Εκλογική παγίδα στον Καραμανλή στήνουν εχθροί και «δικοί» του!
Kαι να ‘ταν μόνο αυτό… Πάει, κόλλησε οριστικά και αμετάκλητα στην κυβέρνηση Καραμανλή το παρατσούκλι «κουμπάρος», καθώς τα αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ αξιοποίησαν στο έπακρο τα κακοήθη φαινόμενα διαφθοράς και ευνοιοκρατίας, μικρά ή μεγάλα, που παρατηρούνται ήδη κατά την άσκηση εξουσίας από τη ΝΔ. Η φθορά που υφίσταται η κυβέρνηση από τους «κουμπάρους» δεν αποτυπώνεται ακόμη στις δημοσκοπήσεις, αλλά η υπόσκαψη του ηθικού κύρους της κυβέρνησης και η σταδιακή εξομοίωση με τους ανυπόληπτους «εκσυγχρονιστές» του ΠΑΣΟΚ που περιφρονεί ο κόσμος προκαλεί τεράστια ζημιά στη ΝΔ, που τις πολιτικές συνέπειές της θα τις συνειδητοποιήσει όταν πια θα είναι πολύ αργά για να επανορθώσει.
Ακόμη χειρότερα, η κραυγαλέα ανεπάρκεια της αντιπολίτευσης που ασκεί ο Γ. Παπανδρέου οδηγεί στην εμφάνιση εκδηλώσεων πολιτικής αλαζονείας ακόμη και στη στάση του ίδιου του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή, όπως αυτά αποτυπώθηκαν ανάγλυφα κατά την παρουσία του στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ενώ… αποχαλινώνει τους υπουργούς και τα στελέχη της ΝΔ!
Αποκρουστικό πρόσωπο
Με απίθανες δηλώσεις τους υπουργοί, όπως ο εκλεκτός των ΜΜΕ, της «εκσυγχρονιστικής διαπλοκής» Γ. Σουφλιάς ή όπως η… κινούμενη πολιτική συμφορά Μαριέττα Γιαννάκου, εμφανίζουν την κυβερνητική Δεξιά να έχει ένα εντελώς αποκρουστικό πρόσωπο. Αν σε αυτό προστεθεί και η απερίγραπτη φαρσοκωμωδία του νομάρχη Θεσσαλονίκης, που αναδίδει οσμή «πολιτικού υποκόσμου» και εισβάλλει κάθε βράδυ στα σπίτια εκατομμυρίων Ελλήνων μέσω των τηλεοπτικών καναλιών, η ΝΔ υφίσταται ανυπολόγιστη πολιτική φθορά στα μάτια της συντριπτικής πλειοψηφίας των ελλήνων ψηφοφόρων, καθώς ταυτίζεται το πρόσωπό της με εκείνο του Π. Ψωμιάδη.
Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε επίσης η δήλωση της υπουργού Παιδείας: «Τι να κάνει ένας έντιμος άνθρωπος σε μια τόσο ανέντιμη κατάσταση;», η οποία ερμηνεύτηκε δικαίως ως υπαινιγμός τής περί «ανεντιμότητας» των δασκάλων και πυροδότησε οργίλες αντιδράσεις. «Επιστρέφουμε τον χαρακτηρισμό στο ακέραιο, προσαυξημένο μάλιστα κατά 17,50 ευρώ που της επιστρέψαμε χθες», απάντησε ο πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας της Ελλάδας (ΔΟΕ), αναφερόμενος σε ένα άλλο κυβερνητικό ατόπημα: επίδομα 103 ευρώ που οφειλόταν στους δασκάλους από το 2002, η κυβέρνηση το αύξησε στα… 105 (!) ευρώ και στη συνέχεια το διαίρεσε σε έξι δόσεις, με αποτέλεσμα οι δάσκαλοι να πάρουν «αύξηση» 17,50 ευρώ το… εξάμηνο – κάπου 3 ευρώ τον μήνα!
«Να φύγει η Γιαννάκου»
«Ο ολισθηρός κατήφορος δεν έχει τέλος για την υπουργό Παιδείας και εμάς δεν μας ξενίζει πλέον», δήλωσε ο πρόεδρος της ΔΟΕ. «Θα πρέπει όμως να προβληματίσει τον πρωθυπουργό το γεγονός αν μπορεί η συγκεκριμένη υπουργός να δημιουργήσει το κατάλληλο κλίμα διαλόγου και συναίνεσης που χρειάζεται ο χώρος της Παιδείας. Για μας είναι αυτονόητο ότι πλέον δεν μπορεί», πρόσθεσε.
