τρίτο μάτι
***
Ο Πρόεδρος Μπους θέλει την Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. «Η ένταξη της Τουρκίας είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ», δήλωσε απερίφραστα, μετά τη συνάντησή του με τον Ερντογάν. Δηλαδή η Ευρώπη δεν έχει παρά να συμμορφωθεί, αδιάφορο αν εξυπηρετεί (ή υπονομεύει) και τα δικά της συμφέροντα. Το παράγγελμα κινητοποίησε πάραυτα τις γνωστές ορντινάντσες. Πέραν του Μπλερ, ο «πράσινος», άλλοτε επαναστάτης (πριν γίνει υπουργός) Γιόσκα Φίσερ, με άρθρο στη γαλλική «Φιγκαρό», οι Γερμανοί σοσιαλιστές, ο πορτογάλος πρόεδρος της Κομισιόν κ. Μπαρόζο, ξέχασαν ακαριαία τα περί «ανειλημμένων τουρκικών υποχρεώσεων», ευρωπαϊκού κεκτημένου, δημοκρατικών αρχών και πολιτισμικών αξιών (τις οποίες επικαλούνταν όταν βομβάρδιζαν τη Σερβία). Αιφνιδίως πανικοβλήθηκαν με τον κίνδυνο να απωθηθεί η Τουρκία στις αγκάλες του Ιράν και της Ρωσίας…
***
Και η Ελλάδα; «Η Ελλάδα είναι στρατηγικός και ιδεολογικός εταίρος των Ηνωμένων Πολιτειών», διακήρυξε η υπουργός των Εξωτερικών, στη πρόσφατη ομιλία της σε αίθουσα του Καπιτωλίου, (ενώπιον 40 κοινοβουλευτικών, αν τους μέτρησε σωστά ο κ. Μπουρδάρας). Προσέξτε αυτή την επαυξητική διατύπωση του διαφημιστικού σλόγκαν: και ιδεολογικός. Πλειοδοσία που θα είχε κάποια δικαιολογία, αν έβρισκε κάποια πρακτικήν ανταπόκριση του «στρατηγικού και ιδεολογικού εταίρου». Στα εθνικά θέματα, εννοείται. Όχι στο Κυπριακό, το οποίο απασχόλησε «λιγάκι» τη συνάντηση με τη φίλη Κοντολίζα -κατά τον εκπρόσωπο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Έστω για το Πατριαρχείο, τη Χάλκη ή για την κατάργηση της βίζας -όπως για όλα τα παλαιά μέλη της ΕΕ, αλλά και για τους Σλοβένους στους οποίους δεν έχει αποδοθεί αυτό το ηχηρό εύσημο. Βέβαια για casus belli, αεροπορικές επελάσεις στο Αιγαίο και προκλήσεις στη Θράκη δεν έγινε λόγος. Ούτε για την υιοθέτηση από το ΝΑΤΟ των τουρκικών θέσεων για τη Λήμνο και τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου στους «συμμαχικούς» σχεδιασμούς. Αυτά απάδουν προς την εθιμοτυπία των εταιρικών σχέσεων…
***
Μπορεί να ελπίσει κανείς ότι, στην προσεχή συζήτηση στη Βουλή για την εξωτερική πολιτική, ο κ. Καραμανλής δεν θα επιμείνει να εξάρει και την πρόσφατη διέλευση της Ελλάδος από την προεδρία του ΣΑ του ΟΗΕ. Την οποία η ανεξάρτητη απεσταλμένη της «Ελευθεροτυπίας» χαρακτήρισε «Μεσανατολική πομφόλυγα». Επισημαίνοντας ότι «δαπανήθηκαν ατέλειωτες ώρες προετοιμασίας και μεγάλα χρηματικά ποσά γι’ αυτήν την κοσμοπολίτικη εικόνα της χώρας» σε «ένα πρόσφορο βήμα για πολλές προσωπικές επίσημες και ανεπίσημες συναντήσεις, μια πολύτιμη προσωπική ”παρακαταθήκη” για το πολιτικό παρόν και το μέλλον». Θα αρκέσει άραγε να προβληθεί, από τον κ. Καραμανλή, ως εθνικό επίτευγμα το γεγονός ότι η υπουργός του των Εξωτερικών είχε την ευκαιρία να επαναλάβει σε διάφορα ακροατήρια, κατά την εκστρατεία της στις ΗΠΑ, τη συγκλονιστική δήλωση «η συμπεριφορά της Τουρκίας δεν βοηθά την ευρωπαϊκή της προοπτική»; Μια τέτοια απόπειρα δεν θα ‘ταν δέλεαρ για σαρκαστικά σχόλια, τουλάχιστον από τον κ. Απόστολο Κακλαμάνη; Φρονιμότερο, λοιπόν, να παραληφθεί αυτό το επεισόδιο στη πρωθυπουργική έκθεση…
