Μας αλυσοδένουν οι Αμερικάνοι με πρόσχημα την 11η Σεπτέμβρη!

Τον ακριβή αριθμό των θυμάτων πιθανότατα δεν θα τον μάθουμε ποτέ δεδομένου ότι είχαν επιβληθεί συνθήκες ακραίας λογοκρισίας στον τόπο της καταστροφής -είναι χαρακτηριστικό ότι δεν έχει δημοσιευθεί ούτε μία (!) φωτογραφία από τα χιλιάδες θύματα.

Μόνο ιστορική αξία έχει άλλωστε ο αριθμός των θυμάτων. Πολιτικά τα γεγονότα έχουν αξιοποιηθεί στον ανώτατο δυνατό βαθμό από την κυβέρνηση Μπους, είτε οι νεκροί ήταν πραγματικά 3.000 είτε ήταν πολύ περισσότεροι.

Έχουν αξιοποιηθεί σε τέτοιον βαθμό, που όσο περισσότερος χρόνος περνάει τόσο αυξάνεται ο αριθμός εκείνων που πιστεύουν, χωρίς πάντως να μπορούν να παρουσιάσουν αποδείξεις, ότι ανώτατοι κύκλοι του αμερικανικού κατεστημένου και της κυβέρνησης Μπους γνώριζαν κάτι από τα σχέδια των συνωμοτών και τα άφησαν να εξελιχθούν για να τα αξιοποιήσουν πολιτικά – αν δεν τα υποκίνησαν με έμμεσο τρόπο κιόλας!

Αποκαλυπτικά της γενικευμένης δυσπιστίας είναι ότι ακόμη και μέσα στην ίδια την Αμερική έχουν αναπτυχθεί τόσο πολύ διάφορες ιστορίες συνωμοσίας γύρω από το θέμα των Δίδυμων Πύργων, ώστε οι αρχές των ΗΠΑ υποχρεώθηκαν να βάλουν τις αρμόδιες επιστημονικές και τεχνικές υπηρεσίες να δημοσιεύσουν αναλυτικές εκθέσεις διάψευσης!

Οι ελευθερίες στο απόσπασμα

Δυστυχώς, το αποτέλεσμα είναι ίδιο ανεξάρτητα από το αν τα φρικτά γεγονότα ήταν «γνήσια» τρομοκρατική πράξη σαουδάραβων ισλαμιστών εξτρεμιστών ή αν αποτέλεσαν το άμεσο ή έμμεσο αποτέλεσμα συνωμοσίας ακραίων αντιδραστικών κύκλων των ΗΠΑ. Το αποτέλεσμα αυτό, πρώτα και κύρια, είναι η αξιοποίηση της 11ης Σεπτέμβρη τόσο από την αμερικάνικη κυβέρνηση όσο και από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις για να προχωρήσουν σε στραγγαλιστικά μέτρα περιορισμού των πολιτικών και δημοκρατικών ελευθεριών των λαών της Αμερικής και της Ευρώπης.

Είναι απίστευτο σε ποιον βαθμό έχουν συρρικνώσει τα πολιτικά δικαιώματα στο διάστημα της πενταετίας που κύλησε, πόσους τρομονόμους έχουν ψηφίσει που στρέφονται εναντίον της ελεύθερης πολιτικής δράσης. Έχουν εγκαταστήσει τερατώδεις μηχανισμούς φακελώματος και παρακολούθησης των πάντων. Περπατάς στον δρόμο και σε καταγράφουν χιλιάδες κάμερες. Μιλάς στο τηλέφωνο, στο κινητό, στέλνεις φαξ ή e-mail και αυτομάτως καταγράφονται όλες οι κλήσεις οποιουδήποτε από εμάς και τίθενται στη διάθεση όλων των μυστικών υπηρεσιών όλου του κόσμου!

