Βυζάντιον
Επιτέλους χαίρομαι επειδή στο εξής, όταν θα παίζουμε τις κουμπάρες, θα ξέρουμε για τι ακριβώς και για πόσα μιλάμε. Αυτή είναι η θετική εξέλιξη. Η αρνητική είναι η ποινικοποίηση της κουμπαριάς. Είναι δυνατόν να ευθύνομαι εγώ για τις πράξεις που θα επιτελέσει ο κουμπάρος μου; Υπό αυτές τις συνθήκες, η μισή Ελλάδα θα έπρεπε να εγκαλείται λόγω της κουμπαριάς με τον… Μητσοτάκη! Από την άλλη, με τόσα λεφτά δέχομαι κουμπαριά με οποιονδήποτε και, αν χρειαστεί, υπό την ευλογία του Αρχιεπισκόπου. Ασφαλώς λησμονούμε ότι το μισό πρόβλημα βρίσκεται στους επίορκους υπαλλήλους. Το άλλο μισό βρίσκεται σε αυτούς που δίνουν τη μίζα για να τακτοποιήσουν τις υποθέσεις τους. Και αν η συναλλαγή είναι συμφέρουσα, δεν αγγίζουν ούτε τρίχα. Αν κάπου κάτι δεν συμφέρει, το αποτέλεσμα είναι ο Ρουσόπουλος να δηλώνει ότι η κυβέρνηση θα πατάξει τη διαφθορά.
Αλλά αυτά είναι μίζερα. Το όραμα ανατέλλει σήμερα στη Θεσσαλονίκη, όπου ο Γιώργος θα αναπτύξει το πρόγραμμα και τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ. Είναι και αυτός ένας τρόπος για να αποκτήσει επιπλέον ενδιαφέρον η Έκθεση. Γιατί άλλωστε πηγαίνεις στην Έκθεση; Για να δεις πράγματα που προκαλούν θαυμασμό, ενίοτε και δέος, με εξωτικό πνεύμα. Φρονώ δε πως η σημερινή παρουσία τόσων ΠΑΣΟΚων στη Θεσσαλονίκη θα θυμίζει κάτι από έκθεση στο Λονδίνο του 1900 με θέμα τις αποικίες και τα θαυμαστά είδη που κατοικούν εκεί. Καλώ δε την Ασφάλεια Θεσσαλονίκης να τελέσει αυστηρούς ελέγχους σε συνεργασία με το τμήμα Δίωξης Ναρκωτικών. Διότι, δεν μπορεί, για να εκφράζουν τόσα στελέχη τη στήριξη και την αισιοδοξία τους για την πορεία της Χρύσας και της Βούλας, κάτι περίεργο πρέπει να παίρνουν! Να σας το πω κομψά: έτσι και δείτε τις δημοσκοπήσεις με τις επιδόσεις των κοριτσιών, θα πειστείτε ότι η μοναδική ελπίδα που έχουν για καλή παρουσία και δεύτερο γύρο είναι μόνο αν… αθροίσουν τα ποσοστά τους. Τόσο απλά.
Μία άλλη είδηση που επίσης με συγκλόνισε είναι η αφήγηση της νεαράς που έμεινε κλεισμένη οκτώ χρόνια σε ένα υπόγειο, δέσμια στις ορέξεις του απαγωγέα της. Στη δεύτερη ανάγνωση της ιστορίας έμεινα έκθαμβος. Διαπίστωσα ότι, όντως, ο τύπος είναι για δέσιμο. Πώς αλλιώς να μεταχειριστείς κάποιον που μπορεί να μείνει επί οκτώ χρόνια κλεισμένος στο ίδιο σπίτι με την ίδια γυναίκα; Τέλος πάντων, μια και πιάσαμε αυτά τα θέματα και με δεδομένη την έλλειψη επικαιρότητας από τον Μακαριώτατο και τον Τάσσο, λέω να ασχοληθώ με τον εκδότη μου.
Προσέξτε τώρα τι συμβαίνει και οι σχέσεις μου με τον εκδότη διέρχονται νέα κρίση. Πριν από μήνες είχα γράψει, πρώτος, ότι οι Ρώσοι της Sistema θα κινηθούν για την εξαγορά του ΟΤΕ. Μάλιστα την προηγούμενη Κυριακή σάς προέτρεπα να κρατήσετε μία σημείωση για την εκδήλωση του ρωσικού ενδιαφέροντος. Όλοι οι άλλοι απλώς ακολούθησαν τα ίχνη μου και πούλησαν τη σκόνη μου για πούδρα. Εξαιρείται βέβαια ο εκδότης, ο οποίος, όπως φαίνεται, είτε δεν διαβάζει τη στήλη είτε δεν θυμάται τι γράφω. Ενώ, για παράδειγμα, αν γράψω ότι αύριο ο Τάσσος θα ξυρίσει το μουστάκι, έτσι και επιβεβαιωθώ, την επόμενη Κυριακή το σχόλιό μου θα είναι σε πλαίσιο στην πρώτη σελίδα. Τέλος πάντων, οι συνεπείς αναγνώστες μπορούν με γράμματα προς τον εκδότη να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους προς το πρόσωπό μου. Και επειδή με εκτιμούν, ανταποδίδω, πληροφορώντας τους ότι το ρωσικό ενδιαφέρον δεν θα εκδηλωθεί αυτόνομο, αλλά αναζητείται εταίρος. Και για ποιον λόγο ο εταίρος να πάρει από το χεράκι τους Ρώσους; Μα, επειδή ελέγχουν την Intracom που ελέγχει την τεχνολογία του ΟΤΕ και πάει λέγοντας. Πάει αυτό, το είπα.
Ο άνθρωπος που θα αμφισβητήσει την εγκυρότητά μου είναι σαν τους επόμενους υπουργούς του ΠΑΣΟΚ: δεν έχει γεννηθεί ακόμα! Γι’ αυτό είμαι στην ευχάριστη θέση να σας πληροφορήσω ότι το επόμενο «deal» που θα γίνει ποδιά για να σφαχτούν παλικάρια, δεν είναι ούτε ο αγωγός ούτε ο ΟΤΕ. Είναι η διοίκηση των λιμένων, ειδικά του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης. Όπως θα γνωρίζετε, οι Κινέζοι διατηρούν κάποιο προβάδισμα και είναι οι πρώτοι που θα κάτσουν στο τραπέζι των συζητήσεων στο τέλος του Σεπτεμβρίου. Έτσι είναι, αλλά λάθος νομίζετε. Διότι υπάρχουν δύο μεγάλες ελληνικές επιχειρηματικές οικογένειες που δεν κρύβουν ούτε το ενδιαφέρον τους ούτε τη δυσαρέσκειά τους για την προτίμηση προς την Κίνα. Δεν αποκλείεται λοιπόν να δείτε πυρά προς την κυβέρνηση από εκεί που δεν το περιμένετε. Εξ όσων γνωρίζω, το θέμα είναι εις γνώσιν του πρωθυπουργού, τώρα και δικής σας.
Κλείνω εκφράζοντας έναν μύχιο φόβο. Έπειτα από αυτά που γράφω παραπάνω για τον εκδότη, είναι εξαιρετικά πιθανό να εισπράξω και εγώ την τίμια αμοιβή μου με προσημειωμένα χαρτονομίσματα. Και όπως θα έλεγε ο φίλος μου και συνεπής αναγνώστης, ο Αμβρόσιος, δωρεάν τυράκι δίνουν μόνο στις ποντικοπαγίδες.
Προκόπιος