα συγκρατηθούν το 2006 και το 2007 για να τερματιστεί το καθεστώς επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας και η απειλή για την επιβολή του προβλεπόμενου χρηματικού προστίμου εις βάρος της χώρας μας και από το 2008 θα έχουμε και πάλι τη θριαμβευτική επάνοδο του σπάταλου κράτους. Όμως έτσι δεν θα μπορέσουμε να πετύχουμε τη δημοσιονομική εξυγίανση που είναι τόσο αναγκαία. Πάντως, η Κομισιόν προβλέπει περιορισμό της συνολικής ζήτησης (αγαθών και υπηρεσιών), από 4,4% που θα διαμορφωθεί το 2006, στο 4% για το 2007 και το 2008, με αρνητικές επιπτώσεις στον ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ κατά τα δύο επόμενα χρόνια.

Στον τομέα των επενδύσεων ο κ. Αλογοσκούφης στο προσχέδιο του προϋπολογισμού 2007 προβλέπει αύξηση των επενδύσεων κατά 8,8% για το 2006 και κατά 7,4% για το 2007. Η έκθεση της Κομισιόν προβλέπει ρυθμούς αύξησης των επενδύσεων 5,6% για το 2006 και 6,2% για το 2007. Για το 2008 η πρόβλεψη είναι ότι ο ρυθμός αύξησης των επενδύσεων θα περιοριστεί και πάλι στο 5,8%. Οι προβλέψεις για τους ρυθμούς αύξησης των επενδύσεων και του κ. Αλογοσκούφη και της Κομισιόν δεν στηρίζονται σε «πείθοντα στοιχεία». Έχουμε τη γνώμη ότι υπάρχει μεγάλη δόση αισιοδοξίας για να μπορέσουν να δικαιολογήσουν τους ρυθμούς αύξησης της απασχόλησης και του ΑΕΠ και το χαρμόσυνο μήνυμα της μείωσης της ανεργίας. Η απασχόληση, κατά την έκθεση της Κομισιόν, εκτιμάται ότι το 2006 θα παρουσιάσει αύξηση 1,4% (εκτίμηση Αλογοσκούφη 1,7%), ενώ το 2007 και το 2008 ο ρυθμός αύξησης θα είναι 1,3%. Εάν έτσι διαμορφωθούν οι ρυθμοί αύξησης της απασχόλησης, δεν δικαιολογείται καθόλου η μείωση της ανεργίας στο 9,3% για το 2006, στο 8,9% για το 2007 και στο 8,6% για το 2008, σύμφωνα με την έκθεση της Κομισιόν. Ο κ. Αλογοσκούφης δίνει ποσοστά ανεργίας 9,2% για το 2006 και 8,2% για το 2007. Με τόσο χλιαρούς ρυθμούς αύξησης της απασχόλησης, πώς μπορεί να δικαιολογηθεί η τόσο σημαντική μείωση της ανεργίας; Ας μας εξηγήσει σχετικά ο κ. Αλογοσκούφης ή κάποιος αρμόδιος παράγων του υπουργείου Απασχόλησης που και αυτό εμπλέκεται στο πρόβλημα της μείωσης της ανεργίας.

Έπειτα από τα παραπάνω δεδομένα απορούμε πώς οι εκτιμήσεις του κ. Αλογοσκούφη και της Κομισιόν συμπίπτουν σχεδόν στον ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ. Οι προβλέψεις του υπουργού Οικονομίας είναι ότι το 2006 και το 2007 θα έχουμε ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ 3,8% ετησίως. Η έκθεση της Κομισιόν προβλέπει ρυθμούς αύξησης 3,8% για το 2006 και 3,7% για το 2007 και το 2008. Οι προβλέψεις της έκθεσης της Κομισιόν προαναγγέλλουν επαχθέστερο μακροοικονομικό περιβάλλον για το 2007 και το 2008. Μείωση της ιδιωτικής κατανάλωσης, μείωση της δημόσιας κατανάλωσης για το 2007, μείωση των επενδύσεων για το 2008 και μείωση της απασχόλησης και για τα δύο επόμενα έτη συνθέτουν την εικόνα του μακροοικονομικού περιβάλλοντος για το 2007 και το 2008. Αν οι προβλέψεις αυτές επαληθευτούν, δεν θα επηρεάσουν τον ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ; Αυτό είναι ακατανόητο. Έχουμε τη γνώμη ότι εδώ η δόση αισιοδοξίας είναι υπερβολική, παρά το γεγονός ότι η όποια αύξηση του ΑΕΠ δεν αγγίζει τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους αγρότες και τους μικρομεσαίους επιτηδευματίες, δηλαδή τη συντριπτική κοινωνική πλειοψηφία. Ειδικά οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι παίρνουν την αύξηση μόνο του πληθωρισμού, ενώ ο τιμάριθμος ακολουθεί τον ανήφορο της ακρίβειας.

