Το μεγάλο φαγοπότι… με την αγορά των 10 Canadair

Πριν προχωρήσω στις δύο τελευταίες κατηγορίες, για τις οποίες και γράφεται αυτό το σημείωμα, θα σταθώ λίγο στην τρίτη, την αξιωματική αντιπολίτευση, είτε πρόκειται για ΠΑΣΟΚ ή Νέα Δημοκρατία. Μια θεομηνία θεωρείται από τους λαϊκιστές, ανεγκέφαλους και ανεύθυνους εθνικούς αντιπροσώπους (που υπερτερούν συντριπτικά των συνετών και σωφρόνων) ως μία ουρανοκατέβατη ευκαιρία για να παρουσιάσουν τη «διάλυση» του κράτους, την ανικανότητα των υπουργών, την ακαταλληλότητα των φορέων, την έλλειψη συντονισμού κ.ά. Δυστυχώς, στη θλιβερή αυτή κουστωδία σέρνουν τον χορό οι αρχηγοί που αντί να ποδηγετούν το «κοπάδι» άγονται και φέρονται από αυτό. Αυτό συνέβη και στις πυρκαγιές της προηγούμενης εβδομάδας. Αν προσέχατε τι λέει τώρα το ΠΑΣΟΚ κατά της ΝΔ και ανατρέξετε σε παρόμοιες καταστροφές που συνέβησαν προ τετραετίας θα δείτε ότι το γλωσσάρι και η επιχειρηματολογία που χρησιμοποιεί είναι πιστή αντιγραφή των κατηγοριών που πιπίλιζε, τότε, η ΝΔ. Να επικαλεστούμε τον Πάγκαλο, που σε μια έκρηξη ειλικρίνειας δήλωσε (εφημερίδες 25/5/06) ότι «μετά τις εκλογές του 2000 τα κάναμε μπάχαλο, διαλύσαμε τη χώρα»; Μην ξεχνάμε ότι οι απώλειες δασικών εκτάσεων σε πυρκαγιές έφτασε στο κρεσέντο της το 2000, όπου κάηκαν 148.330 στρέμματα. Το 2005 ο αριθμός ήταν 64.370 στρέμματα.

Έτσι είδαμε να οδηγεί την επίθεση όχι ο αρμόδιος τομεάρχης του ΠΑΣΟΚ, αλλά ο Καρχιμάκης, των αμυντικών και πάσης άλλης νόσου, που πέραν των άλλων διαπίστωσε διάλυση της… αεροπορίας. Τα δε πυρά του, για μια ακόμη φορά, τα έστρεψε με περισσή εμπάθεια και χολή κατά του διοικητή της ΔΑΥ, τον οποίο κατηγόρησε, άκουσον άκουσον ότι ενώ αναμένονταν θερμές ημέρες (!) έφυγε για 4 ημέρες στην Κρήτη. Λες και πήγε στη Ν. Ζηλανδία ή το Μπαγκλαντές!

Αλλά ας δούμε τι εμπλοκή μπορεί να έχει ο διοικητής της ΔΑΥ (χωρίς να θέλουμε να γίνουμε συνήγοροί του, αφού, ήδη, σε ανύποπτο χρόνο, στο φύλλο της 13/8/06 τον κριτικάραμε για συγκεκριμένο θέμα), χωρίς να φονεύουμε τη λογική και το δίκαιο. Στη ΔΑΥ υπάγεται το αεροδρόμιο Ελευσίνας, όπου συντηρούνται τα πυροσβεστικά, το οποίο διοικείται από κοινό σμήναρχο, που όλοι ομολόγησαν ότι εξάντλησε όλες τις δυνατότητές του για τη διαθεσιμότητα των πυροσβεστικών. Για να κερδίζει χρόνο έκανε τις υποχρεωτικές περιοδικές συντηρήσεις τη νύκτα! Σύμφωνα δε με διασταυρωμένες πληροφορίες, η διαθεσιμότητα των αεροσκαφών ξεπέρασε το 90%. Τι έπρεπε να κάνει ο πτέραρχος; Να πάρει βούρδουλα να μαστιγώσει τους πιλότους και τους τεχνικούς να πετάξουν γρήγορα τ’ αεροπλάνα; Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι τα πυροσβεστικά υπηρετούνται μεν από στελέχη της ΠΑ (που κόπιασαν και κινδύνευσαν αφάνταστα και είναι άδικο να λασπώνονται) και επιχειρησιακά ελέγχονται από την Πυροσβεστική Υπηρεσία, το υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Η απαξιωτική στάση του ΠΑΣΟΚ στο κοπιώδες και τιτάνιο έργο των πιλότων και των τεχνικών υπήρξε μέγα λάθος και ανοησία. Οι αρμόδιοι βουλευτές δεν πρέπει να γίνονται έρμαια αποστράτων που πάσχοντες από το σχετικό στερητικό σύνδρομο τους συμβουλεύουν να επιτεθούν στους εν ενεργεία συναδέλφους τους για αναξιότητα. Οι περισσότεροι από αυτούς τους αποστράτους είναι γνωστοί για το «ταλέντο» τους. Ήρθε όμως η σειρά των πυροσβεστικών μέσων, των εμπόρων και των λαμόγιων.

