Αλλάξτε τώρα οικονομική πολιτική!
Έτσι, το υπόμνημα φέρει την υπογραφή του προέδρου της ΓΣΕΕ Γιάννη Παναγόπουλου και του αναπληρωτή γραμματέα Μαν. Κοντοπάνου με συνέπεια η η συνάντηση ΓΣΕΕ-πρωθυπουργού να αποδυναμώνεται καθώς η μη υπογραφή του υπομνήματος από τη ΔΑΚΕ αντικειμενικά συνιστά εκδήλωση κρίσης στους κόλπους της συνομοσπονδίας.
Η πολιτική επεξεργασία των στοιχείων του Ινστιτούτου Εργασίας / ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ για την εθνική μας οικονομία, όπως έγινε από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, ήταν η αιτία να μην προσυπογράψει η ΔΑΚΕ το επίμαχο υπόμνημα που παραδίδεται αύριο στον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή. Η οξύτητα της αποδοκιμασίας της κυβερνητικής πολιτικής βρήκε αντίθετη τη ΔΑΚΕ που την αποδίδει σε πολιτική σκοπιμότητα και έτσι για πρώτη φορά, ύστερα από πολλά χρόνια, το υπόμνημα στηρίζεται στις συνδικαλιστικές παρατάξεις ΠΑΣΚΕ-ΠΑΜΕ-Αυτόνομη Παρέμβαση.
Ενδεικτικά πολιτικά χαρακτηριστικά του υπομνήματος αποτελούν οι πρώτες δύο σελίδες από τις 11 συνολικά που το συνθέτουν.
Συγκεκριμένα, οι σελίδες αυτές αναφέρουν:
Προς
Τον Πρόεδρο της Κυβέρνησης
κ. Κωνσταντίνο Καραμανλή
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Η ελληνική οικονομία, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι στη χώρα μας περνούν μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο, αφού οι νέες προκλήσεις, οι πιέσεις του διεθνούς ανταγωνισμού και οι εφαρμοζόμενες πολιτικές, λειτουργούν ως πολιορκητικός κλοιός συσφίγγοντας τον πυρήνα της παραγωγικής διαδικασίας, τους αναδιανεμητικούς μηχανισμούς και τα κοινωνικά δικαιώματα. Έτσι, οι προσδοκίες της κυβερνητικής πολιτικής για την επανίδρυση του κράτους, την επιλογή της μεταρρυθμιστικής πορείας, την ανθρωποκεντρική ανάπτυξη, την οικονομία των ευκαιριών και την κοινωνία της συνοχής και της εμπιστοσύνης δεν επαληθεύονται.
Η ελληνική κοινωνία βιώνει τη σταδιακή κομματικοποίηση του κράτους, την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, την άνιση ανάπτυξη, την ανισοκατανομή του παραγόμενου πλούτου, τον εφιάλτη της ανεργίας, την ακρίβεια, την κερδοσκοπία, την ανασφάλεια και τις κοινωνικές ανισότητες. Πράγματι, η σημερινή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, όπως τη βιώνουν στην καθημερινή τους ζωή οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι στη χώρα μας, αναδεικνύει ως στόχους της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής:
• Την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων επιχειρήσεων, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν τα δημόσια ελλείμματα.
• Την υποβάθμιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων που είχε σημείο εκκίνησης τη «συμφωνία»στον ΟΤΕ.
• Τη νομοθετική παρέμβαση στο ασφαλιστικό των τραπεζών, η οποία προκάλεσε την έντονη διαφωνία και αντίδραση της συνομοσπονδίας και των συνδικαλιστικών οργανώσεων των τραπεζοϋπαλλήλων, καθώς θίγει με αντισυνταγματικές διατάξεις τον θεμελιώδη θεσμό των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων και των ΣΣΕ, γεγονός που επισημάνθηκε με την πρόσφατη απόφαση του Ε΄ τμήματος του ΣτΕ η οποία ανετράπη από την εν μία νυκτί απόφαση της ολομέλειας διακοπών του ΣτΕ για λόγους δήθεν «υπέρτερου γενικού συμφέροντος».
