Επικαιρότητα
1Ο Μπους και η παρέα του στην Ουάσινγκτον το παρατράβηξαν το σχοινί. Εν ονόματι τάχα της πάταξης της τρομοκρατίας κατάφεραν να πείσουν τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να θεσπίσουν μέτρα διευκόλυνσης των παράνομων δραστηριοτήτων της CIA και των δυνάμεων ασφαλείας των ΗΠΑ στις χώρες τους, τις οποίες υποβίβασαν έτσι σε προτεκτοράτα όχι των ΗΠΑ αλλά του Μπους και της παρέας του. Συλλήψεις «υπόπτων» στην Ευρώπη, ανακρίσεις από όργανα της CIA και του FBI και πιθανόν και άλλων εθνικοτήτων συνεργαζόμενων με αφοσίωση μυστικών υπηρεσιών, αεροπορικές μεταφορές υπόπτων στις ΗΠΑ, παρακολούθηση τηλεφώνων, φακέλωμα αντιφρονούντων και άλλες παράνομες δραστηριότητες προκάλεσαν την αντίδραση των φιλελεύθερων ευρωπαίων πολιτών, οι οποίοι διαπίστωσαν ότι ο Μπους και η παρέα του καταπατούν βάναυσα τις ατομικές ελευθερίες και δεν δείχνουν απολύτως κανέναν σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και στα δικαιώματα του πολίτη. Και οι ευρωπαίοι πολίτες εξέφρασαν τα τρία τελευταία χρόνια τον αποτροπιασμό τους, καταψηφίζοντας τους «πρόθυμους» ηγέτες που πούλησαν τα ατομικά δικαιώματα των ευρωπαίων πολιτών στην παρέα του Μπους. Ο φόβος της πολιτικής καταδίκης των ευρωπαίων ΗΠΑσπιστών τούς αναγκάζει τώρα σε… μετάλλαξη. Πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, για τις οποίες πλησιάζει η ώρα της κρίσεως άρχισαν να αντιμετωπίζουν σοβαρά το ενδεχόμενο της προώθησης νόμων που θα απαγορεύουν τις μυστικές συλλήψεις από τη CIA και τις άλλες μυστικές υπηρεσίες στο έδαφός τους και τις αερομεταφορές «υπόπτων» στις ΗΠΑ. Η αντίδραση των πολιτών της Ευρώπης άρχισε να αποδίδει καρπούς. Αν καταφέρουν οι ευρωπαίοι ηγετίσκοι να αντισταθούν στις πιέσεις του Μπους και να προχωρήσουν στη νομοθετική κατοχύρωση της απαγόρευσης των παράνομων δραστηριοτήτων των ΗΠΑ, τότε θα έχουν κάνει ένα βήμα για να γίνουν ηγέτες και να σταματήσουν να είναι οι «πρόθυμοι ΗΠΑσπιστές»! Ένα δεύτερο και αποφασιστικό βήμα θα είναι να σταματήσει η συνεργασία των εθνικών μυστικών υπηρεσιών με τις αντίστοιχες αμερικανικές. Και αυτό θα είναι το τελειωτικό χτύπημα. Βέβαια και ο Μπους θα αμυνθεί ενάντια στις εξελίξεις αυτές. Και όλα θα πάρουν άλλη τροπή αν οι «τρομοκράτες» δεν χτυπήσουν την Ευρώπη για να συσπειρώσουν και πάλι γύρω από τις ΗΠΑ την «πρόθυμη» ευρωπαϊκή ηγεσία! Να δούμε πώς θα παιχθεί το παιχνίδι. Θα μπορέσει άραγε η Ευρώπη να αποτινάξει γρήγορα τον αμερικανικό ζυγό και να ξαναβρεί την ελευθερία της και τον σεβασμό των φίλων και εχθρών της; Ο Μπους γρήγορα θα απέλθει από την Προεδρία των ΗΠΑ. Ο διάδοχός του άραγε θα σταματήσει να στραγγαλίζει τις ελευθερίες των λαών;
