Αυτοπροστασία

Με σεβασμό υποκλινόμαστε στη μνήμη του τραγικού παιδιού της Βέροιας. Και συμμεριζόμαστε το δράμα της μάνας. Μορφή αρχαίας τραγωδίας αντανακλά το θλιμμένο της πρόσωπο. Και ο χρόνος δύσκολα θα απαλύνει τον πόνο της.

Με αισθήματα αποτροπιασμού αλλά και αμήχανα στεκόμαστε απέναντι στους ανήλικους δράστες, απέναντι στο ανεξήγητο έγκλημα. Αλλά πέραν αυτών, ατενίζουμε με οργή τους εκμεταλλευτές, τους εκμαυλιστές συνειδήσεων, τους διασύροντες το κοινωνικό ήθος μιας πόλης και τους φθοροποιούς της συνολικής ψυχικής υγείας της ελληνικής κοινωνίας. Πολλαπλή η ηθική και κοινωνική ζημιά που προκαλείται. Εννοούμε με όλα αυτά την ασύδοτη επίδοση επί του τραγικού γεγονότος της ιδιωτικής τηλεόρασης, η οποία στο όνομα της τηλεθέασης εξάντλησε κάθε δυνατότητα και αξιοποίησε κάθε ευκαιρία, αλλά και τους ιδιοτελώς προσφερόμενους, προκαλώντας για μήνες τώρα μια επιδημική νοσηρότητα του ψυχισμού μερίδας του ελληνικού λαού.

Με τη «δράση» τους αυτή οι τηλεοπτικές οθόνες έχουν υποκαταστήσει αρχές και φορείς θεσμικά εντεταλμένους για τη διερεύνηση του εγκλήματος. Διερωτάται κανείς: Μπροστά σε αυτή την αυθαίρετη άσκηση εξουσίας, με όλες τις φθοροποιές συνέπειες, και εν όψει της «αδυναμίας» της πολιτείας και των οργάνων της να ορίσουν το μέτρο της λειτουργίας αυτών των «παιδευτικών», «ενημερωτικών» και «ψυχαγωγικών» μέσων, μήπως πρέπει ο ίδιος ο λαός να αντιδράσει με ό,τι μέσον τού προσφέρει ο νόμος; Μήπως τώρα που το περίφημο ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο είναι σε διακοπές διαρκείας -αλήθεια, πότε τελειώνουν;- πρέπει να πάρουν την πρωτοβουλία οι πολίτες, όπως -προς τιμήν του- πήρε ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών για ανεπίτρεπτη και αντιδεοντολογική συμπεριφορά ορισμένων δικηγόρων-μελών του;

Ειδικότερα:

α) Για την ψυχική κατάθλιψη την οποία έχουν προκαλέσει σε χιλιάδες Ελληνίδες τα αχαλίνωτα «πρωινάδικα», τα οποία αναγκάζονται να παρακολουθούν οι νοικοκυρές, αλλά και τα παιδιά, γεννάται δικαίωμα αγωγής για ψυχική βλάβη.

β) Γενικότερα ο κάθε πολίτης έχει ανάλογο δικαίωμα για προσβολή της αξιοπρέπειάς του, της αισθητικής του, της ατομικής ηθικής του, που προκαλεί η τηλεόραση, αξίες οι οποίες προσδιορίζουν το μέτρο της προσωπικότητάς του.

γ) Μήπως γεννάται ανάλογο δικαίωμα στις προανακριτικές και ανακριτικές αρχές για δυσχέρανση του ανακριτικού έργου; Για όλα αυτά ίσως αντιπαρατεθεί το επιχείρημα: Κανένας δεν υποχρεώνεται να παρακολουθήσει εκπομπές που δεν επιθυμεί, άλλωστε η τηλεόραση έχει πολλά κουμπιά. Σύμφωνοι, αλλά, πρώτον, η τηλεόραση στο κάθε σπίτι κάνει «εισβολή», «δίκην» Ισραήλ, κατά δεύτερο λόγο τα «πρωινάδικα» και τα «δελτία» είναι συγχρονισμένα ως προς τον χρόνο και, τρίτον, η τηλεόραση ως αυθαίρετο, ιδιότυπο και αναγκαστικό καθεστώς «επιβάλλεται» στη συνείδηση του πολίτη. Συνεπώς, δημιουργούνται δικαιώματα από την προσβολή και της ψυχικής υγείας και της προσωπικότητας. Και επιτέλους, αφού η πολιτεία δεν μπορεί ή δεν θέλει να προστατέψει αυτά τα κοινωνικά και ατομικά αγαθά, είναι ανάγκη να δημιουργηθούν νομικά πρόσωπα από τους ίδιους τους πολίτες για την προστασία αυτών των αγαθών.

Αυτό θα είναι μια αρχή κοινωνικής αντίστασης, ηθικής άμυνας απέναντι στην τηλεοπτική λαίλαπα της ψυχικής φθοράς, της πνευματικής διαστροφής, της προσβολής της αισθητικής του μέσου πολίτη.

Ο Πολιτικός και Κοινωνικός Σύνδεσμος «Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΟΡΜΠΑΣ» ρίχνει αυτές τις ιδέες.

ΥΓ.: Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί μια βιομηχανία τροφίμων ή ένα κατάστημα τροφίμων τιμωρείται -και σωστά- όταν διαθέτει αλλοιωμένα προϊόντα, επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και για την τηλεόραση, η οποία με ακατάλληλα προϊόντα (άθλιες εκπομπές) θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια ψυχική υγεία.

Π. Κ.