Βυζάντιον
Αυτό που μου αρέσει στον εκδότη μου, εκτός από τα λεφτά του, είναι η αίσθηση της ελευθεροτυπίας που τον διακρίνει. Περιέργως δεν κάνω πλάκα. Αντιθέτως, είναι στιγμές που νομίζω ότι αυτός μου κάνει πλάκα. Την προηγούμενη Κυριακή ξύπνησα, πήρα την εφημερίδα και γυρνώντας στο σπίτι σκεφτόμουν αν θα μου κάνουν τα στρατιωτικά ρούχα και αν θα δένουν οι εξαρτύσεις στη μέση μου. Στο γραμματοκιβώτιο έψαχνα να δω το φύλλο πορείας για το μέτωπο. Πριν από δύο Κυριακές διέθετα τη στήλη για άρθρο του Κυρίου Χρήστου Σαρτζετάκη, τελικά διέθεσε ο εκδότης άλλο χώρο. Σήμερα πιστεύω ότι βγαίνουμε με πρωτοσέλιδο τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, που, αν τον κοιτάξεις από κοντά, αλλάζει και γίνεται Τάσσος.
Είναι μερικές στιγμές που η σκληρότητα πρέπει να απαντάει στη βλακεία. Παρακολουθώντας την εκκένωση της Βηρυτού διέκρινα αρκετούς πανικόβλητους πολίτες που έσπευδαν να εγκαταλείψουν την πόλη και δήλωναν τουρίστες. Μάλιστα. Ξεκινάς για διακοπές και πας στη Βηρυτό. Δηλαδή του χρόνου μπορεί να πας στη Βαγδάτη. Έπρεπε να τους αφήσουν εκεί, να είναι και κοντά στον επόμενο προορισμό.
Πάντως, εκτός από τα διάφορα φανατικά νούμερα που πανηγυρίζουν για την έκρηξη στην περιοχή, υπάρχουν και πιο ψύχραιμοι που κάνουν πάρτι. Φέρουν κινητό τρίτης γενιάς, φορητό υπολογιστή και δηλώνουν σύμβουλοι του Γιώργου. Ένας εξ αυτών προσπαθούσε να με πείσει ότι η κρίση και οι πρωτοβουλίες του προέδρου θα ενισχύσουν την εικόνα του ως παράγοντα με διεθνές κύρος. Καμία αντίρρηση. Για τον Λίβανο είμαι σίγουρος, για εδώ δεν ξέρω.
Όλα ξεκίνησαν από μία παρεξήγηση που χώρεσε μέσα σε ένα τηλεφώνημα.
«Έλα, Θόδωρε, πού είσαι;»
«Στο αυτοκίνητο, ρε Γιάννα, έρχομαι σπίτι.»
«Καλά, όπως ανεβαίνεις, φέρε μου και τον «Ελεύθερο Τύπο»…
Άκουσα, λοιπόν, αδιακρίτως ομολογώ, οικονομικό διευθυντή μεγάλου εκδοτικού συγκροτήματος να σχολιάζει την εξαγορά της εφημερίδας από το ζεύγος. «Για τον Πήγασο ο Αγγελόπουλος έφτασε να συζητάει στα 200 εκατομμύρια ευρώ. Για τον «Ελεύθερο Τύπο» έδωσε 10. Αυτό σημαίνει ότι του περισσεύουν άλλα 190 εκατομμύρια προς διάθεση». Να τον βγάλω από το άγχος, τα λεφτά θα τα φάει το Hollywood. Διότι σιγά μην πάρει η Γιάννα και μοιράσει DVD της σειράς. Θα γίνουν ξεχωριστές παραγωγές για τον «Ελεύθερο Τύπο». Εν ανάγκη θα δείτε και τον Αλ Πατσίνο να μιλάει ελληνικά. Δεν ξέρει ελληνικά; Δεν πειράζει, θα μάθει.