***
Είναι κάποιες σταγόνες δροσιάς στην αφόρητη ξηρασία, ότι ο τέως πρόεδρος της Βουλής θυμάται, από καιρού σε καιρό, τον Αποστόλη των φοιτητικών του χρόνων. Πότε με αναφορές στον «ανθύπατο», συχνά με τη μαστίγωση των βαρόνων των ΜΜΕ, προχθές με την καταγγελία, στο συντονιστικό του ΠΑΣΟΚ, ότι «κάποιοι εντός και εκτός της χώρας θέλουν να φέρουν την κυρία Μπακογιάννη στη θέση του κ. Καραμανλή». Εξέφρασε μάλιστα και δυσφορία γιατί αντιπροσωπεία του κόμματός του τη συνόδευε στις ΗΠΑ, όταν «η κ. Μπακογιάννη δεν προώθησε κανένα θέμα, έκανε απλώς δημόσιες σχέσεις»… Βέβαια το ίδιο ισχύει και για τα ταξίδια, τα τηλεφωνήματα και τη λοιπή δραστηριότητα του αρχηγού του, ως προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Απόδειξη: Οι σοσιαλιστές με τους πράσινους πρωταγωνίστησαν στην Ευρωβουλή να αλλοιώσουν το πρόσφατο καταδικαστικό ψήφισμα για την Τουρκία, με τροπολογίες που διέγραφαν την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής από την Κύπρο, την επιταγή αναγνώρισής της από την Τουρκία και επανέφεραν το Σχέδιο Ανάν! Πέτυχαν τελικά να διαγράψουν τη γενοκτονία των Αρμενίων.
Οι «σοσιαλιστές»…
***
Η «ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας» έχει φθάσει αισίως στη Θράκη. Μετά τον φίλο Ερντογάν (που αξίωσε και από την Ουάσιγκτον να τον επισκεφθεί ο «φίλος του κ. Καραμανλής») και ο Πρόεδρος Σεζέρ, κάλεσε, από την εθνοσυνέλευση, την Ελλάδα « να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της έναντι της τουρκικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης» και να λύσει τα προβλήματά της «βάσει των διεθνών συμφωνιών και συνθηκών». Πρόσθεσε και την αμφίσημη δήλωση (που διαβάζεται και ως απειλή) ότι «βούληση της Τουρκίας είναι η επίλυση των διμερών προβλημάτων με ειρηνικό τρόπο»…
***
Αλλά η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας είναι ο αμετάθετος βορράς στην πυξίδα της ελλαδικής εξωτερικής πολιτικής. Πάση θυσία! Όπως απεκάλυψε (έκπληξη!) το «Βήμα», τα υπουργεία Εξωτερικών και Αμύνης, στην προσπάθεια να αποκοιμίσουν την κοινή γνώμη, αφήνουν να διαρρέουν πληροφορίες περί μείωσης της εντάσεως στο Αιγαίο, όταν στην πραγματικότητα «σε καθημερινή βάση εισέρχονται 15-25 τουρκικά μαχητικά, τα μισά οπλισμένα, και πραγματοποιούν τις γνωστές παραβιάσεις». Χαρακτηριστική της προσπάθειας αυτής -κατά το «Βήμα» πάντοτε- είναι και η έκφραση ικανοποίησης της κ. Μπακογιάννη για την επιτυχία των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και η προαναγγελία συμφωνίας για νέο πακέτο μέτρων. Πραγματοποιήθηκε συνάντηση του ΑΓΕΕΘΑ ναυάρχου Χηνοφώτη, με τον νέο ομόλογό του, τον σκληρό Μπουγιουκανίτ, στο περιθώριο νατοϊκής συνόδου στη Βαρσοβία (η ελληνική «σκληρή αντίδραση» στους νατοϊκούς σχεδιασμούς για τη Λήμνο και λοιπά νησιά), η οποία κρατήθηκε μυστική…
