Συνεχίζεται το δολοφονικό παραλήρημα του εβραϊκού στρατού
Γι’ αυτό τον λόγο μετά την ανακοίνωση διακόπηκε η μετακίνηση οχημάτων μεταφοράς βοήθειας στους πληγέντες, αφήνοντας τους Λιβανέζους αβοήθητους στο έλεος των εβραϊκών δυνάμεων κατοχής.
Πέρα για πέρα αποκαλυπτικός για την ωμότητα των μεθόδων που χρησιμοποιούν οι ισραηλινές δυνάμεις κατοχής ήταν ο βομβαρδισμός, την Τρίτη το απόγευμα, μιας νεκρώσιμης πομπής! Οι εκατοντάδες Λιβανέζοι που συνόδευσαν στην τελευταία τους κατοικία 15 νεκρούς που είχαν χάσει τη ζωή τους την προηγούμενη μέρα κατά τη διάρκεια ισραηλινών βομβαρδισμών, έγιναν μάρτυρες μιας κτηνώδους αεροπορικής επιδρομής -όπου δεν σεβάστηκε ούτε καν τον ανθρώπινο πόνο- η οποία άφησε πίσω της 14 επιπλέον νεκρούς και εκατοντάδες πανικόβλητους ανθρώπους που έτρεχαν να κρυφτούν!
Δεν ήταν βέβαια η πρώτη φορά. Επανειλημμένως από τις 12 Ιουλίου, που ξεκίνησε η εισβολή στον Λίβανο, μέχρι σήμερα στο στόχαστρο των ισραηλινών -για την ακρίβεια αμερικανικών- βομβαρδιστικών έχουν βρεθεί άμαχοι πολίτες ενάντια στους οποίους το εβραϊκό κράτος εφαρμόζει τη ναζιστική αρχή της συλλογικής τιμωρίας. Το «έγκλημά» τους είναι ότι αντιτίθενται στην κατοχή του Λιβάνου και στηρίζουν την αντιστασιακή οργάνωση Χεζμπολάχ.
Οι δεσμοί των Σιιτών που κατοικούν στα νότια του Λιβάνου με τη σιιτική οργάνωση που κατάφερε να ξεφτιλίσει τον εβραϊκό στρατό, καθώς έναν μήνα μετά την εισβολή του ακόμη δεν έχει καταφέρει να κυριαρχήσει στρατιωτικά, έχουν οικοδομηθεί σε ακλόνητες βάσεις στο πέρασμα του χρόνου και είναι αδιανόητοι για τους κατ’ επάγγελμα φιλοαμερικανούς και φιλοϊσραηλινούς που πίσω από τη Χεζμπολάχ διακρίνουν μόνο μια τρομοκρατική φονταμεταλιστική οργάνωση, ξεχνώντας τη σημαντική πολιτική και κοινωνική της δράση.
«Πληρώνουν ιατρικά έξοδα, προσφέρουν ασφάλεια υγείας, πληρώνουν δίδακτρα και εξασφαλίζουν χρήματα για τις μικρές επιχειρήσεις.
Είναι αόρατοι, αλλά πανταχού παρόντες παρέχοντας σημαντικές υπηρεσίες τις οποίες η κυβέρνηση του Λιβάνου, έπειτα από χρόνια πολέμου, ήταν ανήμπορη να προσφέρει. Το έργο τους γεννά βαθύ σεβασμό μεταξύ των Σιιτών εδώ, που για χρόνια ήταν η υποτάξη της χώρας και των οποίων η έννοια της τιμής και της αξιοπρέπειας είναι στενά συνυφασμένη με τη Χεζμπολάχ.
Η παρουσία της στον νότιο Λίβανο είναι τόσο εκτεταμένη που οποιαδήποτε ισραηλινή στρατιωτική προέλαση λίγα πράγματα μπορεί να κάνει για να ξεριζώσει αυτή την ομάδα, η οποία είναι τόσο αναπόσπαστο τμήμα της κοινωνίας όσο και η σιιτική πίστη της… Οι βαθιοί δεσμοί με τη Χεζμπολάχ έλκουν τις ρίζες τους στην πρόσφατη ιστορία του Λιβάνου. Κατά την επέμβαση του Ισραήλ το 1982 οι Σιίτες του Νότου καλωσόρισαν τους Ισραηλινούς, επειδή είχαν έρθει να πολεμήσουν τους Παλαιστινίους που είχαν κάνει τη ζωή τους δύσκολη για χρόνια. Καθώς όμως η κατοχή παρατεινόταν, οι Ισραηλινοί μισήθηκαν από τους Σιίτες- ένα συναίσθημα που τώρα περνάει και στα μικρά παιδιά που μεγαλώνουν στον λιβανέζικο Νότο»!
