υπουργείο Εξω(φρεν)ικών
Υπαινικτικά πάντως σχόλια, σε ξένα δημοσιεύματα («Ουάσινγκτον Ποστ», «Τάιμς του Λονδίνου»), ότι η Νοτ. Κορέα προσπάθησε να δώσει οικονομικά ανταλλάγματα στην ελληνική πλευρά, θα παραμείνουν, αιωρούμενα ερωτήματα, πάνω από τον ουρανοξύστη στη Νέα Υόρκη όπου στεγάζονται τα πολυτελή γραφεία της μόνιμης ελληνικής αντιπροσωπείας στον ΟΗΕ…
Η αλήθεια είναι ότι οι Νοτιοκορεάτες το συνηθίζουν αυτό το πατροπαράδοτο «έθιμο», είναι στην κουλτούρα τους… Θυμηθείτε το Μουντπάλ που διεξήχθη στη Σεούλ το 2003, θυμηθείτε τη διεκδίκηση της Παγκόσμιας Έκθεσης (World Expo) που εξελίχθηκε σε σκληρό διπλωματικό αγώνα μετά «ανταλλαγμάτων» (δωρεάν ενημερωτικά ταξιδάκια και ξεναγήσεις στη χώρα τους), αλλά κατέληξε με επικράτηση της Κίνας… Έχασε η Κορέα τελικά και την ελληνική ψήφο, παρά τις προφορικές διαβεβαιώσεις από τα προκαταβολικά δωράκια…
Συνήθως οι Νοτιοκορεάτες προσέρχονται με «εθιμοτυπικά δωράκια» στις φιλικές διπλωματικές συναντήσεις τους για να συζητήσουν θέματα διμερούς συνεργασίας, ιδίως θέματα που έχουν υψηλή προτεραιότητα για τη Σεούλ και εντάσσονται στα ζωτικά τους συμφέροντα… Είδαν λοιπόν οι ξένες έγκριτες εφημερίδες που προαναφέραμε τον «καπνό», δεν μπόρεσαν όμως να εντοπίσουν και τη «φωτιά», δηλαδή και το ζεστό χρήμα, σε απλά νεοελληνικά, ποιος τα έπιασε «χοντρά»… Μην περιμένετε βεβαίως κάποια πειστική απάντηση… Γενικώς οι Έλληνες, όπως θέλει να πιστεύει η στήλη, είναι υπεράνω χρημάτων, υπεράνω διαπλοκών, κάνουν σεμνά και ταπεινά τη δουλειά τους… Άλλωστε διαφέρουν οι παραδόσεις μας από αυτές των ευγενέστατων Νοτιοκορεατών και… δώρα φέροντες (οι Νοτιοκορεάτες εννοείται…).
Τελικά γενικός γραμματέας του ΟΗΕ εξελέγη ο Νοτιοκορεάτης Μπαν Κιν-Μουν… Και τι σύμπτωση, τον προτιμήσαμε και εμείς από τον Ινδό και τον Ταϊλανδό συνυποψήφιο που δεν μας έπεισαν «χειροπιαστά», όπως λένε οι γνωρίζοντες, για τα προσόντα τους… Εκτιμώ ότι η πολύτιμη ψήφος μας, ως χώρας-μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας, ήταν απόλυτα αξιοκρατική και αποκλείω την περίπτωση, εν τη παλάμη και ούτε ψηφίσωμεν… Πάντως η στήλη παροτρύνει και τον υπουργό Οικονομίας, Γ. Αλογοσκούφη, τώρα που συζητείται στη Βουλή ο προϋπολογισμός του 2007, να δώσει γενναία αυξησούλα στους διπλωματικούς, ώστε το γνωστό και συνεχιζόμενο φαινόμενο της πρόσθετης χρηματικής ανταμοιβής τους για τη χορήγηση παράνομης θεώρησης (visa) στα διαβατήρια μη δικαιουμένων είσοδο στην Ελλάδα, να μην προχωρήσει, σαν γάγγραινα, και έχουμε πλέον δωροδοκίες και για την κατακύρωση της ψήφου μας σε υποψηφιότητες ξένων χωρών για εκλογή εκπροσώπων τους σε Διεθνείς Οργανισμούς…
