Βυζάντιον

Αλλά, πιστέψτε με, δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από ένα απόγευμα που παραδίδεται στο λυκόφως, ο αέρας ταλαιπωρεί το κυπαρίσσι έξω από το παράθυρο και εσύ βρίσκεσαι αντιμέτωπος με τη λευκή σελίδα του υπολογιστή. Υποθέτω κάπως έτσι ο Σαίξπηρ θα έγραψε τη «Δωδέκατη Νύχτα». Τη στιγμή που παραδεχόταν τη στειρότητα της εμπνεύσεως, θα κατέφθασε ένας αγγελιοφόρος από τον εκδότη του…
••••

Πρέπει λοιπόν να κλίνω την κεφαλή μπροστά στα μάτια σας και να παραδεχθώ πως δεν έχω τίποτα να πω, λέξη για να προσθέσω ως στολίδι στο λαμπρό χριστουγεννιάτικο δέντρο της ελευθεροτυπίας που σας παρουσιάζουμε κάθε Κυριακή (Θεέ μου, δεν πάω καλά!). Μετά την τηλεοπτική εμφάνιση του Σάκη Κεχαγιόγλου στο κεντρικό τραπέζι του Mega, τη βραδιά των εκλογών, αισθάνομαι όπως ο Ντάστιν Χόφμαν στον «Πεταλούδα»: θέλω να εγκαταλείψω τα εγκόσμια και να φυτεύω ραπανάκια, σιωπηρός, πνιγμένος στο βουβό δράμα μου.
••••

Μαζί με την έμπνευση με εγκατέλειψε -προσωρινώς ελπίζω- και η κουμπάρα μου η Λένη. Υποθέτω πως τώρα δεν διαρρηγνύω τον κώδικα της εχεμύθειας που είχε συνταχθεί ανάμεσά μας. Όλοι ξέρουν πλέον ποια είναι η Λένη. Είναι η μοναδική δασκάλα που συνεχίζει να απεργεί, όλες οι άλλες επέστρεψαν στις τάξεις. Θλιβερή περίπτωση. Κατεβαίνει καθημερινώς στο κέντρο πρωτευούσης και μετά κυκλοφορεί έξω από τη ΓΑΔΑ, προσπαθώντας να σνιφάρει δακρυγόνα, από τα οποία είναι εξαρτημένη. Επιστρέφει στο σπίτι και βλέπει μανιωδώς Παπακαλιάτη στο βίντεο. Αν προσέξατε το σχετικό ρεπορτάζ, είναι η δασκάλα που πρότεινε η συνάντηση με τη Γιαννάκου να γίνει στο δωμάτιο 405 της «Μεγάλης Βρετανίας», ει δυνατόν παρουσία του Χριστόφορου.
••••

Αρκετά μέχρι εδώ. Έγραψα 300 λέξεις με όσα θα έλεγα στον ψυχίατρο ή στον ψυχαναλυτή, δεν θα επιβαρυνθώ το κόστος της επίσκεψης και θα πληρωθώ αδρά. Είμαι συγκλονισμένος. Επί μία εβδομάδα περίμενα το τηλεφώνημα του εκδότη μου. Στο μυαλό μου είχα συνθέσει έναν σκελετό της στιχομυθίας. «Προκόπιε, σε συγχαίρω. Είσαι ο μοναδικός άνθρωπος επί συνόλου του ελληνικού Τύπου που έγραψε, μετά βεβαιότητας, ότι οι εκλογές στη Θεσσαλονίκη θα οδηγηθούν στον δεύτερο γύρο. Και πάλιν συγχαρητήρια για το υψηλό επίπεδο και την αρτιότητα της πληροφόρησης που μοιράζεσαι μαζί μας». Μετά θα συζητούσαμε το λεπτό θέμα του μπόνους, τη μόνιμη αναπροσαρμογή των αποδοχών μου, τη μεταφορά σε άλλη σελίδα κ.λπ. Αισθάνθηκα ωσάν η Μπλανς Ντιμπουά στο «Λεωφορείον ο Πόθος». Ο εκδότης θα παίζει το… λεωφορείο.
••••

