Βυζάντιον

Ας υποθέσουμε ότι σήμερα τα ξημερώματα ο πρέσβης της Ιταλίας στην Αθήνα θέλει να επιδώσει ένα τελεσίγραφο στον Καραμανλή. Λογικά θα τηλεφωνήσει πρώτα στον Αγγέλου, ενώ ο Κορωνιάς θα είναι ήδη ενήμερος. Ο πρέσβης θα μπει στην Αττική Οδό, θα βγει στη Ραφήνα, θα χτυπήσει το κουδούνι και θα πει τα γνωστά στον έλληνα πρωθυπουργό. Τι θα του πει ο Καραμανλής; Εδώ σας θέλω. Λογικά, όπως θα γράψει ο ιστορικός του μέλλοντος, «θα τον κοιτάξει με ένταση στα μάτια και θα του πει ότι τώρα δεν μπορεί να ασχοληθεί, κάνει μεταρρυθμίσεις». Μετά από αυτή την απάντηση ο ιταλικός στρατός θα καταρρεύσει, τουλάχιστον ψυχολογικά, ενώ την ίδια στιγμή περήφανοι Βορειοηπειρώτες θα κάνουν πλιάτσικο στις ταξιαρχίες του εχθρού!

Βλακεία, ε; Μα, τι να κάνω! Προσπαθώ να δώσω έναν νέο εθνικό στόχο, μήπως και βοηθήσω τον εκδότη. Αλλά πώς να σε εμπνεύσει το έπος του ’40; Δεν γνωρίζω αν στην περίπτωση που παραμέναμε υπό ιταλική κατοχή, θα αγοράζαμε λιγότερα Armani. Αυτός πράγματι είναι ένας στόχος που αξίζει να πέσεις νεκρός για να τον υλοποιήσουν οι επόμενες γενιές. Και, για να εξαγριώσω τον εκδότη, νομίζω πως κατά βάθος είμαστε Τούρκοι, Βαλκάνιοι τέλος πάντων, που προσπαθούν να δείχνουν προς τα έξω ότι είναι κάτι σαν Ιταλοί. Κατά τα άλλα, σκέφτομαι πως η μέγιστη εχθρική πράξη της Ιταλίας κατά της Ελλάδας δεν ήταν η εισβολή το ’40, αλλά η παραχώρηση της Επτανήσου και συγκεκριμένα ενός νησιού, αλλά, όπως φαντάζεστε, δεν δύναμαι να επεκταθώ επί του θέματος…
••••

Ένα άλλο θέμα που μας χωρίζει με τους Ιταλούς είναι η σχέση της πολιτικής ζωής με τα ναρκωτικά. Όπως απέδειξε πρόσφατη έρευνα, το 30% των ιταλών πολιτικών κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών. Εδώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: με αυτούς τους πολιτικούς που έχουμε, πρέπει τουλάχιστον το 30% των πολιτών να κάνει χρήση ναρκωτικών! Βλέπεις, ας πούμε, το χρώμα του σακακιού που φοράει ο Άρης Σπηλιωτόπουλος και έχεις πειστεί ότι κάποιος σου δίνει κρυφά LSD και τα βλέπεις όλα ροζ.
••••

Λυπάμαι που γίνομαι κουραστικός, αλλά όσα έγιναν στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ εγώ τα είχα γράψει από τον Ιούνιο. Οι υπόλοιποι κάνουν απλώς καταγραφή. Για να καταλάβετε τη διαφορά που με χωρίζει από τους άλλους: Ας υποθέσουμε ότι είμαστε στην Ιερουσαλήμ επί ρωμαϊκής κατοχής. Ο Προκόπιος θα έγραφε ότι εν καιρώ θα διοργανωθεί ένας δείπνος, από τον οποίο σίγουρα θα βγει είδηση και θα δρομολογηθούν εξελίξεις. Χρόνια αργότερα οι ευαγγελιστές θα έγραφαν για τον… Μυστικό Δείπνο. Σημείωνα, λοιπόν, τον Ιούνιο ότι ευθύς αμέσως μετά τις δημοτικές εκλογές ο Ευάγγελος θα θέσει θέμα αμφισβήτησης της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Μετέφερα μάλιστα τις εκτιμήσεις που έχει η πλευρά του προέδρου Γιώργου, κομίζοντας και τη σχετική προειδοποίηση. Τελικώς δεν ήρθε το αποτέλεσμα που περίμενε ο Ευάγγελος και ο Γιώργος πέταξε πρώτος το γάντι.
••••

