Εκλογικό ράπισμα

Είναι πράγματι παρήγορο ότι το εκλογικό σώμα ψήφισε σε ποσοστό άνω του 60% με κριτήριο την εξωτερική πολιτική του Μπους, αποδοκιμάζοντας στην πράξη με έντονο τρόπο την επέμβαση στο Ιράκ. Και ίσως η αποδοκιμασία αυτή να έχει ορισμένα θετικά αποτελέσματα στο άμεσο μέλλον.

Βεβαίως ο αμερικανικός λαός ζει τα τελευταία χρόνια κάτω από ένα κλίμα φοβίας και ανασφάλειας που καλλιεργεί -τρομοκρατώντας τον λαό- ο ίδιος ο Μπους. Βεβαίως τα ΜΜΕ ασκούν έναν ισοπεδωτικό ρόλο στην ενημέρωση των πολιτών, προπαγανδίζοντας στη συντριπτική τους πλειοψηφία τις επιλογές του Προέδρου των ΗΠΑ. Θα πρέπει επίσης να εκτιμηθεί ότι οι διαφορές μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων δεν είναι τόσο ουσιαστικές ώστε να περιμένουμε σοβαρές αλλαγές.

Όμως είναι σημαντικό ότι το πρότυπο ενός «ανεγκέφαλου», θρησκόληπτου, πολεμοχαρούς ηγέτη δέχεται ένα ισχυρό πολιτικό πλήγμα. Ότι μια ολόκληρη στρατηγική που θεωρεί τη Μ. Ανατολή «πεδίο βολής» του οπλοστασίου των ΗΠΑ και τους λαούς και τα έθνη εχθρούς όταν δεν συντάσσονται με πολεμικές επιχειρήσεις της υπερδύναμης, γνωρίζει την αμφισβήτηση εκ των έσω.

Ασφαλώς κανένας δεν είναι τόσο αφελής ώστε να πιστεύει ότι οι στρατηγικές επιλογές των ΗΠΑ θα αλλάξουν ή θα αποδυναμωθούν τα πανίσχυρα οικονομικά και στρατιωτικά κέντρα ισχύος. Ίσως όμως μέσα από τις εξελίξεις αυτές να μπορέσουν να αντιληφθούν και οι ευρωπαίοι ηγέτες ότι πρέπει και οι ίδιοι να προβάλουν αντιστάσεις στις πολιτικές των ΗΠΑ και να αρνηθούν επιτέλους τον ρόλο του «υπηκόου».

ΟΦΙΣ