τρίτο μάτι

***
Το Ισραήλ ηττήθηκε. Αυτή είναι η διάγνωση κορυφαίων αμερικανών δημοσιολόγων. Διατυπώνεται τριάντα μέρες μετά την έναρξη μιας (προγραμματισμένης από το 2002) επιχείρησης ενός κράτους-αστακού, που επρόκειτο να εξοντώσει δύο ως τρεις χιλιάδες «τρομοκράτες» σε διάστημα 72 ωρών. Συμπίπτει με την ασυνήθιστη αλλαγή του ισραηλινού αρχηγού επιχειρήσεων στο πεδίο της μάχης και δημόσιες ομολογίες ότι οι «επιχειρήσεις δεν εξελίχθηκαν κατά τα σχέδια». Στρατός δέκα χιλιάδων εμπλέκεται σε σκληρές μάχες, λίγα χιλιόμετρα από τα σύνορα, δεκάδες τανκς κατεστραμμένα, απώλειες σε νεκρούς που έχουν θορυβήσει την ισραηλινή κοινή γνώμη και έχουν διχάσει την κυβέρνηση. Και με τη βροχή των πυραύλων της Χεζμπολάχ (160 την Τετάρτη) να κρατεί το Ισραήλ σε μόνιμη κατάσταση συναγερμού και νευρικής κρίσης. Ύστερα από τριάντα μέρες μιας εκστρατείας εθνοκάθαρσης, γενοκτονίας και συστηματικής εκθεμελίωσης μιας μικρής και ουσιαστικά άοπλης χώρας…
***
Η ήττα του Ισραήλ. Είναι ο τίτλος άρθρου του Γουίλιαμ Πφαφ, έγκυρου σχολιαστή της αμερικανικής «Χέραλντ Τρίμπιουν». Γράφει: «Η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, σε οποιαδήποτε τελική μορφή της, εμμέσως θα επικυρώνει τη στρατιωτική επιτυχία της Χεζμπολάχ εναντίον του Ισραήλ και θα επιβεβαιώνει ότι ο ηγέτης της Χασάν Ασράλα είναι τώρα ο σημαντικότερος άραβας ηγέτης από της εποχής του Νάσερ της Αιγύπτου… Το μπαράζ πυραύλων της Χεζμπολάχ κατέδειξε ότι οι Ισραηλινοί δεν μπορούν πια να αισθάνονται ασφαλείς από εξωτερική επίθεση. Δεν μπορούν να έχουν την περιοχή υπό τη στρατιωτική κυριαρχία τους. Αυτές είναι τεράστιες αλλαγές στην κατάσταση του Ισραήλ. Οι ψυχολογικές τους συνέπειες για τους Ισραηλινούς και για όλη τη Μέση Ανατολή μένει να εκτιμηθούν, αλλά θα είναι απέραντες…»
***
Το Ισραήλ χάνει τον πόλεμο. Αυτή είναι η διάγνωση και του Ανατόλ Λίβεν, του ιδρύματος μελετών Νιου Αμέρικαν Φαουντέιεσον, σε άρθρο του στη «Χέραλντ Τρίμπιουν», εφημερίδα αδιάπτωτα στοργική προς το Ισραήλ. Τίτλος του άρθρου: «Βοηθήστε το Ισραήλ να εγκαταλείψει την αποτυχημένη στρατηγική του». Η έκκληση απευθύνεται στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη, στον ΟΗΕ και στον ισραηλινό λαό… Αναφέρει ότι «το Ισραήλ χάνει για τους ίδιους λόγους που έχασε και τον προηγούμενο αγώνα του με τη Χεζμπολάχ (σ.σ.: όταν το 2000 αναγκάσθηκε να αποσύρει τα στρατεύματά του από τον Λίβανο). Ο αεροπορικός βομβαρδισμός είναι αναποτελεσματικός. Η κατοχή του εδάφους πρέπει να είναι μόνιμη και συνεπάγεται μιαν ανυπόφορη αιμορραγία ισραηλινών απωλειών. Και μια απροκάλυπτη σφαγή που (υποτίθεται πως) αποκλείεται»…
