υπουργείο Εξω(φρεν)ικών

Συλλογική ευθύνη, ακόμη και σε… ανήλικα παιδιά, χρεώνει το Ισραήλ για κάθε επιθετική ενέργεια των παλαιστινιακών οργανώσεων Χαμάς και Χεζμπολάχ… Και βομβαρδίζει επιλεγμένους «στόχους» τρομοκρατών, που αρκετές φορές αποδεικνύεται ότι είναι αθώα παιδιά, άμαχος πληθυσμός, έργα υποδομής, δημόσια κτίρια και υπουργεία… Με τα εξοντωτικά όμως αντίποινα, που θυμίζουν την τακτική των… ναζί της χιτλερικής Γερμανίας, με θύματα γυναικόπαιδα και σημαντικότατες υλικές καταστροφές συνεχίζεται ένας φαύλος κύκλος βίας και εκδικητικής πολιτικής…

Καταδίκη του Ισραήλ ζήτησε η διεθνής κοινότητα, όπως εκπροσωπείται στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, για την αδικαιολόγητη επίθεση κατά του Λιβάνου και την υπέρμετρη χρήση βίας. Δεν πέρασε όμως αυτό το ομόφωνο σχέδιο Απόφασης στο Συμβούλιο Ασφαλείας, λόγω του βέτο των Αμερικανών που στάθηκαν αλληλέγγυοι με το Ισραήλ… Αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα, οι ΗΠΑ επικαλούνται όποτε θέλουν και κατά τα δικά τους συμφέροντα την ανησυχία της «διεθνούς κοινότητας» και όταν η αυθεντική φωνή της διεθνούς κοινότητας σηκώνει βροντώδη κραυγή αγωνίας, για τις δραματικές εξελίξεις στον Λίβανο και στην Παλαιστίνη, η Ουάσινγκτον τους φιμώνει με ένα βέτο… Και η βία και ο ακήρυκτος πόλεμος συνεχίζεται αμείωτος και ωμότερος ως προς τους αμάχους…

Ποια ήταν η άμεση αντίδραση της Ελλάδας, που είναι και μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, στα δραματικά γεγονότα στη Μέση Ανατολή; Να την επαναλάβουμε, όπως την προέβαλε ο εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών: «Εκφράσαμε μεγάλη ανησυχία, τον έντονο προβληματισμό μας… Ζητήσαμε και από τα δύο εμπλεκόμενα μέρη (σ.σ.: από τους υπερεξοπλισμένους Ισραηλινούς και τους… άοπλους Λιβανέζους και τα γυναικόπαιδα των Παλαιστινίων…) να επιδείξουν ψυχραιμία, αυτοσυγκράτηση και υπευθυνότητα…» και μετά πήγαμε κατευθείαν για βουτιά στη θάλασσα, θα προσέθετε η στήλη… Τι ισορροπιστές που είμαστε, βάζουμε στην ίδια θέση του θύτη και το θύμα… Και προβάλλουμε τους παραδοσιακούς δεσμούς φιλίας με τις αραβικές χώρες… Λόγια του αέρα, κουβέντα να γίνεται… Η θέση μας ευθυγραμμίζεται πάντοτε με τα κελεύσματα της Ουάσινγκτον, για την οποία είμαστε, και δεν πρέπει να το ξεχνάμε, «στρατηγική εταίρα»…

Δεν είναι η πρώτη φορά που το Ανώτατο Υπηρεσιακό Συμβούλιο (ΑΥΣ) του υπουργείου Εξωτερικών συγκαλείται για να προχωρήσει στις ετήσιες προαγωγές και μεταθέσεις ανώτερων διπλωματικών και μέχρι να αρχίσει η κρίσιμη σύσκεψη είτε αναβάλλεται η συνεδρίαση του ΑΥΣ είτε ορισμένα από τα υπό συζήτηση θέματα αναβάλλονται για αργότερα… Έτσι, για να μη σπάσει η παράδοση, αυτή τη φορά το ΑΥΣ ανέβαλε τις προαγωγές συμβούλων πρεσβείας Α΄ τάξης στον πρώτο πρεσβευτικό βαθμό του πληρεξούσιου υπουργού Β΄ τάξης και προχώρησε στην επικύρωση ορισμένων μόνο πρεσβευτικών μεταθέσεων…

Στις πρεσβευτικές μεταθέσεις το υπουργείο Εξωτερικών και επί υπουργίας Ντ. Μπακογιάννη ακολουθεί την παράδοση και την πεπατημένη… Όσοι έχουν ισχυρές οικογενειακές διασυνδέσεις με την πολιτική ηγεσία, με τη σημερινή κυβέρνηση, αποσπούν τις κοσμοπολίτικες πρεσβείες, οι υπόλοιποι ακολουθούν την τύχη των απλών πληβείων… Έτσι λοιπόν με ενημερώνουν ότι στην πρεσβεία Λονδίνου πηγαίνει ουρανοκατέβατος ο πρέσβης Β. Πισπινής, με τον ίδιο ακριβώς ουράνιο τρόπο με τον οποίο κατέλαβε και τη θέση του πολιτικού διευθυντή… Οι διαδρομιστές μου θυμήθηκαν και την ιστορική φράση «ανθ’ ημών ο Γουλιμής», στην περίπτωσή μας λέγεται Πισπινής. Πάντως και ο διαχρονικός Γουλιμής τα κατάφερε και ο Πισπινής είναι βέβαιο ότι τελικά κάπως θα τα καταφέρει…

