ο Δαίμονας των δημαρχείων

Επίσης, κάτι που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο είναι η περίτρανη πλέον απόδειξη ότι οι επιλογές των κομμάτων σε πολλές περιπτώσεις αποτελούν προϊόν δημοσίων σχέσεων και όχι εξαργύρωση κοινωνικής απαίτησης. Το μαύρο «πήγε σύννεφο» σε κομματικούς εκλεκτούς. Ας δούμε όμως αναλυτικά μερικές περιπτώσεις.

Στον Άγιο Δημήτριο ο εκλεκτός του ΠΑΣΟΚ, Παντελής Ειρηνάκης, πέρασε ένα από τα πιο άσχημα βράδυα της ζωής του. Είμαι απόλυτα σίγουρος πως εάν μπορούσε να φανταστεί ότι την πρώτη Κυριακή θα είχε τόσο χαμηλό ποσοστό, δεν θα έβαζε υποψηφιότητα. Τη φθορά που είχε ο συνδυασμός του την ήξερε, αλλά όχι σε αυτό το μέγεθος. Η νίκη του ανεξάρτητου, αλλά στην ουσία «αντάρτη» της ΝΔ, Νίκου Λαζαρόπουλου, ήταν εντυπωσιακή. Όταν κατάφερε και πέρασε στον δεύτερο γύρο, αφήνοντας εκτός παιχνιδιού τον επίσημο υποψήφιο Βασίλη Γιαννακόπουλο, ήδη είχε αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τον Ειρηνάκη. Η αλήθεια πάντως είναι ότι ο απερχόμενος τοπάρχης αφήνει έργο στον Άγιο Δημήτριο. Έργο σοβαρό και με υποδομές. Το βασικότερο όμως απ’ όλα, γιατί πλέον έχει καταντήσει αυτονόητο ζητούμενο, είναι ότι η δωδεκάχρονη θητεία του δεν είχε το παραμικρό ψεγάδι ανεντιμότητας. Με το φανάρι βρίσκουμε ακόμα τέτοιες συμπεριφορές στην αυτοδιοίκηση.

Ο… αυτοκράτορας της παραλίας ή αλλιώς Κώστας Μαντζουράνης ευτυχώς θα ξαναγυρίσει στο ιατρείο του. Φτάνει όσο μας έσωσε. Δεν θέλουμε άλλο. Είχαμε και πρόβλημα, βρε αδέλφια, να συνηθίσουμε τον βασιλικό θεσμό εντός της Αττικής. Για να μιλούσες με τον Μαντζουράνη στο τηλέφωνο έπρεπε να κάνεις αίτηση στο υπουργείο Εξωτερικών και αφού πάρεις έγκριση από το αντίστοιχο υπουργείο της… Γαλλίας να σε συνδέσουν με τη γραμματέα του. Ως εκεί. Σιγά μη σου έδιναν κατευθείαν τον «αυτοκράτορα». Τέλος πάντων. Η ουσία όμως είναι αλλού. Οι καταγγελίες που εκκρεμούν στα δικαστήρια για τις μέρες και τα έργα του απερχόμενου είναι πολύ σοβαρές, όπως αποκαλύψαμε. Τουλάχιστον ως προς το περιεχόμενό τους. Δεν φαντάζομαι ο αγαπητός Ορφανός, που αναλαμβάνει τις τύχες της πόλης, ν’ αρχίσει τα κουκουλώματα και τους συμψηφισμούς. Μέχρι σήμερα δεν έχει δείξει τέτοια συμπεριφορά. Βοά η πιάτσα των εργολάβων για τα παρατράγουδα που γίνονταν σε κάθε δημοπρασία. Εγώ έχω υπομονή γαϊδουριού. Εδώ θα είμαι και θα παρακολουθώ την εξέλιξη.