Αν ζητήσετε τώρα την πρόβλεψή μου για την έκβαση της ύστατης μάχης, θα σας πω ότι το μόνο που μπορώ να καταθέσω μετά βεβαιότητας (και με κάποιες κλεφτές ματιές σε κυλιόμενες δημοσκοπήσεις) είναι ότι πρόκειται για ένα αποτέλεσμα που θα κάνουμε καιρό να ξεχάσουμε. Γνωρίζω, επίσης, ότι η προτροπή Μπουτάρη για τερματισμό της διοίκησης Παπαγεωργόπουλου έγινε μετά από ώριμη σκέψη, αλλά και μετά από πιέσεις στελεχών του συνδυασμού του. Α, και κάτι ακόμα. Από το ΠΑΣΟΚ μού είπαν ότι είναι βλακώδης η υπόθεση για το αποτέλεσμα που θα κατέγραφε ενδεχόμενη υποστήριξη του Γ. Μπουτάρη, καθώς, όπως λένε, η υψηλή του επίδοση βασίζεται στον ανεξάρτητο χαρακτήρα της υποψηφιότητας.
••••

Προσέξτε όμως κάτι περίεργο και συνάμα χαριτωμένο. Βρέθηκα στο σπίτι φίλου, ο οποίος έλκει την καταγωγή του από τη Θεσσαλονίκη, όπου και έχει αφήσει στη μοίρα τους και ξεχασμένα τα εκλογικά του δικαιώματα. Χτύπησε το τηλέφωνο (δεν έπαθε τίποτα το σοβαρό!..) και ο αριθμός κλήσης υποδήλωνε Θεσσαλονίκη. Όπως διαπιστώσαμε αμέσως μετά μέσω της υπηρεσίας του ΟΤΕ, ο τηλεφωνικός αριθμός ανήκε στον ίδιο τον… Παναγιώτη Ψωμιάδη! Το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Το πρόβλημα είναι πώς διάολο έμαθαν τον προσωπικό αριθμό του φίλου μου, ο οποίος είναι μη ανακοινώσιμος! Η κυρία όμως από την άλλη πλευρά της γραμμής δεν μπορούσε να δώσει τέτοιες λεπτομέρειες. Το μόνο που έλεγε ήταν πως τηλεφωνεί «με αγάπη από το γραφείο του νομάρχη που δίνει τον αγώνα του για να βοηθήσει τον δήμαρχο». Ωραία. Και πώς θα βοηθήσει τον δήμαρχο; «Θα ανεβείτε να ψηφίσετε με τρένο, ακόμα και ιντερσίτι. Όταν ψηφίσετε, θα λάβετε βεβαίωση από την εφορευτική επιτροπή, θα μας τη φέρετε στη νομαρχία και θα πάρετε πίσω το ποσό που δώσατε για το εισιτήριό σας». Ο φίλος μου διατήρησε την ψυχραιμία του και ρώτησε αν δύναται να μετακινηθεί με αεροπλάνο. «Δεν μπορείτε. Καλύπτουμε μόνο ΟΣΕ και ΚΤΕΛ». Νομίζω πως οι διάδοχοι του βασιλιά των τσιγγάνων έχουν αποκτήσει πλέον ανταγωνισμό. Τι γυφτιά! Διότι λεφτά υπάρχουν. Και τα συγκεκριμένα λεφτά δεν είναι ούτε της νομαρχίας, ούτε του δήμου Θεσσαλονίκης, ούτε καν της Νέας Δημοκρατίας. Ποιος πληρώνει; Δεν είμαι εισαγγελέας, αλλά θα επιθυμούσα να είμαι έστω για μία μέρα…
••••

Το καλύτερο βέβαια το άκουσα στο Κολωνάκι: η Νέα Δημοκρατία, λέει, χαρίζει στο ΠΑΣΟΚ την υπερνομαρχία της Φώφης προκειμένου να μην αμφισβητηθεί ο Γιώργος και να μην έχουμε αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ. Εντάξει, ηρεμήστε.

