Ένα δισεκατομμύριο ευρώ καταβάλλει στο ΙΚΑ το κράτος

Η διαβεβαίωση αυτή προέρχεται από το πιο αρμόδιο πρόσωπο, τον υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας Σάββα Τσιτουρίδη και είναι προφανές ότι η εκπλήρωση των θεσμοθετημένων υποχρεώσεων του κράτους προς το ΙΚΑ θα συμβάλει ώστε να ανακοπεί η οικονομική αιμορραγία που μαστίζει τον μεγαλύτερο ασφαλιστικό φορέα της χώρας.

Με δρομολογημένες πια τις εξελίξεις, θα βιώσουμε το παράδοξο, το ΠΑΣΟΚ από το 1993 και μετά εφάρμοσε τον νόμο Σιούφα του 1992 για το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας -νόμο που τότε είχε δεσμευτεί να καταργήσει. Και τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ υλοποιεί έναν νόμο (σ.σ.: τον λεγόμενο νόμο Ρέππα) για τον οποίο όταν συζητιόταν το κόμμα της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε αποχωρήσει καταγγέλλοντας, από τη Βουλή.

Ο γνωστός συνδικαλιστής Γ. Δούκας και μέλος του τμήματος εργατικής πολιτικής του ΣΥΝ υποστηρίζει πως οι ασκούμενες πολιτικές στο ασφαλιστικό σύστημα ειδικότερα ως προς τη χρηματοδότησή του «έχουν στόχο τη μείωση της κρατικής επιχορήγησης, τη μείωση των εργοδοτικών υποχρεώσεων σε μια σειρά από ταμεία και κλάδους, τη διευθέτηση των χρεών των ιδιωτών προς το σύστημα και τέλος διαιωνίζουν το καθεστώς εισφοροδιαφυγής…». Ο κ. Δούκας αναφερόμενος στις παροχές, τονίζει πως «βασική στόχευση ήταν και παραμένει η συρρίκνωση της κοινωνικής ασφάλισης και των παροχών». Η υλοποίηση του «νόμου Ρέππα» σε ό,τι αφορά την ενσωμάτωση των ειδικών ταμείων στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ προεξοφλείται ότι θα επιφέρει μια τεράστια νέα οικονομική επιβάρυνση στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και αφετέρου θα ελαφρύνει τις τράπεζες και τις ΔΕΚΟ ή πρώην ΔΕΚΟ των οποίων το προσωπικό είναι ασφαλισμένο σε ειδικά ταμεία από ένα μεγάλος μέρος των οικονομικών τους υποχρεώσεων. Ταυτόχρονα και κάτω από το βάρος των νέων προβλημάτων θα είναι πιο εύκολο αργότερα να αλλάξουν και οι όροι συνταξιοδότησης. Πιο συγκεκριμένα:

• Οι επιχειρήσεις εκείνες των οποίων το προσωπικό θα ενταχθεί στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ θα έχουν μια σταδιακή μείωση των ασφαλιστικών τους εισφορών της τάξης του 12%.

• Οι εργατικές εισφορές θα μειωθούν και αυτές σταδιακά από το 11% στο 6,67%.

• Με την ένταξη στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ σταματάει να ισχύει η εισφορά 10% του κράτους που προέβλεπε ο νόμος 2084/92 και για τους μετά το ’92 ασφαλισμένους των ειδικών ταμείων.

• Όπως έδειξε μέχρι τώρα η ενσωμάτωση του ΤΑΠ-ΙΛΤ στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ τα πρόσθετα βάρη δεν τα ανέλαβε ο προϋπολογισμός αλλά το ίδιο το ΙΚΑ.

• Τα νέα βάρη που θα προστεθούν στο ΙΚΑ θα χρησιμοποιηθούν σαν πολιορκητικός κριός, προκειμένου να αλλάζουν προς το χειρότερο οι όροι συνταξιοδότησης και οι συνταξιοδοτικές παροχές.

Πριν αναφερθούμε στο ζήτημα των ενοποιήσεων των επικουρικών ταμείων, θα πρέπει να αναφερθούμε στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Μισθωτών (ΕΤΕΑΜ), το οποίο είναι και ο φορέας ο οποίος θα διαδεχθεί το σύνολο σχεδόν της επικουρικής ασφάλισης.

