«Ο κύκλος των χαμένων δημοσίων επιχειρήσεων»

Το κριτήριο επιλογής θα είναι εάν έχουν πάρει πολλές δουλειές στην Ελλάδα ή όχι. Θα προτιμηθούν όσοι δεν έχουν πάρει πολλές και αξιόλογες δουλειές, όπως για παράδειγμα η Credit Suisse, η Deutsche Bank, η Merrill Lynch, η Goldman Sachs, η Citigroup, η Morgan Stanley, η Lehman Brothers κ.ά.

Επόμενο είναι να ληφθούν υπόψη και οι προσβάσεις στελεχών των οίκων αυτών στην κυβέρνηση, καθώς και η «βοήθεια» που έχουν προσφέρει τα ελληνικής καταγωγής στελέχη τους στις προσπάθειες για την επιτυχία των αποκρατικοποιήσεων με την εξεύρεση αγοραστών μετοχών ΔΕΚΟ μέσω του χρηματιστηρίου. Αυτά ψιθυρίζονται στην περιορισμένη χρηματοπιστωτική αγορά της Ελλάδος και προσωπικά αδυνατούμε να τα πιστέψουμε. Απλώς τα θέτουμε υπόψη του κ. Αλογοσκούφη και περιμένουμε την εκ μέρους του διάψευση των κακόβουλων αυτών πληροφοριών.

Είναι γεγονός ότι τα εκλεκτά «φιλέτα» της δημόσιας περιουσίας έχουν ήδη πουληθεί και οι αποκρατικοποιήσεις παρουσιάζουν προβλήματα. Η δε κυβέρνηση θέλει να εισπράξει χρήματα για να βουλώσει τρύπες. Αυτή τη δυσκολία θέλει τώρα ο υπουργός Οικονομίας να ξεπεράσει, επιστρατεύοντας μεγάλες ξένες επενδυτικές τράπεζες και οργανισμούς που έχουν το προνόμιο να διαθέτουν και υψηλόβαθμα στελέχη ελληνικής καταγωγής. Και όλα αυτά βέβαια με το αζημίωτο. Μέχρι τώρα για την ανάθεση «καθηκόντων συμβούλου» επιλέγονταν επενδυτικοί οίκοι του εξωτερικού, στους οποίους υπηρετούσαν στελέχη ελληνικής καταγωγής που κατέβαιναν στην Ελλάδα και προσπαθούσαν με τις γνωριμίες τους να πάρουν τις δουλειές, για λογαριασμό φυσικά των επιχειρήσεων στις οποίες εργάζονταν. Ουδείς ψόγος. Έτσι κινείται σήμερα η αγορά. Τέτοια παραδείγματα έχουμε πολλά. Και για την ενημέρωση των αναγνωστών μας παραθέτουμε μερικά που έτυχε να πληροφορηθούμε:

α) Ο Αλέξανδρος Μάνος, γιος του ανεξάρτητου τώρα βουλευτή Επικρατείας Στέφανου Μάνου, υπηρετεί στη Citigroup, που μέχρι τώρα έχει συμμετάσχει στην τελευταία μετοχοποίηση του ΟΠΑΠ, στην κάλυψη της αύξησης του κεφαλαίου της Εθνικής Τράπεζας και ήταν σύμβουλος του Δημοσίου στην πώληση της Εμπορικής Τράπεζας στους Γάλλους.

β) Ο επικεφαλής του τομέα Investment Banking της Credit Suisse, Χρήστος Μεγάλου, βοήθησε να χρησιμοποιηθεί η CS ως σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας στην εξαγορά της τουρκικής Finansbank. Επίσης, η τράπεζα αυτή είναι σύμβουλος της Romtelecom που είναι η θυγατρική του ΟΤΕ στη Ρουμανία.

γ) Ο Χρήστος Σκλαβούνος υπηρετεί στην UBS και γι’ αυτόν οι πληροφορίες λένε ότι επεδίωκε να καταλάβει ανάλογη θέση στον ευρύτερο δημόσιο τομέα (θεμιτή αυτή η επιδίωξή του), ενώ βοήθησε την UBS να πάρει τη θέση συμβούλου της Αγροτικής Τράπεζας κατά την περσινή αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου.

δ) Ο Νίκος Έξαρχος υπηρετεί στην Deutsche Bank που συμμετείχε στην τελευταία μετοχοποίηση του ΟΠΑΠ και στην κάλυψη της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου της ΕΤΕ.

ε) Ο Χάρης Ηλιάδης είναι στέλεχος της Goldman Sachs που συμμετείχε στην πώληση του 8% του ΟΤΕ μέσω χρηματιστηρίου και στη μετοχοποίηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.

