Στης Σοφοκλέους τα παιχνίδια
Το ζητούμενο για τους διαχειριστές φάνηκε πως ήταν η έγκαιρη κατανόηση των διαθέσεων όλων όσοι τις προηγούμενες εβδομάδες είχαν αποκομίσει υπεραξίες στις τοποθετήσεις τους (με δυο λόγια οι χρηματιστές μας έψαχναν τα επίπεδα και το χρονικό σημείο που θα … «ξεφορτώσουν» οι ξένοι) και οι λίγοι ιδιώτες που μπήκαν στον πειρασμό να κινηθούν προτίμησαν (αν και δεν βλέπω ποιες άλλες επιλογές είχαν) να τοποθετηθούν σε χαρτιά της μικρομεσαίας κεφαλαιοποίησης, κάτι που αποτυπώθηκε και στις επιδόσεις πολλών τίτλων του 40άρη αλλά και του 80άρη Δευτέρα και Τρίτη. Η συνέχεια όμως ήταν μάλλον αναμενόμενη. Χαρακτηρισμοί όπως «άκεφη», «χωρίς διάθεση», «χωρίς κατεύθυνση», επανήλθαν για την αγορά μας, θέλοντας κυρίως να δείξουν το πόσο ρηχή είναι. Και μην ακούσω αντιρρήσεις του τύπου «ο μέσος όρος του τζίρου έμεινε σταθερά πάνω από τα 140 – 150 εκατομμύρια ευρώ», γιατί τα περισσότερα κεφάλαια μπήκαν στην αγορά στα τελευταία λεπτά κάθε συνεδρίασης, με εμφανή στόχο να στηρίξουν δεικτοβαρείς τίτλους. Τόσο απλά …
Σε επίπεδο σχολιασμού από τις ΑΧΕ καμία έκπληξη δεν μας περίμενε. Σαν σε μαγνητόφωνο οι «ειδικοί» μιλάνε για τη διεθνή συγκυρία και την ολοκλήρωση των ανακοινώσεων οικονομικών αποτελεσμάτων των εισηγμένων (τύπου Εμπορικής, ΟΠΑΠ, ΚΑΕ κτλ). Σε τεχνικό επίπεδο πάλι, η Σοφοκλέους θεωρητικά παραμένει σε «βραχυπρόθεσμη ανοδική τροχιά» (!), χωρίς όμως να αποκλείεται μια σημαντική υστέρηση, όταν οι … έχοντες θα αποφασίσουν για τα καλά να αποκομίσουν τις υπεραξίες τους και μαζί με αυτές μια, απόλυτα αναγκαία για τη συνέχεια, ρευστότητα. Αν κάποιος παρατηρήσει πως πάνω – κάτω τα ίδια λόγια ακούει τις τελευταίες εβδομάδες, έχει απόλυτο δίκιο.
Καμία αντίρρηση δεν μπορεί να υπάρξει όσον αφορά τα οικονομικά αποτελέσματα των εισηγμένων και την επίδραση που θα έχουν τυχόν αρνητικές εκπλήξεις (δύσκολο να τις δούμε πάντως) στην βραχυπρόθεσμη τάση της αγοράς. Καμία αντίρρηση και ως προς τη βαρύτητα των διεθνών εξελίξεων, πολλώ δε μάλλον όταν παραδοσιακά κάθε Σεπτέμβριο το ΧΑΑ είθισται να παίρνει γραμμή από τις ευρωαγορές. Αλλά κανείς δεν πρέπει να ξεχνά πως στους διαδρόμους των χρηματιστηριακών και στα λόμπις όλων όσοι επιμένουν να ασχολούνται σοβαρά με τη Σοφοκλέους, κουβεντιάζονται οι παρασκηνιακές ζυμώσεις σε πολλούς κλάδους της αγοράς μας και σε πολλές εισηγμένες, κυρίως μικρής και μεσαίας κεφαλαιοποίησης. Όπερ σημαίνει πως τα νεότερα είναι μπροστά μας και σε μας δεν μένει παρά να έχουμε ανοικτά μάτια και μυαλά και κατά προτίμηση ρευστό στην τσέπη…
Π. Γ.