Το ΔΝΤ πάντως επιτάσσει σύνταξη πέραν των 65

· Ή την αύξηση της νόμιμης ηλικίας συνταξιοδότησης με πλήρη σύνταξη πέραν του 65ου έτους.

· Ή την αύξηση των απαιτούμενων ετών ασφάλισης πέραν των 35 ή και πέραν των 37 (όταν η σύνταξη χορηγείται ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας).

· Ή τη συνδυασμένη παράλληλη αύξηση τόσο των ορίων ηλικίας (πέραν του 65ου έτους) όσο και των απαιτούμενων ετών ασφάλισης (πέραν των 35 ή των 37 χρόνων ασφάλισης αναλόγως).

Μάλιστα το ΔΝΤ υπογραμμίζει πως η άμεση μεταρρύθμιση θα αποδειχθεί επωφελής, αφού θα αποτρέψει μελλοντικές δυσμενέστερες παρεμβάσεις. Η τοποθέτηση αυτή του διεθνούς οργανισμού καθιστά ακόμη πιο ενδιαφέρουσα την όποια αναφορά, για το ασφαλιστικό μας σύστημα και το μέλλον του, διατυπώσει είτε στην ομιλία είτε στη συνέντευξη που δίνει παραδοσιακά ο πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη.

Η έκθεση του ΔΝΤ για την Ελλάδα (στοιχεία της οποίας δημοσίευσε το «ΠΑΡΟΝ» πριν από δύο μήνες) αναφέρει πως το μοντέλο μεταρρύθμισης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης συγκεντρώνει δύο ειδών κοινωνικοασφαλιστικές προσεγγίσεις, τις εξής:

· Στην πρώτη περίπτωση η κοινωνικοασφαλιστική πολιτική χαρακτηρίζεται παραμετρική.

· Στη δεύτερη περίπτωση η κοινωνικοασφαλιστική πολιτική προχωρά βαθύτερα και χαρακτηρίζεται αλλαγή ισχύοντος μοντέλου.

Στην περίπτωση της παραμετρικής κοινωνικοασφαλιστικής πολιτικής διατηρείται το σύστημα της καθορισμένης παροχής και η σύνταξη συνδέεται με οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια που δεν αναφέρονται αποκλειστικά στο ύψος των ασφαλιστικών εισφορών που έχουν καταβληθεί από τον δικαιούχο. Στις παραμετρικές πολιτικές δεν θίγουμε το υφιστάμενο μοντέλο κοινωνικής ασφάλισης, αλλά μεταβάλλουμε την ηλικία συνταξιοδότησης, τον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης, το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών και τις προβλέψεις πρόωρης συνταξιοδότησης.

Αντιθέτως, στις πολιτικές που συνεπάγονται την αλλαγή του υφιστάμενου μοντέλου κοινωνικής ασφάλισης, οι επερχόμενες αλλαγές είναι ριζικές και συνεισφέρουν στη μεταβολή της φύσης του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης.

Το ΔΝΤ συνδυάζει τις δύο μορφές αλλαγών, δηλαδή την παραμετρική και τη μεταβολή του μοντέλου, προκειμένου να μειωθούν οι συντάξεις και να ελαφρυνθεί αναλόγως ο κρατικός προϋπολογισμός. Ειδικότερα, το ΔΝΤ προτείνει δύο αλλαγές στο ισχύον μοντέλο κοινωνικής ασφάλισης:

α) Την κατάργηση του συστήματος καθορισμένης παροχής και την αντικατάστασή του με το σύστημα καθορισμένης εισφοράς.

β) Τον περιορισμό του πρώτου πυλώνα, δηλαδή της δημόσιας σύνταξης και την παράλληλη ανάπτυξη του δεύτερου πυλώνα, δηλαδή των ταμείων επαγγελματικής ασφάλισης, που αποτελούν όμως μορφή ιδιωτικής και όχι δημόσιας σύνταξης.

Το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ υποστηρίζει ότι τυχόν αποδοχή των προτάσεων του ΔΝΤ θα σημάνει:

· Απομάκρυνση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης από τη συνταγματικά κατοχυρωμένη και εγγυημένη κοινωνική ασφάλιση.