επί του πιεστηρίου
Πολλά μηνύματα μας έδωσαν οι δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Και για το πώς σκέπτονται οι δημότες, αλλά και πώς λειτουργούν οι υποψήφιοι και ποιες συνθήκες επικρατούν στους δήμους, κυρίως της επαρχίας.
Μια σημαντική διαπίστωση ήταν ότι η εποχή του Μαυρογιαλούρου παραμένει και σήμερα. Δυστυχώς υπάρχουν πολίτες που πουλάνε την ψήφο τους… Και φυσικά υποψήφιοι που πληρώνουν αρκετά. Και το ερώτημα που εύλογα προβάλλει είναι αυτά τα λεφτά που δίνουν από πού θα τα βγάλουν. Από τον μισθό του νομάρχη ή του δημάρχου; Μα είναι τόσο μικροί που θα χρειασθούν οι μισθοί ολόκληρης της τετραετίας για να καλύψουν τα χρήματα που έδωσαν. Εκτός κι αν έχουν αναλάβει υποχρεώσεις για διάφορες δουλειές…
Μια άλλη διαπίστωση είναι η ποιότητα των υποψηφίων. Πολύ υποβαθμισμένο, χαμηλό το επίπεδο. Δύσκολα βρίσκεις γιατρούς, δικηγόρους, επαγγελματίες επιτυχημένους, με κύρος και αποδοχή.
Η κομματικοποίηση των πάντων είχε επιπτώσεις και στον χώρο αυτό… Μια άλλη ευχάριστη διαπίστωση είναι ότι όπου υπάρχει δήμαρχος με έργο, πρόσωπο που είναι δίπλα στους πολίτες, σπάνε οι κομματικές γραμμές. Δηλαδή ο κομματικός υποψήφιος δεν περνάει. Και μακάρι να φθάσουμε στη μέρα που οι υποψήφιοι θα είναι επιλογή της τοπικής κοινωνίας.
Τέλος, το πλαφόν του 42% επιβεβαιώθηκε στις κάλπες ότι ήταν μια πολύ έξυπνη ιδέα, που αποκλείει τα παζάρια και τις συναλλαγές και τα περιορίζει στις λίγες περιπτώσεις που η εκλογή δημάρχου ή νομάρχη πηγαίνει σε δεύτερο γύρο.
Αποδείχθηκε ότι κανένας δεν βγαίνει χαμένος από το 42% και όλοι πήραν ανάλογα με την απήχησή τους…
Και κάτι ακόμα. Φαίνεται ότι η πολιτική είναι καλό επάγγελμα, που αποδίδει και χρήμα και πρεστίζ. Αλλιώς ποιος ο λόγος που σ’ αυτές τις εκλογές γιοι και κόρες πάνω από 20 πρώην βουλευτών ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ήταν υποψήφιοι δημοτικοί ή νομαρχιακοί σύμβουλοι; Είδατε ποιοι προωθούν τους γόνους. Και οι πολίτες στηρίζουν τα τζάκια… Καταργήσαμε τον βασιλιά και τους ελέω Θεού διαδόχους και τώρα τους φτιάχνουμε εμείς. Η κόρη του Έβερτ στον δήμο της Αθήνας σάρωσε. Πήρε πάνω από 18.000 σταυρούς όταν ο επόμενος είχε γύρω στους 5.000 σταυρούς! Έτσι για να μην ξεχνάμε τις ευθύνες μας.
Να ξεχάσουμε την Κύπρο, είναι η νέα συμβουλή του Αλέξη Παπαχελά. Στο άρθρο του στην «Κυριακάτικη Καθημερινή» γράφει ότι η Ελλάδα αποκατέστησε την Κύπρο, που πλέον ενηλικιώθηκε και έχει τα δικά της προβλήματα. Και η Ελλάδα έχει και άλλα θέματα να ασχοληθεί. Για να δείτε πόσο απλά τα λέει ο Αλέξης, διαβάστε το παρακάτω απόσπασμα: «Η Ελλάδα πρέπει να αποβάλει το σύνδρομο ενοχής για το τι συνέβη το 1974. Η ιστορία έχει στεγνώσει αρκετά από τα πάθη και τα μίση της εποχής, ώστε να καταγραφεί με ψυχραιμία. Η Κύπρος ήταν η αδύναμη κόρη που βιάσθηκε από τον γείτονα, ενώ η μητέρα Ελλάδα την άφησε αβοήθητη και άνοιξε την πόρτα στον βιαστή. Τριάντα δύο χρόνια μετά, η κόρη έχει αποκατασταθεί πλήρως, ιδιαίτερα μάλιστα όταν η Ελλάδα με κόπο και σχέδιο κατάφερε να τη βάλει στην ΕΕ ως πλήρες μέλος».
Η ξαφνική ασθένεια του τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν μπορεί να αλλάξει τα σημερινά δεδομένα, λένε πολιτικοί και διπλωματικοί κύκλοι στην Άγκυρα. Ήδη ερευνούν τι επιπτώσεις έχει στο κόμμα, αλλά και στη διεκδίκηση της Προεδρίας της Δημοκρατίας που επεδίωκε ο Ερντογάν…
Το περιστατικό της λιποθυμίας του Ερντογάν μέσα στο πρωθυπουργικό αυτοκίνητο, όπου οι πόρτες έκλεισαν αυτόματα την ώρα που βγήκαν οι αστυνομικοί της ασφάλειάς του, ήρθε να δείξει πόσο απροστάτευτοι είναι οι αξιωματούχοι από τους προσωπικούς σωματοφύλακές τους. Και διερωτώνται στην Τουρκία πώς είναι δυνατόν οι αστυνομικοί που συνοδεύουν και προστατεύουν τον πρωθυπουργό να μη γνωρίζουν ότι κλείνουν οι πόρτες αυτόματα και δεν ανοίγουν και χρειάζονται… βαριοπούλες…
Ωραία φύλαξη είχε ο κουμπάρος μας από τους υπεύθυνους αστυνομικούς της… ασφάλειάς του!