2Η σημερινή πολιτική και οικονομική συγκυρία ευνοεί τη γιγάντωση της Ρωσίας υπό την καθοδήγηση του πανέξυπνου προέδρου της Βλαντιμίρ Πούτιν. Τα σφάλματα της πολιτικής του Μπους απέναντι στη διεθνή κοινότητα, οι πολεμικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ εναντίον μικρών και ανυπεράσπιστων κρατών και η παντελής έλλειψη σεβασμού στη διεθνή έννομη τάξη, που σφράγισαν την πολιτική Κλίντον και Μπους, ενίσχυσαν σημαντικά την πολιτική θέση της Ρωσίας. Η τωρινή Ρωσία του Πούτιν τίναξε από πάνω της την τέφρα που είχαν συσσωρεύσει τα συντρίμμια που δημιούργησαν οι Γκορμπατσόφ και Γέλτσιν. Και τώρα οι υψηλές τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου δυνάμωσαν και οικονομικά τη Ρωσία. Η ρωσική οικονομία αναπτύσσεται με ετήσιους ρυθμούς 7% περίπου, αύξησε τις εξαγωγές και βελτίωσε αισθητά το επίπεδο διαβίωσης του λαού. Σήμερα είναι μεταξύ των πέντε χωρών στην παγκόσμια κατάταξη ως προς τα διαθέσιμα αποθέματά της σε χρυσό και ξένο συνάλλαγμα. Καλλιέργησε ο Πούτιν ήρεμες και στενές σχέσεις με ολόκληρη σχεδόν τη διεθνή κοινότητα. Με απόφασή του διέγραψε μονομερώς και ολοσχερώς το χρέος των φτωχών χωρών του τρίτου κόσμου προς τη Ρωσία και έτσι έδωσε ανάσα ζωής σε πολλές οικονομικά αδύναμες χώρες. Καλλιέργησε φιλικές σχέσεις με τις ΗΠΑ και έπεισε την αμερικανική ηγεσία ότι δεν αποβλέπει στη δημιουργία αντιαμερικανικού άξονα όπως στο παρελθόν η Σοβιετική Ένωση. Καλλιέργησε επίσης στενές πολιτικές και οικονομικές σχέσεις με τον άλλον γίγαντα της Ασίας, την Κίνα. Η Ρωσία και η Κίνα ένωσαν τις δυνάμεις τους και άσκησαν πίεση για τη διάλυση της αμερικανικής βάσης στο Ουζμπεκιστάν, η οποία είχε διπλό σκοπό: να εξυπηρετεί τα αμερικανικά σχέδια για περικύκλωση της Ρωσίας και της Κίνας και να δίδει συνδρομή στις δυνάμεις κατοχής του Αφγανιστάν στον αγώνα εναντίον των Ταλιμπάν. Ο Πούτιν εναντιώθηκε στα σχέδια Μπους για χτύπημα εναντίον του Ιράν, όπως και η Κίνα. Οι διμερείς εμπορικές σχέσεις Ρωσίας – Κίνας έχουν αναπτυχθεί τα τρία τελευταία χρόνια και οι εμπορικές συναλλαγές το 2005 έφτασαν στα 29 δισ. δολάρια. Και συνεχώς πολλαπλασιάζονται, καθώς οι οικονομίες τους είναι συμπληρωματικές και όχι ανταγωνιστικές. Και αυτό είναι «ευλογία» και για τις δύο χώρες. Γενικά ο Πρόεδρος Πούτιν είναι η ήρεμη δύναμη, χαμηλών τόνων και υψηλών στόχων. Αν και ο διάδοχός του δειχθεί εξίσου ευφυής και ικανός, η Ρωσία θα ξαναγίνει μεγάλη δύναμη με δεσπόζουσα θέση στην παγκόσμια πολιτική και οικονομική σκηνή. Ποιος θα μπορέσει να διακόψει αυτή την πορεία της;