Τρελοκομείο «Η ανάφλεξη στη Μ. Ανατολή»
1 Γενικεύεται η κρίση στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Φανερός αλλά ακήρυχτος πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης-Λιβάνου. Και βέβαια με τη συγκατάθεση αν όχι του Προέδρου Μπους, σίγουρα της παρέας του. Οι επιπτώσεις από την κατάσταση αυτή, πολιτικές και οικονομικές, θα είναι πολύ σημαντικές, σχεδόν καταλυτικές, αν οι ΗΠΑ δεν τραβήξουν το αφτί των «δικών τους παιδιών», δηλαδή των Ισραηλινών, που τους έχουν εξοπλίσει μέχρι οδόντων. Και προς το παρόν δεν διαφαίνεται τέτοια διάθεση από την ηγετική ομάδα της Ουάσινγκτον. Το Ισραήλ άνοιξε την πόρτα του τρελοκομείου. Να δούμε εκτός από το Ισραήλ ποιοι άλλοι θα μπουν στο τρελοκομείο που φέρει τον τίτλο «ανάφλεξη στη Μ. Ανατολή». Η κατάσταση δικαιολογεί την επείγουσα παρέμβαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, καθώς κινδυνεύει η παγκόσμια ειρήνη και καθημερινά σκοτώνονται άμαχοι πληθυσμοί εκατέρωθεν. Η ιδιαιτερότητα αυτού του είδους των εχθροπραξιών είναι ότι δεν μάχονται τα αντίπαλα στρατεύματα μεταξύ τους, αλλά βομβαρδίζονται πόλεις και σκοτώνεται άμαχος πληθυσμός.
Το ίδιο έγινε και στον πόλεμο εναντίον του Αφγανιστάν και του Ιράκ. Οι μάχες μεταξύ αντιπάλων στρατευμάτων ανήκουν στην «πρωτόγονη» μεθοδολογία διεξαγωγής του πολέμου. Η σύγχρονη μεθοδολογία, που εγκαινιάστηκε από τις ΗΠΑ εναντίον της Ιαπωνίας (βομβαρδισμός Χιροσίμα και Ναγκασάκι) λίγο πριν από τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, θέλει πόλεμο (και θύματα) στον άμαχο πληθυσμό! Χτυπάνε αλύπητα εκεί όπου η παγκόσμια κοινή γνώμη και η υγιής ηγεσία κάθε κράτους πονάνε: στους άμαχους και ανυπεράσπιστους! Αυτοί είναι οι πόλεμοι της σημερινής «πολιτισμένης» κοινωνίας. Και αλίμονο αν δεν ήμασταν «πολιτισμένοι». Θα τρώγαμε ωμό το κρέας των σκοτωμένων γυναικόπαιδων! Βομβαρδισμοί, ρουκέτες, επιχειρήσεις «αυτοκτονίας», ναρκοπέδια, αυτοσχέδιες βόμβες, εκρηκτικά, όλα αυτά σε πυκνοκατοικημένες πόλεις και σε πολυσύχναστους χώρους για να προξενήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα θύματα μεταξύ των αμάχων και για να καμφθεί ο αντίπαλος. Αυτή η σύγχρονη πολεμική τεχνική χρησιμοποιείται σήμερα στην αναμέτρηση των αντιπάλων στη Μέση Ανατολή. Να γιατί είναι επείγουσα η παρέμβαση του ΣΑ του ΟΗΕ. Για την προστασία των αμάχων Αράβων και Ισραηλινών. Έλα όμως που η κατάσταση βολεύει τις μεγάλες δυνάμεις που κυριαρχούν στο Συμβούλιο Ασφαλείας και θέλουν μια «λογική» διάρκεια αυτού του ακήρυχτου πολέμου! Ποιος να συγκαλέσει το ΣΑ και να ηγηθεί της προσπάθειας για άμεση κατάπαυση των εχθροπραξιών;
2 Είπαμε προηγουμένως ότι αν η ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή παραταθεί, οι συνέπειες θα είναι σχεδόν καταλυτικές. Στο πολιτικό πεδίο η στήριξη του Ισραήλ από τις ΗΠΑ θα προκαλέσει τη συσπείρωση του αραβικού κόσμου σε κοινό μέτωπο εναντίον του Ισραήλ και των ΗΠΑ, καθώς ο Πρόεδρος Μπους φαίνεται ότι εγκρίνει τις πολεμικές ενέργειες της ισραηλινής κυβέρνησης. Αυτό θα αποσταθεροποιήσει τα φιλοαμερικανικά καθεστώτα στα αραβικά κράτη, όσα έχουν ακόμη επιβιώσει (Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία, Πακιστάν, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα κ.λπ.). Και στις κατεχόμενες από τα αμερικανικά στρατεύματα χώρες (Αφγανιστάν και Ιράκ) η θέση των Αμερικανών θα καταστεί τραγική. Ο αραβικός κόσμος κατ’ ανάγκην και από αντίδραση θα αναζητήσει συμμαχία με τη Ρωσία και την Κίνα. Οι ΗΠΑ χάνουν το παιχνίδι στην περιοχή αυτή. Έτσι, το «πλανητάριο» θα συρρικνωθεί ακόμη περισσότερο και θα περιοριστεί στον Καναδά, στην Ιαπωνία και την Ευρώπη.
Η πολυάνθρωπη Ασία με τα μεγάλα πληθυσμιακά κέντρα θα αυτονομηθεί. Και αυτό σε επόμενη φάση θα οδηγήσει και στην εξαφάνιση ή στην ευνοϊκότερη περίπτωση στη δραστική αποδυνάμωση του Ισραήλ, το οποίο θα καταστεί εντελώς ανίκανο να προσφέρει στις ΗΠΑ τις σημερινές υπηρεσίες που προσφέρει στην πρακτόρευση των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή. Ο πανέξυπνος ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν επόμενο είναι να αξιοποιήσει προς όφελός του τις εξελίξεις αυτές. Το ίδιο και οι σοφοί ηγέτες της Κίνας. Χωρίς βέβαια να βιάζονται, για να μην προκαλέσουν την αντίδραση του «λαβωμένου θηρίου» (δηλαδή των ΗΠΑ). Πέραν των πιθανών πολιτικών ανακατατάξεων θα υπάρξουν και σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις. Οι ΗΠΑ και οι αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες θα χάσουν τα πετρέλαια της Μ. Ανατολής (Σαουδαραβίας και Αραβικών Εμιράτων) και οι τιμές του «μαύρου χρυσού», μέχρι τουλάχιστον να παγιοποιηθεί η κατάσταση στην περιοχή αυτή, θα διατηρηθούν στα ύψη, γεγονός που θα πλήξει την παγκόσμια οικονομία και την αναπτυξιακή προσπάθεια των αναπτυσσόμενων χωρών. Ίσως η παραπέρα υποτίμηση του δολαρίου να προκαλέσει μερική απορρόφηση των κραδασμών από την αύξηση των τιμών του πετρελαίου. Και τότε θα έχουμε άλλον κύκλο παρενεργειών. Μήπως ήρθε η στιγμή να γκρεμιστεί και η παντοδυναμία του πράσινου νομίσματος στις διεθνείς αγορές και ειδικά στην αγορά πετρελαίου; Αυτές οι εξελίξεις, πολιτικές και οικονομικές, θα ενταφιάσουν για αρκετά χρόνια το επίμονο όραμα της «Pax Americana».