Εκτός και αν μίλαγα με τον Βενιζέλο και δεν το κατάλαβα. Πριν κόψω τα νύχια μου, ας ξύσω και μία πληγή: στο περιβάλλον του προέδρου Γιώργου επιχαίρουν, επειδή, όπως λένε, ο Βαγγέλης δεν έδωσε σάρκα και οστά (έχει μπόλικα άλλωστε!) στην υποβόσκουσα απειλή του για αμφισβήτηση του ηγέτη.

Και γιατί να δώσει; Εδώ ο Γιώργος αμφισβητείται «by himself», που θα έλεγε και ο ίδιος. Ο Ευάγγελος ας βολευτεί τώρα με μία Μαριλίζα για… μεζέ και έναν Χάρη για… κυρίως πιάτο.
••••

Και τώρα οι πραγματικοί σταρ των εκλογών. Δηλαδή ο εξής ένας: Νίκος Χαρδαλιάς, δήμαρχος Βύρωνα. Κρατιέμαι εδώ και δύο μήνες. Τώρα που εξελέγη πανηγυρικώς, μπορώ να τα πω και εγώ. Δύο μήνες λοιπόν προ των εκλογών, ο δήμος Βύρωνα ήταν κυκλοφοριακά αποκλεισμένος λόγω δημοτικών έργων. Και τι έργων! Ο τύπος τα σάρωσε όλα, του ήρθε να κάνει πεζοδρόμια, μόνο βρύσες δεν φύτεψε! Ως διερχόμενος από την περιοχή έβλεπα τις αφίσες του και σκεφτόμουν ότι ήταν σαν να βλέπεις τον Τρούμαν υποψήφιο στη… Χιροσίμα. Είναι βέβαιο πως καταλυτικό ρόλο στην εκλογή του έπαιξε η έμφυτη φωτογένεια και ο τρόπος που ποζάρει. Αν είχε γεννηθεί στο Μπρονξ πριν από εξήντα χρόνια, θα ήταν ήδη γνωστός από τη συμμετοχή του στον «Νονό» και θα τον έλεγαν Ρόμπερτ Ντε Νίρο!
••••

Άλλος σταρ των εκλογών, που δεν γνώρισε την ίδια εύνοια του εκλογικού σώματος, είναι ο Δημήτρης Τζιώτης.

Υποθέτω ότι η μικροπολιτική στήλη μεγάλης απογευματινής εφημερίδας δεν σας πληροφόρησε και για το αποτέλεσμα πέρα από την προβολή της υποψηφιότητας. Ο «υποψήφιος με την Πόρσε» υπέστη οδυνηρή ήττα από τον Κασιδόκωστα, γεγονός που κάνει μπαλάκι και ρίχνει σε ένα καλαθάκι όλες τις θεωρίες και τα ευρήματα πολιτικής επικοινωνίας. Μπορεί να έχεις κερδίσει εκλογές στα πιο απίθανα μέρη της Γης, αλλά τελικά τίποτα δεν σε εκπλήσσει περισσότερο από το σπίτι σου. Αν ο Τζιώτης κέρδιζε τον Κασιδόκωστα, η περίπτωση θα γινόταν «case study» και μάθημα στα αμερικανικά πανεπιστήμια. Τώρα έγινε απλώς μάθημα στον νεαρό Δημήτρη…
••••

Τελειώνοντας, σπεύδω να σας θυμίσω ότι το ερχόμενο Σάββατο είναι 28η Οκτωβρίου, επέτειος κατά την οποία γιορτάζουμε το «Όχι» του Τάσσου στο Σχέδιο Ανάν. Επίσης, ψάχνουμε μήπως ο Τάσσος είπε και το «Όχι» στους Ιταλούς, αν και προσωπικά δεν μας χαλάει. Αν δεν υπήρχε η Κατοχή, δεν θα γυριζόταν ποτέ το «Μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι» στην Κεφαλονιά. Τα υπόλοιπα μπορείτε να τα προσθέσετε εσείς, εγώ σπεύδω σε καταφύγιο!

Προκόπιος