ΟΟΣΑ: προτάσεις για αλλαγές εργασιακών σχέσεων «ευρέος φάσματος»

Σωστή η επισήμανση αυτή, αλλά ο γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ δεν μπήκε στον κόπο να εντοπίσει τα αίτια της υψηλής ανεργίας που είναι γενικευμένο φαινόμενο σχεδόν σε όλα τα οικονομικώς ανεπτυγμένα κράτη.

Έτσι, χωρίς να ανατρέξει στα γενεσιουργά αίτια της υψηλής ανεργίας, απηύθυνε συστάσεις και έδωσε τη δυνατότητα σε ένα μεγάλο μέρος του ακροατηρίου του να σχηματίσει την πεποίθηση ότι οι υποδείξεις και συστάσεις του ΟΟΣΑ δεν έχουν σχέση με την αντιμετώπιση της ανεργίας, αλλά αποβλέπουν στην κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων και στη δημιουργία νέου πλαισίου, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.

O Angel Gurria τόνισε στην ομιλία του ότι ο προστατευτισμός στην αγορά εργασίας στην Ελλάδα θα πρέπει να αρθεί και αυτό θα προκαλέσει αύξηση της απασχόλησης! Και επεσήμανε ότι ο προστατευτισμός της ελληνικής αγοράς εργασίας είναι από τους ισχυρότερους στις χώρες του ΟΟΣΑ. Προφανώς αυτό πείραξε τον κύριο γενικό γραμματέα. Ότι δηλαδή η Ελλάδα εμφανίζει βραδυπορία προς τον νεοφιλελευθερισμό.

Πρωτοφανής η θεωρία ότι η άρση του προστατευτισμού στην αγορά εργασίας φέρνει αύξηση της απασχόλησης. Η αύξηση της απασχόλησης προκαλείται από την αύξηση της ζήτησης αγαθών και υπηρεσιών και από την υποχώρηση της εισαγωγικής διείσδυσης και όχι από την άρση των μέτρων προστασίας του εργαζόμενου. Όταν λόγω ζήτησης οι επιχειρήσεις έχουν ανάγκη να αυξήσουν την παραγωγή τους, αυξάνεται η απασχόληση και αναγκαστικά προσλαμβάνουν περισσότερο προσωπικό. Όταν δεν υπάρχει ζήτηση, τότε με καμία δύναμη δεν γίνονται προσλήψεις σε καμιά επιχείρηση, όσο φιλελευθεροποιημένο και ευέλικτο και αν είναι το πλαίσιο των εργασιακών σχέσεων.

Τέτοιου επιπέδου επιχειρήματα μόνο θυμηδία μπορούν να προκαλέσουν. Βασική επιδίωξη της «σύστασης» αυτής είναι να καταστούν οι έλληνες εργαζόμενοι αβοήθητα θύματα της εργοδοσίας, με το κράτος να θεάται αμέριμνο τα γενόμενα. Όμως όλοι οι αξιωματούχοι πρέπει να κατανοήσουν ότι ο εργαζόμενος είναι άνθρωπος με αξιοπρέπεια και όχι άψυχο εργαλείο που το θυμάται και το αξιοποιεί ο ιδιοκτήτης του όποτε το έχει ανάγκη. Το κράτος υποχρεούται να περιφρουρεί τα συμφέροντα όλων των πολιτών του. Και αν υπάρχει ανάγκη θυσίας, να θυσιάζονται τα συμφέροντα των ολίγων και όχι τα συμφέροντα της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Όταν προς χάριν των ολίγων θυσιάζονται τα συμφέροντα των πολλών, τότε καταλήγουμε σε μια αναρχούμενη κοινωνία, στην οποία κυριαρχεί το δίκαιο του ισχυροτέρου. Γνώρισμα της πρωτόγονης κοινωνίας!

Μία άλλη σύσταση του γενικού γραμματέα του ΟΟΣΑ είναι αυτή που αναφέρεται στα δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων, τα οποία πρέπει να συγκλίνουν σταδιακά στα επίπεδα αυτών του ιδιωτικού τομέα. Και τόνισε την ανάγκη για την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων και την απελευθέρωση των απολύσεων στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Η άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων είναι εκ του πονηρού. Οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι τραπεζίτες και γενικά όλοι οι διαπλεκόμενοι επιδιώκουν τον έλεγχο του κρατικού μηχανισμού, διορίζοντας δικούς τους ανθρώπους. Η μονιμότητα είναι το εμπόδιο. Τώρα δεν τους παρέχεται η ευχέρεια να καθυποτάξουν τον κρατικό μηχανισμό και οι σχετικές ενέργειες στοιχίζουν ακριβά στους διαπλεκόμενους. Στην άρση της μονιμότητας συμφωνούν απόλυτα και οι κομματικοί μηχανισμοί, γιατί με τον τρόπο αυτόν μπορούν χωρίς περιορισμούς να βολεύουν, έστω προσωρινά, τα «δικά τους παιδιά». Με την άρση της μονιμότητας ο κρατικός μηχανισμός παραδίδεται στη διαπλοκή και στην εξυπηρέτηση των κομματικών επιδιώξεων του κόμματος που ασκεί την εξουσία.