Όλα αυτά τα έγραφε στην εφημερίδα «Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν» της Δευτέρας – που είναι δύσκολο να κατηγορηθεί για… αντισημιτισμό- η απεσταλμένη της στην Τύρο του Λιβάνου. Και αποκαλύπτουν την απώτερη επιδίωξη των ισραηλινών βομβαρδισμών: να εκδικηθούν τους Λιβανέζους και άμεσα να τους ξεριζώσουν από την πατρίδα τους, η οποία κάθε μέρα που περνάει μετατρέπεται σε κρανίου τόπο.
Προπαγάνδα που θα ζήλευε και ο Γκέμπελς
Εξίσου βρώμικες μεθόδους χρησιμοποιούν οι ισραηλινοί εγκληματίες και σε έναν άλλον πόλεμο που διεξάγουν: αυτόν της προπαγάνδας. Νότια του ποταμού Λιτάνι, ισραηλινά αεροσκάφη πετούν συνεχώς φυλλάδια στα αραβικά που με όσα γράφουν προσπαθούν να κάμψουν το ηθικό των ανταρτών: «Η αντίσταση είναι μάταιη», γράφουν πολλά. Και άλλα, «οι ηγέτες σας σάς λένε ψέματα όλα αυτά τα χρόνια. Ξέρετε πολύ καλά ότι έχετε σταλεί στο πεδίο της μάχης σαν πρόβατα για σφαγή χωρίς επαρκή εκπαίδευση ή εξοπλισμό», ισχυρισμός που κάθε άλλο παρά αντιστοιχεί στην πραγματικότητα, αν δούμε ότι ένα μήνα σχεδόν μετά την εισβολή οι αντάρτες της Χεζμπολάχ καταφέρνουν και εξαπολύουν ακόμη και περισσότερες από 200 ρουκέτες την ημέρα στο βόρειο Ισραήλ ή αν δούμε ότι τα θύματα από τον ισραηλινό στρατό είναι πολύ λιγότερα μεν από τις απώλειες της Χεζμπολάχ, πολύ περισσότερα όμως απ’ όσα περίμεναν: μόνο την προηγούμενη Κυριακή ο ισραηλινός στρατός είδε να σκοτώνονται 12 στρατιώτες του από ένα μόνο χτύπημα!
Στόχος του Τελ Αβίβ όμως είναι πολύ συχνά και ένα ακόμη επίτευγμα της Χεζμπολάχ που πριν ξεκινήσει η επέμβαση συγκέντρωνε τα βλέμματα περισσότερων από δέκα εκατομμυρίων ανθρώπων την ημέρα και, σύμφωνα με τους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» της Δευτέρας, συγκαταλέγεται στους πέντε σταθμούς του αραβικού κόσμου με τη μεγαλύτερη τηλεθέαση: η τηλεόραση Αλ Μανάρ και η ομώνυμη ιστοσελίδα που ενημερώνεται συνεχώς.
Η Χεζμπολάχ έδειξε ότι κατέχει άριστα την τέχνη της αξιοποίησης της τηλεόρασης όταν την τρίτη μέρα της επίθεσης βγήκε ο ίδιος ηγέτης της σιιτικής οργάνωσης, Σεΐχης Χασάν Νασράλα, λέγοντας «εδώ είναι οι εκπλήξεις που σας είχα υποσχεθεί. Τα ισραηλινά πολεμικά πλοία θα καούν και θα βυθιστούν μπροστά στα μάτια τους».
Και αμέσως μετά φάνηκε σε βίντεο η ισραηλινή κορβέτα «Σπίαρ» να πλήττεται από έναν πύραυλο καθοδηγούμενο από ραντάρ που ξεκίνησε τη διαδρομή του από τις λιβανικές ακτές και στη συνέχεια να τυλίγεται στις φλόγες. Το εν λόγω βίντεο αποδείχθηκε πολύτιμο ακόμη και για τους Ισραηλινούς, μια και όπως γράφτηκε, από τα πλάνα του έμαθαν οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ ότι η Χεζμπολάχ έχει στο οπλοστάσιό της τόσο προηγμένα όπλα.