• Τη μείωση του κόστους των υπερωριών, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και ταυτόχρονα την ενίσχυση του διευθυντικού δικαιώματος του εργοδότη που όχι μόνο δε συνέβαλαν στη βελτίωση του εργασιακού και βιοτικού επιπέδου του κόσμου της μισθωτής εργασίας, αλλά δεν επετεύχθησαν οι στόχοι ακόμη και με την έννοια της βραχυχρόνιας ισορροπίας των δημοσιονομικών και των μακροοικονομικών μεγεθών.
Οι παρεμβάσεις αυτές της οικονομικής και οικονομικής πολιτικής, που αποπειρώνται να μεταλλάξουν τη μισθωτή εργασία σε «ιστορικό και κοινωνικό ατύχημα», εισάγοντας την ελληνική οικονομία στο στάδιο εξέλιξης του προγράμματος των οικονομικών της προσφοράς: α) αδυνατούν να δημιουργήσουν τις αναγκαίες προϋποθέσεις της μεσοπρόθεσμης ισορροπίας των αναπτυξιακών –
επενδυτικών αδυναμιών καθώς και των κοινωνικών και εισοδηματικών ανισοτήτων, αφού ελαχιστοποιούνται στη λειτουργία της οικονομίας οι προσδοκίες της ζήτησαν, β) θέτουν υπό αμφισβήτηση όχι μόνο τις κοινωνικές κατακτήσεις των εργαζομένων στη χώρα μας, αλλά και τη δυνατότητα συλλογικής και οργανωμένης εκπροσώπησης και διαπραγμάτευσης και γ) δεν στέφονται από επιτυχία
εξαιτίας της συμπεριφοράς των οικονομικών υποκείμενων (επιχειρήσεις, νοικοκυριά) στη χώρα μας, με αποτέλεσμα να απειλείται να οδηγηθεί η ελληνική οικονομία σε επιβράδυνση, στασιμότητα και ύφεση. Πράγματι, η μείωση του ρυθμού μεγέθυνσης του ΑΕΠ (3,5% αύξηση το 2005 έναντι 4,7% το 2003-2004) και της παραγωγικότητας της εργασίας στην Ελλάδα συμβάλλουν στη μείωση της διαφοράς του ρυθμού μεγέθυνσης του ΑΕΠ μεταξύ της Ελλάδας και της ΕΕ -16 από 3 εκατοστιαίες μονάδες ετησίως σε 1,5 εκατοστιαία μονάδα.
Οι εξελίξεις αυτές σημαίνουν ότι η πραγματική σύγκλιση της ελληνικής οικονομίας προς τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κινείται επιβραδυντικά. Έχει μάλιστα καθοριστική σημασία το γεγονός ότι η επιβράδυνση της μεγέθυνσης του ΑΕΠ και η συντελούμενη στασιμότητα των επενδύσεων σε μηχανικό εξοπλισμό (+0,5% το 2005 επέφεραν σημαντική επιβράδυνση και στην παραγωγικότητα της εργασίας (3,5% το 2004 έναντι 2% το 2006/2007).
Απειλεί να φύγει ο Πουπάκης
Με αποχώρηση από το προεδρείο της ΓΣΕΕ προειδοποιεί τις επόμενες μέρες ο πρόεδρος της
ΔΑΚΕ και γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ, Κώστας Πουπάκης, που κατηγορεί τον πρόεδρο της συνομοσπονδίας (και γραμματέα της ΠΑΣΚΕ), Γιάννη Παναγόπουλο, ότι αγνοεί συστηματικά τη δεύτερη σε δύναμη συνδικαλιστική παράταξη στην κορυφαία οργάνωση του ιδιωτικού τομέα.
