Ετοίμαζαν μάντρωμα!

Εμείς λέμε, πως τις περισσότερες απ’ αυτές τις θέσεις δεν τις πιστεύουν ούτε οι ίδιοι. Και πως απλώς και μόνο για εύκολο και ανέξοδο λαϊκισμό τις προβάλλουν, προσβλέποντας μόνο στη νομή της εξουσίας και στην επιστροφή στα -πολυτελή- δώματά της…

Μια απ’ τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις πασοκικής διγλωσσίας και αντιπολιτευτικού λαϊκισμού αποτελούν οι -εντός ή εκτός εισαγωγικών…- θέσεις της Χαρ. Τρικούπη επί της πρότασης της κυβέρνησης και συγκεκριμένα του υπουργού Δημόσιας Τάξης Β. Πολύδωρα να ξεκινήσει διάλογος για τη διευθέτηση του κοινωνικού ζητήματος -περί αυτού πρόκειται- του κλεισίματος των δρόμων και του ασφυκτικού αποκλεισμού Αθήνας και Αθηναίων κάθε φορά που γίνονται διαδηλώσεις και κάθε είδους κινητοποιήσεις, ακόμα και από λίγες δεκάδες διαδηλωτών.

Βρήκε λοιπόν το ΠΑΣΟΚ -έτσι νομίζει…- πρόσφορο έδαφος να αναπτύξει και μάλιστα σε πλήρη εξέλιξη τον… αντιπολιτευτικό του οίστρο.

Και βγήκαν τα στελέχη του, απ’ τον πρόεδρο μέχρι τον λαλίστατο -αν και την τελευταία περίοδο… εν σιγή τελούντα- Β. Βενιζέλο και τους Αθανασάκη, Χρυσοχοΐδη, Λοβέρδο, Σκανδαλίδη, Πετσάλνικο και λοιπούς να κατακεραυνώσουν την κυβέρνηση. Και τι δεν της έσουραν. Τι για αντιδημοκρατικότητα μίλησαν, τι για αυταρχισμό, τι για προσπάθεια φίμωσης των λαϊκών κινητοποιήσεων, τι για φόβο μπροστά στις λαϊκές αντιδράσεις για την κυβερνητική πολιτική…

Αναφερόμαστε ειδικά στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, επειδή τα κόμματα της Αριστεράς είναι συνεπή στις πολιτικές τους θέσεις και επί του συγκεκριμένου ζητήματος, ανεξάρτητα με το αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί με αυτές…

Σημίτης απʼ το 2002: Περιορίστε τις… συναθροίσεις!

Αλλά το ΠΑΣΟΚ κι ο πρόεδρός του και τα στελέχη του; Και ειδικά τα προαναφερθέντα στελέχη;

Ποια άραγε συνέπεια τους διακρίνει, όταν, όπως σήμερα αποκαλύπτει «ΤΟ ΠΑΡΟΝ», ήδη απ’ το 2002 με εντολή του τότε πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη προετοιμαζόταν συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο περιορισμού των… συναθροίσεων;

Ναι, έτσι, «συναθροίσεις» αποκαλούσε ο τέως «καταλληλότερος» τις λαϊκές κινητοποιήσεις, χρησιμοποιώντας την κλασική χουντική απαξιωτική διάλεκτο-προσέγγιση…

Αλλά το θέμα μας δεν είναι αυτό. Είναι η υποκρισία και πολυγλωσσία του ΠΑΣΟΚ και των στελεχών του. Σήμερα φωνάζουν. Βγάζουν εύκολες αντιπολιτευτικές κορώνες. Τότε όμως…

Τότε όμως, ο Κ. Σημίτης με επιστολή του στους υπουργούς Κ. Σκανδαλίδη (Εσωτερικών), Φ. Πετσάλνικο (Δικαιοσύνης), Χρ. Βερελή (Μεταφορών) και Μιχ. Χρυσοχοΐδη (Δημόσιας Τάξης) τους επεσήμαινε:

• Η νομοθεσία για τις «συναθροίσεις» ανάγεται στην εποχή της δικτατορίας και πρέπει να καταργηθεί.

• Επιπλέον είναι και αντισυνταγματική.

• Πρέπει επομένως να θεσπιστεί νέο πλαίσιο και θεμιτοί περιορισμοί που θα αποτρέπουν πολύωρες συμφορήσεις στο κέντρο της Αθήνας ακόμα και από ολιγάριθμες κινητοποιήσεις.

Υπήρχε και προσχέδιο νόμου!

Και… τους διέτασσε:

• Να συγκροτηθεί, με πρωτοβουλία του Φ. Πετσάλνικου, νομοπαρασκευαστική επιτροπή για να συνταχθεί σύντομα σχετικό νομοσχέδιο το οποίο ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ να συζητηθεί με τα κόμματα.

• Αυτή η επιτροπή μπορεί να αξιοποιήσει και σχετικό προσχέδιο του υπουργείου Δημόσιας Τάξης!

Δηλαδή ο τότε πρωθυπουργός αποκάλυπτε με την επιστολή του πως υπήρχε ήδη προσχέδιο του Χρυσοχοΐδη, ο οποίος είναι σήμερα μεταξύ αυτών που «κράζουν» την κυβέρνηση!

