«ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΙΝ ΣΑΣ ΠΛΗΞΕΙ» ΣΑΘΡΩΝ ΥΠΟΠΡΟΪΟΝΤΩΝ Η ΛΗΞΗ

Είς τινα νήσον βρίσκομαι
ίνα παραθερίσω
διά νά μαυρίσω ο δυστυχής
κι όχι νά κιτρινίσω.

Είναι γαλάζιος ο ουρανός
κι η φύσις αναδεύει,
πράσινη καί περιχαρής
τόν θαυμασμό μου κλέβει.

Ακούγονται οι τέτηγες
τά πάγγνωστα τζιτζίκια
καί κόρακες υπερ-πετούν
καί λάμνουν τά καΐκια.

Μιά πανδαισία χρώματος
τήν ίριδά μου θέλγει
π’ ούτε Βρυξέλλες χαίρονται
καί προπαντός οι Βέλγοι.

Μιά αρμονία θεϊκή
άκρως μέ ησυχάζει.
Τά πάντα εμπιστεύομαι
κι η πίστη μέ αγιάζει.

Πιστεύω εις τήν ηθική
στόν άνθρωπο επίσης
διότι ο Παράδεισος
σάν τό νερό τής βρύσης

… λαχταριστός κυλά παντού
στούς κάμπους και στά όρη
μοιράζοντας τήν ομορφιά
στόν παίδα και τήν κόρη.

Όλαι αι Μούσαι άδουνε
πρός τέρψιν τού ανθρώπου
κλαρινιστί, μπουζουκιστί
μή φειδόμεναι κόπου.

Πυριφλεγής ο Αύγουστος
ως σπόρος καρποφόρος
ως μοναχός ιθύφαλλος
από τό Άγιον Όρος.

Πιστεύω εις τήν ηθική
στόν άνθρωπο επίσης
ΟΜΩΣ ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΙ ΕΠΑΘΑ
ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ.

Ξάφνου εκεί πού γιόρταζα
τήν πάσαν ευτυχία
ήρξαντο οι κοιλόπονοι
καί τά όπισθεν ηχεία.

Ανησυχούσα η σύζυγος
περί τής ασθενείας
μοί έδωσεν παυσίπονα
πολλά, μετά μανίας.

«ΤΟΝ ΤΑΞΙΑΡΧΗ ΦΕΡΕ ΜΟΥ
ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΜΟΥ
ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΦΥΛΑΚΑ
ΠΑΝΤΟΤΕ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΜΟΥ.»

Εφώνησα ιδρωλουσθείς
μετά κοιλιοπόνων
πιστεύων ότι ήμουνα
τό θύμα δολοφόνων.

Κοιτώντας όμως τά νερά
τά τρόφιμα και τ’ άλλα
κάτι μέ παραξένεψε
πάνω σέ μιά μπουκάλα.

Είχε πιά λήξει πρό πολλού
ο ζωντανός της ρόλος
κι αυτή νεκρή κατόρθωσε
νά μού πονά ο κώλος.

Τό ίδιο καί σέ τρόφιμα
οι ημερομηνίες
είχαν παρέλθη αγύριστα
ως λάθρα κομπανίες.

Έτσι μού μπήκε ο Αύγουστος
καί τώρα πώς εβγαίνει…
Πίνοντας αντιβίωση
άρα η ζωή μακραίνει;
……………………………………………
……………………………………………
Τά ανωτέρω μού τά αφηγήθηκε
φίλος καλός.
Νά τόν πιστέψω ή όχι;
Δέν ξέρω αγαπητοί μου.
Εσείς, πάντως, όταν ψωνίζετε
μήν ψωνίζεστε.
Ρίχνετε καί μιά ματιά στά ιερογλυφικά νούμερα
τών προϊόντων πού αγοράζετε.
Κάνει καλό στά μάτια.