Οι αχόρταγοι, οι αδηφάγοι…

Ύστερα από κάθε πυρκαγιά αρχίζει ένα κακόφωνο τροπάριο και μια καταστροφολογία εκδηλούμενη από διάφορα παπαγαλάκια, πληρωμένες γραφίδες που ανακαλύπτουν ελλείψεις, ανεπάρκεια, παλαιότητα και γήρανση στα ήδη υπάρχοντα πυροσβεστικά και ζητούν επειγόντως, μάλιστα, την προμήθεια νέων. Ταυτόχρονα, όντες εντελώς ανίδεοι, προτείνουν τον προς επιλογή τύπο με απαξίωση των ανταγωνιστικών!

Παράλληλα, «υπηρεσιακοί παράγοντες» εκτελούν, καθ’ υπαγόρευσιν, κινήσεις προπαρασκευής νέας προμήθειας, παραποιώντας, εν ανάγκη, στατιστικές και δεδομένα προκειμένου να πανικοβάλουν τους αρμοδίους για να προχωρήσουν στην προμήθεια υπό πίεση, οπότε εύκολα περνάνε υπερκοστολογήσεις. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και τώρα. Οι προμηθευτές και τα εσωτερικά λαμόγια κινούνται δραστήρια, κάνουν επαφές, προσεγγίζουν παράγοντες, συνομιλούν με «συμβούλους» υπουργικών γραφείων, τάζουν λαγούς με πετραχήλια, ενώ, παράλληλα, εκφράζουν την ανησυχία τους για το μέλλον αυτού του τόπου, την ασφάλεια των χειριστών και την τύχη των δασών! Υποκριτές του κερατά!

Ο καθηγητής του Αριστοτελείου κ. Σπύρος Ντάρης σε συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία» (27/8/06) δηλώνει: «Στην πρόληψη και όχι στην καταστολή πρέπει να πέσει το βάρος για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών στα δάση. Στην Ελλάδα κάνουμε ακριβώς τ’ αντίθετα. Δίνουμε του κόσμου τα λεφτά για ν’ αγοράζουμε εναέρια μέσα κατάσβεσης που όταν τα χρειαζόμαστε δεν τα έχουμε στη διάθεσή μας…» Τι επιδιώκουν όλοι αυτοί που «κόπτονται» για την ασφάλεια των δασών και υποστηρίζουν ασθμαίνοντας την άμεση αγορά νέων πυροσβεστικών αεροσκαφών; Να τα οικονομήσουν χοντρά όπως έκαναν το 1998. Η ιστορία του ’98 με τα πυροσβεστικά δίνει σαφή εικόνα του στόχου. Ας τη δούμε.

Η καλή χρονιά 1998 (μια ιστοριούλα με πολύ χρήμα)

• Την αντιπροσώπευση της εταιρείας Canadair την είχε από χρόνια η Avionic (Καραγεώργη Σερβίας 12-14) του Δ. Κουντούρη. Ο κληρονόμος δεν κατάφερε να κρατήσει την εταιρεία…

• Το 1997-1998 η Canadair έστειλε στην Ελλάδα τον υπεύθυνο της περιοχής (area manager), Guy Carpenter, να διερευνήσει την αγορά για διορισμό νέου αντιπροσώπου, δεδομένου ότι εκυοφορείτο η αγορά 5 αεροσκαφών (+5 Option) που χρειαζόταν «στήριξη» και των οποίων, επί χρόνια, εκκρεμούσε η προμήθεια.