Όμως η σύγκλιση των εργασιακών δικαιωμάτων δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων, που ζητάει ο ΟΟΣΑ, δεν περιορίζεται μόνο στη μονιμότητα, αλλά είναι «ευρέος φάσματος». Εκείνο που πρέπει ιδιαίτερα να παρακολουθεί η εκάστοτε κυβέρνηση είναι η μονιμότητα να μη δημιουργεί εκφυλιστικά φαινόμενα στον κρατικό μηχανισμό και κυρίως διαπλοκή, διαφθορά, κατάχρηση εξουσίας και άλλες αποδοκιμαζόμενες συμπεριφορές των κρατικών οργάνων. Τα εκφυλιστικά αυτά φαινόμενα δυστυχώς αφθονούν τον τελευταίο καιρό και οδηγούν στη διάλυση του κράτους. Όμως προσωπικά έχουμε τη γνώμη ότι η άρση της μονιμότητας δεν θεραπεύει αυτές τις ασθένειες, αλλά τις επιδεινώνει σε μεγάλο βαθμό. Όπως τις επιδεινώνει και η συμπεριφορά των κυβερνητικών και κομματικών αξιωματούχων. Μέτρα πρέπει να ληφθούν. Το ζητούμενο είναι η αποτελεσματικότητα των όποιων μέτρων και η βούληση των κυβερνήσεων για επανίδρυση του κράτους.

Είπαμε προηγουμένως ότι η σύγκλιση δικαιωμάτων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, την οποία ζητάει ο ΟΟΣΑ, είναι «ευρέος φάσματος». Δεν περιορίζεται μόνο στην άρση της μονιμότητας και στην απελευθέρωση των απολύσεων και μάλιστα χωρίς αποζημίωση. Περιλαμβάνει ακόμη τον τρόπο πρόσληψης, την εξίσωση των αποδοχών, τη σύγκλιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και γενικά την πλήρη εξομοίωση όλων των εργαζομένων στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Και αυτή η εξομοίωση φυσικά θα γίνει προς τις πλέον ασθενείς και δυσμενείς για τους εργαζόμενους θέσεις. Σύγκλιση δηλαδή προς τα κάτω, για να γίνει δυσμενέστερη η κατάσταση για όλους που παρέχουν μισθωτή εργασία σε οποιονδήποτε εργοδότη ή στο κράτος.

Μία τρίτη σύσταση του γενικού γραμματέα ήταν αυτή που αναφέρεται στις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης. Τόνισε την ανάγκη να βρεθούν τρόποι ώστε να μειωθεί το κόστος εργασίας στο κομμάτι που αφορά τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης. Και επειδή μόνον οι εργοδοτικές εισφορές επιβαρύνουν το κόστος εργασίας, ο Angel Gurria ουσιαστικά ζήτησε την κατάργηση των εργοδοτικών εισφορών! Με άλλα λόγια, ο ΟΟΣΑ προτείνει τη μετακύλιση του βάρους της κοινωνικής ασφάλισης αποκλειστικά και μόνο στους ώμους των εργαζομένων! Και αυτό βέβαια είναι παλαιό επίμονο αίτημα του ΟΟΣΑ τάχα για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. Εν ονόματι της ανταγωνιστικότητας θα πρέπει η εργοδοσία να απαλλαγεί από όλες τις υποχρεώσεις της. Να παγώσουν οι μισθοί και τα ημερομίσθια, να καταργηθεί η εργοδοτική εισφορά, να σταματήσει η φορολόγηση των κερδών, να ιδρύονται επιχειρήσεις παντού χωρίς άδεια και τήρηση των κανόνων ασφαλείας και πολλά άλλα. Εφευρέθηκε η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας για να καλύπτεται η επιδίωξη για υπερκέρδη! Ζούμε σε μια «εποχή της μετάλλαξης», όπου και οι λέξεις ακόμη έχουν χάσει την πραγματική τους έννοια και έχουν υποστεί μια άνευ προηγουμένου μετάλλαξη για να μπορούν οι διάφοροι αξιωματούχοι, εκλεγμένοι και διορισμένοι, να εκφράζονται χωρίς τον κίνδυνο γελοιοποίησης!

