Αγωγοί δυσυμμαχίας
Οι Αμερικανοί απεύχονται την τροφοδοσία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με ρωσικό φυσικόν αέριο και αντιδρούν στην κατασκευή νέων αγωγών που θα το παροχετεύσουν μέσω Βουλγαρίας στην Ελλάδα και δι’ αυτής στις αγορές της Δύσεως. Αδυνατούν όμως ν’ ακυρώσουν την κατασκευή του κραταιού γερμανορωσικού αγωγού, υπό την Βαλτικήν θάλασσα. Ούτως πιέζουν την βουλγαρική και την ελληνική κυβέρνησι, ν’ αποποιηθούν την διέλευσι άλλου άγωγού υπό τον Εύξεινον Πόντον, ο οποίος θα μεταφέρει το σιβηριανό φυσικόν αέριον από το Νοβοροσίσκ στο Αιγαίον πέλαγος. Και η μέν Βουλγαρία (και Ρουμανία) ακαριαίως έλαβον την έγκρισι του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Μπαρόζο, όπως από 1ης Ιανουαρίου 2007 καταστούν, «επιτηρούμενα» έστω, κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, απογαλακτιζόμενα ουτωπώς της αμερικανικής επιρροής, αλλ’ η πίεσις άρχισε εκδηλουμένη επί της Ελλάδος, με προειδοποιητικά κτυπήματα «κάτω της ζώνης»:
Η μεν Αμερικανίς υπουργός Εξωτερικών κ. Κοντολίζα Ράις επανέλαβε τις αντιρρήσεις εις την ημετέραν Υπ.Εξ., κατά την επίσκεψι της τελευταίας εις ΗΠΑ, οι δε άγγλοι χρηματιστηριακοί παράγοντες προειδοποίησαν τον πρόεδρο του Χρηματιστηρίου Αθηνών κ. Σπύρο Καπράλον ότι επίκειται υποβάθμισι της Σοφοκλέους από τις «ανεπτυγμένες αγορές» στις «αναδυόμενες».
Διά τους αμυήτους στους αντανακλαστικούς εκβιασμούς, το γεγονός πέρασε απαρατήρητον. Εν τούτοις ενέχει σπουδαία σημασία. Μια τυχόν υποβάθμισι της Ελλάδος, από τον χρηματιστηριακό δείκτη FTSE-Γκρουπ, θα συνεπιφέρει διαρροή σημαντικών ξένων κεφαλαίων από την ελληνικήν αγορά και αποφυγήν νέων επενδύσεων υπό των αλλοδαπών Αμοιβαίων Καφαλαίων, που υποχρεούνται καταστατικώς να επενδύουν μόνον εις ανεπτυγμένες αγορές.
Βεβαίως, η υποβάθμισι της Ελλάδος δεν επραγματοποιήθη αμέσως, αλλά το Χρηματιστήριον Αθηνών ετέθη υπό επιτήρησι της Ομάδος FTSE, του «παγκοσμίου χρηματιστηριακού δείκτου» επί 12μηνον, εντός του οποίου καλείται να συμμορφωθή εις ορισμένα «σχετικά» κριτήρια, μεταξύ των οποίων οι εκτός χρηματιστηρίου συναλλαγές, οι διαδικασίες δανεισμού αξιών και οι συναλλαγές παραγωγών.
Η συμμόρφωσι πρός τις απαιτήσεις των επικυριάρχων δεν ανεφέρθη ευθέως στις «σοβαρώτατες αντιρρήσεις των Αμερικανών, στο ενδεχόμενον κατασκευής αγωγού μεταφοράς ρωσικού φυσικού αερίου στο Αιγαίον», αλλά η «προειδοποιητική βολή» ερρίφθη ως απειλή την 13.9.06, δέκα ημέρας μετά την επίσκεψι του ρώσου Προέδρου Βλαδιμήρου Πούτιν, ο οποίος υπέβαλε σχετική πρότασι κατά την επίσκεψί του στην Ελλάδα, στις αρχές Σεπτεμβρίου. Αληθώς παράδοξος σύμπτωσι.
Δοθέντος ότι το έλλειμμα του ελληνικού ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών αυξήθη εφέτος το πρώτο 6μηνον κατά 75% στα 14,7 δισ. ευρώ και το άνοιγμα του κρατικού προϋπολογισμού πλησιάζει το 7% της ΑΕΔ (ακαθ. εθνικής δαπάνης, δηλαδή στα 15 δισ. ευρώ ) – πολύ υψηλότερον των όσων το εμφανίζει η νέα δημιουργική λογιστική του κ. Αλογοσκούφη, που ετοιμάζεται ν’αναθεωρήση προς τα πάνω το ΑΕΠ κατά 25%, και ενώ το δημόσιον χρέος υπερβαίνει τα 220 δισ. ευρώ (ήτοι το 114% του παλαιού Ακ. Εθν. «Προϊόντος» – όπερ ρεκόρ στην Ευρωζώνη), η κυβέρνησι Καραμανλή δεν έχει πολλά περιθώρια ν’ αψηφήση τις επιθυμίες του Στέητ Ντηπάρτμεντ. Το οποίον ξέρει να επηρεάζει εντέχνως τους αμερικανικούς οίκους, που εκδίδουν τα πιστοποιητικά πιστοληπτικής επαρκείας κάθε χώρας. Τυχόν υποβάθμισι του εξωτερικού χρέους της Ελλάδος θα ετίναζε τον κρατικό προϋπολογισμό στον αέρα (λόγω επιβολής «καπέλου» επί των τόκων του δημοσίου χρέους ) και θα δρομολογούσε κρίσι… «τύπου Ουγγαρίας» στην ελληνική οικονομία, με απρόβλεπτες πολιτικές και οικονομικές συνέπειες.
– Κρίμα, το αντικείμενον της κρίσεως. Διότι η ελληνική οικονομία θα ημπορούσε να ωφεληθή μεγάλως από την ροή του ρωσικού αερίου, για τις ενεργειακές της ανάγκες.
Ενώ το πετρέλαιον ανετιμήθη εφέτος 60%, η τιμή του φυσικού αερίου υπεχώρησε 45%, στα χαμηλότερα επίπεδα της τελευταίας τριετίας (4,43 ανά εκατομ. βρετανικής θερμικής μονάδος). Αλλ’ η μεγάλη εξάρτησι της κυβερνήσεως από τους ξένους ομολογιούχους, για αναχρηματοδότησι των χρεολυσίων, την πειθαναγκάζει να υπακούσει στις αμερικανικές εντολές, αν και η χώρα είναι μέλος της Ευρωζώνης.