***
Η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας δεσπόζει στις φροντίδες της υπουργού των Εξωτερικών, κάθ’ οδόν προς τη Λευκωσία, ενώ τυπώνεται το «Παρόν». Εμπλουτισμένη με τα ακούσματά της στην Ουάσιγκτον «για το συμφέρον των ΗΠΑ». Πέραν των καθιερωμένων πλατωνικών δηλώσεων, ο κ. Παπαδόπουλος θα ακούσει για την ανάγκη, προς το συμφέρον της Κύπρου φυσικά, να δεχθεί τη φινλανδική συνταγή αποφυγής της σύγκρουσης τρένων, που έχει και την αγγλοαμερικανική υποστήριξη. Συνταγή «συμβιβασμού», σε βάρος της Κύπρου και των θεσμών της ΕΕ. Που υποβαθμίζει την Κύπρο ως μέλος (ειδικού καθεστώτος) της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης και αναβαθμίζει την Τουρκία ως υποψήφια με προνόμια ειδικής μεταχείρισης. Ενώ ταυτόχρονα οδηγεί στη ντε φάκτο αναγνώριση του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους…
***
Και «ιδεολογικοί εταίροι» λοιπόν. Διακήρυξη που έγινε με σοφή επιλογή της στιγμής. Όταν κυβέρνηση και πλειοψηφία του Μπους βουλιάζουν στις αποκαλύψεις και τις καταγγελίες για εγκληματικά ψεύδη, ανηθικότητα, παραβίαση διεθνών συνθηκών και στρέβλωση του δημοκρατικού πολιτεύματος των ΗΠΑ. Όταν ο περιοδεύων βρετανός υπουργός της Δικαιοσύνης δηλώνει ότι το Γκουαντανάμο αποτελεί αισχρή πρόκληση προς τις δημοκρατικές αρχές και ο Μπους ανακοινώνει ότι μεταφέρονται εκεί και οι 14 ύποπτοι που εκρατούντο στις ανά τον κόσμο «μαύρες φυλακές» της CIA. Όταν αποσπά από το Κογκρέσο συμβιβασμό, που επιτρέπει τα βασανιστήρια και δίκες στρατοδικείων, όπου στον κατηγορούμενο δεν γνωστοποιείται η δικογραφία ούτε επιτρέπεται η επιλογή δικηγόρου. Όταν αποκαλύπτεται -και επιβεβαιώνεται- ότι δυο μήνες πριν από την επίθεση στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης, ο Τζορτζ Τένετ, τότε αρχηγός της CΙΑ, ζήτησε επειγόντως να δει την Κοντολίζα Ράις, τότε Σύμβουλο Ασφαλείας του Προέδρου και -σε κατάσταση περίπου πανικού- της κοινοποίησε στοιχεία ότι επίκειται τρομοκρατική επίθεση στο αμερικανικό έδαφος. Και εκείνη τον αντιμετώπισε με συγκαταβατική ψυχραιμία. Κανένα μέτρο πρόληψης και προστασίας δεν ακολούθησε. Τρεις χιλιάδες νεκροί στη Νέα Υόρκη επρόκειτο να συσπειρώσουν (με νέα ψεύδη) τους Αμερικανούς στην εισβολή στο Ιράκ και στον ατέρμονα πόλεμο κατά της τρομοκρατίας…
***
Εκθέσεις επί εκθέσεων αμερικανικών και βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, καταγγελίες ανωτάτων αξιωματικών, Αμερικανών και Βρετανών, ομολογίες τέως υπουργών, αποφάσεις αμερικανικών δικαστηρίων, έρευνες του Εφ Μπι Άι σε βάρος μελών της ρεπουμπλικανικής πλειοψηφίας για τεράστια οικονομικά και ηθικά σκάνδαλα και η τεράστια κηλίδα του αίματος που απλώνεται από το Αφγανιστάν ως τη Μεσόγειο και τον Περσικό Κόλπο εικονογραφούν την ευστοχία (και εθνική χρησιμότητα) της αυτό-αναγόρευσης της Ελλάδας -από την υπουργό των Εξωτερικών- και σε «ιδεολογικό εταίρο».