Ο ατέλειωτος… ύπνος των αρχών στην υπόθεση της Ipirotiki…
Ειδικότερα, στη διάθεση της εφημερίδας βρίσκονται πέντε αιτήσεις της εταιρείας προς το Περιφερειακό Ελεγκτικό Κέντρο (ΠΕΚ) Αθηνών, οι οποίες υποβλήθηκαν από τον Ιούνιο του 2001, μέχρι και τον Ιούλιο του 2004, και υπογράφονται από τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο Χ. Μανιώτη, που αργότερα έθεσε με τραγικό τρόπο τέλος στη ζωή του.
Από τα έγγραφα προκύπτει ότι:
– Η πρώτη αίτηση κατατέθηκε στις 18 Ιουνίου 2001 και αφορούσε τον έλεγχο των χρήσεων 1999 και 2000.
– Η δεύτερη κατατέθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2003, όταν δηλαδή η εταιρεία βρισκόταν στην τελική ευθεία για την εισαγωγή των μετοχών της στο ΧΑ. Αφορούσε τον έλεγχο τον χρήσεων 1999 και 2000 και την επέκτασή του και στη χρήση του 2001. Εντύπωση προκαλεί ότι μεταξύ των δύο αιτήσεων μεσολαβούν σχεδόν δύο χρόνια, αλλά στο μεταξύ δεν έχει προχωρήσει η διαδικασία ελέγχου για τις χρήσεις ’99 και 2000…
– Στις 22 Μαϊου 2003, η εταιρεία επανέρχεται με νέο αίτημα ελέγχου, ζητώντας πέραν των χρήσεων 1999, 2000, 2001 να επεκταθεί ο έλεγχος και στη χρήση του 2002. Στο μεταξύ, βέβαια, δεν έχει προχωρήσει κανένας έλεγχος…
– Το 2004, αποφασίσθηκε να διενεργηθεί, επιτέλους, φορολογικός έλεγχος στην εταιρεία και της κοινοποιήθηκε σχετικό έγγραφο. Όμως, στις 2 Ιουνίου 2004, με την (προσχηματική;) δικαιολογία ότι η εταιρεία μεταστεγάζεται σε «καινούριο ιδιόκτητο επταώροφο κτίριο», ζητείται από το ΠΕΚ να μετατεθεί ο φορολογικός έλεγχος τον οποίο είχε γνωστοποιήσει το ΠΕΚ «εντός του πρώτου δεκαπενθημέρου του μηνός Σεπτεμβρίου 2004».
– Το εκπληκτικό είναι ότι τον Ιούλιο του 2004, με νέα αίτησή του, ο κ. Μανιώτης ζητούσε να επεκταθεί ο έλεγχος και στη χρήση 2003 (οι προηγούμενες, ως και το 1999 παρέμεναν βέβαια ανέλεγκτες), αλλά τελικά, για λόγους που δεν έχουν γίνει σαφείς, η εταιρεία παρέμεινε ανέλεγκτη μέχρι και την αυτοκτονία του Χ. Μανιώτη, στις 3 Απριλίου 2005, που οδήγησε και στην κατάρρευση του επιχειρηματικού του δημιουργήματος.
Εκτός από την απορία που εύλογα προκαλεί η αδράνεια των φορολογικών αρχών, οι οποίες επέτρεπαν σε μια, εισηγμένη από τα μέσα του 2003, εταιρεία να παραμένει φορολογικά ανέλεγκτη, είναι εντυπωσιακό ότι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ανέχθηκε μια εισηγμένη να έχει τις μετοχές της υπό διαπραγμάτευση, παραμένοντας ταυτόχρονα ανέλεγκτη για τόσες χρήσεις. Τυπικά, βέβαια, όλες αυτές οι αιτήσεις Μανιώτη έδιναν το πρόσχημα στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και την εταιρεία ότι ο μη έλεγχός της καλυπτόταν από την αδράνεια των φορολογικών αρχών. Τη διπλή αδράνεια εφορίας και Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς την πλήρωσαν στο τέλος οι επενδυτές…
Περίεργες συναλλαγές
Αξιοπερίεργη είναι και η «αδυναμία» της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς στην παρακολούθηση της συναλλακτικής δραστηριότητας επί των μετοχών της Ipirotiki, που αν και ήταν μια εταιρεία μικρής κεφαλαιοποίησης, και δεν θα μπορούσε να βρίσκεται στο «στόχαστρο» μεγάλων χαρτοφυλακίων από την Ελλάδα και το εξωτερικό, παρ’ όλα αυτά παρουσίαζε αξιοσημείωτη καθημερινή κινητικότητα.
Ο Ηλ. Δραπανιώτης, πρώην κορυφαίο στέλεχος της εταιρείας, επιφορτισμένος και με την καθημερινή παρακολούθηση των συναλλαγών της μετοχής στο Χρηματιστήριο, έχει μελετήσει επισταμένα τους όγκους συναλλαγών της μέχρι και την 1η Απριλίου 2005, δηλαδή λίγο πριν από την αυτοκτονία Μανιώτη.
Την περίοδο αυτή, που αξίζει να σημειωθεί ότι καλύπτει και τις δύο διαδοχικές «ηγεσίες» της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς (Θωμαδάκη και Πιλάβιου), η μετοχή της Ipirotiki βρισκόταν πολύ συχνότερα από όσο δικαιολογεί το μέγεθος της εταιρείας στις λίστες των κορυφαίων σε συναλλακτική δραστηριότητα, βάσει του αριθμού τεμαχίων που διακινήθηκαν, μετοχών της Σοφοκλέους.
Σε 169 συνεδριάσεις της περιόδου από 17/2/2004 έως 1/04/2005, η μετοχή της Ipirotiki ήταν πρώτη σε τεμάχια, ενώ βρισκόταν πολύ συχνά στη δεκάδα των μετοχών με τις μεγαλύτερες ημερήσιες συναλλαγές, δίπλα σε «γίγαντες» του ΧΑ («βαριές μετοχές» του FTSE-20).
Εύλογα ο κ. Δραπανιώτης διερωτάται: «Οι υπεύθυνοι της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς δεν έβλεπαν τίποτα;».
Ο καθημερινός μεγάλος όγκος των συναλλαγών στη μετοχή της Ipirotiki έχει βέβαια εξηγηθεί εκ των υστέρων, αφού διαπιστώθηκε ότι ο ίδιος πρόεδρος, διευθύνων σύμβουλος και βασικός μέτοχος Χ. Μανιώτης, έκανε μεγάλης αξίας καθημερινές συναλλαγές, ενώ έχουν τιμωρηθεί πρόσφατα και αρκετοί παράγοντες του Χρηματιστηρίου για τις συναλλαγές τους επί μετοχών της εταιρείας.
Το ερώτημα που δεν έχει επαρκώς διερευνηθεί μέχρι σήμερα είναι ποια ακριβώς ήταν η προέλευση των κεφαλαίων που «στροβιλίζονταν» καθημερινά στη μετοχή και αν η προέλευση μπορεί να χαρακτηρισθεί «καθαρή»…