Δημοσκοπήσεις εναντίον ΠΑΣΟΚ, ΠΑΣΟΚ εναντίον του εαυτού του

Αν οι δημοσκοπήσεις δεν συμφωνούν με τις επιθυμίες μας, τόσο το χειρότερο για τις δημοσκοπήσεις. Έτσι (αναγκάζονται να) σκέφτονται στο ΠΑΣΟΚ, βλέποντας την απόσταση με τη Νέα Δημοκρατία να σταθεροποιείται στις 2,5 ποσοστιαίες μονάδες υπέρ της ΝΔ κι ακόμα χειρότερα να ξέρουν κατά βάθος ότι αυτή η διαφορά ενδέχεται να είναι κατά τι μεγαλύτερη και να μην ανακοινώνεται για άλλους λόγους. Ένας λόγος π.χ. είναι να μη θέλει η ΝΔ να ξεθαρρέψουν οι οπαδοί της και να φοβηθούν οι άλλοι οπαδοί, κάτι που θα οδηγούσε σε συσπείρωση του προοδευτικού χώρου.

Από τον πρόεδρό του έως το τοπικό στέλεχος αναγκάζονται να επιτίθενται στις δημοσκοπήσεις που φέρνουν τέτοια αποτελέσματα, ενώ γνωρίζουν άριστα πως θα έπλεκαν το εγκώμιο των επιστημονικών μεθόδων των εταιρειών, αν τα αποτελέσματα ήταν αντεστραμμένα και ήταν το ΠΑΣΟΚ μπροστά από τη Νέα Δημοκρατία. Το πιο σοβαρό στην όλη υπόθεση είναι πως οι περισσότεροι στο ΠΑΣΟΚ συμπεριφέρονται σαν να είναι αργά για να κάνουν κάτι ουσιαστικό, να αποκτήσουν δηλαδή συγκροτημένες και σαφείς θέσεις για μια σειρά από ζητήματα που αφορούν την κοινωνία και στη βάση των οποίων συνήθως η κοινωνία αποφασίζει. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μοιάζει να κινείται σταθερά σε έναν δικό του πολιτικό και πολιτισμικό κόσμο από τον οποίο σαφώς απουσιάζει η Ελλάδα, στον βαθμό που οι ανάγκες της δεν έχουν μεγάλη σχέση με τους προβληματισμούς και τον τρόπο σκέψης του Γιώργου Παπανδρέου. Εξ αυτού του λόγου στελέχη του ΠΑΣΟΚ αλλά και πολίτες που δεν συμπαθούσαν τον Κων. Σημίτη αναφέρονται και συχνότερα στην «ευθύτητα» και την «αποτελεσματικότητα» του τέως πρωθυπουργού, αντιδιαστέλλοντας εκείνη την πραγματικότητα από τη σημερινή. Σημαντικά στελέχη του κόμματος βρίσκονται σε διαρκή αντιπαράθεση με άλλα, δίνοντας την αίσθηση ότι δεν είναι σε θέση να ομονοήσουν και να κυβερνήσουν.

Ουδείς αντιλαμβάνεται γιατί ο Γιάννος Παπαντωνίου δεν μπορεί να εκφράζει τις θέσεις του, όταν μετείχε μαζί με τον Γ. Α. Παπανδρέου στο ίδιο κυβερνητικό σχήμα υπό τον Κ. Σημίτη και τότε έλεγαν και έκαναν «πολύ χειρότερα» απ’ όσα σήμερα ακούγονται ως νεοφιλελεύθερα. Οι εκφραστές αυτού του επιχειρήματος πιστεύουν ότι ο Γιώργος Παπανδρέου δεν δικαιούνται να μειώνει, να αποκεφαλίζει, να καταργεί στελέχη τη στιγμή που δεν έχει προχωρήσει εξαρχής σε εσωκομματική αναδιάταξη των ισορροπιών, έτσι ώστε να αποδοθούν ευθύνες σε όποιους τις έχουν για την πορεία 2000-2004 και την ήττα του Μαρτίου 2004. Αφού δεν έχει γίνει το εσωτερικό ξεκαθάρισμα, τι κακό κάνει ο Γιάννος με το να λέει τις απόψεις του τις οποίες μάλιστα εφάρμοζε ως υπουργός, αναρωτιούνται αρκετοί. Αυτό και άλλα ερωτήματα πρέπει να απαντηθούν από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ την ίδια ώρα που ο ίδιος και το ανώτερο καθοδηγητικό όργανο καλούνται να παραγάγουν πολιτική τέτοια που θα πείσει τους ψηφοφόρους να ξαναψηφίσουν ΠΑΣΟΚ απορρίπτοντας τη ΝΔ, την οποία διάλεξαν στις 7 Μαρτίου 2004. Αυτά τα δύο πράγματα μαζί είναι δύσκολο να εκπληρωθούν ως στόχοι και οι δημοσκοπήσεις δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να το καταγράφουν, σπέρνοντας δυσαρέσκεια στις τάξεις του ΠΑΣΟΚ. Η μόνη ελπίδα να φανούν διαφορετικά αποτελέσματα στις μετρήσεις του Δεκεμβρίου-Ιανουαρίου (όλων των εταιρειών) είναι να αποφασίσει μέσα στους δύο επόμενους μήνες το ΠΑΣΟΚ να ασχοληθεί σοβαρά με την πολιτική πρόταση που θα καταθέσει και να καταφέρει να την παρουσιάσει με τρόπο πειστικό. Συγχρόνως να κατορθώσει να δείξει εικόνα ενιαίου κόμματος, με συνοχή και κοινούς στόχους, κάτι που σήμερα δεν υπάρχει. Σε άλλη περίπτωση τα αποτελέσματα θα παγιωθούν και τίποτα δεν θ’ αλλάξει μέχρι τις εκλογές (όποτε κι αν γίνουν), εκτός πια αν η ΝΔ κάνει το τραγικό λάθος και αλλάξουν όλα υπέρ του άλλου μεγάλου κόμματος, χωρίς αυτό να έχει κάνει το παραμικρό. Αλλά είναι τουλάχιστον αφελές και παράτολμο να βασίζεται κανείς σε μια τέτοια πιθανότητα.