Ταξιδεύεις με αεροπλάνο και σιγά-σιγά και με πλοίο και το ταξίδι σου καταγράφεται. Δεν έχει απομείνει πια ούτε ίχνος προσωπικής ζωής. Στη Βρετανία, μάλιστα, από τις αρχές Ιουλίου τέθηκε σε εφαρμογή και επεκτείνεται ταχύτατα τεράστιο σύστημα με κάμερες στους δρόμους που θα παρακολουθεί καθημερινά την κίνηση… 35 εκατομμυρίων οχημάτων, των οποίων καταγράφει ανά πάσα στιγμή τις διαδρομές και τους αριθμούς κυκλοφορίας!

Παρακολουθούνται πλέον όλες οι συναλλαγές όλων των τραπεζικών λογαριασμών, όλες οι κινήσεις των αγορών με πιστωτικές κάρτες. Με τις κάρτες πελατών που έχουν βγάλει τα σουπερμάρκετ, με δόλωμα κάποιας ασήμαντης αξίας δώρα πιατικών κ.λπ., παρακολουθούνται πλέον ακόμη και το τι τρώμε (!) και καταγράφεται κάθε «ασυνήθιστη» αγορά – αν π.χ. αρχίζουμε κάποια στιγμή να αγοράζουμε μάρκα καφέ για λίγες μέρες που δεν αγοράζαμε νωρίτερα ή αν αντί για ένα μπουκάλι γάλα παίρνουμε δύο, πράγμα που υποδηλώνει ότι κάποιον φιλοξενούμε!

Δεν είναι καθόλου ασήμαντο, αντιθέτως είναι αποκαλυπτικό της νέας «κοινωνίας των χιλίων χαφιέδων» που εγκαθίδρυσαν, ότι μετά τις 11 Σεπτέμβρη 2001 οι αμερικανικές αρχές ζήτησαν από τις… πιτσαρίες να αναφέρουν στην αστυνομία κάθε ασυνήθιστη αγορά πιτσών από τους πελάτες τους!

Στρατόπεδα συγκέντρωσης και μυστικά κάτεργα

Κανένα ολοκληρωτικό κράτος σε καμιά εποχή δεν παρακολουθούσε τόσο ασφυκτικά κάθε δραστηριότητα των υπηκόων του όσο τα σημερινά δημοκρατικά καθεστώτα της Αμερικής και της Ευρώπης. Μια νέα μορφή «κοινοβουλευτικής δικτατορίας» εξαπλώνεται, όπου όλοι οι δημοκρατικοί θεσμοί λειτουργούν τυπικά, αλλά όλο και περισσότερο αφυδατώνεται το περιεχόμενό τους. Οι εκλογές γίνονται κανονικά, ο Τύπος και τα ΜΜΕ είναι ελεύθεροι, αλλά όλοι οι πολίτες παρακολουθούνται διαρκώς και αλίμονο σε εκείνους που κάποια στιγμή θα κριθούν εντελώς αυθαίρετα, ως «ύποπτοι» για κάτι από κάποια διωκτική αρχή.

Τότε αρχίζει το όργιο της καταπάτησης κάθε δημοκρατικού δικαιώματος και της επώδυνης διαπίστωσης ότι θεμελιώδεις ελευθερίες του συστήματος με τις οποίες αρχές έζησαν η Ευρώπη και οι ΗΠΑ ιδίως το δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα και η Ελλάδα μετά τη μεταπολίτευση έχουν πλέον αναιρεθεί στην πράξη. Σύμβολο της νέας ολοκληρωτικής εποχής είναι το αμερικανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης του Γκουαντάναμο, κατά το πρότυπο των ναζιστικών στρατοπέδων, όπου οι κρατούμενοι, αθώοι στη συντριπτική πλειοψηφία τους, αν όχι στην ολότητά τους, δεν έχουν κανένα δικαίωμα. Υποβάλλονται διαρκώς σε βασανιστήρια από τους κτηνώδεις αμερικανούς δεσμοφύλακες και παρόλο που η Ουάσινγκτον είναι πια πεισμένη για την αθωότητά τους, δεν τους αφήνει ελεύθερους μόνο και μόνο για να τρομοκρατείται ο υπόλοιπος κόσμος.