Ειλικρινά σας λέω ότι το θέμα ουδόλως με ενδιαφέρει. Είναι τόσο βαρετό που απλώς προσθέτει τούβλα στον τοίχο της πλήξης που με περιβάλλει. Διότι το να ασχολείσαι με ΠΑΣΟΚους που σφάζονται μεταξύ τους είναι σαν να κάθεσαι να παρατηρείς τα τροχαία του Σαββατοκύριακου. Μπορεί η είδηση να είναι εντυπωσιακή, αλλά δεν είναι διόλου πρωτότυπη. Εκτός των άλλων, το Πολιτικό Συμβούλιο δεν διαθέτει πλέον το μπρίο και τον ενθουσιασμό παρελθόντων ετών. Χάθηκε ο κόσμος να φύγει και κανένα τασάκι στον αέρα; Αλλά ποιος να το τολμήσει αυτό; Η Μαριλίζα; Αυτή σε λίγο πρέπει να αλλάξει και όνομα. Ας το κάνει… Μόνα Λίζα. Ίδιες είναι. Μία ακίνητη κυρία που χαμογελάει. Ομολογώ πως ως γνήσιος οπαδός του θεάματος μου λείπει ο Μένιος…
••••

Επειδή όμως ο εκδότης με πληρώνει αδρά για να φέρω στο σακούλι και καμιά είδηση, έχω ρεπορτάζ που… σπαρταράει από τη Θεσσαλονίκη. Αν τα βράδια δεν κοιμάστε καλά, ιδού η ευκαιρία να σας γλιτώσω από τα χάπια και την ψυχανάλυση. Δεν συναντιέστε με τον Μορφέα, επειδή υποσυνείδητα ανησυχείτε σφόδρα για τα μελλοντικά σχέδια του Βασίλη Παπαγεωργόπουλου! Λοιπόν, θα σας τα πω συνοπτικά. Κύριος στόχος του δημάρχου θα είναι η προώθηση του σχεδίου για τον μητροπολιτικό δήμο, κοινώς η ενσωμάτωση όλου του πολεοδομικού συγκροτήματος στον δήμο Θεσσαλονίκης. Αν αυτό δρομολογηθεί εντός του επομένου χρόνου, τότε θα παραμείνει στη θέση του για να γράψει ιστορία, όπως λέει ο μικρός στρατός των συνεργατών του. Αν, από την άλλη, δεν ξεκινήσουν οι σχετικές διαδικασίες, που είναι και το πιθανότερο, τότε την επόμενη χρονιά θα παραιτηθεί και θα κατέλθει στην κεντρική πολιτική σκηνή, διεκδικώντας το υπουργείο Εσωτερικών στην επόμενη κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, όταν και αν προκύψει. Θα πρέπει, επίσης, να θεωρείτε βέβαιο ότι υποψήφιος το 2010 για τον δήμο Θεσσαλονίκης θα είναι ο Παναγιώτης Ψωμιάδης. Αυτό, βέβαια, είναι κανονικά σκηνή από ταινία επιστημονικής φαντασίας που θα μπορούσε να γυριστεί τη δεκαετία του ’80. Θεσσαλονίκη, έτος 2010. Τα άλιεν έχουν κυριεύσει την πόλη και ανοίγουν παντού κατηχητικά.
••••

Να τελειώνω με τα της Θεσσαλονίκης, διότι έχω ακριβέστατη πληροφόρηση για όσα ελέχθησαν μεταξύ του Πατριάρχη Βαρθολομαίου και των παραγόντων του ΠΑΟΚ για είσοδο του ζεύγους Αγγελοπούλου στην ομάδα. Όπως είπε ο Παναγιώτατος, ο Θόδωρος του εξήγησε ότι «δεν είναι ακόμα έτοιμος» για να επενδύσει στο ποδόσφαιρο και, τέλος πάντων, πιθανότερο είναι να ασχοληθεί με τον ΠΑΟΚ η… Παναγία παρά η Γιάννα! Εδώ, να με συγχωρείτε, είμαι υποχρεωμένος να παραθέσω αυτολεξεί το σχετικό ηλεκτρονικό μήνυμα που έλαβα. Υπό τη χριστιανική θεώρηση του θείου, ο ΠΑΟΚ είναι θεός. Δυστυχώς, δεν ισχύει και το αντίστροφο, ο Θεός δηλαδή να είναι ΠΑΟΚ. Η θεία φύση του ΠΑΟΚ αποδεικνύεται είτε διά της αναγνώσεως της Βίβλου είτε, πιο απλά, με μια ματιά στα πρωτοσέλιδα των «Σπορ του Βορρά».
••••