Το ΕΤΕΑΜ ιδρύθηκε και αυτό με τον νόμο Ρέππα και από το 2003 που προέβλεπε ο νόμος ότι θα λειτουργήσει μέχρι και σήμερα το μόνο που υπάρχει είναι ένα διοικητικό συμβούλιο και τίποτε άλλο από κάτω. Το ΕΤΕΑΜ σαν φορέας υποδοχής των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων του προγενέστερου ΙΚΑ-ΕΤΑΜ θα έπρεπε μέχρι το τέλος του 2003 να έχει εισπράξει από το ΙΚΑ όλες τις οφειλές που είχαν συσσωρευτεί τα προηγούμενα χρόνια από την είσπραξη των εισφορών της επικουρικής ασφάλισης. Αυτό όχι μόνο δεν έγινε αλλά ακόμη και σήμερα το ΙΚΑ είναι αυτό που συνεχίζει να διεκπεραιώνει τις υποθέσεις της επικουρικής σύνταξης με αποτέλεσμα το χρέος του προς το ΕΤΕΑΜ να αυξάνεται. Η μη απόδοση των χρεών προς το ΕΤΕΑΜ είναι άμεσα συνδεδεμένη και με τη μη απόδοση των χρεών τόσο του κράτους όσου και των ιδιωτών προς το ΙΚΑ. Ειδικά για τα χρέη των ιδιωτών θα πρέπει να αναφέρουμε ότι βασικό θέμα τού υπό κατάθεση «μίνι» ασφαλιστικού νομοσχεδίου είναι και η διευθέτηση των χρεών των ιδιωτών προς το ΙΚΑ που φτάνει σε σημεία έκπτωσης των πρόσθετων οφειλών κατά 80%, για δε τους μεγαλοοφειλέτες άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ προβλέπει περίοδο χάριτος 18 μηνών.

Η διαιώνιση των χρεών του κράτους και των ιδιωτών προς το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ σε συνδυασμό με τη μη απόδοση των οφειλών του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ προς το νεοσύστατο ΕΤΕΑΜ ναρκοθετεί την επικουρική ασφάλιση και ταυτόχρονα αποδεικνύει τις σαφείς επιδιώξεις τόσο της σημερινής όσο και της προηγούμενης κυβέρνησης για τη συρρίκνωση έως κατάργηση της επικουρικής ασφάλισης.

Οι «ενοποιήσεις» των επικουρικών ταμείων ξεκίνησαν ήδη από τον χώρο των τραπεζών, όπου η κυβέρνηση επιχειρεί την ενσωμάτωση των επικουρικών των τραπεζοϋπαλλήλων στο ΕΤΕΑΜ, προσπαθώντας να χρυσώσει το χάπι με ορισμένες πρόσθετες παροχές προς τους παλαιούς ασφαλισμένους από το νεοϊδρυόμενο Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Τραπεζοϋπαλλήλων. Σημειωτέον ότι το νεοϊδρυθέν ΕΤΑΤ δεν έχει υλοποιηθεί καθότι εκκρεμούν δικαστικές προσφυγές.

Η υλοποίηση του νόμου Ρέππα σε ό,τι αφορά την επικουρική ασφάλιση σημαίνει ότι μέσω προεδρικών διαταγμάτων και υπουργικών αποφάσεων θα ρυθμιστούν και θα επανακαθοριστούν όλα τα ζητήματα που αφορούν την επικουρική ασφάλιση. Θα πρέπει να γίνει σαφές ότι δεν μιλάμε για μια οργανωτική ανασυγκρότηση, αλλά για επανακαθορισμό όλου του καμβά της επικουρικής ασφάλισης (ασφαλιστικοί οργανισμοί, ενοποιήσεις, εισφορές, δικαιώματα, όροι συνταξιοδότησης, περιουσία, παροχές κ.λπ.). Η ισοπεδωτική αυτή αντίληψη σε συνδυασμό με όσα προαναφέραμε για τις οφειλές προς το ΙΚΑ και προς το ΕΤΕΑΜ θα έχουν αποτέλεσμα τη συνολική χειροτέρευση του όλου οικοδομήματος της επικουρικής ασφάλισης, τη μετατόπιση όλων των προβλημάτων στα ταμεία και στους ασφαλισμένους τους και τη χρησιμοποίηση των χρημάτων της επικουρικής ασφάλισης από το κράτος για τη χρηματοδότηση άλλων πολιτικών.

Συμπερασματικά δηλαδή αυτό το οποίο, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, επιχειρείται και ονομάζεται «ενοποιήσεις» ή «νοικοκύρεμα» ή «οργανωτική ανασυγκρότηση» δεν είναι τίποτε άλλο από μια προσπάθεια μείωσης των κρατικών και εργοδοτικών υποχρεώσεων, συρρίκνωσης του Δημόσιου Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης και ενίσχυσης ιδιωτικών σχημάτων.