στ) Ο Πάνος Γουτάκης υπηρετεί στη Morgan Stanley και βοήθησε την εταιρεία του να συμμετάσχει ως σύμβουλος στην τελευταία μετοχοποίηση του ΟΠΑΠ και στην πώληση του 8% των μετοχών του ΟΤΕ.

ζ) Για να σταματήσουμε την παράθεση παραδειγμάτων αναφέρουμε τον Χάρη Αδαμόπουλο, στέλεχος στην JP Morgan, που ήταν σύμβουλος της Cosmote στην εξαγορά της εταιρείας Γερμανός, στην πώληση του 8% του ΟΤΕ, στην κάλυψη της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής Τράπεζας και στη μετοχοποίηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.

Ευνόητο είναι ότι δεν έχουμε καμία πρόθεση να κατηγορήσουμε τα παραπάνω στελέχη για το παραμικρό. Ενήργησαν μέσα στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων των επιχειρήσεων στις οποίες εργάζονται και ασφαλώς θα θεωρούσαν ότι προσφέρουν και υπηρεσίες στην πατρίδα τους.

Τώρα κατά πόσον οι εργοδότες τούς χρησιμοποίησαν για να κλείσουν δουλειές στην Ελλάδα, μας είναι εντελώς άγνωστο. Βέβαια έχει ενδιαφέρον αυτή η πλευρά του θέματος, από την άποψη της κανονικότητας των αμοιβών των οίκων που παρείχαν τις υπηρεσίες συμβούλων. Αυτό όμως είναι πρόβλημα εκείνων που συμφώνησαν τις αμοιβές. Εκείνο πάντως που προκύπτει από τα παραπάνω είναι ότι η κατανομή των θέσεων συμβούλων υπήρξε άνιση. Άλλοι οίκοι πήραν δουλειές με υψηλές αμοιβές και άλλοι είτε δεν πήραν καθόλου είτε πήραν μικροδουλειές με χαμηλές αμοιβές. Αυτά τα παράπονα για τις «αδικίες» κάνουν οι επενδυτικοί οίκοι που αισθάνονται «αδικημένοι» στη μοιρασιά και πιέζουν για την άρση τής εις βάρος τους… αδικίας. Και ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, δείχνοντας εξαιρετικά μεγάλη ευαισθησία στις ανισοκατανομές, θέλει τώρα να φέρει την ισότητα μεταχείρισης. Και ετοιμάζει τις υπό ανάθεση δουλειές και τις σχετικές αμοιβές.

Για να μην υπάρχουν παράπονα από αυτούς που στηρίζουν τις αποκρατικοποιήσεις των ΔΕΚΟ και εξυπηρετούν σε μεγάλο βαθμό τη μητέρα-πατρίδα! Οι δικές μας οι πληροφορίες αυτά λένε. Αν είναι κακόβουλες, ας τις διαψεύσει ο κ. Αλογοσκούφης ή άλλος αρμόδιος.

