Αποφυγή «συγκρούσεως τραίνων»
Θα ημπορούσε επί το απλούστερον ο κύριος Ολλίν να ομιλεί περί «συκρουσίου γέλωτος» (φρενιτώδους και σπασμωδικού) εάν και εφόσον η Τουρκία πιστεύει ότι δύναται να συνεχίσει τις ενταξιακές της διαπραγματεύσεις, περιφρονούσα το «κοινοτικό κεκτημένο». Δηλαδή την πλήρη εφαρμογή της τελωνειακής ενώσεως και με τα 25 κράτη-μέλη της. Άρα και με την Κύπρο. Προφανώς ο κ. Ολλίν προσπαθεί να μας τρομάξει, ότι «το τραίνο έρχεται επάνω μας». Πλανάται όμως πλάνη μεγάλη τόσον ο κ. Ολλίν όσο και η Τουρκία, με την συγκρουσιακή τρομολαγνία των: Πρώτον, διότι ο κύπριος Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος, ως έγκριτος νομικός, γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να συγκατατεθή εις μία βαρείαν αβαρία του κοινοτικού κεκτημένου, όσα δολώματα και αν του προσφέρουν (Αμμόχωστο υπό τον έλεγχο του ΟΗΕ και μερικόν άνοιγμα των τουρκικών λιμένων στα κυπριακά πλοία) ως προτείνουν οι Αμερικανοβρετανοί. Δεύτερον, ότι η Ελλάς συνέρχεται βραδέως και ασφαλώς από την πλάνη της συμπαραστάσεως στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας και ήδη εμπόδισε το άνοιγμα νέων κεφαλαίων (περί βιομηχανικής πολιτικής) στην διαπραγμάτευσι «προ του Νοεμβρίου» που επεδίωκε δολίως η Φινλανδική προεδρία. (σ.σ.: Έχουν ειδίκευσι οι Φινλανδοί να εγκαταλείπουν τους πρώην συμμάχους των. Το ‘κάναν το 1944 με τους Γερμανούς, το επανέλαβον εφέτος με τους Κυπρίους.) Τι θα συμβή όμως, τον Δεκέμβριον, όταν στην διάσκεψι κορυφής της ΕΕ, η Τουρκία λάβει αρνητική απάντησι στην «πλήρη ένταξη»;
Δύο τινά: Θα υποχωρήσει η Τουρκία και θα δεχθή πλήρη συμβιβασμόν με την κοινοτική νομοθεσία χωρίς παρασπονδίες (οπότε καταρρέει και το ενδοτικόν «διζωνική – δικοινοτική ομοσπονδία της Κυπριακής Δημοκρατίας – τι νόημα έχει μέσα στην Κύπρον, ως πλήρες μέλος της ΕΕ;) είτε θα διακοπούν οι διαπραγματεύσεις – όπερ το πιθανώτερον, εν όψει τουρκικών εκλογών, το επόμενον έτος.
-Τι πρέπει ν’ αναμένωμεν εν τοιαύτη περιπτώσει μετά την 6η προσεχούς Δεκεμβρίου, που η διάσκεψι κορυφής της ΕΕ θα ταχθή υπέρ της «ειδικής σχέσης» με την Τουρκία, ιδίως μετά την αναβληθείσα έκθεσι της Κομισιόν περί (ελλείψεως) προόδου της «ενταξιακής της πορείας»;
-Την κλιμάκωσι των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίον και στην Μεγαλόνησο.
-Είμεθα ως ηγεσία, Στρατός και λαός έτοιμοι διά την αντιμετώπισι της κλιμακώσεως αυτής της τουρκικής επιθετικότητος;
-Πολύ φοβούμεθα πως όχι! Και ευχόμεθα να διαψευσθώμεν αλλά εάν πιστεύσωμε τις «προειδοποιήσεις Ολλίν» περί «συγκρούσεως τραίνων», οφείλομεν να λάβωμε τα μέτρα μας: Δεν επιβιβάζεται κανείς εις τραίνα, όταν πρόκειται να εκτροχιασθούν, πολλώ δε μάλλον όταν αναμένεται να συγκρουσθούν. Αποβιβάζεται παραχρήμα και παίρνει το… πλοίον!
Ένα πρώτο μέτρο «αποβιβάσεως» θα ήταν η πλήρης ανάκτησι της διευθύνσεως των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων από την ανθελληνική ΝΑΤΟϊκή διοίκησι, η οποία άλλωστε στερείται σήμερον νοήματος, όταν όλοι οι βόρειοι γείτονές μας εντάσσονται στην Ευρωπαϊκήν Ένωσιν. (Άλλως νομιμοποιούμεν την εξαίρεσι της Λήμνου από τους ΝΑΤΟϊκους σχεδιασμούς – όπερ απαράδεκτον).
Η ολοκληρωτική στροφή της εγρήγορσης του Επιτελείου μας προς ανατολάς θα έστελνε το κατάλληλο μήνυμα προς την Άγκυρα και τους πάτρωνές της να μην αποτολμήσουν ένα απονενοημένο διάβημα εις κάποιαν αφύλακτο νησίδα του Αιγαίου. Διότι τότε ο ψυχρός Δεκέμβριος θ’ αποδειχθή λίαν «θερμός μήνας» διά τα νερά του Αιγαίου.
Όσον αφορά στην ελευθέρα Κύπρο, χρήσιμον θα ήταν ν’ ανασταλή η εκκαθάρισι του εδάφους της από αντιαρματικές νάρκες και να κηρυχθή γενική επιφυλακή τόσον της Εθνοφρουράς όσον και της δυνάμεως της ΕΛΔΥΚ στην Κύπρον, τα Χριστούγεννα. Ο αρχηγός του ΓΕΣ κ. Γράψας κάτι… έγραψε σχετικώς, κατά την πρόσφατον επίσκεψί του στην «ζώσα εστία του Ελληνισμού, την μαρτυρική Κύπρο».
Τέλος, δεν χρειάζεται, νομίζομε, να εγείρη δικαίωμά αρνησικυρίας (βέτο) ο κύπριος Πρόεδρος ή ο κ. Κ. Καραμανλής, κατά την διάσκεψι κορυφής της ΕΕ, διά την διακοπή των ευρωπαϊκοτουρκικών διαπραγματεύσεων, εις περίπτωσιν αρνήσεως της Τουρκίας να τηρήση πλήρως τις υποχρεώσεις της. Θα το υποβάλουν η Γαλλία και η Αυστρία. Ας είμεθα βέβαιοι. Από εκεί περνούν τα «τραίνα»…