• Τέσσερις ελληνικές εταιρείες του χώρου (ας τις βαφτίσουμε Α, Β, Γ, Δ) έδειξαν τεράστιο ενδιαφέρον, κινητοποιήθηκαν σφόδρα και οι επισκέψεις-ενημερώσεις-παρουσιάσεις κράτησαν μήνες. Τον Απρίλιο του 1998 οι της Canadair κατέληξαν στην επιλογή της Α και καθορίστηκαν μαζί της οι βασικοί όροι συνεργασίας. Προσδιορίστηκε και ο χρόνος προς υπογραφή των συμβολαίων.

• Αιφνιδίως, στις αρχές Μαΐου του 1998 λίγες ημέρες πριν από την υπογραφή, ο Guy Carpenter πληροφορεί την Α ότι του υποδείχθηκε από ανώτατο κυβερνητικό παράγοντα ότι έπρεπε να συνεργαστούν με τη Β «για να προωθηθούν οι αγορές πυροσβεστικών αεροπλάνων και η πρόταση να έχει ευνοϊκή ανταπόκριση από την κυβέρνηση…».

• Τι είχε συμβεί; Όπως αποκαλύφθηκε από πηγές απόλυτα ελεγμένες και αυθεντικές, ο «ανώτατος κυβερνητικός παράγων» από τα μεγάλα πρόσωπα του Μαξίμου τηλεφώνησε στον Guy Carpenter, του ζήτησε ραντεβού και του εξήγησε ότι η κυβέρνηση, για λόγους που αυτός γνωρίζει, επιθυμεί να δει την εταιρεία συνεργαζόμενη με τη Β και τότε όλα θα πάνε καλά. Υποσχέθηκε μάλιστα, για να δελεάσει τους Καναδούς, ότι τα αεροπλάνα θα είναι οπωσδήποτε 10.

• Ο ρόλος του Χ δεν σταμάτησε εδώ. Φρόντισε ώστε να ακολουθήσουν αστραπιαίες και πρωτοφανείς για το ελληνικό Δημόσιο ενέργειες, ώστε η υπόθεση προμήθειας 5 πυροσβεστικών αεροσκαφών να περάσει από την αρμοδιότητα του υπουργείου Γεωργίας (που ήταν υπεύθυνο επί χρόνια για τη δασοπυρόσβεση) στο ΥΔΤ και μετά στο ΥΕΘΑ! Επίσης, τα 5 προγραμματισθέντα να γίνουν 10! Οι πιστώσεις βρέθηκαν σε χρόνο ρεκόρ!

• Το θέμα εισήχθη ταχύτατα στο ΚΥΣΕΑ (Οκτ. 1998) και πήρε την έγκριση μαζί με τη διάθεση των πιστώσεων αφού προηγουμένως το πυροσβεστικό «βαφτίστηκε» αμυντικό υλικό ώστε να δικαιολογηθεί η προμήθεια (για πρώτη φορά) με αμυντικές πιστώσεις! Συγκεκριμένα τα πυροσβεστικά αεροπλάνα βαφτίστηκαν «έρευνας – διάσωσης»! Ο Σημίτης βέβαια, ως συνήθως, δεν πήρε χαμπάρι…

• Ήταν τόση η αγαλλίαση των εμπλεκομένων (Γεν. Διεύθυνση Εξοπλισμών/ ΥΕΘΑ), του Χ και άλλων, ώστε έκαναν, ιδίως η ΓΔΕ, που ήταν υπεύθυνη, τα στραβά μάτια όταν οι προμηθευτές φούσκωσαν τις τιμές κατά 30%-40%. Το «φούσκωμα» ήταν υποχρεωτικό για την Canadair γιατί έπρεπε να ταΐσει τόσα στόματα που απαιτούσαν χοντρό μεζέ. Έπρεπε να «βγουν» τα λαδώματα και οι μίζες και να περισσέψουν κιόλας. Και ως γνωστόν τα λαδώματα, τελικά, πληρώνονται από το Δημόσιο.