Ο εβραϊκός στρατός έβαλε στο στόχαστρό του τον σταθμό της Χεζμπολάχ από την επομένη κιόλας της επέμβασής του στον Λίβανο. Παρά όμως τη σκληρή επίθεση που δέχτηκε, μέσα σε δύο μόνο λεπτά (και δεν πρόκειται για σχήμα λόγου!) ο σταθμός συνέχισε να εκπέμπει εκπλήσσοντας ακόμη και τους Ισραηλινούς! Στη συνέχεια οι επιθέσεις των Ισραηλινών επικεντρώθηκαν στο… χάκινγκ.
Την Κυριακή χαρακτηριστικά όσοι επιχειρούσαν να ανοίξουν την ιστοσελίδα της Χεζμπολάχ αντίκριζαν ένα μήνυμα του εβραϊκού κράτους που έλεγε ότι ο εν λόγω δικτυακός τόπος διαδίδει το μίσος και την τρομοκρατία! Ενώ παρεμβολές γίνονταν και στην τηλεόραση της Χεζμπολάχ μέσω ενός σποτ που έδειχνε επάνω στον ηγέτη της Χεζμπολάχ να γράφει «η ώρα σου έρχεται, έρχεται, έρχεται». Ο πόλεμος της προπαγάνδας περιλαμβάνει ακόμη και τηλεφωνικές κλήσεις στις 5.30 το πρωί όπου οι αγουροξυπνημένοι Λιβανέζοι ακούνε μια μαγνητοφωνημένη φωνή να εξηγεί τους λόγους για τους οποίους γίνονται οι βομβαρδισμοί! Εξίσου εντατικές είναι οι προσπάθειες των Ισραηλινών να προβάλουν στην παγκόσμια κοινή γνώμη τα θύματά τους από τις επιθέσεις της Χεζμπολάχ στο βόρειο Ισραήλ επιχειρώντας έτσι να συγκαλύψουν την τεράστια και αποκλειστική ευθύνη που φέρουν για τη συνεχιζόμενη αιματοχυσία και την επιχειρούμενη γενοκτονία του αραβικού λαού.
Στην ιστοσελίδα του γερμανικού περιοδικού «Σπίγκελ» περιλαμβανόταν την προηγούμενη Τρίτη και η εξής πληροφορία μεταξύ άλλων για τις πολυσχιδείς υπηρεσίες που προσφέρει στον Τύπο ο εβραϊκός μηχανισμός προπαγάνδας και παραπληροφόρησης: «Στους ξένους ανταποκριτές παρέχονται το πρωί ιδέες για ιστορίες από τον ισραηλινό στρατό. Εύκολα μπορούν να οργανωθούν συνεντεύξεις με θύματα από τις ρουκέτες της Χεζμπολάχ όπου συμπεριλαμβάνονται μεταφραστές και γεύμα. Η Χεζμπολάχ στην καλύτερη περίπτωση οργανώνει μέσα σε κλίμα δυσθυμίας περιηγήσεις των δημοσιογράφων στις βομβαρδισμένες περιοχές»!
Παρά τα τρομακτικά μέσα όμως που έχει στη διάθεσή του το εβραϊκό κράτος (από οπλικά συστήματα τελευταίας τεχνολογίας μέχρι δημοσιογράφους και διανοούμενους σε όλο τον κόσμο που ξεχειλίζουν από προθυμία να υποστηρίξουν ακόμη και το πιο αποτρόπαιο έγκλημα) αδυνατεί τελικά να επιτύχει τους στόχους του.
Το 1967 το κράτος των Σιωνιστών χρειάστηκε μία εβδομάδα για να οδηγήσει σε ήττα τον στρατό της Αιγύπτου, της Συρίας και της Ιορδανίας, καταλαμβάνοντας τη Λωρίδα της Γάζας, τη χερσόνησο του Σινά, τη διώρυγα του Σουέζ, την ανατολική Ιερουσαλήμ, τα υψώματα του Γκολάν και τη Δυτική Όχθη από την Ιορδανία. Το 1973 στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το Ισραήλ χρειάστηκε είκοσι μέρες για να οδηγήσει σε ήττα τον στρατό της Αιγύπτου και της Συρίας.
Και τώρα, παρότι έχει περάσει ένας ολόκληρος μήνας από τότε που ξεκίνησε την εισβολή στον Λίβανο, δεν έχει καταφέρει να νικήσει και να ξεριζώσει μια αντάρτικη οργάνωση, τη Χεζμπολάχ, παρά τα όσα ήλπιζε.
Αντίθετα μετράει ολοένα και περισσότερους νεκρούς, συγκεντρώνοντας το μίσος όλου του κόσμου και όχι μόνο των Αράβων για τα φριχτά εγκλήματα που διαπράττει και τα ποτάμια αίματος που χύνει στην Παλαιστίνη και τον Λίβανο!