Θύελλα ξεσήκωσε η απόφαση Γκαργκάνα να κλείσει 15 υποκαταστήματα της Τράπεζας της Ελλάδος
Αυτό όμως θα σημάνει την οικονομική αδυναμία πολλών περιοχών, αλλά και την ταλαιπωρία των κατοίκων που για να βρουν πλέον υποκατάστημα της Τράπεζας της Ελλάδος θα πρέπει να κάνουν… ολόκληρο ταξίδι!
Ήδη έχει δημιουργηθεί μεγάλη αναταραχή στον Πειραιά, στην Κεφαλονιά, στα Χανιά και στον Πύργο, όπου τα καταστήματα της τράπεζας διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο και τυχόν κλείσιμό τους θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στις τοπικές κοινωνίες. Τα προβλήματα αυτά περιγράφει αναλυτικά ο Σύλλογος Υπαλλήλων της Τράπεζας της Ελλάδος του Υποκαταστήματος Αργοστολίου, ο οποίος σε σχετική ανακοίνωσή του σημειώνει:
• Στην τοπική οικονομία θα παρουσιάζονται ανά ορισμένα χρονικά διαστήματα, ιδίως σε περιόδους αιχμής (τουριστική περίοδος, εορτές Χριστουγέννων, Πάσχα κ.λπ.) νομισματικές διαταραχές στην κυκλοφορία των χαρτονομισμάτων, κερμάτων και συναλλάγματος, καθώς και αύξηση της κυκλοφορίας πλαστών χαρτονομισμάτων, με επιπτώσεις στην ομαλή διεξαγωγή του εμπορίου, την τουριστική βιομηχανία και στην εν γένει οικονομική ανάπτυξη του νομού μας.
• Δημιουργούνται καινούργια σοβαρά ζητήματα ασφαλείας, φύλαξης του όγκου του χρηματικού και της διακίνησής του μεταξύ των τραπεζών μέσα σε ένα περιβάλλον με αυξανόμενη εγκληματικότητα, με επακόλουθο την αύξηση της πιθανότητας εκδήλωσης εγκληματικής ενέργειας και ληστείας τραπεζών με ενδεχόμενο κίνδυνο κατά υπαλλήλων και συναλλασσομένων των λοιπών τραπεζών.
• Θα δημιουργηθούν επιπλοκές στη διευκόλυνση των εργασιών του Δημοσίου και της συναλλακτικής πίστης γενικότερα.
• Θα υπάρξουν γενικότερες κοινωνικές επιπτώσεις σε μια περίοδο που η ανάπτυξη της περιφέρειας είναι ζωτική ανάγκη για ένα σύγχρονο κράτος, ενώ το κλείσιμο υποκαταστημάτων, μεταξύ των οποίων και το δικό μας, συμβάλλει στον υπερσυγκεντρωτισμό του κράτους και τον μαρασμό της περιφέρειας.
Ανάλογη ανακοίνωση διαμαρτυρίας εξέδωσαν ο νομάρχης Κεφαλονιάς, Διονύσης Λευκαδίτης, και η Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Κεφαλληνίας.
Σάλος στο μεταξύ γίνεται και στα Χανιά. Οι τοπικοί φορείς ξεσηκώθηκαν κατά του κ. Γκαργκάνα και καταγγέλλουν ότι, αν κλείσει το υποκατάστημα της τράπεζας, ο νομός θα οδηγηθεί σε οικονομική ασφυξία. Την αντίθεσή του με το κλείσιμο του υποκαταστήματος στον Βόλο εκφράζει από την πλευρά του ο αντιπρόεδρος της Βουλής Γ. Σούρλας, ο οποίος κάνει λόγο για βαρύτατες οικονομικές συνέπειες σε περίπτωση που υλοποιηθεί η ιδέα Γκαργκάνα.
Ανάστατοι όμως είναι και οι φορείς του Πύργου Ηλείας. Με επιστολή του προς τον κ. Γκαργκάνα ο βουλευτής Δημ. Γεωργακόπουλος ζητά να μην κλείσει το υποκατάστημα της Τράπεζας της Ελλάδος στην πόλη, γιατί η λειτουργία του συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής.
Εντονότατες είναι και οι αντιδράσεις στον Πειραιά. Ο νομάρχης Γιάννης Μίχας και ο δήμαρχος Χρήστος Αγραπίδης έχουν ξεκινήσει… ανένδοτο αγώνα για την παραμονή του υποκαταστήματος της τράπεζας στην πόλη. Πιο χαρακτηριστική όμως είναι η ανακοίνωση της ΠΑΣΚΕ Πειραιά που τονίζει:
«Ένας από τους “γνωστούς” χαμαιλέοντες της οικονομικής ζωής του τόπου, ο κ. Γκαργκάνας, ο οποίος συχνά βγαίνει δημόσια και με διάφορες πολιτικές ατάκες που του υπαγορεύει η κάθε κυβέρνηση της προσφέρει υπηρεσίες. Έτσι αποφάσισε να σταματήσει να ασχολείται με τους μισθούς και τα ραπανάκια και του άνοιξε η όρεξη να διαλύσει υποκαταστήματα της Τράπεζας της Ελλάδος, διαλέγοντας σαν πρώτη λύση το υποκατάστημα του Πειραιά. Εύκολη λύση γι’ αυτόν, ικανοποιώντας βέβαια άλλα συμφέροντα.