• Το παραπάνω δεν αποτελεί φιλολογία αλλά χειροπιαστό και τεκμηριωμένο γεγονός. Πράγματι, ο πρόεδρος της Επιτροπής Διαπραγματεύσεων, ταξίαρχος Μουρελάτος αντιληφθείς την κατάσταση ζήτησε, εξ ιδίας πρωτοβουλίας, από τον ΑΚΑΜ Ρώμης να πληροφορηθεί πόσο είαν προμηθευτεί οι Ιταλοί τα ίδια αεροπλάνα. Η απάντηση ήταν καταπέλτης! Ο ΑΚΑΜ σμήναρχος Τζιναέτης (νυν αρχηγός α΄ κλάδου ΓΕΑ) με fax (19/10/98) απαντά ότι η Ιταλία αγοράζει κάθε αεροπλάνο CL-415 με 2.661.000 δολάρια Καναδά, δηλ. περίπου 16 εκατ. δολάρια ΗΠΑ, όταν εμείς τα πληρώνουμε 26,6 εκατ. δολ. ΗΠΑ (όσο περίπου ένα F16!). Το fax αυτό φρόντισαν να το θάψουν! Ενώ ο Μουρελάτος δύσκολα γλίτωσε το λιντσάρισμα! Τελικά υπήρχε μια συνολική υπερκοστολόγηση 100 εκατ. δολ.!, όπως λέγεται… Αργότερα, με αλχημείες, προσπάθησαν να δικαιολογήσουν, ανεπιτυχώς, τη διαφορά.

• Για τη μεσολάβησή του αυτή ο Χ ακούσθηκε ότι έλαβε περί τα 10 εκατ. δολ. (δεν είναι καθόλου εύκολο να ξέρει κανείς πόσα ακριβώς πήρε) και ακόμη 5 «για το κόμμα», που ποτέ δεν έφτασαν στα ταμεία του. Μερικά άλλα εκατ. δολάρια λέγεται ότι μοιράστηκαν στους ανθρώπους του ΥΕΘΑ και του ΥΔΤ.

Το θράσος της επανόδου

Παραμονές των Ολυμπιακών Αγώνων, ο μηχανισμός τέθηκε πάλι σε κίνηση. Συζητήθηκε στο ΥΕΘΑ αρχικά για ν’ αρχίσει να εργάζεται το σύστημα, η απόσυρση των παλαιών 14 πυροσβεστικών Canadair CL-214 (1974) λόγω γήρανσης. Η Canadair (της οποίας η γραμμή παραγωγής της των CL-415 έχει σταματήσει γιατί κανείς δεν αγοράζει πια τέτοια αεροπλάνα λόγω κόστους και μικρής απόδοσης) έσπευσε σε γαλαντομίες. «Αγοράζω εγώ, λέει, τα 11 CL-215 αεροπλάνα με το 40% της τιμής του 1974 και σας δίνω 8 καινούργια CL-415, πληρώνοντας με τη διαφορά». Η «μεγαλόψυχη» αυτή προσφορά αποτελεί φενάκη, γιατί το 40% της τιμής του 1974 είναι ένα ευτελές ποσό το οποίο θα καλυφθεί στο πενταπλάσιο ή το δεκαπλάσιο από τη νέα υπερκοστολόγηση που ετοιμάζουν λόγω μονοπωλιακής πλέον αγοράς, αλλά και αναφοράς στην προηγούμενη εξωφρενική τιμή. Τα CL-214 ασφαλώς, όταν θα έλθει η ώρα τους, θα τα πετάξουν γιατί κανείς δεν τ’ αγοράζει σήμερα. Επιπλέον κάνουν πως δεν θυμούνται το μεγάλο απόθεμα ανταλλακτικών που έχει η ΠΑ στις αποθήκες της, σ’ αυτόν τον τύπο αεροπλάνων.

Τι έγινε;

Σκάρωσαν μια «επιτροπή» από «δικά μας παιδιά» που εισηγήθηκε την άμεση πώληση στους Καναδούς των 11 CL-215 και αγορά καινούργιων CL-415. Το πόρισμα της επιτροπής ανατρέπεται πλήρως από το ΓΕΑ/Γ΄ κλάδος (Φ690/ΑΔ/17 Σεπτ. 2002), το οποίο σημειώνει:

α) Δεν έχει εξαντληθεί ακόμη η ωφέλιμη ζωή των CL-215 και η απόσυρσή τους είναι πρόωρη. (Σημειώνουμε και παρακαλούμε σε διάψευση ότι τα παλαιά CL-215 είχαν μεγαλύτερη διαθεσιμότητα από τα καινούργια στις τελευταίες πυρκαγιές).

β) Η απόσυρση των αεροσκαφών πρέπει να γίνει σταδιακά με τη συμπλήρωση 30ετίας ή 10.000 ωρών πτήσεως, διότι μόνο έτσι βελτιστοποιείται η σχέση κόστους αγοράς/αποτελεσματικότητας και δικαιολογείται νέα αγορά.

