ΔΕΘ: Για να καθησυχάζουν μία φορά τον χρόνο τους Θεσσαλονικείς

Ποια όμως είναι η πραγματικότητα που… ευλαβικά ξεχνούν οι πολιτικοί μας όταν επισκέπτονται τη Θεσσαλονίκη; Κατ’ αρχάς ΔΕΘ δεν υπάρχει. Πρόκειται για ένα πολιτικό και κοινωνικό… ευφυολόγημα, για να μη νομίζουν οι Θεσσαλονικείς και οι Μακεδόνες ότι το κέντρο τούς ξέχασε… Στην ουσία, ούτε μεγάλες δουλειές κλείνονται ούτε… επιχειρηματικές ανακατατάξεις στον χώρο των Βαλκανίων μπορεί κανείς να πει ότι συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της διοργάνωσης μιας έκθεσης όπου ο… ένας κρατικός φοράς αγοράζει από τον άλλο και συνυπολογίζει στα κέρδη του αυτά που του έχει δώσει ο έτερος κρατικός φορέας, λες και δεν βγαίνουν όλα τα χρήματα από τον κρατικό κορβανά, από το υστέρημα του έλληνα πολίτη…

Δεν υπάρχουν, με απλά λόγια, δουλειές στη Θεσσαλονίκη και η ΔΕΘ, όπως αναγνωρίζουν και οι… μισοί Θεσσαλονικείς, είναι ένα πανηγυράκι όπου μαζεύονται ορισμένοι για να ανταλλάξουν το βράδυ στις ταβέρνες απόψεις…

Από πλευράς επιχειρηματικού ενδιαφέροντος λοιπόν τίποτε δεν γίνεται, καθώς η Θεσσαλονίκη είναι γνωστό σε όλους ότι έχει σταματήσει εδώ και πολλά χρόνια να παράγει. Εννοούμε να είναι ανταγωνιστική, να μπορεί να κτυπήσει την Αθήνα και τις άλλες μεγάλες πόλεις της Ελλάδας και των Βαλκανίων. Σε πολλά ευθύνονται οι του κέντρου της Αθήνας, σε άλλα όμως οι ίδιοι οι Θεσσαλονικείς. Στην ευρύτερη περιοχή κυριαρχεί το πρόβλημα της ανεργίας -οι επιχειρήσεις φεύγουν η μία μετά την άλλη και ανοίγουν παραρτήματα στη Βουλγαρία, στη Ρουμανία και τελευταία σε Σκόπια και Αλβανία. Η επιχειρηματική δραστηριότητα στη Θεσσαλονίκη και στην ευρύτερη περιοχή είναι χαμηλή. Η Θεσσαλονίκη, παρότι θα μπορούσε να γίνει σταυροδρόμι στα Βαλκάνια, τελικά είναι μια αποκλεισμένη όμορφη πόλη: ακόμα και για τις πρωτεύουσες των βαλκανικών χωρών να θέλεις να ταξιδέψεις, πρέπει να πάρεις το αεροπλάνο από την Αθήνα ή να ταξιδέψεις μέσω ευρωπαϊκής χώρας… Σταυροδρόμι χωρίς συγκοινωνίες δεν γίνεται…

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, όλη η κυβέρνηση ταξιδεύει στη συμπρωτεύουσα, μία φορά τον χρόνο, έτσι προφανώς γιατί της το χρωστάει, αφού ακόμη και το υπουργείο που της έχει δώσει χωρίς… αρμοδιότητες είναι κι αυτό και κυρίως χωρίς κονδύλια.

Πέρα λοιπόν από την καθαρή τοπικιστική υστερία που μας πιάνει μία φορά τον χρόνο, η Θεσσαλονίκη, αφού στερείται επιχειρηματικού ενδιαφέροντος, γίνεται κέντρο των πολιτικών εξελίξεων: από το βήμα της ΔΕΘ διαφαίνονται οι ετήσιες προθέσεις τόσο της κυβέρνησης όσο και της αξιωματικής αντιπολίτευσης (είναι τόσο μίζερη αυτή η επίσκεψη του εκάστοτε προέδρου της αντιπολίτευσης, που καλό θα ήταν να σκεφθεί κάποιος να καταργηθεί). Γενικώς πάντως θα πρέπει η ΔΕΘ ή να αναβαθμιστεί ή να καταργηθεί, ως θεσμός που δεν προσφέρει τίποτα. Ποια λογική επιβάλλει να πληρώνει τόσα χρήματα ο κρατικός κορβανάς για να ανέβουν τόσοι αξιωματούχοι στη Θεσσαλονίκη και να εξαγγείλουν αυτά που θα μπορούσαν να ανακοινώσουν και στην Αθήνα;

Εάν η άνοδός τους είχε σχέση με την ενίσχυση της ΔΕΘ, τότε καλώς, αλλά… η έκθεση στην ουσία είναι ανύπαρκτη κι εν πάση περιπτώσει κάθε άλλο παρά βοηθά η προσέλευση χιλιάδων κρατικοδίαιτων που καταλαμβάνουν έως και το τελευταίο δωμάτιο ξενοδοχείου…

Εκτός κι αν η μαζική επέλαση των νοτίων… βαρβάρων έχει αυτόν ακριβώς τον λόγο, ενισχύει δηλαδή τον τουρισμό της περιοχής και αποτελεί τονωτική ένεση για τη ΔΕΘ και τη Θεσσαλονίκη γενικότερα. Τότε πολύ καλά πράττουν όλοι και ανεβαίνουν.

Πάντως ο Κ. Καραμανλής είχε πρωτοτυπήσει πέρυσι κι αυτό θα κάνει και φέτος: Ενώ η διεθνής έκθεση στην ουσία ήταν και είναι το βήμα για τις ετήσιες πολιτικές εξαγγελίες, σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουμε θα προχωρήσει σε σοβαρές εξαγγελίες, που δεν θα έχουν σχέση με τα πυροτεχνήματα, τα οποία προφανώς έδιναν κάποια βαρύτητα στο όλο πανηγύρι της ΔΕΘ. Η ΔΕΘ έχει αποδείξει ότι ζει και χωρίς αυτά. Οι Θεσσαλονικείς το ίδιο, όπως άλλωστε και όλοι οι Έλληνες. Εκείνοι που δεν λένε να σοβαρευτούν και διαμορφώνουν καταστάσεις για πολλά… «χάπενινγκ» στη Θεσσαλονίκη είναι οι εκάστοτε κρατούντες, που δεν αντιλαμβάνονται ότι απαιτείται νέο σχέδιο για τη ΔΕΘ, ενίσχυση του ρόλου της και φυσικά εντελώς άλλη νοοτροπία, μακριά από τα πανηγύρια στα στοιχειωμένα κατεστραμμένα κτίρια της πέριξ του Λευκού Πύργου περιοχής.


Σχολιάστε εδώ