Ήδη το θέμα περί αποχώρησης της ΔΑΚΕ από το προεδρείο της ΓΣΕΕ συζητήθηκε στη διάρκεια της ετήσιας συνδιάσκεψης της συνδικαλιστικής παράταξης που πρόσκειται στη ΝΔ, η οποία πραγματοποιήθηκε στις αρχές της περασμένης εβδομάδας, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Υπενθυμίζεται πάντως ότι το «ΠΑΡΟΝ» έχει ήδη δημοσιεύσει πως ο κ. Πουπάκης τον περασμένο Ιούλιο, στη διάρκεια συνεδρίασης της διοίκησης του Ινστιτούτου Εργασίας ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, είχε απειλήσει με αποχώρηση και από τη «δομή» αυτή, το ΙΝΕ δηλαδή, επικαλούμενος ότι στα πολιτικά συμπεράσματα των μελετών του η ΔΑΚΕ αγνοείται με συνέπεια να εμφανίζονται τα όποια στοιχεία- των οποίων η αξιοπιστία δεν αμφισβητείται- με ιδεολογική μονομέρεια.
Η νέα όξυνση μεταξύ ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ ξεκίνησε από τη ματαίωση επίσκεψης του προεδρείου της ΓΣΕΕ στον υπουργό Οικονομίας εξαιτίας «απουσίας» του κ. Πουπάκη (ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γιάννης Παναγόπουλος, σε δημόσια δήλωσή του μιλά για άρνηση συμμετοχής της ΔΑΚΕ στη συνάντηση αυτή. Ο κ. Παναγόπουλος τόνιζε ακόμη στην ίδια δήλωσή του πως «ως πρόεδρος της ΓΣΕΕ θα διαφυλάξει το κύρος και την αξιοπιστία του θεσμού από όποιους επιχειρούν να λύσουν τα εσωκομματικά τους προβλήματα διά της αποχής…»)
Από την πλευρά του, ο κ. Πουπάκης, αφού ενημέρωσε τις άλλες συνδικαλιστικές παρατάξεις της ΓΣΕΕ (ΠΑΜΕ, Αυτόνομη Παρέμβαση) για την πρόθεσή του να παραιτηθεί από το προεδρείο της οργάνωσης, θέτει θέμα δημοκρατικής λειτουργίας στη συνομοσπονδία. Όπως δηλώνει στο «ΠΑΡΟΝ», ο κ. Παναγόπουλος είχε ενημερωθεί εγκαίρως ότι κατά τη συγκεκριμένη ημερομηνία (22/8) αδυνατούσε να παρευρίσκεται στη συνάντηση με τον κ. Αλογοσκούφη και καταγγέλλει πως:
• Ενώ η έκθεση του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ για την εθνική οικονομία είναι έτοιμη, εντούτοις ούτε ως γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ ούτε ως αντιπρόεδρος του ινστιτούτου της έχει υπόψη του, όπως ακριβώς συνέβαινε και στο παρελθόν (ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με τους επικεφαλής των άλλων συνδικαλιστικών παρατάξεων).
Μάλιστα ο κ. Πουπάκης αναφέρει ότι οποτεδήποτε έχει ζητήσει τη σημαντικότατη αυτή μελέτη του ΙΝΕ, ο επιστημονικός διευθυντής και διακεκριμένος καθηγητής Σάββας Ρομπόλης τού απαντά (όπως και στους άλλους εκπροσώπους) πως «η μελέτη παραδίδεται στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ και αν αυτός το επιθυμεί, τότε μπορεί να σας την παραδώσει…»
Αποτέλεσμα οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι σε ΓΣΕΕ και παρατάξεις να πληροφορούνται το περιεχόμενο και τα συμπεράσματα της μελέτης είτε από διαρροές στον Τύπο είτε τη μέρα που παρουσιάζεται επισήμως σε συνέντευξη Τύπου, παραμονές της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης.