Παράνομες διαφημιστικές πινακίδες – Γιατί δεν τις ξηλώνουν;

Η νομοθεσία που υπάρχει από το 1999 και το 2001 είναι πολύ αυστηρή και θέτει συγκεκριμένους περιορισμούς στο είδος και στις διαστάσεις των πινακίδων, συγκεκριμένες απαγορεύσεις στους χώρους τοποθέτησής τους και συγκεκριμένες διαδικασίες για τη χορήγηση των σχετικών αδειών. Παράλληλα, θέτει σαφείς υποχρεώσεις τόσο στις περιφερειακές αρχές όσο και στους δήμους για το άμεσο και χωρίς καμία ειδική απόφαση ξήλωμά τους, προβλέποντας μάλιστα αυστηρές ποινές και υψηλά πρόστιμα στους παραβάτες που φτάνουν μέχρι και τα 30.000 ευρώ.

Η καταστρατήγηση όμως του νόμου έχει γίνει σύνηθες φαινόμενο, περισσότερο από τους δήμους που βρίσκουν μια καλή ευκαιρία να εισπράττουν πρόστιμα, γεμίζοντας τα ταμεία τους, αποφεύγοντας όμως την απομάκρυνση των παράνομων, ακαλαίσθητων και επικίνδυνων πολλές φορές διαφημιστικών πινακίδων.

Λαμπρές εξαιρέσεις οι δήμοι της Καλαμαριάς και των Συκεών. Ο μεν πρώτος προχωρά σε συστηματικό ξήλωμα των παράνομων πινακίδων, ο δε δεύτερος ανάγκασε τις διαφημιστικές εταιρείες να αποσύρουν όλες τις πινακίδες που βρίσκονταν εντός των διοικητικών του ορίων. Οι δήμαρχοί τους φαίνεται ότι δεν υποκύπτουν σε πιέσεις ή πονηρά κελεύσματα και εφαρμόζουν πιστά τον νόμο.

Τι γίνεται όμως με τους άλλους δήμους και ιδιαίτερα με τον κεντρικό δήμο της πόλης που ανέχεται την ύπαρξη εκατοντάδων παράνομων πινακίδων και αρκείται στην επιβολή μικρών προστίμων ή στο επιλεκτικό ξήλωμα ορισμένων;

Τι κάνει ο πολυπράγμων δήμαρχος Θεσσαλονίκης για να αντιμετωπίσει οριστικά το φαινόμενο αυτό; Γιατί δεν γκρεμίζει, όπως έχει υποχρέωση, όλες τις παράνομες διαφημιστικές πινακίδες; Μήπως σε λίγο καιρό θα δούμε αναρτημένες στις πινακίδες αυτές τις προεκλογικές του αφίσες;