υπουργείο Εξω(φρεν)ικών

Πολύ καλά έπραξε η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη και πήγε την περασμένη εβδομάδα στον Λίβανο, στην Ιορδανία και στο Ισραήλ για συνομιλίες, όχι μόνο εν όψει της ανάληψης από την Ελλάδα της εκ περιτροπής προεδρίας του Συμβουλίου Ασφαλείας από την 1η Σεπτεμβρίου και για έναν κρισιμότατο μήνα, όπως προκύπτει από τις διεθνείς εξελίξεις, αλλά διότι ως χώρα κατ’ εξοχήν μεσογειακή και εγγύτατα της Μέσης Ανατολής, οι επιπτώσεις του ακήρυκτου πολέμου στον Λίβανο επηρεάζουν πολύπλευρα και την Ελλάδα…

Από τη σημερινή ρευστή κατάσταση στον Λίβανο δημιουργούνται συνθήκες πολιτικής αστάθειας και ανασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου, παράλληλα με σωρευτικές αρνητικές επιπτώσεις στις επιμέρους οικονομίες των χωρών της περιοχής, στο εμπόριο, στις επενδύσεις, στον τουρισμό… Επιπτώσεις αρνητικές ακόμη και στο περιβάλλον, όπως διαπιστώνεται από την τεράστια πετρελαιοκηλίδα στις ακτές του Λιβάνου από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς, που θα έχει καταστροφική επίδραση στο θαλάσσιο οικοσύστημα στην ευρύτερη περιοχή, ίσως μέχρι τις ακτές της Κύπρου και της Τουρκίας…

Το ερώτημα όμως είναι γιατί σε αυτή τη σύντομη ενημερωτική περιοδεία δεν συμπεριλήφθηκε η Συρία, χώρα-κλειδί για μια μόνιμη διευθέτηση του προβλήματος στον Λίβανο, καθώς και το Ιράν… Αναμφίβολα θα είχε διαμορφώσει η υπουργός Εξωτερικών πληρέστερη και σφαιρική εικόνα για τα γεγονότα και τις επιμέρους απόψεις, ιδίως θα είχε προσδώσει στην ελληνική διπλωματική παρουσία στην περιοχή τα εχέγγυα ενός αντικειμενικού και έντιμου διαμεσολαβητή… Δεν έχουν ίσως βάση τα σχόλια στους διαδρόμους του υπουργείου ότι δεν πήρε την… άδεια των Αμερικανών για να προσεγγίσει… τα «άντρα της τρομοκρατίας», τη Δαμασκό και την Τεχεράνη… Και συνεπώς η χώρα μας, ως πιστή, αφοσιωμένη και «στρατηγική εταίρα» των ΗΠΑ, περιορίστηκε στις τρεις χώρες που διαθέτουν μάλιστα και φιλοαμερικανικές κυβερνήσεις… Να σημειώσω εξάλλου ότι με την αναμνηστική φωτογραφία μπροστά στα κατεστραμμένα κτίρια του νότιου Λίβανου που θυμίζουν… Στάλινγκραντ του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου καλύπτονται πλήρως και τα προσωπικά επικοινωνιακά οφέλη για την υπουργό Ντόρα Μπακογιάννη στην εσωτερική πολιτική μας σκηνή…

Διπλωματικό «πηγαδάκι», σε νησί του Αργοσαρωνικού όπου πλειοψηφούσαν ξένοι διπλωμάτες, σχολίαζε στην αμμουδιά πρόσφατες δηλώσεις υπουργού της ΝΔ για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή και ακόμη πιο φρέσκες δηλώσεις πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ για τα πεπραγμένα της πρωθυπουργίας Κ. Σημίτη μετά το 2000…

Ο μεν κυβερνητικός υπουργός δήλωσε ότι όλοι οι υπουργοί «είμαστε καραγκιόζηδες», εμού συμπεριλαμβανομένου (Μαν. Κεφαλογιάννης), ο δε πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, και πρώην επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας, δήλωσε ότι «μετά το 2000, διαλύσαμε τη χώρα» (Θεοδ. Πάγκαλος)… Από την ενδελεχή ανάλυση των δύο βαρυσήμαντων δηλώσεων των δύο ελλήνων πολιτικών από τους ξένους διπλωμάτες, παρά θίν’ αλός, κατέληξαν ομόφωνα στο συμπέρασμα ότι, α) η πολιτική, όπως ασκείται στην χώρα μας, ακόμη και τον μήνα Αύγουστο, είναι άκρως ενδιαφέρουσα, αποκαλυπτική και άκρως διασκεδαστική και β) τα σοβαρώς λεχθέντα από έναν νυν και έναν πρώην υπουργό δεν είναι προς γραπτή αναμετάδοση στις πρωτεύουσές τους για να μην απαξιωθούν οι ίδιοι οι ξένοι πρεσβευτές, που υποτίθεται ότι είναι διαπιστευμένοι σε μια σοβαρή ευρωπαϊκή χώρα και επίσης υποτίθεται ότι διαδραματίζει «πρωταγωνιστικό ρόλο» στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και όχι μόνον…

Αυτός λοιπόν ο «πρωταγωνιστικός ρόλος της Ελλάδας», που περιέχεται στερεότυπα στις περισσότερες δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου και στις ανακοινώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου, αρχίζει να γίνεται ανέκδοτο… Διότι και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, με μικρότερα από την Ελλάδα πληθυσμιακά και γεωγραφικά μεγέθη, πρωταγωνιστούν πραγματικά στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Ν.Α. Μεσογείου και δεν το μαρτυράνε… Πρώτιστη δυστυχώς μέριμνα των κυβερνήσεών μας είναι η αυτοπροβολή στο εσωτερικό ακροατήριο για λόγους ψηφοθηριακούς και όχι η ειλικρινής καταγραφή και αποτύπωση της πραγματικής κατάστασης και των δυνατοτήτων της χώρας μας… Και στη συνέχεια έρχονται οι «εκπλήξεις» και η ανώμαλη προσγείωση…

Α. Κ.


Σχολιάστε εδώ