«Η ΤΕΜΠΕΛΙΑ ΚΑΙ Η ΒΑΡΕΜΑΡΑ» ΠΡΟΑΙΩΝΙA ΓΡΑΙΚΩΝ ΛΑΧΤΑΡΑ
Ότε η φύτρα τών Γραικών
δέν ήτανε γραικύλη
καί σύλλαβαν οι νόες τους
τό σύμπαν καί τήν ύλη
… καθήμενοι επί κλινών
έως καί ανακλίντρων
αθρόως καταπίνοντες
οίνον δεκάδες λίτρων
… πολλάκις θεοποίησαν
τήν ξάπλα καί τήν μάσα
ως πού στό τέλος έγιναν
κορμιά χωρίς ανάσα.
Αφού οι νόες σάπισαν
εκ τής τεμπελοσύνης
κι ουδείς πλέον εμάχετο
περί τής σωφροσύνης
.… τρωγόντανε σάν τά σκυλιά
οι βλάκες μεταξύ τους
κι ανεξαιρέτως νοιάζονταν
μόνο γιά τό ταψί τους.
Ποτέ τους δεν εννόησαν
τί είχαν κατορθώσει
αφού ο ήλιος ζάλιζε
κι η ξάπλα γιγαντώσει.
Χρόνο τόν χρόνο ξέχασαν
ποιοί ήταν καί πού πάνε
ως που τά καταφέρανε
σάν σκύλοι νά μαδάνε.
Όμως, εκεί στήν χαύνωση
στόν ίσκιο αραγμένοι
τούς ρήμαζαν οι χριστιανοί
οι τρισευλογημένοι.
Κι αυτοί μήτε σηκώθηκαν
μήτε τήν σπάθην πήραν
κι ομοίαζαν με Αιγύπτιους
ότε βρήκαν τήν μπίραν.
Μεθύστακες, τομαριστές
λάτρεις τών καπηλείων
λησμόνησαν τήν ύπαρξη
δόξης τε καί βιβλίων.
Πορνεία, δε, εκτείνοντο
καθ’ άπασαν τήν χώρα
πού χώρα πιά δέν ήτανε
αλλά σκυλί μέ ψώρα.
Όμως ο ήλιος πάντα εκεί
κι ο ίσκιος παραπέρα
κι αμίλητοι καί άφρονες
περνούσαν τήν ημέρα.
Κι έγινε βίωμα η ψευτιά
καθώς κι η τεμπελιά τους
κι η πονηριά γονίδιο
σ’ αυτούς, στήν φαμελιά τους.
Καί οι Ρωμαίοι έφτασαν
μέ λεγεώνες μάτσα
κι Έλληνες ξαπόσταιναν
ως βάρκες στήν μπουνάτσα.
Καί ήρθαν κι οι Βυζαντινοί
καί τούς μεταμορφώσαν
σέ ένα κνώδαλο λαό
δίχως τιμή καί γλώσσαν.
Ελάχιστοι αντιστάθηκαν
κι αυτοί παλουκωθήκαν.
Έτσι τούς βάφτισαν Ρωμιούς
αφού μπούφους τούς βρήκαν.
Κι ήρθε ο Μογγόλος ο τραχύς
κι ηύρε σερβιρισμένα
τά πάντα, κι όλα έτοιμα
κι ανέβει στόν αυχένα.
Τώρα, ο Έλλην ο παλιός
ο ΄Ελλην τής Θυμέλης
πήρε καί χάρες τούρκικες
κι έγινε πιό τεμπέλης.
Καί θεωρεί προτέρημα
νά τεμπελοχανιάζει,
δέν πάει νά καίγεται ο ντουνιάς
εκείνον τί τόν νοιάζει.
Τής τεμπελιάς τό χάρισμα
είναι τό κάτι άλλο:
Σέ κάνει βλάκα ο θεός
κι εσύ τόν λές Μεγάλο.
……………………………………………..
Ο σύγχρονος Έλληνας τεμπελιάζει
καί βαριέται
νά κουνηθεί. Δέν έχετε παρά
νά κάνετε μια βόλτα
στά BAR καί στά σκυλάδικα
γιά νά τόν δείτε
καί νά διαπιστώσετε τού λόγου
τό αληθές.
Νά γιατί περιμένει τίς διακοπές!
Εκεί θά αποθεωθεί
ξεκουραζόμενος από τήν τεμπελιά καί τήν βαρεμάρα
τού χειμώνα.