Στο ίδιο πνεύμα ναζιστικής κτηνωδίας έφτιαξαν οι αμερικανοί και τα μυστικά κάτεργα της CIA και σε άλλες χώρες, όπως η Πολωνία, η Ρουμανία, το Πακιστάν, η Αίγυπτος κ.ά. Εκεί φυλακίζουν ανθρώπους που απάγουν από ολόκληρο τον πλανήτη, τους εξαφανίζουν κυριολεκτικά χωρίς κανείς να ξέρει πλέον πού βρίσκονται, τους βασανίζουν φρικτά, όχι σπάνια τους δολοφονούν με βασανιστήρια που κάνουν ντόπιοι αστυνομικοί βασανιστές παρουσία και με τις οδηγίες πρακτόρων της CIA. Έτσι οι αμερικανοί πράκτορες δίνουν μεν τις εντολές βασανιστηρίων και καθοδηγούν την ανάκριση, αλλά τα βασανιστήρια δεν τα εκτελούν με τα χέρια τους, έτσι ώστε να μην μπορούν οι ΗΠΑ να κατηγορηθούν ως φυσικοί αυτουργοί των βασανιστηρίων!

Εγκλήματα σκέψης και έκτακτα στρατόπεδα

Στη φάση μετά τις 11 Σεπτέμβρη 2001 αναιρούνται ακόμη και κατακτήσεις ελευθερίας του λόγου που χρονολογούνται από την εποχή όπου η αστική τάξη ανέτρεψε τη φεουδαρχία και τη μοναρχία. Έτσι στην Αγγλία, πρωτοπόρο σε ευρωπαϊκό επίπεδο του εκφοβισμού της πολιτικής ζωής, θεωρείται πλέον έγκλημα που οδηγεί στη φυλακή κάθε έκφραση γνώμης (!) που οι αρχές κρίνουν είτε ότι «υποκινεί» σε υποτιθέμενες «τρομοκρατικές πράξεις» είτε ότι «εγκωμιάζει» τέτοιες πράξεις.

Με δεδομένο δηλαδή ότι π.χ. οι Βρετανοί θεωρούν τη Χαμάς «τρομοκρατική» οργάνωση, αρκεί να γράψει κάποιος ένα άρθρο υπέρ της για να βρεθεί στη φυλακή για παράβαση του αντιτρομοκρατικού νόμου! Και μπορεί, βέβαια, για την ώρα να μην τολμούν ή να μην κρίνουν εφικτό ή σκόπιμο να εφαρμόσουν αυτόν τον νόμο εναντίον π.χ. του κορυφαίου δημοσιογράφου Ρόμπερτ Φισκ του «Ιντεπέντεντ» ή του Τζορτζ Μενμπούεοτ του «Γκάρντιαν», αλλά τον εφαρμόζουν με αμείλικτη σκληρότητα εναντίον κάθε «ανώδυνου» μουσουλμάνου που ζει στην Αγγλία είτε έχει είτε δεν έχει βρετανική υπηκοότητα.

Ποιος θα περίμενε δηλαδή ότι τα «εγκλήματα σκέψης» που υπήρχαν στη ζωή πριν από διακόσια χρόνια ή στα ολοκληρωτικά καθεστώτατα θα επανέρχονταν ως πραγματικότητα στην αυγή του 21ου αιώνα. Το ίδιο ισχύει και για την απόφαση του Μπους να συγκροτήσει έκτακτα μυστικά στρατοδικεία τα οποία αποστολή έχουν την εκτέλεση των κρατουμένων που η αμερικανική κυβέρνηση θεωρεί μεν επικίνδυνους για τα συμφέροντά της, αλλά δεν έχει κανένα στοιχείο εναντίον τους τέτοιο, που να μπορεί να σταθεί ακόμη και ενώπιον ενός μεροληπτικούς δικαστηρίου.