Ένοχη σιωπή βουλευτών και κομμάτων για τη διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας!
Απέναντι σ’ όλο αυτό το κύμα της λαϊκής οργής και της εύλογης αγανάκτησης, η αντίδραση βουλευτών και κομμάτων ήταν η ένοχη σιωπή! Κανένα κόμμα δεν ευθυγραμμίσθηκε με το λαϊκό αίσθημα, κανένας βουλευτής -ούτε εκείνοι που δεν χάνουν ευκαιρία να… πλειοδοτήσουν σε πατριωτισμό δεν βρήκε να πει δύο σταράτες και θαρραλέες κουβέντες που να καταδικάζει την πολιτική του «σφάξε με, αγά μου, ν’ αγιάσω»!
Πού είναι εκείνοι οι βουλευτές που έτρεχαν να λοιδορήσουν και να καταγγείλουν την υποψηφιότητα της Καραχασάν; Τώρα δεν βλέπουν τον… φερετζέ που πάνε να φορέσουν στα Ελληνόπουλα οι ηγέτες του υπουργείου Εξωτερικών και του υπουργείου Παιδείας ή κάνουν τα… στραβά μάτια για να μην ενοχλήσουν τους… κουμπάρους, απέναντι;
Καμία αντίδραση δεν υπήρξε επίσης και από το υπουργείο Παιδείας. Καμία προσπάθεια για να εκτονωθεί η κατάσταση, να πάει πιο… μαλακά το θέμα.
Κάποιες μόνο προσωπικές παρεμβάσεις και αγωνιώδεις προσπάθειες έγιναν για να πείσουν πως ό,τι έγινε έγινε για… εθνικούς λόγους μια και πιστεύεται πως έτσι θα προσελκυστούν οι τουρκογενείς στα ελληνικά σχολεία! (σ.σ.: τέτοια μυαλά έχουν…).
Τελικά με μια άλλη απόφασή του το υπουργείο Παιδείας διευκρίνισε ότι το πρόγραμμα θα εφαρμοστεί «πιλοτικά» σε 2 γυμνάσια της Ξάνθης και σε 3 της Ροδόπης.
Βέβαια το νομοσχέδιο όπως δημοσιεύθηκε στην «Εφημερίδα της Κυβέρνησης» δείχνει ξεκάθαρα ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών απευθύνεται κατά κύριο λόγο σε ελληνόφωνους μαθητές του Γυμνασίου και όχι σε τουρκόφωνους της μουσουλμανικής μειονότητας της Δυτ. Θράκης. Επίσης δεν αναφέρει πουθενά ότι θα περιοριστεί στους γειτνιάζοντες προς την Τουρκία νομούς, ενώ δεν υπάρχει καταγεγραμμένη καμία ζήτηση από πλευράς Ελληνοπαίδων για την εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας όπως υπάρχει για την εκμάθηση άλλων γλωσσών. Αν υπήρχε τέτοια ένδειξη ή αν υπήρχε κάποιας μορφής αμοιβαιότητα με τη διαδικασία ελληνικών στα τουρκικά σχολεία, ίσως υπήρχε μία δικαιολογία. Και οι όποιες διευκρινίσεις δίνει το υπουργείο Παιδείας ούτε επαρκούν ούτε πείθουν! Άλλωστε αν επρόκειτο για «πιλοτικό πρόγραμμα» δεν θα αναγράφονταν αναλυτικά πόσες φορές τη βδομάδα και πόσες ώρες θα διδάσκεται η τουρκική γλώσσα…
Εκείνο πάντως που πρέπει να υπογραμμισθεί ειδικότερα είναι το γεγονός ότι στο θέμα αυτό υπήρξε μία αξιοσημείωτη αναντιστοιχία της βούλησης του λαού με τη βούληση των κομμάτων. Γιατί ενώ ο κόσμος έχει ξεσηκωθεί, τα κόμματα και οι βουλευτές… σφυρίζουν αδιάφορα. Κάνουν ότι δεν βλέπουν τίποτα. Σιωπούν ένοχα. Και με τη στάση τους δείχνουν πως δεν έχουν την τόλμη να ευθυγραμμισθούν με τον κόσμο και να καταγγείλουν τον ενδοτισμό και την πολιτική της υποτέλειας, για να μη… χαλάσουν τις καρδιές των… αγάδων. Έτσι όμως χάνουν την αξιοπιστία και τη φερεγγυότητά τους. Γιατί ο λαός θέλει τους βουλευτές του μπροστάρηδες και όχι ουραγούς.