Θαρραλέα
Επομένως είτε μας συμφέρει είτε όχι, υπάρχει πρόβλημα. Και δεν μπορεί κανένας με μια μονοκονδυλιά να το ξεπερνάει, βάζοντας θέμα δημοκρατίας και ελευθεριών. Το ίδιο όμως το Σύνταγμα δεν καθορίζει ότι η ελευθερία ενός ατόμου φθάνει μέχρι εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου;
Κανένας δεν αμφισβητεί το κατοχυρωμένο συνταγματικό δικαίωμα της απεργίας. Ούτε παραβλέπει ότι για να αναγκαστεί η εκάστοτε κυβέρνηση να ικανοποιήσει αιτήματα των απεργών, η απεργία πρέπει να πονέσει, να προκαλέσει μεγαλύτερα από την ίδια την απεργία προβλήματα και αδιέξοδα στην εξουσία. Ούτε φυσικά υιοθετεί κανείς τα ισχύοντα στην Ιαπωνία όπου ο απεργός είναι στη δουλειά του, απλώς φοράει ένα… περιβραχιόνιο και σ’ αυτό περιορίζεται η… αντίδρασή του.
Όμως υπάρχει και η άλλη πλευρά. Που εμποδίζεται στην καθημερινή της λειτουργία ή αποκλείεται η πρόσβασή της εκεί που θέλει.
Υπάρχει λοιπόν πρόβλημα, που το λιγότερο πρέπει να συζητηθεί. Να ακουστούν όλες οι πλευρές, τα κόμματα, τα συνδικάτα, οι συνταγματολόγοι, αλλά και η κοινωνία. Βέβαια δεν μπαίνει θέμα για τις μεγάλες διαδηλώσεις, με τις χιλιάδες κόσμου. Εκεί είναι αυτονόητο ότι δεν χωράει ΚΑΝΕΝΑ ΜΕΤΡΟ περιορισμού στους δρόμους που θα κατευθυνθούν ή στις πλατείες που θα καταλήξουν. Οι αστυνομικές αρχές τη μόνη παρέμβαση που έχουν είναι να διασφαλίσουν τη δημόσια τάξη και την προστασία της περιουσίας των πολιτών από έκτροπα.
Το θέμα εντοπίζεται μόνο στις διαδηλώσεις μεμονωμένων ομάδων που στην καλύτερη περίπτωση δεν ξεπερνούν τα 500 άτομα. Φυσικά ούτε κατά διάνοια μπορεί να μιλήσει ΚΑΝΕΙΣ για απαγόρευση του δικαιώματος του πολίτη να συναθροίζεται. Όμως ξεπερνά κάθε όριο ελευθερίας και δημοκρατίας και φθάνει στην ασυδοσία, 500 άτομα να ΚΛΕΙΝΟΥΝ το κέντρο της Αθήνας.
Σε κάποιο «παράθυρο» στέλεχος του ΠΑΣΟΚ διερωτήθηκε και ποιος θα έχει τη… μεζούρα… ΚΑΝΕΙΣ.
Η διαδήλωση από μόνη της δίνει την έκτασή της… Και δεν χρειάζονται… υποδεκάμετρα…
Είναι καιρός τα κόμματα και οι πολιτικοί μας να μην κάνουν τους ΞΕΡΟΛΕΣ. Οι συνθήκες έχουν αλλάξει. Πρέπει και η φωνή της κοινωνίας να λαμβάνεται υπ’ όψιν… Και να μη τη θεωρούν δεδομένη. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση πρέπει να έχει λόγο… Και όλες οι τάξεις, όλοι οι πολίτες πρέπει να έχουν τα ΙΔΙΑ δικαιώματα…
Από κει και πέρα το θέμα είναι υπαρκτό και κάθε πλευρά έχει τις ευθύνες της… Στο χέρι τους είναι να βρουν μια ΚΟΙΝΗ λύση, στο χέρι τους να παραμείνει η κατάσταση ως έχει… Μόνο που τότε κάποιοι θα είναι λιγότερο ίσοι…