***
Το πρώτο θύμα του πολέμου είναι η αλήθεια. Το Ισραήλ χρησιμοποιεί το ψεύδος με την άνεση του Γκέμπελς, εμπιστευόμενο το διεθνές δίκτυο φιλικών ΜΜΕ. Όμως το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Ιδίως όταν συγκρούεται με το πορτρέτο της φρίκης. Παράδειγμα: Η επιχείρηση σφαγής και ισοπέδωσης του Λιβάνου δεν ήταν αντίδραση στην «απρόκλητη επιδρομή της Χεζμπολάχ» (με τους τρεις νεκρούς και δύο αιχμαλώτους), έγραφε την Τρίτη ο Τζορτζ Μονμπιότ στην «Γκάρντιαν». Από το 2000 υπήρξαν εκατοντάδες παραβιάσεις των συνόρων και από τις δύο πλευράς. Τα ισραηλινά αεροπλάνα πραγματοποιούσαν καθημερινά χαμηλές πτήσεις πάνω από τον Λίβανο και τρομοκρατούσαν τον πληθυσμό. Τον Μάιο πράκτορας της Μοσάντ δολοφόνησε δυο στελέχη ισλαμικής οργάνωσης στη Σιδώνα και η Χεζμπολάχ αντέδρασε με οκτώ πυραύλους κατά του Ισραήλ. Συγκρούσεις έγιναν και στα σύνορα με νεκρούς και τραυματίες. Στόχος της απαγωγής των δύο Ισραηλινών στις 12 Ιουλίου ήταν η ανταλλαγή τους με δεκαπέντε Λιβανέζους αιχμαλώτους πολέμου. Οι Ισραηλινοί τους κρατούσαν -κατά παραβίαση της τρίτης Συνθήκης της Γενεύης- έξι χρόνια μετά την εκκένωση των εδαφών του Λιβάνου…
***
Προ έτους και πλέον ανώτερος ισραηλινός αξιωματικός περιέγραφε -σε εμπιστευτικές ενημερώσεις Αμερικανών και άλλων διπλωματών και «δεξαμενών σκέψης»- το σχέδιο της σημερινής επιχείρησης, όπως αποκάλυψε η «Σαν Φρανσίσκο Κρόνικλ». Η επίθεση είχε προγραμματισθεί από το 2004, είχε διεξαχθεί σε προσομοιωτή και δοκιμασθεί έκτοτε κοντά στα σύνορα. Το σχέδιο προέβλεπε βομβαρδισμούς σε προοίμιο στρατιωτικής εισβολής. Ο αρχισυντάκτης της βρετανικής επιθεώρησης «Νιου Στέιτσμαν» Τζον Κμπφνερ λέει ότι εγνώριζε από επίσημες πηγές ότι η κυβέρνηση Μπους είχε πει στη βρετανική ότι ήταν ενήμερη για το σχέδιο των Ισραηλινών να αναλάβουν δράση στον Λίβανο. Και «ανώτερος ισραηλινός αξιωματούχος» είπε στην «Ουάσιγκτον Ποστ» ότι η επιδρομή της Χεζμπολάχ πρόσφερε στο Ισραήλ «μια μοναδική ευκαιρία» για να εξοντώσει την οργάνωση….
***
Ψεύδος η 48ωρη κατάπαυση των βομβαρδισμών, μετά τη σφαγή της Κανά. Και πρόκληση η υποκριτική έκφραση «βαθιάς λύπης» και η δήθεν «έρευνα για το ατύχημα»… Ψεύδος οι δηλώσεις του πρωθυπουργού Όλμερτ για τους «ανθρωπιστικούς διαδρόμους». Ο συντονιστής του ΟΗΕ Ντέιβιντ Σίαρερ κατήγγειλε τη δημιουργία ανθρωπιστικής κρίσεως με τον βομβαρδισμό γεφυρών και δρόμων και την απαγόρευση πρόσβασης σε πληθυσμούς που λιμοκτονούν. Σε ελληνικό σκάφος απαγορεύθηκε να ξεφορτώσει στην Τύρο βοήθεια του Ερυθρού Σταυρού. Προπαγανδιστική απάτη οι προκηρύξεις από αέρος για την εκκένωση των οικισμών. Όταν οι δρόμοι έχουν ανατιναχτεί και απειλείται με βομβαρδισμό οποιοδήποτε όχημα. Και ο αξιοθρήνητος Ανάν -σκεύος επιλογής της Μαντλίν Ολμπράιτ- κάτι ψελλίζει για «τάση παραβίασης του Διεθνούς Δικαίου»…
***
Στόχος της επιχείρησης είναι εθνοκάθαρση του Λιβάνου με την εκρίζωση και τον διασκορπισμό των Σιιτών (που αποτελούν και το μεγαλύτερο στοιχείο του πληθυσμού και τη λαϊκή βάση και ανθρώπινη δεξαμενή της Χεζμπολάχ) και η υποκίνηση εμφυλίου πολέμου. Γι’ αυτό και η εκστρατεία καμένης γης, η καταστροφή της οικονομικής και κοινωνικής υποδομής και η πολυαίμακτη έξωση ενός εκατομμυρίου ανθρώπων από τον Νότιο Λίβανο και τα προάστια της Βηρυτού, αλλά και της Γάζας. Αλλά σε πείσμα της σποράς του ολέθρου, το Ισραήλ έχει χάσει τον πόλεμο, στο ηθικό, στο πολιτικό, αλλά και στο πεδίο των μαχών ενός μηνός. Και η συγκομιδή μεσομακροπρόθεσμα προβλέπεται ολέθρια. Για το ίδιο και για τους πανικόβλητους άραβες δυνάστες. Καλείται τώρα ο υποχείριος ΟΗΕ να σώσει την κατάσταση…