Είπε στην ομιλία του ο κ. Gurria ότι θα πρέπει να βρεθούν τρόποι να αποθαρρυνθεί η αυτοαπασχόληση προς όφελος της επιχειρηματικότητας. Εδώ ο γενικός γραμματέας υπήρξε πολύ σαφής στις επιδιώξεις του. Θέλει να εφαρμοστεί κάθε μέτρο που ευνοεί τη μεγάλη επιχείρηση. Και καθώς η αυτοαπασχόληση έρχεται κόντρα με τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων, πρέπει να λαμβάνονται μέτρα αποθάρρυνσης. Ξεχνάει ο γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ ότι η αυτοαπασχόληση είναι μέτρο που συρρικνώνει την ανεργία και συνεπώς αναγκαίο κάτω από τη σημερινή συγκυρία. Μπορεί η αυτοαπασχόληση να κοντράρεται με τα συμφέροντα της μεγάλης επιχείρησης, όμως δίνει διέξοδο σε πολλούς άνεργους, κυρίως νέους, για να αποκτήσουν κάποιο εισόδημα και να μην αισθάνονται περιθωριοποιημένοι. Έτσι έχουμε την οικονομική και κοινωνική αναγκαιότητα και της μικρής επιχείρησης και της αυτοαπασχόλησης. Όμως οι διάφοροι αξιωματούχοι του ΟΟΣΑ και των άλλων διεθνών οργανισμών, στρατευμένοι στη στήριξη της εκάστοτε επικρατούσας κατάστασης, δεν είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται τις κοινωνικές διαστάσεις κάθε προβλήματος. Και αυτό είναι που έχει καταστήσει τους διεθνείς οργανισμούς εντελώς αναξιόπιστους τις συστάσεις και στις υποδείξεις τους. Πιθανότατα ο γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ στους αυτοαπασχολούμενους να συμπεριλαμβάνει και όσους διατηρούν μικρές, οικογενειακής μορφής επιχειρήσεις, που αν συρρικνωθούν και σταματήσουν να λειτουργούν, η ανεργία στην Ελλάδα θα φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη. Και την επομένη της ομιλίας του, κατά τη συνάντησή του με τον υπουργό Ανάπτυξης Δ. Σιούφα, χαρακτήρισε πολύ θετικό το γεγονός ότι η χώρα μας πρόκειται να φιλοξενήσει τον Νοέμβριο μια διεθνή συνάντηση για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τη διεθνοποίηση αυτών των επιχειρήσεων. Και ο υπουργός Ανάπτυξης προανήγγειλε πρωτοβουλίες για τον εκσυγχρονισμό των υποδομών και των ρυθμίσεων που διέπουν το καθεστώς των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Προβλέπουμε για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις αλλαγές που ευχόμαστε να μην αποβούν εις βάρος τους, καθώς οι μεγάλες επιχειρήσεις καραδοκούν να αποκτήσουν περισσότερα πλεονεκτήματα από τον μεταρρυθμιστικό οίστρο της κυβέρνησης.

Ο κ. Gurria μίλησε και για το Ασφαλιστικό και μεταξύ των άλλων «μεταρρυθμίσεων» πρότεινε και την αναστολή των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων και τη θέσπιση κινήτρων για παραμονή στην εργασία. Σύνθημα του ΟΟΣΑ είναι το «γηράσκω αεί εργαζόμενος». Όμως με τέτοια μέτρα, εν πολλοίς αντιφατικά, όπως π.χ. η εθελουσία έξοδος νεότατων στην ηλικία στελεχών των τραπεζών και των ΔΕΚΟ (ΟΤΕ κ.λπ.) και η παράταση των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση, πώς είναι δυνατόν να χτυπηθεί η ανεργία και ειδικά των νέων;

Το συμπέρασμα είναι ότι στον τομέα των εργασιακών σχέσεων και της ανεργίας όσα επιδιώκει ο ΟΟΣΑ συνιστούν ακραίες επιδιώξεις του νεοφιλελευθερισμού. Άλλωστε, αυτό φαίνεται να είναι το κριτήριο επιλογής των αξιωματούχων του οργανισμού αυτού και όλων των άλλων οργανισμών που ελέγχουν τη διεθνή οικονομία. Στο σημαντικό κοινωνικό πρόβλημα της ανεργίας ο ΟΟΣΑ δεν έχει καμία στρατηγική. Και υποπτευόμαστε ότι κατά μη ομολογούμενη πρόθεση δεν επιθυμεί να βοηθήσει στον περιορισμό της. Ευχόμαστε να κάνουμε λάθος