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω όμως. «Η τελευταία που θα φύγει από την κυβέρνηση είναι η Μαριέττα Γιαννάκου, να το βάλετε καλά αυτό στον νου σας», δήλωσε αλαζονικά στην «Ελευθεροτυπία» αρμόδια κυβερνητική πηγή προκαλώντας ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα.
«Ό,τι δώσαμε, δώσαμε στους δασκάλους» ήταν το μήνυμα και της τελευταίας ομιλίας του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή σε τραπέζι που έκανε στη Νέα Μάκρη σε βουλευτές της ΝΔ.
«Σε μια οικονομία με συγκεκριμένες αντοχές, εξασφαλίσαμε το επίδομα που είχαμε δεσμευτεί να δώσουμε στους εκπαιδευτικούς, ικανοποιώντας έτσι ένα πολύχρονο αίτημά τους. Το σημαντικό είναι να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση, τις οποίες στηρίζει η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών», δήλωσε ο Κ. Καραμανλής σε απόσπασμα της ομιλίας του που διοχετεύθηκε στα μέσα ενημέρωσης.
Αθλιότητες του Σουφλιά
Ακόμη απεχθέστερη έκαναν την κυβερνητική εικόνα πανάθλιες δηλώσεις εναντίον του συνδικαλισμού στο Δημόσιο του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιά. Την ώρα που και ο τελευταίος Έλληνας γνωρίζει ότι ο κομματισμός στη δημόσια διοίκηση είναι αποτέλεσμα της αδίστακτης και ανενδοίαστης δραστηριότητας των κυβερνήσεων τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ, ο Γ. Σουφλιάς επιτέθηκε εναντίον των συνδικαλιστών του δημόσιου τομέα, οι οποίοι σίγουρα είναι κάθε άλλο παρά συμπαθείς κατά το μεγαλύτερο μέρος τους, αλλά σίγουρα περιορίζουν κατά τι το ρουσφετολογικό και κομματικό όργιο της εκάστοτε κυβέρνησης, αποκαλύπτοντας μάλιστα από καιρό σε καιρό και τις μεθόδους λεηλασίας του δημόσιου ταμείου από τους κυβερνώντες.
«Τι σημαίνει να υπάρχουν στο Δημόσιο η ΔΑΚΕ και οι άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις; Να πάνε να γραφτούν στην οργάνωση της γειτονιάς τους. Ο κομματισμός βλάπτει τη δημόσια διοίκηση», δήλωσε ο Γ. Σουφλιάς στα Γιάννενα.
«Αυτές οι απόψεις είναι επικίνδυνες για τη δημοκρατία», δήλωσε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος. «Δεν πήγαμε φυλακές και εξορίες, δεν τουφεκίστηκε τόσος κόσμος για να ξαναγυρίσουμε σε εκείνες τις εποχές», υπογράμμισε η γενική γραμματέας του ΚΚΕ Α. Παπαρήγα. «Ενθυμίζουν άλλες σκοτεινές εποχές και γι’ αυτό τις καταδικάζουμε απερίφραστα», δήλωσε και ο εκπρόσωπος του ΣΥΝ.
Η χιονοστιβάδα της Παιδείας
Τόσο οι πολιτικοί αντίπαλοι του Καραμανλή όσο και διάφοροι άσπονδοι πολιτικοί του «φίλοι», παλιοί ή νεόκοποι που προηγουμένως υπηρετούσαν τον ΠΑΣΟΚικό «εκσυγχρονισμό» και συνεργάζονται με τον μητσοτακικό μηχανισμό της Ντόρας, συμμετέχουν σε μια εκτεταμένη επιχείρηση παγίδευσης του πρωθυπουργού σε σκηνικό εκλογικής… αυτοκτονίας!
Εκμεταλλεύονται κατ’ αρχάς την εντυπωσιακή απόσπαση του Κ. Καραμανλή από την ελληνική πραγματικότητα και του φουσκώνουν από διάφορες πλευρές τα μυαλά ότι δήθεν όλος ο κόσμος επιθυμεί νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία: υποβάθμιση του δημόσιου χαρακτήρα της, φούντωμα της ιδιωτικής εκπαίδευσης με πανεπιστήμια από «λαμόγια» που θα γδύνουν τον κόσμο με δίδακτρα εκατομμυρίων τον χρόνο για να βγάζουν χιλιάδες γιατρούς και μηχανικούς και δικηγόρους με πτυχία μηδαμινής αξίας, σαν αυτά που αγοράζουν σήμερα οι φοιτητές από τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης κ.λπ.
