Θα του βγει;

Και πράγματι, η πορεία του Γιώργου αυτά τα τρία περίπου χρόνια δείχνει ότι έχει χαράξει έναν δικό του δρόμο, έχει τη δική του άποψη, αποφασίζει και επιλέγει χωρίς να ρωτάει κανέναν, και προχωράει με τους δικούς του όρους και προϋποθέσεις, χωρίς να υπολογίζει τις θέσεις και τις διαφωνίες των άλλων.

Κι αυτοί που έχουν αρχίσει να τον αποκρυπτογραφούν εκτιμούν ότι δεν πρόκειται να κάνει πίσω… Και προσθέτουν: «Αυτή η περίοδος θα φάει πολύ κόσμο»… Και φυσικά εννοούν ότι ο Γιώργος θα προχωρήσει σε διαγραφές… για να σταματήσει την εσωκομματική αμφισβήτησή του, με τη σκέψη ότι κάτι ανάλογο έκανε και ο Καραμανλής.

Μέχρι στιγμής τα σχέδιά του δεν του βγαίνουν. Τρίτη ήττα το αποτέλεσμα των νομαρχιακών και δημοτικών εκλογών, ανεξάρτητα αν ο ίδιος το θεωρεί νίκη… Θα αντέξει ενδεχομένως και τέταρτη; διερωτώνται στελέχη και οπαδοί του ΠΑΣΟΚ, αλλά και κόσμος που δεν είναι κομματικά ενταγμένος στο «πράσινο» στρατόπεδο. Κάποιοι πιστεύουν ότι θα τα καταφέρει. Για πολλούς πάντως κριτήριο θα είναι οι προσεχείς βουλευτικές εκλογές. Και ως τότε ο δρόμος δεν θα είναι εύκολος, όσο κι αν κριτήριο για τους βουλευτές είναι με ποιον ξαναεκλέγονται.

Όμως δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Γιατί αυτό που σήμερα πληρώνει το ΠΑΣΟΚ είναι η έλλειψη πολιτικής… Όπου απουσιάζει η πολιτική συμβαίνουν αυτά που ζήσαμε το βράδυ της Δευτέρας, λένε.

Κι εδώ είναι χαρακτηριστική η διαπίστωση του Μίμη Ανδρουλάκη, που εξέφρασε σε πάνελ τηλεοπτικού σταθμού το βράδυ της περασμένης Κυριακής.

– Όταν χάνεις τις λαϊκές περιοχές και ταυτόχρονα χάνεις και τις αστικές περιοχές, σημαίνει ότι δεν έχεις πολιτική, ότι η πολιτική σου είναι λάθος και επομένως χρειάζεται να σχεδιάσεις τη σωστή πολιτική.

Ο Γιώργος έχει πάντως έναν ισχυρό και συμπαγή σύμμαχο. Αυτούς που εξακολουθούν να παραμένουν στο ΠΑΣΟΚ, παρά τις απογοητεύσεις, όπως απέδειξαν οι κάλπες των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, που ξεπερνούν το 70%, σύμφωνα με τα γκάλοπ, ελπίζοντας ότι θα διορθωθούν τα πράγματα.

Αυτοί θέλουν δυνατό και ενωμένο το κόμμα για να διεκδικήσει ξανά την εξουσία, τον κύριο… συγκολλητικό παράγοντα που μπορεί να κρατήσει, παρά τις διαφωνίες και τις άλλες απόψεις, το κόμμα. Και βέβαια με μια πολιτική που εξυπηρετεί τη ζωή τους, μια προοδευτική πολιτική, που στηρίζει τα κεκτημένα τους.

Μόνο που αυτή που ακολουθεί ο Γιώργος δεν διαφέρει στα περισσότερα και πιο σημαντικά σημεία της από την πολιτική της ΝΔ. Δύο δηλαδή σε ένα πακέτο, στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης και των έξωθεν ευκολιών.

Αυτό ίσως να είναι και η αχίλλειος πτέρνα του Παπανδρέου, που απογοήτευσε κόσμο, ο οποίος αναζητεί είτε ένα άλλο κόμμα, είτε πιέζει για στροφή.

Το πρόβλημα επομένως δεν είναι ο Βενιζέλος και όσοι άλλοι πρεσβεύουν τα ίδια. Πρόβλημα είναι η απουσία της σωστής πολιτικής, που οδηγεί πίσω στις ρίζες, σε εκείνα που φύτεψε ο Ανδρέας, βέβαια με κάποια προσαρμογή στις νέες συνθήκες, αφού πολλά άλλαξαν στα χρόνια που μεσολάβησαν και πάντα με τη δέσμευση ότι παραμένει δίπλα, προστάτης των εργαζομένων, των μη κατεχόντων, των καταναλωτών.

Και ακόμη ότι δεν μπορεί να μαθαίνουν τα πολιτικά στελέχη, τα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου από τις εφημερίδες τις επιλογές ή τις προτάσεις του Γιώργου. Πολύ περισσότερο όταν ΑΠΕΤΥΧΑΝ ΟΛΕΣ. Κι όχι μόνο απέτυχαν αλλά και διέσυραν το ίδιο το ΠΑΣΟΚ – όρα Ανδριανόπουλο, Μάνο, Δαμανάκη…

Κλείνοντας, επανέρχεται το ερώτημα του τίτλου μας «Θα του βγει του Γιώργου» το σχέδιο; Η απάντηση είναι ότι θα εξαρτηθεί από το αν θα ξεπεράσει όλα τα παραπάνω.

Το ΠΑΣΟΚ πάντως, σίγουρα χρειάζεται όλους εκείνους που έχουν τη δύναμη και το θάρρος να λένε «ΟΧΙ» σε προαποφασισμένες επιλογές, που δεν έχουν συζητηθεί και έρχονται εκ των υστέρων στο Πολιτικό Συμβούλιο για έγκριση. Γιατί το δουλικό «ναι» οδηγεί σε υπερεκτίμηση της δύναμης και καισαρικές συμπεριφορές.

Ο κόσμος της δημοκρατικής παράταξης θέλει το ΠΑΣΟΚ, αλλά όχι το σημερινό, όπου ακόμα και δίπλα στον αρχηγό επανακάμπτουν άτομα που το παρελθόν τους διώχνει κόσμο…

ΥΓ.: Κάποιοι που σήμερα κάνουν τους Ηρακλειδείς του στέμματος και τους έχει δίπλα του ο Γιώργος, όταν κυβερνούσε ο Σημίτης καθημερινά έπαιζαν άλλο ρόλο…