γ) Η μελέτη αγνόησε το γεγονός ότι το ετήσιο κόστος συντήρησης των αεροσκαφών CL-415 βαίνει συνεχώς αυξανόμενο.

δ) Η προσφορά των 1,2 εκατ. δολαρίων της εταιρείας για εξαγορά CL-215 κρίνεται ως ιδιαίτερα χαμηλή, δεδομένου ότι προ πενταετίας η αγορά 4 μεταχειρισμένων αεροσκαφών από τη Γιουγκοσλαβία στοίχισε 4,5 εκατ. δολάρια παρά την όχι καλή πτητική τους κατάσταση. Επιπρόσθετα η εταιρεία η οποία μέχρι πρότινος νοίκιαζε στη χώρα CL-215 απαιτούσε ασφαλιστήριο συμβόλαιο 3 εκατ. δολάρια. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η μελέτη αγνοεί παντελώς το πολύ σημαντικό απόθεμα ανταλλακτικών CL-215 που διαθέτει η ΠΑ.

ε) Δεν εξετάστηκαν εναλλακτικές λύσεις όπως ελικόπτερα ή άλλα αμφίβια πυροσβεστικά αεροσκάφη που διατίθενται στην αγορά με σαφώς μικρότερες τιμές από αυτές των CL-415. Το πράγμα σταμάτησε προσωρινά εκεί. Φρέναρε… Αιφνίδια τον Μάρτιο του 2003 ο α΄ κλάδος του ΓΕΑ (επιχειρήσεις) αγνοώντας προκλητικά το παραπάνω τεκμηριωμένο έγγραφο του γ΄ κλάδου στέλνει το Φ637.41/280416/3/3/03/ΓΕΑ/Α΄ κλάδος στον υπουργό Δημόσιας Τάξης με συνημμένη την πλήρη ανατραπείσα μελέτη και αφού παραθέτει σωρεία ατεκμηρίωτων επιχειρημάτων (επικαλείται ακόμη το σαθρό επιχείρημα ότι η ΠΑ χρειάζεται τα πυροσβεστικά και για έρευνα-διάσωσης SAR) ζητάει από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, με αγωνία, να βρει πιστώσεις για αγορά CL-415. Αποσιωπά και αποκρύπτει τη γνώμη του ΓΕΑ περί δυνατότητας επιμήκυνσης της ζωής των CL-215. Καλώς πληροφορημένοι επιτελείς του ΓΕΑ επιμένουν ότι το έγγραφο αυτό εστάλη τότε, εν αγνοία της ηγεσίας της Πολεμικής Αεροπορίας.

Για το θέμα αυτό υπέβαλε στο ΥΕΘΑ (16/9/03) σκληρή ερώτηση ο Γιάννης Βαρβιτσιώτης, που ζητάει να δοθούν οι τιμές αγοράς των CL-415 και να κατατεθούν στοιχεία για τις παράλληλες προμήθειες Ιταλίας και Γαλλίας, καθώς επίσης την αναζήτηση υπευθύνων για το έγγραφο του ΓΕΑ προς το ΥΔΤ που ζητούν νέα αεροσκάφη. Ουδείς απάντησε στον βουλευτή. Τώρα το θέμα αναζωπυρώθηκε. Ξανάρχισαν οι πιέσεις. Αλλά, όπως μάθαμε, ο Α/ΓΕΑ ανθίσταται, δεν κάνει πίσω εύκολα, πράγμα που έχει εξοργίσει το σύστημα, που ζητάει την κεφαλή του επί πίνακι. Περιμένουμε να δούμε τι θα κάνει η κυβέρνηση.

Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Πολύδωρας κατά την αγόρευσή του στη Βουλή (29/8/06) δηλώνει ότι ζήτησε την ανανέωση του στόλου των CL-214, βασισμένος όμως στο έγγραφο του ΓΕΑ του 2003, που έκανε έξαλλο τον Βαρβιτσιώτη. Φυσικά η εφημερίδα αυτή δεν επιχειρεί να υποδείξει στο ΓΕΑ ή το υπουργείο Εθνικής Άμυνας το πρακτέο. Είναι δική τους δουλειά κι ευθύνη. Αν είναι να αγοράσουν καινούργια CL-214, ας το κάνουν. Να το κάνουν όμως σωστά. Με διακρατικές συμφωνίες. Αλλά δεν μπορεί να μένει θεατής των τεκταινομένων…