Όπως και οι Σκανδαλίδης, Πετσάλνικος και λοιποί!

Αν αυτά δεν είναι αντιπολιτευτική υποκρισία, τότε προφανώς οι λέξεις έχουν χάσει τη σημασία τους.

Επισημαίνουμε ακόμα ότι:

• Σύμφωνα με τη «ντιρεκτίβα» Σημίτη, πρώτα θα συντασσόταν το σχετικό νομοσχέδιο και μετά θα καλούνταν τα κόμματα σε διάλογο!

• Σε αυτόν τον διάλογο ο Σημίτης δεν θεωρούσε σκόπιμη τη συμμετοχή και κοινωνικών εταίρων (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, εμπορικοί σύλλογοι, επιμελητήρια κ.λπ.)…

• Αντίγραφο της επιστολής έστειλε και στους Σ. Κοσμίδη (γεν. γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου και εξ απορρήτων του…) και καθηγητή Γ. Παπαδημητρίου, νομικό του σύμβουλο. Επίσης ζητούσε αντίγραφο της επιστολής να πάει στον κ. Χριστοφαρεΐζη, ανώτατο στέλεχος του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, καθώς και σε άλλους εμπλεκόμενους κρατικούς παράγοντες.

Σύμφωνα εξάλλου με έγκυρες πληροφορίες μας, η νομοπαρασκευαστική επιτροπή συγκροτήθηκε και συνέταξε σχετικό νομοσχέδιο, το οποίο δεν έφτασε βέβαια στη Βουλή, επειδή ο τέως «καταλληλότερος» υπό τον τρόμο των δημοσκοπήσεων έκανε πίσω.

Αλλά ανεξάρτητα απ’ αυτό η πολιτική βούληση για τον «περιορισμό των συναθροίσεων» ήταν δεδομένη.

Γνωρίζουμε ακόμα πως υπήρξαν από τότε γνωμοδοτήσεις αρκετών συνταγματολόγων, σύμφωνα με τις οποίες οι περιορισμοί στις κινητοποιήσεις δεν είναι αντίθετοι στο Σύνταγμα. Έχουν κάτι επ’ αυτού να μας πουν οι Β. Βενιζέλος, Γ. Παπαδημητρίου και λοιποί;

Και τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι:

• Είναι δυνατό να μη γνώριζε όλη αυτή την ιστορία ο Γιώργος, όταν έδωσε στο ΠΑΣΟΚ κατεύθυνση να «τα ρίξει» και μάλιστα «χοντρά» στην κυβέρνηση για το θέμα αυτό;

• Και να μη γνώριζε -που δεν δικαιολογείται- δεν τον ενημέρωσε ο άμεσα εμπλεκόμενος τότε και σήμερα «κολλητός» του Φ. Πετσάλνικος;

• Έχει πει επανειλημμένα ο Γιώργος, το επανέλαβε και απ’ την Πάρο, ότι «το ΠΑΣΟΚ έχει θέσεις». Ας πούμε, για το συγκεκριμένο σοβαρό ζήτημα, ποια είναι η θέση του ΠΑΣΟΚ; Του Γιώργου; Του Σημίτη; Του Χρυσοχοΐδη; Του Σκανδαλίδη; Του…

• Πώς μπορεί το ΠΑΣΟΚ να πείσει και να αντιστρέψει το πολιτικό κλίμα, όταν εμφανίζεται έτσι αναξιόπιστο;

• Και κυρίως: Αν ο Γιώργος διαφωνεί με εκείνες τις θέσεις Σημίτη που σήμερα αποκαλύπτονται, ΘΑ… ΔΙΑΓΡΑΨΕΙ ΤΟΝ ΣΗΜΙΤΗ τώρα μάλιστα που… πήρε φόρα και άρχισε τις διαγραφές ξεκινώντας απ’ τον Γιάννο;

Πάσα απάντηση δεκτή…

Υπέρ των περιορισμών οι Αθηναίοι

Πάντως και ανεξάρτητα απ’ τα μικροπολιτικά, υποκριτικά παιχνίδια του ΠΑΣΟΚ, οι κάτοικοι της Αθήνας και μάλιστα με συντριπτικά ποσοστά τάσσονται υπέρ του περιορισμού στις ολιγάριθμες τουλάχιστον κινητοποιήσεις που ταλαιπωρούν τους πολίτες με πολύωρους αποκλεισμούς και αφόρητη κυκλοφοριακή συμφόρηση, με τη συν-ευθύνη βέβαια και της Αστυνομίας, που ακόμα και για ψύλλου πήδημα αποκλείει δρόμους σε ακτίνα… πολλών χιλιομέτρων.

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες μας, σε δημοσκόπηση που έκανε για λογαριασμό της κυβέρνησης η εταιρεία MRB στο λεκανοπέδιο Αττικής πριν από λίγες εβδομάδες, το 76% των ερωτηθέντων τάσσεται υπέρ της θέσπισης μέτρων τα οποία να διασφαλίζουν και τη συνέχιση των κοινωνικοοικονομικών δραστηριοτήτων και το δικαίωμα -τελικά- των πολιτών να πηγαίνουν στη δουλειά τους, στις υποχρεώσεις τους, χωρίς να αποκλείονται από… μερικές δεκάδες διαδηλωτών.