Δεν αποκλείονται μικρές αλλαγές στην κυβέρνηση
Παρότι λοιπόν η γενικότερη εντύπωση είναι πως ο πρωθυπουργός εξαντλεί όλα τα προσωπικά αλλά και τα πολιτικά του όρια για να αλλάξει στελέχη και συνεργάτες του, είναι πιθανόν να προχωρήσει σε αλλαγές λίγο πριν από τη λήξη της τετραετίας -ορισμένοι τοποθετούν τον χρόνο εκεί στα μέσα του επόμενου έτους- ώστε να διαμορφώσει το τελικό κυβερνητικό σχήμα με το οποίο θα πάει στις εκλογές.
Στις εισηγήσεις που του έχουν γίνει είναι σαφές ότι «παίζονται» και διάφορα πρόσωπα, τα οποία κατά τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχουν εκτεθεί σε θέματα μείζονος σημασίας και χωρίς σε ορισμένες περιπτώσεις επί της ουσίας να είχαν άδικο για τις ενέργειές τους στα θέματα αυτά.
Στο στόχαστρο πάντως δεν φαίνεται να μπαίνουν υπουργοί που κατά το κοινώς λεγόμενο έχουν στραπατσαριστεί. Για τον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, Μανώλη Κεφαλογιάννη, μάλλον έχει περάσει στο κυβερνητικό στρατόπεδο η γραμμή πως πληρώνει τα λάθη όλων των τελευταίων ετών στον νευραλγικό τομέα της ναυτιλίας, όπου οι παγιωμένες καταστάσεις αποτελούν κράτος εν κράτει και ουδείς κατόρθωσε να ανατρέψει το στάτους.
Πόσω μάλλον που ο υπουργός έγινε στόχος των μέσων ενημέρωσης, που έστηναν σόου καθημερινά στα δελτία ειδήσεων με τα προβλήματα από τις καθυστερήσεις των πλοίων, προβλήματα υπαρκτά βέβαια αλλά που συμβαίνουν κάθε χρόνο…
Περισσότερο χρεώνονται στον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας τα όσα είπε στους δημοσιογράφους σχετικά με τους «καραγκιόζηδες», παρά οι καθυστερήσεις των πλοίων. Ο τρόπος πάντως που ορισμένα μέσα ενημέρωσης «θάβουν» συγκεκριμένα κυβερνητικά πρόσωπα προκαλεί σκεπτικισμό. Η περίπτωση π.χ. της Μαριέττας Γιαννάκου είναι χαρακτηριστική… Έγινε στόχος από μερίδα φοιτητών που της καταλόγισαν τα… ακαταλόγιστα και όμως οι σχετικές έρευνες δεν έδειξαν να επηρεάστηκε στο ελάχιστο η δημοτικότητά της. Γιατί, απλούστατα, με τα κυριότερα σημεία της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης συμφωνούσε η πλειοψηφία των πολιτών. Ωστόσο και η υπουργός Παιδείας και ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας μπήκαν στο στόχαστρο. Όπως επίσης κι ένας αριθμός υφυπουργών, οι οποίοι δεν συνεργάζονται με τους υπουργούς-προϊσταμένους τους.
Δεν σημαίνει φυσικά ότι οι ίδιοι δεν επιθυμούν αυτήν τη συνεργασία, αφού σε πολλές περιπτώσεις οι υπουργοί δεν τους δίνουν αρμοδιότητες και κυρίως δεν τους αφήνουν να βγουν προς τα έξω, να τους δει ο κόσμος, να μάθει το έργο τους, το οποίο συνήθως ανακοινώνουν οι ίδιοι οι υπουργοί…
Οι περιπτώσεις αυτές είναι αρκετές και φαίνεται πως αυτήν τη φορά οι διορθωτικές κινήσεις δεν θα αφορούν έναν δυο υφυπουργούς μόνο.
Το γενικότερο πάντως κριτήριο το οποίο φαίνεται πως διαμορφώνει και τη δυναμική για αλλαγές ή όχι στο κυβερνητικό σχήμα είναι το κατά πόσο οι δύσκολες και οι άσχημες στιγμές της κυβέρνησης πλήττουν την εικόνα της λειτουργώντας επισωρευτικά, έτσι ώστε να μετρήσουν αρνητικά στο τέλος της τετραετίας.
Δυστυχώς για τους… πολίτες (αλλά και για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης) οι δύσκολες φάσεις από τις οποίες πέρασε η κυβέρνηση δεν φαίνεται να την επιβαρύνουν όπως τουλάχιστον δείχνουν οι δημοσκοπήσεις.
Ο «βασικός μέτοχος», η απόδραση κρατουμένων από τον Κορυδαλλό, η φοιτητική αναστάτωση, οι κακές στιγμές του Βουλγαράκη στο υπουργείο Δημοσίας Τάξεως, οι καθυστερήσεις των πλοίων και οι αποχωρήσεις και αποπομπές κυβερνητικών στελεχών δεν φαίνεται να έχουν αμαυρώσει καίρια το προφίλ της κυβέρνησης.
Ως εκ τούτου δεν είναι η δυσαρέσκεια του κόσμου που οδηγεί σε διαφορετικό κυβερνητικό σχήμα, αλλά η ανάγκη για ένα φρεσκάρισμα εν όψει της εκλογικής μάχης που θα δοθεί στο τέλος της τετραετίας.
Πάντως αλλαγές φαίνεται ότι θα γίνουν και σε επίπεδο διοικητών οργανισμών και κρατικών φορέων, που, όπου κριθεί αναγκαίο, θα πάνε «πακέτο» με τις γενικότερες κυβερνητικές αλλαγές.