Και επειδή ο καθένας πλέκει και ένα σενάριο σαν κάλτσα για το μέτωπο, να σας πω με δυο λόγια τι ακριβώς έγινε. Δεν πήγε ο Μωάμεθ στο βουνό, αλλά το βουνό στον Θόδωρο. Οι εφοπλιστές, δηλαδή, απευθύνθηκαν στο γραφείο της Κοραή ζητώντας επαφή και ενδιαφέρον. Τα υπόλοιπα, περίπου, τα ξέρετε. Δεν ξέρετε, όμως, κάτι ακόμα. Το ζεύγος δέχθηκε, για άλλη μια φορά, την πρόταση να αγοράσει τον Flash από τον Σωκράτη Κόκκαλη. Πρέπει να παραδεχθώ το χιούμορ του Σωκράτη. Θα ήθελε να τα παίρνει στο μπάσκετ του Ολυμπιακού από τον Κωνσταντίνο και στον Flash από τον Θόδωρο. Αυτό θα ήταν αστείο, αλλά ο Flash καταλήγει στον Σταύρο.
Μια αναγκαία παρένθεση: κανένας δεν ξέρει, στην πραγματικότητα, ποια ακριβώς τα σχέδια του ζεύγους με τις υποτιθέμενες πολιτικές φιλοδοξίες. Υποθέτω ότι δεν ξέρουν και οι ίδιοι. Να σας δώσω, όμως, ένα στοιχείο. Όσο ο Θόδωρος δεν επιστρέφει στη θάλασσα, στην κτήση πλοίων δηλαδή, τη ρευστότητα που διαθέτει, τόσο θα παραμένει ανοιχτή η πιθανότητα για επιχειρηματική επέκταση στην Ελλάδα. Και η αγορά μιας εφημερίδας δεν είναι επιχείρηση, έτσι;
Μια και αναφέρθηκα στον Σωκράτη, πρέπει να σας ενημερώσω ότι έχουν βάση αυτά που διαβάζετε περί προσέγγισης με τον Βαρδή. Η προσέγγιση, βέβαια, δεν έγινε, επειδή διαθέτουν καλούς τρόπους, τους πήραν τα χρόνια και είπαν να τα βρουν. Έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με τον εκσυγχρονισμό του ΟΠΑΠ και την ανάληψη του ευγενικού παιγνίου που λέγεται «Πάμε Στοίχημα». Ο όμιλος Βαρδινογιάννη ακύρωσε τη συνεργασία του με ξένο όμιλο και δεν θα κινηθεί αυτόνομα προς την ανάληψη της δουλειάς. Είναι καλύτερα με τον Σωκράτη, που ξέρει μέχρι και τις αράχνες στον ΟΠΑΠ, αν δεν τις ταΐζει κιόλας.
Εχω ρεπορτάζ από τον γάμο Μπακογιάννη στο Καρπενήσι. Τα βασικά τα ξέρετε: το ελικόπτερο της Γιάννας, η συγκίνηση της Ντόρας και τα λοιπά. Εγώ έμαθα ότι το συνολικό κόστος της σεμνής τελετής ανήλθε στα 200.000 ευρώ, ποσό σχετικά σεμνό για τα δεδομένα των συμπεθέρων. Τα κουφέτα ήταν από σοκολάτα και το φαγητό ήρθε από την Αθήνα. Οι καλεσμένοι φιλοξενήθηκαν στους δύο ξενώνες πέντε αστέρων της περιοχής, για τους μυημένους, στο Montana και στο Avaris. Μοναδικό σημάδι αμηχανίας ήταν η παρουσία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Δεν είναι και λίγο να έχεις στον γάμο σου τον Μητσοτάκη. Αλλά αν είσαι της οικογενείας, έχεις και αντισώματα.
Αν υπάρχει επιχειρηματίας που διαθέτει κότερο πολλών μέτρων με πολυτελείς σουίτες και σεφ, και θέλει να με προσκαλέσει για διακοπές, δηλώνω ευθαρσώς ότι δεν έχω καμία αντίρρηση και κανέναν ηθικό ενδοιασμό. Έρχομαι τρέχοντας. Αρκεί η πρόσκληση να αφορά αποκλειστικά εμένα. Όχι οικογενειακώς και τέτοιες βλακείες…
Προκόπιος