• Για ποια οικονομική αναβάθμιση συζητάμε στο πρώτο λιμάνι της χώρας, όταν καταργούν μετά από 70 χρόνια λειτουργίας το ιστορικό υποκατάστημα της Κεντρικής Τράπεζας της Ελλάδος, όταν όλοι γνωρίζουν ότι οικονομικά και αναπτυξιακά ο Πειραιάς μαραζώνει; Ότι καθημερινά υποβαθμίζεται σαν πόλη;
• Πριν από λίγο καιρό χάθηκαν άδοξα από την πόλη μας τα Ποσειδώνια, μια από τις μεγαλύτερες εκθέσεις στον κόσμο.
Στόχος είναι η εγκατάλειψη και η αποσύνθεση του Πειραιά;
Έχουμε την εντύπωση ότι για το μόνο που μπορεί να ασχοληθεί σοβαρά ο κ. Γκαργκάνας είναι τα ραπανάκια και τα πελατειακά του ρουσφέτια».
Για το ίδιο θέμα συνεδρίασε και το νομαρχιακό συμβούλιο Πειραιά υπό την προεδρία του νομάρχη Γιάννη Μίχα και εξέδωσε ψήφισμα με το οποίο εκφράζει την πλήρη αντίθεση της νομαρχίας σε κάθε απόπειρα αναστολής της λειτουργίας του καταστήματος.
Όπως αναφέρεται στο ψήφισμα με την ενέργεια αυτή το κύρος του Πειραιά δέχεται ένα ακόμα ανεπανόρθωτο πλήγμα που θα έχει αντίκτυπο στην οικονομική λειτουργία της πόλης και της ευρύτερης περιοχής και θα αποτελέσει ανασταλτικό παράγοντα στην αναπτυξιακή της προοπτική.
Μετά από όλη αυτή τη θύελλα των αντιδράσεων είμαστε περίεργοι να δούμε αν ο κ. Γκαργκάνας επιμείνει στην πρόθεσή του να κλείσει τα 15 υποκαταστήματα της τράπεζας στην περιφέρεια. Γιατί αν συμβεί κάτι τέτοιο, θα σημαίνει ότι έχει χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα και την αντίληψη του κόσμου.
Αυτοκριτική συνιστά στον Ν. Γκαργκάνα η ΠΑΣΚΕ
Καταγγέλλει για μια ακόμα φορά η ΠΑΣΚΕ την επίθεση που εξαπέλυσε εναντίον της ο Ν. Γκαργκάνας, ξεκαθαρίζοντας ότι είναι αδιανόητο στην τεκμηριωμένη κριτική που άσκησε εναντίον του διοικητή να δέχεται οξύτατη δυσφημιστική επίθεση από τον ίδιο. Κάτι που αντιβαίνει σε κάθε λογική και κάθε έννοια συνεργασίας.
Σε σχετική ανακοίνωσή της, μεταξύ άλλων, η ΠΑΣΚΕ των εργαζομένων στην Τράπεζα της Ελλάδος υπογραμμίζει:
«Η παράταξή μας ουδέποτε αμφισβήτησε το δικαίωμα του εκάστοτε διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας να μεριμνά για τη συγκράτηση του πληθωρισμού. Διαφωνεί όμως έντονα με τη σκοπιμότητα που υπηρετούν οι επισημάνσεις και εκτιμήσεις του για το ζήτημα αυτό.
Γιατί ξεχνάει την επίδραση στον πληθωρισμό της υπερχρέωσης των νοικοκυριών, που αυξάνει την ενεργό ζήτηση και δημιουργεί πληθωριστικές πιέσεις, την αύξηση του παραγωγικού κόστους συνεπεία της αύξησης των τιμών, των πρώτων υλών, καυσίμων, των υπηρεσιών, της έμμεσης φορολογίας κ.λπ. και συνεπώς η επίδραση των εργατικών αμοιβών στην πληθωριστική διαδικασία είναι αμελητέα. Δυστυχώς διαπιστώνεται πλήρης αδυναμία συνειδητοποίησης της καθολικής απόρριψης των θέσεων που διατύπωσε πρόσφατα από το σύνολο των ΜΜΕ και την κοινωνία. Οιοσδήποτε άλλος δεν θα ματαιοπονούσε σε άμυνα δι’ επιθέσεων, αλλά θα επιδιδόταν σε αυτοκριτική. Εκτός εάν διακατέχεται από τη νοοτροπία που διαπερνά τον οργανωμένο βίο της χώρας που θεωρεί ότι οι θεσμοί πρέπει να υπάγονται στις επιθυμίες του ηγέτη και όχι το αντίθετο.
Ο τελικός υπαινιγμός των συντακτών της ανακοίνωσης ότι αυτή η ”επίθεση” μπορεί να εκπορεύεται από προσωπικά κίνητρα ή κριτική αστοχία ή ότι υπαγορεύεται από συντεχνιακά μικροσυμφέροντα, όχι μόνο επιστρέφεται ως ανεπίδοτος στον αποστολέα, αλλά επιβεβαιώνει ακόμη μία φορά πόση απόσταση τον χώριζε και τον χωρίζει από τα πραγματικά προβλήματα της τράπεζας και των εργαζομένων».