***
Επονείδιστο χαρακτήριζε το αρχικό αμερικανογαλλικό σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας ο Αχμέτ Χαλιντί, του Κολεγίου Σαίντ Άντονι της Οξφόρδης και συνεργάτης της «Χέραλντ Τρίμπιουν» και της «Γκάρντιαν». «Τα σχέδιο εξασφάλιζε ασυλία στις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής, απαγόρευε στη Χεζμπολάχ και σε οποιαδήποτε δύναμη του Λιβάνου το δικαίωμα της αντίστασης στη συνεχή παραβίαση της λιβανικής κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας, δεν είχε λέξη για αποχώρηση των ισραηλινών στρατευμάτων και δεν προέβλεπε τίποτα για την επάνοδο των πληθυσμών στις εστίες τους». Το σχέδιο (για το οποίο έσπευσε και η υπουργός μας των Εξωτερικών στη Νέα Υόρκη) απέβλεπε στη διεθνή κατοχύρωση και νομιμοποίηση όσων απέτυχε το Ισραήλ να επιβάλει με τη συντριπτική υπεροπλία του. Οι Γάλλοι υπαναχώρησαν ενώπιον της καταδίκης του και από τον φιλοδυτικό πρωθυπουργό του Λιβάνου, οι άραβες δορυφόροι αφυπνίσθηκαν για τη σωτηρία του σαρκίου τους και οι Ρώσοι αποφάσισαν να το καταψηφίσουν. Και ενώ γράφονται αυτές οι γραμμές αναζητείται καλλωπιστική διατύπωση που να μπορεί να επιβληθεί στην Χεζμπολάχ, με διεθνή πίεση ή και με τα όπλα διεθνούς δύναμης των προθύμων…
***
Αυτή η ανακάλυψη τρομοκρατικού σχεδίου στη Βρετανία, από μυστικές και αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες -οι συλλήψεις Βρετανών μουσουλμάνων, οι τρομακτικές δηλώσεις εκπροσώπων, υπουργών, πρωθυπουργού και αμερικανού Προέδρου, το χάος στα αεροδρόμια, η πτώση στα χρηματιστήρια -γιατί αναδίδουν μια έντονη οσμή; Είναι η στιγμή που επελέγη για τη σύλληψη των υπόπτων και την κήρυξη του συναγερμού; Είναι τα εισαγωγικά στον τίτλο της «Γκάρντιαν» «Συνωμοσία για διάπραξη δολοφονιών σε αφάνταστη κλίμακα», που υποδηλώνουν τη δυσπιστία; Όπως και να ʼχει το πράγμα, αυτές οι «εν σχεδίω» εκρήξεις σε αεροπλάνα πέτυχαν να παραγκωνίσουν από τις κορυφές της δημοσιότητας τις πολύνεκρες εκρήξεις στον Λίβανο, να ανορθώσουν στη δυτική κοινή γνώμη το επισκιασμένο φάσμα της ισλαμικής τρομοκρατίας -προκάλυμμα και «άλλοθι» του κρατικού τρόμου. Παρεμπιπτόντως εξασφαλίζουν στον Τόνι Μπλερ μια ανάσα. Τη στιγμή που το προσωνύμιο «σκυλάκι του Μπους» υιοθετήθηκε και από τους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» κατʼ εξοχήν εφημερίδα του βρετανικού κατεστημένου και της διεθνούς οικονομίας. Συνεργάτης της οποίας τον χαρακτήριζε τις προάλλες σαν μικρόσωμο χιμπαντζή στο χέρι γιγάντιου γορίλα…
Η στάση του στον Λίβανο και οι βρετανικές απώλειες στο Αφγανιστάν (οι σκληρότερες μάχες από την Κορέα, δήλωσε τη Τετάρτη ο διοικητής του ΝΑΤΟ) και στο Ιράκ έριξαν τις δημοσκοπήσεις του στο ναδίρ, έχουν διχάσει την κυβέρνησή του, προκάλεσαν τη διαφοροποίηση του προέδρου του κόμματός του και αίτημα πολλών δεκάδων βουλευτών για την ανάκληση της Βουλής από τις θερινές διακοπές… Μηνύματα προς πολυπράγμονα κανίς εντόπιων κυνοκομείων…