Ας δούμε τώρα και τις προβλέψεις για τον πληθωρισμό. Όχι γιατί ενδιαφέρει ως αξιόπιστο μέγεθος, αλλά επειδή αποτελεί προπομπό της εισοδηματικής πολιτικής. Ο κ. Αλογοσκούφης προβλέπει ποσοστό πληθωρισμού 3,4% για το 2006 και 3% για το 2007. Αντιθέτως, η έκθεση της Κομισιόν προβλέπει και για τα τρία χρόνια (2006-2007-2008) το ίδιο ποσοστό αύξησης του πληθωρισμού (3,3% ετησίως). Η Κομισιόν προβλέπει συγκράτηση του πληθωρισμού λόγω του χαμηλού κόστους εργασίας και της σχετικά συγκρατημένης ανόδου των τιμών του πετρελαίου. Δεν μας τα λένε καλά όμως ούτε η Κομισιόν ούτε ο κ. Αλογοσκούφης. Ανακοινώνουν συγκρατημένους ρυθμούς αύξησης του πληθωρισμού μόνο και μόνο για να δικαιολογήσουν τις χαμηλές αυξήσεις στην αμοιβή εργασίας και προσπερνάνε με ευκολία τις πραγματικές αυξήσεις των τιμών των αγαθών και των υπηρεσιών. Η ακρίβεια, την οποία θέλουν να αγνοούν κοινοτικοί και δικοί μας παράγοντες, είναι αυτή που ενδιαφέρει τον λαό, γιατί είναι μέγεθος πραγματικό, και όχι ο πληθωρισμός, που είναι ένα στοιχείο εικονικό, που δεν αντιπροσωπεύει απολύτως τίποτε. Μόνο προαναγγέλλει τις αυξήσεις μισθών και ημερομισθίων. Από την άποψη αυτή μπορούμε να πούμε ότι και για τα δύο επόμενα χρόνια η λιτότητα θα συνεχιστεί, εκτός εάν το 2008 εν όψει εκλογών υποχωρήσει κάπως και δοθούν κατά τι μεγαλύτερες αυξήσεις στις αμοιβές εργασίας.

Από την πλευρά της κυβέρνησης αλλά και των φορολογουμένων (δηλαδή σχεδόν όλων μας) ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι προβλέψεις για το ύψος του ελλείμματος. Στο προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού 2007 ο υπουργός Οικονομίας προβλέπει έλλειμμα 2,6% για το 2006 και 2,4% για το 2007. Η έκθεση της Κομισιόν προβλέπει έλλειμμα 2,6% για το 2006 και το ίδιο ακριβώς ποσοστό και για το 2007. Και για το 2008 προβλέπει μείωση στο 2,4%. Εάν οι προβλέψεις αυτές επαληθευτούν, καθόσον αφορά το έλλειμμα για το 2006 και το 2007, τότε το καθεστώς επιτήρησης της οικονομίας μας θα τερματιστεί την προσεχή άνοιξη, αφού διαπιστωθεί ότι το 2006 έκλεισε με έλλειμμα κατώτερο του 3% του ΑΕΠ και η μέχρι τότε πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού του 2007 προδικάζει ότι και το 2007 το έλλειμμα θα διατηρηθεί κάτω από το όριο του 3%. Να γιατί πανηγυρίζει η κυβέρνηση. Η έκθεση βοηθάει αποφασιστικά στον τερματισμό του καθεστώτος επιτήρησης. Μερικοί χαρακτήρισαν την έκθεση της Κομισιόν «προεκλογικό δώρο» προς την κυβέρνηση. Η βιτρίνα είναι τα ποσοστά του ελλείμματος. Και η βιτρίνα είναι καλά «λουστραρισμένη», σύμφωνα με τις επιδιώξεις της κυβέρνησης. Όμως το βάθος της έκθεσης της Κομισιόν δεν είναι ελπιδοφόρο για τον εργαζόμενο λαό. Για παράδειγμα, στα συμπεράσματα της έκθεσης διαβάζουμε:

α) Την τριετία 2006-2008 η οικονομική δραστηριότητα στην Ελλάδα θα καθοδηγείται αποκλειστικά από τη ζήτηση. Και οι προσδοκώμενες αυξήσεις στα επιτόκια σε συνδυασμό με τη συγκρατημένη αύξηση των μισθών αναμένεται να οδηγήσουν σε περαιτέρω επιβράδυνση της αύξησης της ιδιωτικής κατανάλωσης. Η διαπίστωση αυτή είναι σωστή. Γιατί όμως αγνοήθηκε από τους κοινοτικούς, που συνέταξαν τη φθινοπωρινή έκθεση της Κομισιόν, στον υπολογισμό του ρυθμού αύξησης του ΑΕΠ και του ύψους του ελλείμματος; Η επιβράδυνση στην αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης επιδρά αρνητικά στο ΑΕΠ και στα δημόσια έσοδα.

β) Η Κομισιόν εκτιμά ότι οι μισθοί θα συνεχίσουν να αυξάνονται, αλλά λιγότερο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Υπόδειξη συνέχισης της λιτότητας των εργαζομένων. Έτσι όμως «ξεθυμαίνει» και η αναπτυξιακή δυναμική της ελληνικής οικονομίας. Η λιτότητα αποτελεί ένα από τα αντικίνητρα της ανάπτυξης, καθώς καθηλώνει τη ζήτηση.

γ) Η έκθεση επισημαίνει ότι «η δεύτερη δέσμη της φορολογικής μεταρρύθμισης στην κατοικία αναμένεται πως θα έχει λιγότερο θετική επίπτωση στις κατασκευές απ’ ό,τι το 2006». Με άλλα λόγια, η Κομισιόν προαναγγέλλει περιορισμό της οικοδομικής δραστηριότητας από το 2007 και μετά. Αυτό σημαίνει και περιορισμό της δραστηριότητας των κλάδων που συνδέονται με τις κατασκευές, μείωση της απασχόλησης και αύξηση της ανεργίας των οικοδόμων.

Έχοντας υπόψη όλα όσα αναφέραμε στη σημερινή μας παρουσίαση, σχηματίσαμε τη γνώμη ότι η φθινοπωρινή έκθεση της Κομισιόν έχει μεγάλη δόση «αισιόδοξης σκοπιμότητας» και απορούμε γιατί πανηγυρίζει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, που έχει καθήκον να αναλύει σε βάθος και να μην περιορίζεται στον «θαυμασμό της βιτρίνας».