Μας θεωρούν πιστούς και σταθερούς συμμάχους οι ΗΠΑ και θέλουν να πιστέψουμε ότι «δείχνουν κατανόηση», όπως στερεότυπα τονίζουν, στα εθνικά μας θέματα και στις προτεραιότητες της εξωτερικής μας πολιτικής. Γι’ αυτό λοιπόν και ο πρόεδρος, Τζ. Μπους, κατά τη συνάντησή του με τον τούρκο πρωθυπουργό Τ. Ερντογάν στον Λευκό Οίκο, την περασμένη εβδομάδα… δεν του μίλησε καθόλου για το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Σε ερώτηση δημοσιογράφου στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο τούρκος πρωθυπουργός, μετά την συνάντησή του με τον αμερικανό πρόεδρο, διευκρίνισε ότι «το θέμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου δεν συζητήθηκε». Συζητήθηκε βεβαίως εκτενώς η… πάταξη της διεθνούς τρομοκρατίας… όπου τρομοκράτες, κατά τους Αμερικανούς, είναι οι ιρακινοί αντάρτες που αντιστέκονται στην εισβολή και κατοχή της πατρίδας τους και τρομοκράτες, κατά τους Τούρκους, είναι οι Κούρδοι του Βορ. Ιράκ και της Ανατολικής Τουρκίας που μάχονται για την αναγνώριση και τον σεβασμό της εθνικής τους ταυτότητας…
Θα ρωτήσουν ίσως μερικοί, καλά, αφού στη συνάντηση των Μπους-Ερντογάν δεν συζητήθηκε το Οικουμενικό Πατριαρχείο, όλες αυτές οι θερμές χειραψίες, τα πλατιά χαμόγελα μετά πολλών φωτογραφιών, της υπουργού Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη με την αμερικανίδα ομόλογό της κ. Ράις, στην Ουάσινγκτον ήταν για το… Νταρφούρ, στο Σουδάν και για το Μεσανατολικό; Τα εθνικά μας θέματα δεν ευαισθητοποίησαν την αμερικανική ηγεσία, ώστε να τα προβάλει, έστω και ακροθιγώς στον τούρκο πρωθυπουργό;
Ενώ οι εν ενεργεία πρέσβεις πλεονάζουν και ιδρύουμε νέες πρεσβείες, χωρίς ουσιαστικούς λόγους κατά τους καλώς γνωρίζοντες, για να βολευτούν κάπως οι περισσευούμενοι πρέσβεις μας, έχουμε επιπλέον και τους «πρεσβευτές καλής θέλησης του ΟΗΕ» να μοιράζονται τον επίζηλο τίτλο με τους επαγγελματίες διπλωμάτες… Πρεσβευτής λοιπόν και ο Γ. Νταλάρας, δημοφιλής καλλιτέχνης, εθελοντής και αυτός στις ανθρωπιστικές δράσεις του Διεθνούς Οργανισμού… Στην κατηγορία των πρέσβεων, έχουμε και τους «πρέσβεις εκ προσωπικοτήτων», που ελάχιστοι βεβαίως θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως προσωπικότητες, ενώ ο κόσμος το ‘χει τούμπανο ότι πρόκειται περί βολέματος «ημετέρων» ή στενών συνεργατών πολιτικών προσώπων όπου ανταμείβεται με πρεσβευτικό τίτλο αυτή η στενή συνεργασία… Έτσι, επί υπουργού Εξωτερικών Γιωργάκη Παπανδρέου, ο «κολλητός» του Αλεξ. Ρόντος εχρίσθη αιφνιδίως πρέσβης εκ προσωπικοτήτων, τίτλο που χρησιμοποιεί ακόμη και τώρα στις διεθνείς επαφές του, ως τιτλούχος κληρονομικώ δικαιώματι… Πρεσβευτή εκ προσωπικοτήτων βάφτισε ο αρχηγός του συμμετοχικού ΠΑΣΟΚ και άλλον στενό του φίλο, τον Σπ. Λαμπρινίδη, και στη συνέχεια τον επέλεξε για να τον ψηφίσει η… βάση του κόμματος ως ευρωβουλευτή και πάει λέγοντας.
Α. Κ.