Σπανίως κάνει αισθητή την παρουσία Του μέσω θαυμάτων. Οι πιστοί Του επιδίδονται συχνότατα σε βανδαλισμούς και αγριότητες, πάντα στο όνομά Του. Είναι δε απολύτως βέβαιον ότι για να απολαύσεις την ευδαιμονία που υπόσχεται πρέπει πρώτα να πεθάνεις.
••••

Να και κάποιοι στη Ρηγίλλης νομίζουν ότι… πεθαίνω για να μάθω νέα τους. Λες και ενδιαφέρει κανέναν. Μόλις τώρα μου τηλεφώνησε κάποιος από εκεί προκειμένου να μου πει το εξής: «Δύο άνθρωποι κάνουν πάρτι, επειδή τελείωσαν οι δημοτικές εκλογές. Ο Ζαγορίτης και ο Καραχάλιος. Διότι ο ένας θα ξεφορτωθεί τον άλλον. Ο Καραχάλιος αναχωρεί το συντομότερο δυνατό για το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, όπου κάπου θα βρει να τον βολέψει ο Μεϊμαράκης». Αυτό μου είπαν. Πόσους να ενδιαφέρει; Το πολύ πέντε ανθρώπους. Ευτυχώς, όμως, στο μικρό ελληνικό χωριό όλα αυτά θεωρούνται ειδήσεις, αντίληψη που συντηρεί και μας για να γεμίζουμε στήλες και σελίδες.
••••

Θα διαβάσατε στον Τύπο πως ο Εισαγγελέας διερευνά καταπατήσεις στην περιοχή του Μαραθώνα για την κατασκευή του κωπηλατοδρομίου. Θεωρώ περιττό να σας πω ότι είχα γράψει πρώτος σχετικά από το καλοκαίρι. Είμαι όμως υποχρεωμένος να το επισημάνω, αφού πρέπει να υπερασπιστώ το κύρος μου απέναντι στον εκδότη. Θέλετε να μάθετε τι ακριβώς περιέχει ο εισαγγελικός φάκελος; Απολαύστε την ακριβή πληροφόρησή μου. Όταν έφτασε στη Δικαιοσύνη η υπόθεση της απαλλοτρίωσης συγκεκριμένης έκτασης για την κατασκευή της εγκατάστασης, ο δήμος Μαραθώνα, αν και έλαβε τη σχετική ειδοποίηση, δεν παρέστη στην ακροαματική διαδικασία. Οι αρμόδιοι του δήμου ισχυρίστηκαν ότι… κάπου παράπεσε η πρόσκληση! Με τα πολλά και έπειτα από δικαστικές αποφάσεις (οι οποίες ελέγχονται από τον Άρειο Πάγο), η έκταση κατοχυρώθηκε σε ιδιώτη, στον οποίο επιδικάστηκε και η σχετική αποζημίωση. Θέλετε και άλλες λεπτομέρειες; Όταν η υπόθεση έφτασε στον Άρειο Πάγο, οι αρμόδιοι λειτουργοί δεν εντυπωσιάστηκαν ούτε από τη στάση του δήμου ούτε από τις συγκεκριμένες δικαστικές αποφάσεις. Αναμένεται συναρπαστική συνέχεια…
••••

Πρέπει να βρω κάτι συναρπαστικό, κάτι θεαματικό για να κλείσω τη στήλη. Και δεν μου έρχεται τίποτα. Λίγο πιο κάτω στολίζουν τον δρόμο για την παρέλαση και εγώ αισθάνομαι όπως ο Καρυωτάκης στην Πρέβεζα κάτω από τη γαλανόλευκη. Είναι στιγμές που σκέφτομαι να κάνω το ίδιο, να μπω και εγώ στη θάλασσα, να αφήσω το κύμα να με παρασύρει και το Ιόνιο να με καταπιεί. Αλλά ο ποιητής δεν είχε μπει γι’ αυτόν τον λόγο στη θάλασσα. Ήθελε απλώς να πάει κολυμπώντας μέχρι την Κεφαλονιά…

Προκόπιος