Επειδή θεωρούμε αυτή την υπόθεση σοβαρή, θα περιμένουμε την κατάρτιση του οριστικού σχεδίου του προϋπολογισμού 2007 και θα ερευνήσουμε τις πιστώσεις των διαφόρων κωδικών, μήπως και ανιχνεύσουμε τυχόν τέτοιου είδους διαθέσεις. Γνωρίζουμε όμως ότι οι αμοιβές συμβούλων καταβάλλονται από τα ταμεία των ΔΕΚΟ που είναι λήπτριες των σχετικών υπηρεσιών. Και εν ονόματι της διαφάνειας, που με τόσο πάθος μάς υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός, θα ζητήσουμε υπεύθυνη πληροφόρηση από τις διοικήσεις των ΔΕΚΟ. Από την αξιωματική αντιπολίτευση δεν περιμένουμε καμιά σχετική ενέργεια, καθώς και οι κυβερνήσεις Σημίτη είχαν εφαρμόσει την τακτική της χρησιμοποίησης «ειδικών συμβούλων» για τη γρήγορη αποκρατικοποίηση. Και οι πιο μεγάλες δουλειές δόθηκαν στους ξένους οίκους από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Επομένως η αξιωματική αντιπολίτευση θα ακολουθήσει την πρακτική του «συμψηφισμού στο ισοδύναμο». Μια γενικευμένη πρακτική στις σχέσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Πού είναι ο κολασμός των ανομημάτων; Είδατε να καταδικαστεί κανένας για τη μεγάλη ληστεία του χρηματιστηρίου ή για το σκάνδαλο της πώλησης της ΑΓΕΤ και των θυγατρικών της εταιρειών ή για τις προμήθειες αμυντικών οπλικών συστημάτων; Όλα αυτά τα ανομήματα αφέθηκαν να πέσουν στη λησμονιά με την πάροδο του χρόνου και με το σύστημα της παραγραφής ή της αποσιώπησης των πορισμάτων της δικαστικής έρευνας. Για καμιά από τις αποκρατικοποιήσεις που έγιναν από τις κυβερνήσεις Μητσοτάκη, ΠΑΣΟΚ και Καραμανλή δεν έγινε δικαστική έρευνα γύρω από τους όρους πώλησης και την κανονικότητα των τιμών. Ουσιαστικά οι μεγάλες αποκρατικοποιήσεις άρχισαν από την κυβέρνηση Μητσοτάκη (1990-1993) με την πώληση της ΑΓΕΤ στους Ιταλούς και θα συνεχίζονταν με την πώληση φουσκωμένων πακέτων μετοχών από τις μεγάλες και κερδοφόρες ΔΕΚΟ, τις οποίες ο τότε και τώρα υφυπουργός Οικονομικών Πέτρος Δούκας είχε χαρακτηρίσει «φιλέτα». Η κυβέρνηση Μητσοτάκη προωθούσε το 1993 και την πώληση ποσοστού 35% του ΟΤΕ και την εκχώρηση του μάνατζμεντ σε ξένο στρατηγικό εταίρο, καθώς και άλλων μεγάλων ΔΕΚΟ. Δεν πρόλαβε όμως. Ο Αντώνης Σαμαράς με τους βουλευτές που τον ακολούθησαν τελικά (Γεροντόπουλος, Συμπιλίδης) έριξαν την κυβέρνηση Μητσοτάκη και το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων έμεινε στο στάδιο του σχεδιασμού. Τα «φιλέτα» δεν πουλήθηκαν. Τα βρήκαν οι κυβερνήσεις των «εκσυγχρονιστών» του Σημίτη και ακολούθησε καταιγίδα αποκρατικοποιήσεων που συνεχίστηκε και από τη σημερινή κυβέρνηση. Σε όλον αυτόν τον «κύκλο των χαμένων δημοσίων επιχειρήσεων» (χαμένων ως κοινωνικό κεφάλαιο) όλα λειτούργησαν άψογα; Ούτε παρατυπίες ούτε υπερτιμολογήσεις παρασχεθεισών υπηρεσιών ούτε υποτιμολογήσεις εκχωρηθέντων περιουσιακών στοιχείων ούτε χειραγωγήσεις μετοχών υπό εκποίηση σημειώθηκαν; Όλος αυτός ο κύκλος κεραυνοβόλησης της δημόσιας περιουσίας κινήθηκε άψογα; Ερευνήθηκε ποτέ έστω και μία από τις τόσες πωλήσεις δημόσιας περιουσίας; Γιατί άραγε;

Όλα αυτά τα γράφουμε για να δείξουμε τη μεγάλη ευχέρεια που έχουν οι ελληνικές κυβερνήσεις να «μοιράζουν παιχνίδι» στο θέμα της αποκρατικοποίησης των ΔΕΚΟ. Λες και πουλάνε την ατομική τους περιουσία! Επειδή οι ΔΕΚΟ και η υπόλοιπη κινητή και ακίνητη περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου αποτελούν κοινωνικό κεφάλαιο, που δημιουργήθηκε με θυσίες από τον ελληνικό λαό, αυτή η αδιαφάνεια που καλύπτει τις αποκρατικοποιήσεις πρέπει να σταματήσει. Οι αμοιβές των συμβούλων και η έκταση των προσφερομένων από αυτούς υπηρεσιών πρέπει να ανακοινώνονται υπεύθυνα στον λαό, καθώς και η διαδικασία επιλογής τους για να μη δημιουργούνται σκιές διαπλοκής.

Επίσης, θα πρέπει να ανακοινώνονται και όλες οι λεπτομέρειες και οι όροι πώλησης και η τιμή πώλησης και οι όροι εξόφλησης του τιμήματος, καθώς και η διάθεση του προϊόντος της πώλησης, δηλαδή τι ποσό θα διατεθεί για την κάλυψη τυχόν ελλειμμάτων του κρατικού προϋπολογισμού και τι ποσό θα χρησιμοποιηθεί για τη μείωση του δημοσίου χρέους (πληρωμή χρεολυσίων) ή για την κάλυψη εξόδων εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους (πληρωμή τόκων). Για να γνωρίζει ο ελληνικός λαός πού πηγαίνει το προϊόν της πώλησης της κρατικής περιουσίας που είναι περιουσία του κοινωνικού συνόλου και δεν είναι επιτρεπτό να τη διαχειρίζεται ανεξέλεγκτα η εκάστοτε κυβέρνηση. Έτσι εμείς εννοούμε τη διαφάνεια των κυβερνητικών επιλογών. Διαφορετικά έχουμε την αυθαιρεσία της εξουσίας που συγκρούεται με τη δημοκρατική δεοντολογία.