Ο γιατρός Γιώργος Πατούλης κατάφερε και πήρε το πιο γωνιακό μαγαζί της Αττικής. Ο χορός της διαπλοκής γίνεται στο Μαρούσι. Το ΠΑΣΟΚ έβγαλε τα μάτια του μόνο του. Με τις περιβόητες διαδικασίες εξ Αμερικής επέλεξαν υποψήφιο που είχε την ήττα στο τσεπάκι του. Ο Πατούλης ως προσωπικότητα είναι σοβαρός άνθρωπος και επιστήμονας με πολύ θετικό έργο μέχρι σήμερα. Έχω όμως την εντύπωση ότι συμβιβάστηκε πολύ γρήγορα με κατεστημένες νοοτροπίες που θα τον εκθέσουν. Υποσχέθηκε πολλά σε πολλούς και υποχρεώθηκε, με πολλαπλούς τρόπους, σε ακόμη περισσότερους. Φυσικά όλοι κρίνονται εκ του αποτελέσματος, αλλά η μη αναφορά, ούτε για μια στιγμή στον προεκλογικό του αγώνα, στον μεγαλοεργολάβο Βωβό, που έχει μετατρέψει την πόλη σε τζαμένιο θερμοκήπιο, είναι μια κακή αρχή. Αν μάλιστα, όπως ακούγεται, τοποθετήσει και αντιδήμαρχο τον γνωστό και μη εξαιρετέο επαγγελματία εκβιαστή της πόλης… Τότε, Γιώργη, θα έχουμε πολλά να λέμε από δω σε όλη την τετραετία. Α, να μην το ξεχάσω. Η κυρία με τη γούνα αλεπούς που κρατούσε το μικρόφωνο τη βραδιά της νίκη, ποια ήταν;

Τουλάχιστον σε οκτώ δήμους, όπως μου λένε, θα επανεξεταστεί η διαδικασία που έγινε η ανάθεση για τα περιβόητα λευκώματα που έβγαλε κατά εργολαβία ο γνωστός και ως «ξάδελφος», Νίκος Καραμανλής. Είτε έχει πληρωθεί είτε όχι. «Ας διαπιστώσω εγώ ότι κάτι δεν πήγε καλά και θα σου πω μετά πώς θα διεκδικήσω τα λεφτά του δήμου πίσω», μου έλεγε ένας νεοεκλεγείς δήμαρχος. Σε δήμους πάντως όπου ακόμη δεν έχουν εξοφληθεί τα τιμολόγια οι υπάλληλοι σταμάτησαν κάθε διαδικασία μέχρι να αναλάβουν οι νέες διοικήσεις. Ωραία πράγματα. Οι έρευνες θα δείξουν αν έγιναν διαγωνισμοί, γιατί είναι περίεργο πώς αυτός ήταν πάντα μειοδότης. Τυχαίο ήταν που όλοι αποφάσισαν την τετραετία που πέρασε να βγάλουν λευκώματα. Αλίμονο. Δεν γίνονται στις ημέρες στημένες αναθέσεις… Όλα κι όλα…

Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά η νίκη του Μιχαλιού στη Δάφνη ήταν μεγαλειώδης. Ο τοπάρχης Σταυριανουδάκης τα σάρωσε όλα. Πήρε ποσοστό που ούτε ο… Χάρι Πότερ δεν μπορούσε να φανταστεί. Μπορεί να πηγαίνει στο δημαρχείο είκοσι λεπτά την ημέρα, αλλά η νίκη είναι νίκη και οφείλω να το αναγνωρίσω. Αφού τα κατάφερε και ο λαός επέλεξε, εγώ σιωπώ. Που λέει ο λόγος δηλαδή σιωπώ, γιατί ακόμη ψάχνω να βρω το πόρισμα που έχει εκδοθεί για τις ημέρες και τα έργα της εποχής Σαραντόπουλου, αλλά είναι καταχωνιασμένο σε μπαούλο μέσα στα ψυγεία «Ψηλορείτης». Πάντως, μια και ο λόγος για τον μικρό δήμο της Δάφνης, βλέποντας τα στατιστικά στοιχεία εγκληματικότητας, πρέπει να ομολογήσω ότι το αστυνομικό τμήμα της περιοχής κάνει πολύ καλή δουλειά.

