Σκληρά μέτρα σε Γαλλία, Γερμανία και Ιταλία

Στο ΠΑΣΟΚ οι περισσότεροι ομολογούν ότι εύκολα δεν μπορούν να πουν όχι στο μέτρο περιορισμού των διαδηλώσεων που προτείνει για διάλογο ο υπουργός Δημόσιας Τάξης (οι διαδηλώσεις και οι πορείες κοινωνικών τάξεων να κινούνται μόνο σε μία λωρίδα δρόμου ώστε να μην προκαλούν κυκλοφοριακό κομφούζιο), ούτε όμως και να απαντήσουν θετικά, γι’ αυτό ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Σκανδαλίδης όσα λένε μέχρι σήμερα είναι γενικότητες. Αποφεύγουν να μπουν στον πυρήνα του θέματος, γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι πολίτες στο κέντρο της Αθήνας τάσσονται υπέρ αυτού του μέτρου.

Άλλωστε όπως λέει και ο κ. Σκανδαλίδης τρεις φορές είχε προτείνει ο κ. Σημίτης ανάλογη φόρμα για να αποφεύγεται η ταλαιπωρία των πολιτών και να μην καταστρέφονται οικονομικά οι έμποροι και οι βιοτέχνες, αλλά και τις τρεις φορές δεν έκανε τίποτα, γιατί αντιδρούσαν οι περισσότεροι υπουργοί της τότε κυβέρνησης.

Στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης έχουν κάνει ειδικές μελέτες πριν ο κ. Πολύδωρας εξαγγείλει την πρόσκλησή του στα κόμματα και τους φορείς της Αθήνας και γνωρίζουν τι επικρατεί στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και με βάση τις ισχύουσες νομοθεσίες στην Ιταλία, τη Γερμανία και τη Γαλλία, προτάθηκε κάτι ανάλογο για να ισχύσει και στη χώρα μας.

Το «Π» παρουσιάζει τι ισχύει στα άλλα κράτη, πώς διευθετούνται με τους υπεύθυνους τα χωροταξικά θέματα στις πορείες διαμαρτυρίας, χωρίς να θίγονται οι προσωπικές ελευθερίες που έχουν κατοχυρωθεί από τα άρθρα του Συντάγματος.

Γαλλία

Η χώρα της «επανάστασης του Διαφωτισμού» έχει καταφέρει να καθορίζονται με νόμο οι συγκεντρώσεις των διαδηλωτών, ανεξαρτήτως του όγκου τους.
Σε νόμο που ψηφίστηκε στις 23 Οκτωβρίου του 1935 στο άρθρο 1 προβλέπεται ότι η συγκέντρωση κάποιων ατόμων θα πρέπει να δηλώνεται στις αρμόδιες αρχές πέντε ημέρες πριν από την πραγματοποίησή της, καθώς επίσης και τα ονόματα και οι διευθύνσεις των επικεφαλής των διοργανωτών. Επίσης ζητούνται πληροφορίες (τις οποίες υπογράφουν στα σχετικά έγγραφα τρεις από τους επικεφαλής των διαδηλωτών) για τον στόχο της διαδήλωσης, την ώρα, την ημερομηνία φυσικά, καθώς και για τη διαδρομή που θα ακολουθήσουν οι διαδηλωτές.
Αν δεν υπάρξει η σχετική προετοιμασία και προειδοποίηση και γίνει συγκέντρωση, και η Αστυνομία της περιοχής εκτιμήσει ότι κινδυνεύει η ασφάλεια των πολιτών, τότε οι διοργανωτές τιμωρούνται με έξι μήνες φυλάκιση και πρόστιμο 5.000 φράγκων.

Γερμανία

Ο νόμος που ισχύει στη Γερμανία για τις συγκεντρώσεις, τις διαδηλώσεις και τις πορείες ψηφίστηκε από τη γερμανική Βουλή στις 15 Νοεμβρίου 1978. Ο νόμος αυτός χαρακτηρίζεται πολύ σκληρός, και καθορίζει επ’ ακριβώς ποιες περιοχές αποκλείονται για την πραγματοποίηση διαδηλώσεων. Οι περιοχές αυτές είναι οι λεωφόροι που βρίσκονται κοντά σε κυβερνητικά κτίρια.

Για κάθε συγκέντρωση και στη Γερμανία ορίζεται από τους διοργανωτές επικεφαλής (όχι φορέας ή κόμμα και συνδικάτο, αλλά φυσικό πρόσωπο) που έχει την ευθύνη και την αρμοδιότητα να «φροντίζει για τη διατήρηση της τάξης και μπορεί μόνο ο ίδιος ανά πάσα στιγμή να τη διακόψει και μόνον αυτός μπορεί να ορίσει τη συνέχιση της πορείας». Ο επικεφαλής έχει το δικαίωμα να εκδιώξει από τη συγκέντρωση έναν ή πολλούς διαδηλωτές σε περίπτωση αρνητικών καταστάσεων και αυτοί πρέπει να αποχωρήσουν αμέσως. Στον σχετικό νόμο προβλέπεται στην παράγραφο 12α πως «η Αστυνομία μπορεί να κάνει λήψεις εικόνας και ήχου… μόνο όταν πραγματικές ενδείξεις δικαιολογούν την υποψία ότι από τις συγκεντρώσεις απορρέουν σημαντικοί κίνδυνοι για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια».

Ιταλία

Και στη γειτονική μας χώρα οι όροι των συνθηκών για μια διαδήλωση πρέπει οπωσδήποτε να δηλώνονται στις αρμόδιες αρχές τρεις ημέρες πριν από την πραγματοποίησή της.«Οι παραβάτες του μέτρου ή της απαγόρευσης τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρις ενός έτους και πρόστιμο από 400.000 μέχρι 800.000 λιρέτες».

Αν η Αστυνομία διαπιστώσει ότι απειλείται η ασφάλεια πολιτών, τότε έχει δικαίωμα να διαλύσει τη συγκέντρωση και στην περίπτωση που δεν συμμορφώνονται οι διαδηλωτές, τότε από την Αστυνομία διατάσσεται η διάλυση με τρεις ρητές διαταγές και μάλιστα κάθε διαταγής προηγείται η ήχηση τρομπέτας.

Οι όροι και οι προϋποθέσεις διεξαγωγής μιας διαδήλωσης προβλέπονται από σειρά νομοθετικών διατάξεων και νόμων, η αφετηρία σύνταξης των οποίων χρονολογείται στον Ιούνιο του 1931.

Β.Γ.


Σχολιάστε εδώ