υπουργείο Εξω(φρεν)ικών

-Επέστρεψε από τις ΗΠΑ, μετά από παραμονή δύο εβδομάδων, η υπουργός Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη, εύχαρις και ικανοποιημένη (γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε;) με μόνο σίγουρο και ορατό κέρδος τα… τρία φωτογραφικά άλμπουμ, γεμάτα αναμνήσεις από θερμές χειραψίες και πλατιά υποκριτικά χαμόγελα με ξένους ομολόγους της και υψηλούς αμερικανούς αξιωματούχους, λευκούς και έγχρωμους, με απαιτητικές και πονηρές φατσούλες… Ακόμη κι αυτό το φωτογραφικό δείγμα της διπλωματικής υπερκινητικότητας της υπουργού καλύπτεται, όπως μαθαίνω, από τις απόρρητες δαπάνες του υπουργείου…

– Στο παρατεταμένο αυτό ταξίδι… διπλωματικής αναψυχής, όπως το χαρακτήρισε με αφοπλιστική ειλικρίνεια μέλος της διπλωματικής ακολουθίας της, πλαισιώθηκε και από πολυπληθή ομάδα πρέσβεων, που για πρώτη φορά έζησαν «τη μεγάλη ζωή», φιλοξενούμενοι, εντελώς δωρεάν γι’ αυτούς, στο ιστορικό και πολυτελέστατο ξενοδοχείο Ουόντορφ Αστόρια… Το ξενοδοχείο δεν βρίσκεται βεβαίως στην «Αστόρια», τη σεμνή και ταπεινή συνοικία των ελλήνων μεταναστών στη Νέα Υόρκη, αλλά δεσπόζει στο κέντρο της μεγαλούπολης, με τα πολυτελή καταστήματα, εστιατόρια και τους ουρανοξύστες (πλην των «Δίδυμων Πύργων»…) για να ταιριάξει, σύμφωνα με κύκλους του υπουργείου Εξωτερικών, με «τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Ελλάδας στη διεθνή σκηνή…», αλλά και στην προσωπικότητα της υπουργού…

– Όσον αφορά τα αποτελέσματα της διπλωματικής μας δράσης (κατασκήνωσης, κατά ορισμένους…) στη Νέα Υόρκη, μας είπαν ότι θα φανούν… σε βάθος χρόνου, έτσι γίνεται πάντοτε σε αυτές τις συναντήσεις «υψηλού επιπέδου», σε πολυτελή εστιατόρια και σουίτες ξενοδοχείων… Έτσι, το ταμείο της ελληνικής διπλωματίας είναι σίγουρα μείον, όσον αφορά τις πολλαπλές δαπάνες του ταξιδιού, τα δε προσδοκώμενα έσοδα, εάν τελικά υπάρξουν, θα είναι ως εκ της φύσεώς τους αόρατα και για τους ρεαλιστές μάλλον οραματικά…

– Ας αρχίσουμε με το Σκοπιανό… Εμείς μεν μπορεί να επαναλάβαμε τη «σταθερή ελληνική θέση», διά στόματος της υπουργού Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη, στην επιστήθια πλέον «φίλη» της αμερικανίδα υπουργό Εξωτερικών κ. Ράις, το διατρανώσαμε ακόμη πιο φωναχτά στους συγκεντρωμένους στη Ν. Υόρκη έλληνες δημοσιογράφους, για εσωτερική βεβαίως κατανάλωση, πίσω στην Αθήνα, αλλά μήπως άκουσε κανείς να έχει πιεσθεί για το θέμα της ονομασίας η σκοπιανή πλευρά, έστω και για τους τύπους, τώρα που ήταν όλοι οι υπουργοί Εξωτερικών συγκεντρωμένοι στη Νέα Υόρκη; Ο σκοπιανός υπουργός Εξωτερικών είχε βεβαίως σειρά συναντήσεων στην έδρα του ΟΗΕ, προώθησε τις διμερείς σχέσεις, αλλά ούτε καν ασχολήθηκε, το σημαντικότερο, ούτε κανείς τον «απασχόλησε» με το θέμα της επίσημης ονομασίας της χώρας του για την οποία έχουν αντιρρήσεις οι Έλληνες… Κατά συνέπειαν, αυτό που λέγεται από συνεργάτες της υπουργού, «καμία νεότερη εξέλιξη δεν σημειώθηκε στο Σκοπιανό», αποτελεί πολύ αρνητική εξέλιξη για την Ελλάδα, διότι όλο και περισσότερο παγιώνεται διεθνώς αυτή πλέον η ονομασία, «Μακεδονία», που εμείς αποκαλούμε με το… εύηχο ΠΓΔΜ, το οποίο δεν μπορεί να το προφέρει άνετα ούτε και ένας μουγγός, χωρίς να πάθει πρόσθετο γλωσσοδέτη… Την ελληνική αδράνεια αντιλαμβάνονται πλήρως οι Σκοπιανοί και οι «γνωστοί-άγνωστοι» σύμμαχοί τους και γι’ αυτό μας εμπαίζουν… Ειδικά η κυβέρνηση Τζ. Μπους, στην οποία προστρέχουμε σαν «συμμαχική εταίρα» (partner) που είμαστε, αυτή κι αν μας περιπαίζει, αφού αναγνώρισε τα Σκόπια ως «Μακεδονία», σχεδόν νύκτωρ, μετά την επανεκλογή του Μπους, γράφοντας έτσι στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις «ελληνικές ευαισθησίες», καθώς και τα ωραία κούφια λόγια, τα μεγάλα, για τους παραδοσιακούς δεσμούς φιλίας με την Ελλάδα…

– Διερωτώμαι γι’ αυτήν την 10χρονη… εποχιακή απασχόληση με το Σκοπιανό του ειδικού μεσολαβητή του ΟΗΕ Μ. Νίμιτς, πρώην υψηλού αξιωματούχου στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ (άρα, εκατόν δέκα τοις εκατό αμερικανάκι-γεράκι) και εμπειρότατο δικηγόρο, ποιος τον πληρώνει αδρά, άμεσα και… έμμεσα για να μας φέρει αυτό το εκπληκτικό αποτέλεσμα της απόλυτης στασιμότητας στο θέμα, που στην πράξη και στη διεθνή διπλωματία σημαίνει κατάληξη άκρως ευνοϊκή υπέρ των Σκοπίων… Θέση άλλωστε που υποστηρίζουν στα κρυφά και στα μουλωχτά πλείστοι όσοι αμερικανοί παράγοντες… Γι’ αυτήν τη διπλωματική ακινησία, που καταλήγει σε βάρος της Ελλάδας, τι έχει να πει η υπουργός Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη;

– Στα ελληνοτουρκικά και ευρωτουρκικά τα είπαμε για άλλη μια φορά στους αμερικανούς συμμάχους μας και μεγάλους «προστάτες» μας (με την καλή έννοια βεβαίως) «έδειξαν κατανόηση», όπως λέγεται στερεότυπα στη διπλωματική γλώσσα, στις ανησυχίες και ευαισθησίες μας, αλλά… τα ζωτικά συμφέροντα (κοντεύουν να γίνουν πάγια…) της Ουάσινγκτον αποκλίνουν στη στήριξη της Τουρκίας με όλα τα μέσα… ακόμη και εάν στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (βασανισμούς κούρδων κρατουμένων κ.α.) ανταγωνίζεται για την πρώτη θέση με την… κυβέρνηση Τζ. Μπους (βλέπε βασανισμούς Γουαντάναμο, Αμπού Γκράιπ στο Ιράκ κ.λπ.). Πολλές άλλωστε, οι ομοιότητες των δύο καθεστώτων, Άγκυρας και Ουάσινγκτον, ο ένας εισέβαλε στην Κύπρο και ο άλλος στο Ιράκ, ο ένας κατέχει τμήμα της Μεγαλονήσου, ο άλλος ολόκληρο το Ιράκ και αλληθωρίζει πεινασμένα προς Ιράν και Αφγανιστάν… Στη χώνευση έρχονται τα δύσκολα και ζητούν από τις σύμμαχες χώρες και την Ελλάδα να συμμετάσχουν στις… ανθρωποθυσίες, στέλνοντας νέα παιδιά να πολεμήσουν για τα ανθρώπινα δικαιώματα του… ισχυρότερου.

– Οι Αμερικανοί, όταν δεν τους αρέσει μια κυβέρνηση ή ένας ηγέτης, ακόμη και όταν έχει αναδειχθεί στην εξουσία με εκλογές, την αποκαλούν… καθεστώς (π.χ. Βενεζουέλα, Ιράν, Κούβα). Την ορολογία αυτή πιπιλίζουν και παπαγαλίζουν τα φιλοαμερικανικά διεθνή μέσα ενημέρωσης… Αντιθέτως, δεν αποτελούν καθεστώς, αλλά… γνήσια έκφραση της δημοκρατίας, τα γνωστά και άγνωστα κέντρα εξουσίας στις ΗΠΑ (Πεντάγωνο, μεγάλες εταιρείες, ΜΜΕ) που «ελέγχουν» απόλυτα την εκλογή Προέδρου και στη συνέχεια τον «καθοδηγούν» πώς να προασπίσει τα αμερικανικά συμφέροντα που διακυβεύονται στο Ιράκ και όπου αλλού υπάρχει… πετρέλαιο και φυσικό αέριο…

– Στο Κυπριακό, με την παρουσία στη Νέα Υόρκη του Κύπριου Προέδρου Τ. Παπαδόπουλου και τις πολλές συναντήσεις του με ξένους ηγέτες, φίλους και «συμμάχους», επεξηγώντας τις κυπριακές θέσεις, κέρδισε πόντους, κυπριακή διπλωματία. Με ανοικτές κεραίες, κινήθηκε επιδέξια στους χώρους του ΟΗΕ ο Κύπριος Πρόεδρος, αν και είχε να αντιμετωπίσει όχι μόνο τους υποστηρικτές του θνησιγενούς Σχεδίου Ανάν, στην έδρα του… εγκλήματος, αλλά και να αποφύγει τις σχεδόν αόρατες τρικλοποδιές της ελληνικής διπλωματίας.

– Δεν γνωρίζω πόσες είναι οι «επιτυχίες» της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή στην οικονομική διπλωματία… Από συνεντεύξεις και δηλώσεις του αρμοδίου υφυπουργού Εξωτερικών, Ευρ. Στυλιανίδη, αρχίζεις να πιστεύεις ότι η Ελλάδα είναι ο… ομφαλός του κόσμου για ξένες επενδύσεις και επιχειρηματικές συνεργασίες. Στην ετήσια όμως έκθεση του Word Economic Forum, με έδρα την Ελβετία, η Ελλάδα κατατάσσεται στην 47 θέση μεταξύ 125 χωρών, όσον αφορά τον δείκτη παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας, κάτω από την… Τυνησία (30), τα Νησιά Μπαρμπάντος (31), τη Λατβία (38), ακόμη και κάτω από τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα και Σεϊχάτα (32)… Προηγούνται βεβαίως της Ελλάδας και όλες οι σοβαρές ευρωπαϊκές χώρες… Η Κύπρος βρίσκεται μία θέση μόνο μπροστά από την Ελλάδα, χαλάλι της, ίσως μας δείχνει συμβολικά τον δύσκολο δρόμο του ευ αγωνίζεσθαι, όχι μόνο στη διπλωματία για την προάσπιση των εθνικών μας θεμάτων, αλλά και στην οικονομική διπλωματία, σε διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον…


Σχολιάστε εδώ