Από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην Αττική ήταν η μη επανεκλογή των δημάρχων Ηλιούπολης και Νέου Ηρακλείου. Οι τοπάρχες Γεωργάκης και Μαστοράκος δεν περίμεναν τέτοια μεγάλη ήττα. Ο νέος δήμαρχος Ηλιούπολης, φίλτατος Αναγνώστου, προσπαθεί ακόμα να συνειδητοποιήσει ότι από τις αρχές του χρόνου θα είναι ο πρώτος πολίτης του δήμου. Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο. Μακάρι να αποδειχθεί καλύτερος από τον προηγούμενο. Το ίδιο και ο σημερινός αναπληρωτής διοικητής του νοσοκομείου «Αγία Όλγα», Σταύρος Γεωργόπουλος, στο Ν. Ηράκλειο. Όλοι μιλούν για έναν σεμνό και καλό νοικοκύρη. Στο νοσοκομείο του έχει τοποθετηθεί πάντως και απ’ ό,τι ξέρω σε δυο-τρεις ακόμη θέσεις και δεν έχει δώσει δικαιώματα για αρνητικά σχόλια. Είμαι σίγουρος όμως ότι και οι δύο, ξεκινώντας τον προεκλογικό τους αγώνα, δεν περίμεναν ότι θα κερδίσουν. Τουλάχιστον έτσι έλεγαν σε φίλους και γνωστούς. Μακάρι να τα πάνε καλά. Την καλή κουβέντα, όταν πρέπει, δεν την τσιγκουνευόμαστε.

Κουνιούνται οι βάρκες στο Πέραμα και στη Σαλαμίνα και, μαζί με τη ζαλάδα που προκαλούν στους επιβάτες, προσπαθούν να συνέλθουν και οι απερχόμενοι τοπάρχες Λαγουδάκος και Αγαπίου αντίστοιχα. Ο δικηγόρος Γλύκας ήταν σχεδόν βέβαιο ότι θα σταματήσει τον κατήφορο που είχε πάρει το Πέραμα. Εικόνες εντυπώσεων με τον τοπάρχη να ανεβαίνει στα απορριμματοφόρα μέσα στα άγρια χαράματα. Ούτε τη δεκαετία του ’60 δεν γίνονταν αυτά. Αμ, το άλλο; Σε όποιον έκανε κριτική τού αμόλαγε και μια μήνυση. Έτσι, για να υπάρχει. Πάει ο Λαγουδάκος. Μας τελείωσε και απ’ ό,τι φαίνεται οριστικά. Για τον σαλαμίνιο τοπάρχη δεν υπάρχουν λόγια. Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας ήττας. Είχε καταντήσει το μικρό νησάκι, από την ανυπαρξία της τοπικής πολιτικής ζωής, θαμώνας των πειραϊκών δικαστηρίων. Δήμαρχος μιας ευκαιρίας, χωρίς συνέχεια. Ο νέος αρχοντοτοπάρχης, Σοφράς το όνομα, αξιωματικός εν αποστρατεία, πρέπει να αποδείξει ότι υπάρχουν και απόστρατοι που ασχολούνται με τα κοινά, όχι για να γεμίσουν τον ελεύθερο χρόνο τους, αλλά επειδή έχουν όρεξη για προσφορά στον τόπο τους. Ίδωμεν.

Ο Εξορκιστής

ΥΓ.: Συντρόφια, οι εκλογές τελείωσαν. Συνέλθετε γρήγορα και πάλι στο καθήκον. Περιμένω και εγώ ο κακομοίρης κανέναν ωραίο φάκελο και με έχετε ξεχάσει. Πάντως, ομολογώ ότι οι πιο συνεπείς συνεργάτες της στήλης είναι οι υπάλληλοι των δημαρχείων. Ευτυχώς που έχω υλικό για καμιά δεκαριά χρόνια ακόμη.