Τα «παλτά»
Αιτία αποτελεί ο εκνευρισμός του Μουρίνιο λόγω της κακής πορείας του Ράιτ-Φίλιπς, για τον οποίο η Τσέλσι πέρσι ξόδεψε το ποσό των 21 εκατομμυρίων ευρώ για να τον αποκτήσει. Ο πορτογάλος τεχνικός του ξεκαθάρισε ότι έχει μόλις έναν μήνα στη διάθεσή του για να αποδείξει ότι άξιζε τη δαπάνη των 21 εκατομμυρίων ευρώ. Ο χαρακτηρισμός «παλτό» αποδίδεται στον πολυδιαφημισμένο ποδοσφαιριστή για τον οποίο ξοδεύει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ ένας σύλλογος για να τον αποκτήσει, αλλά στην πράξη αποδεικνύεται λανθασμένη επιλογή. Στην πρώτη θέση της σχετικής λίστας βρίσκεται ο Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν, για τον οποίο δύο διαφορετικές αγγλικές ομάδες ξόδεψαν 43,1 εκατομμύρια αγγλικές λίρες για να τον αποκτήσουν. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν το μεγαλύτερο… θύμα, καθώς έβγαλε από τα ταμεία της 28,1 εκατομμύρια αγγλικές λίρες για τον Αργεντινό, ενώ 15 εκατομμύρια είχε δώσει αργότερα η Τσέλσι. Σε καμία ομάδα δεν κατάφερε ωστόσο ο Βερόν να προσαρμοστεί και το πέρασμά του από την Πρεμιέρσιπ χαρακτηρίστηκε αποτυχημένο.
Στη δεύτερη θέση βρίσκεται το όνομα του Σον Ράιτ-Φίλιπς, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε σε 39 αγώνες χωρίς να σκοράρει, αφήνοντας μάλλον αρνητικές εντυπώσεις. Να φανταστεί κανείς ότι η Τσέλσι τον πληρώνει 13.617 λίρες για κάθε λεπτό συμμετοχής του! Η Τσέλσι έχει παράδοση σε μεταγραφικά λάθη, καθώς και στην τρίτη θέση βρίσκεται δική της επιλογή. Ο λόγος για τον Άντριαν Μούτου που κόστισε 15,8 εκατομμύρια λίρες. Ο Ρουμάνος είχε κάνει ιδανικό ξεκίνημα με τους «μπλε», σημειώνοντας τέσσερα γκολ στους πρώτους τρεις αγώνες. Μετά από ένα σημείο όμως του ήταν δύσκολο να συμβιβαστεί με τους κανόνες του Ζοζέ Μουρίνιο με αποτέλεσμα να σημειωθούν… ομηρικές μάχες μεταξύ των δύο. Η καριέρα του Μούτου τελείωσε στην Τσέλσι αφού διαπιστώθηκε ότι είχε κάνει χρήση κοκαΐνης.
Ο Ελ Χατζί Ντιούφ με το ποσό των δέκα εκατομμυρίων λιρών στη Λίβερπουλ βρίσκεται στην τέταρτη θέση. Ο Ντιούφ ήταν η μεγάλη αποκάλυψη της Σενεγάλης στο Μουντιάλ του 2002, η πορεία του στον σύλλογο του Άνφιλντ όμως δεν ήταν ανάλογη. Σε 72 συμμετοχές σημείωσε μόλις έξι τέρματα, δέχθηκε 21 κίτρινες κάρτες και μία αποβολή, για να δρομολογηθούν εν συνεχεία οι εξελίξεις για την αποδέσμευσή του.
Η Νιούκαστλ ξόδεψε το ποσό των 9,5 εκατομμυρίων λιρών για να αποκτήσει τον Άλμπερτ Λούκε. Οι «ανθρακωρύχοι» πίστευαν ότι με τον Άλαν Σίρερ θα αποτελέσουν το καλύτερο επιθετικό δίδυμο στην Πρεμιέρσιπ. Ο Άλαν Σίρερ πάντως ουδέποτε είδε τον Λούκε στο πλευρό του, καθώς ο Ισπανός λόγω αλλεπάλληλων προβλημάτων τραυματισμού παρακολούθησε σχεδόν όλους τους αγώνες της Νιούκαστλ από την κερκίδα, για να επιστρέψει μετά από μικρό χρονικό διάστημα στη χώρα του.
Ο Ματέια Κέζμαν αποτέλεσε μία από τις πιο ηχηρές μεταγραφές της Τσέλσι πριν από περίπου δύο χρόνια. Για τον σέρβο επιθετικό δεν ξοδεύτηκαν περισσότερα από πέντε εκατομμύρια λίρες, παρ’ ότι είχε πετύχει 81 τέρματα στα τρία χρόνια της συνεργασίας του με την Αΐντχόβεν. Οι φίλοι των «μπλε» περίμεναν πώς και πώς από τον Κέζμαν να σκοράρει και τελικώς είχαν τη δυνατότητα να δουν αυτή την εικόνα μόλις επτά φορές σε 42 συμμετοχές του Σέρβου. Η αγωνιστική του πορεία σε συνδυασμό με τον χαρακτήρα του αποτέλεσαν τις αιτίες του «διαζυγίου».
Εν κατακλείδι, η Πρεμιέρσιπ έχει παράδοση να καταστρέφει ταλέντα. Γι’ αυτόν τον λόγο οι περισσότεροι μεγάλοι παίκτες αποφεύγουν το αγγλικό πρωτάθλημα, θεωρώντας παράλληλα ότι το σκληρό παιχνίδι των Άγγλων αποτελεί… κίνδυνο-θάνατο για τα πόδια τους. Τρανταχτό παράδειγμα; Οι προτάσεις που απέρριψαν κατά καιρούς οι Ριβάλντο, Ρονάλντο, Ροναλντίνιο, Φίγκο και άλλοι.