Από το Λονδίνο επιστρέφει ο πρέσβης Αν. Σκοπελίτης στην Αθήνα, για την ακρίβεια στη Ραφήνα, γειτονόπουλο και γνώριμος του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή, οπότε άγνωστο ποια θα είναι η επαγγελματική του εξέλιξη είτε εντός είτε εκτός υπουργείου… Να θυμίσω ότι ο πρέσβης Σκοπελίτης είναι ο επίσημος συνομιλητής μας με την τουρκική πλευρά, εδώ και χρόνια, σε αυτές τις πολύ άτυπες και εξίσου πολύ απόρρητες «διερευνητικές συνομιλίες» για το πού το πάνε οι Τούρκοι στο Αιγαίο και όχι μόνο… Ο Σκοπελίτης είναι ίσως ο μοναδικός διπλωμάτης που έχει το θλιβερό προνόμιο να γνωρίζει μέχρι πού φθάνουν… τα σύνορά μας, κατά ξηράν, θάλασσα και αέρα, σύμφωνα βέβαια με τις τουρκικές βλέψεις και επιθυμίες… Πάντως ως γνήσιος διπλωμάτης διατηρεί την ψυχραιμία του…

Συνεχίζουμε με άλλες μεταθέσεις, ο πρέσβης Διον. Κοδέλλας πηγαίνει στην πρεσβεία μας στο Λουξεμβούργο, προσωρινά λένε οι διαδρομιστές, μέχρι να αναλάβει στο υπουργείο Εξωτερικών… ο υπουργός Υγείας Δημ. Αβραμόπουλος… Δεύτερο όραμα του Δ. Αβραμόπουλου, μετά το πρώτο και γνωστό που δεν του βγήκε, είναι να αναλάβει υπουργός Εξωτερικών, να γυρίσει σε γνώριμους χώρους από όπου ξεκίνησε ως νέος διπλωματικός με πολλά όνειρα και ελπίδες…

Στην πρεσβεία Κοπεγχάγης τοποθετείται ο πρέσβης Δημ. Κοντουράς από τη Βουδαπέστη, όπου πηγαίνει ο Δημ. Κυπραιός. Από το Λουξεμβούργο επιστρέφει στην Αθήνα ο πρέσβης Νικολάκης Καλαντζιανός, «ο πρώτος, όπως μου λένε απόμαχοι πρέσβεις, που εισήγαγε στο αυστηρότατο μέχρι τότε ενδυματολογικά υπουργείο το… μπλου τζιν. Προηγήθηκε βεβαίως ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου με το ιστορικό και συμβολικό «ζιβάγκο»… Και για να μην αδικήσω και τους νεότερους πολιτικούς που συνέβαλαν στην «αλλαγή» ενδυματολογικής αμφίεσης, να μνημονεύσω και τον τέως πρωθυπουργό Κων. Σημίτη, που επέβαλε τα «εκσυγχρονιστικά» μανικετόκουμπα… Χρυσές δουλειές έκαναν μερικά καταστήματα, ιδίως με βουλευτές της εκσυγχρονιστικής πτέρυγας του ΠΑΣΟΚ που υιοθέτησαν αμέσως αυτή τη νέου τύπου αμφίεση του λαϊκού αγωνιστή με χρυσά μανικετόκουμπα…

Πολύ άτυχος ο πρέσβης Χαρ. Κουγεβετόπουλος. Υπηρέτησε, διαδοχικά σε δύο πολύ δύσκολες πρεσβείες μας, από απόψεως συνθηκών ζωής, αλλά και σε υπηρεσιακό επίπεδο, στην Τρίπολη της Λιβύης και στην Τεχεράνη… Και περίμενε εύλογα ο άνθρωπος να ανταμειφθεί για αυτή τη μακρά θητεία του σε χώρες σημαντικές για την Ελλάδα, αλλά με δύσκολη διαβίωση, με κάποια πρεσβεία στην Ευρώπη, πριν αφυπηρετήσει… Δεν ανταποκρίθηκαν στο αίτημά του, παρέμεινε περιθωριοποιημένος στην Αθήνα, για δύο περίπου χρόνια. Επιτέλους, το Ανώτατο Υπηρεσιακό Συμβούλιο αποφάσισε μόλις στις αρχές της εβδομάδας την τοποθέτησή του στη Σλοβενία (Λουμπλιάνα). Δεν πρόλαβε όμως να χαρεί την ευχάριστη είδηση, πέθανε ξαφνικά από συγκοπή καρδιάς, στο νησί όπου παραθέριζε… Έφυγε από τον μάταιο αυτό κόσμο με το πικρό παράπονο, όπως έλεγε, ότι ούτε και όταν ανέλαβαν τη διοίκηση του υπουργείου συνάδελφοί του έδειξαν κατανόηση σε ομοιόβαθμό τους διπλωμάτη που υπηρέτησε την πατρίδα του και ζητούσε μια μικρή αναγνώριση με την τοποθέτησή του σε ευρωπαϊκή πρεσβεία… Ζούγκλα άγρια αυτό το υπουργείο και πολύ άφιλο, όπως λένε οι παλιότεροι…

Α. Κ.