Οι καλοθελητές επιχειρούν έτσι να τον παραπλανήσουν και να του υποβάλουν την τραγικά λαθεμένη ιδέα ότι δεν πειράζει που ξεσηκώνονται οι δάσκαλοι, οι καθηγητές, οι φοιτητές και οι καθηγητές, οι φοιτητές και οι καθηγητές των ΑΕΙ – όλη η «υπόλοιπη» κοινωνία είναι δήθεν εναντίον τους! Επιχειρούν να τον τυφλώσουν πολιτικά και να τον κάνουν να μη βλέπει την πολιτική χιονοστιβάδα που έρχεται πάνω του να τον καταπλακώσει. Στόχος τους να παρασυρθεί σε μια πολιτική κυριολεκτικά ηλίθιου νεοφιλελεύθερου δογματισμού, τύπου Μάνου και Ανδριανόπουλου, οι οποίοι ξεβράστηκαν προ δεκαετίας από τη Δεξιά ως τόσο αντιδραστικοί, ώστε να γίνονται επικίνδυνοι για την επιρροή της και τελικά ανασύρθηκαν από τη «χωματερή των πολιτικών» και αναστήθηκαν από τον Γ. Παπανδρέου.
Εκλογικό χαρακίρι
Αρχικά, λοιπόν, επιχειρούν να ωθήσουν τον Κ. Καραμανλή να έρθει σε ολομέτωπη σύγκρουση με όλους τους παράγοντες της Παιδείας – από τους δασκάλους και τους καθηγητές ως τους φοιτητές και τους μαθητές, ώστε να υποστεί ανεπανόρθωτη φθορά καθώς όλοι αυτοί μαζί με τους γονείς και τους συγγενείς του αποτελούν σαφώς την πλειοψηφία της κοινωνίας!
Στη συνέχεια -και ενώ ακόμη και ο μετριότερος πολιτικός ηγέτης του παρελθόντος γνώριζε πολύ καλά πως ουδέποτε προσφεύγεις σε εκλογές όταν ο κόσμος βρίσκεται στους δρόμους και διαδηλώνει εναντίον σου- εχθροί και «φίλοι» προσπαθούν να πείσουν τον Κ. Καραμανλή ότι πρέπει να οξύνει στο έπακρο την κατάσταση στην Παιδεία επιδεικνύοντας ακραία κυβερνητική αδιαλλαξία και όταν φέρει τα πράγματα στο απροχώρητο να κάνει… εκλογές!
Σίγουρα δεν υπάρχει πιο σίγουρη μέθοδος πολιτικής, εκλογικής αυτοκτονίας!
Κερδισμένοι ΠΑΣΟΚ και Ντόρα
Το ΠΑΣΟΚ, το οποίο βαδίζει προς βέβαιη ήττα, αν οι εκλογές γίνουν υπό ομαλές συνθήκες, έχει φυσικά κάθε λόγο να ενθαρρύνει μια τέτοια εξέλιξη και να εύχεται να κάνει ο Καραμανλής τέτοιο μοιραίο λάθος, το οποίο μπορεί να του δώσει ακόμη και ελπίδες νίκης, αν ο πανεκπαιδευτικός ξεσηκωμός εναντίον της κυβέρνησης προσλάβει καθολικό και δραματικό χαρακτήρα.
Η Ντόρα, από τη σκοπιά της, θα ήταν ευτυχής να έβλεπε τέτοιες εκλογές, οι οποίες είτε θα έβγαζαν κατευθείαν νοκ άουτ τον Καραμανλή και θα της έδιναν αμέσως την ηγεσία της ΝΔ, αν έχανε την εκλογική αναμέτρηση το κόμμα της, είτε θα μετέτρεπαν τον Καραμανλή σε «κινούμενο πολιτικό πτώμα», αν τις κέρδιζε οριακά. Στη δεύτερη περίπτωση θα μπορούσε η Ντόρα να εξαναγκάσει τον Καραμανλή σε παραίτηση πριν ολοκληρώσει τη δεύτερη τετραετία του, σε μια παραλλαγή της περίπτωσης Σημίτη και Γιωργάκη Παπανδρέου.
Μόνος σίγουρα χαμένος σε αυτή την περίπτωση θα ήταν ο Κ. Καραμανλής. Έχει άραγε ακόμη το στοιχειώδες πολιτικό κριτήριο να το αντιληφθεί ή η αλαζονεία της εξουσίας τον έχει κάνει να αισθάνεται τόση αυτάρκεια, ώστε να έχει πλέον καταστεί ανίκανος να συνειδητοποιήσει ακόμη κι αυτό;
Οι εξελίξεις σύντομα θα δώσουν την απάντηση.