Επικαιρότητα
1 Θρίλερ και στις προεδρικές εκλογές στο Μεξικό. Υποψήφιος ο Φελίπε Κολντερόν, δεξιών αποκλίσεων, απόφοιτος του αμερικανικού πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, θαυμαστής των ΗΠΑ και ένθερμος υποστηρικτής της γραμμής της Ουάσινγκτον και των αμερικανικών συμφερόντων στο Μεξικό. Και αντίπαλό τους ο δήμαρχος του Μεξικού, Αντρές Μανουέλ Ομπραδόρ, υπερασπιστής των φτωχών όπως έχει επονομαστεί, αριστερών αποκλίσεων και με ριζοσπαστικό πρόγραμμα. Ο δεξιός αμερικανοτραφής υποψήφιος Κολντερόν επόμενο ήταν να συγκεντρώσει γύρω του όλες τις δεξιές συντηρητικές δυνάμεις που επί 70 χρόνια τώρα διατηρούν στην εξουσία το αμερικανικό λόμπι των καλοταϊσμένων ανωτάτων στελεχών των μεγάλων εθνικών και πολυεθνικών επιχειρήσεων, τους φανατικούς της Καθολικής Εκκλησίας και φυσικά τον κρατικό μηχανισμό. Ο κεντροαριστερός Ομπραδόρ μάζεψε στο κόμμα του τη φτωχολογιά, τους απόκληρους, τους εξαθλιωμένους και τους κυνηγημένους από το δεξιό καθεστώς. Σημειώνουμε ότι το Μεξικό των 110 περίπου εκατομμυρίων κατοίκων έχει στενότατες εμπορικές σχέσεις με τις ΗΠΑ. Είναι ο δεύτερος προμηθευτής πετρελαίου των ΗΠΑ (πρώτος προμηθευτής η Σαουδική Αραβία) και από τους μεγαλύτερους εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ. Επομένως το Μεξικό ανήκει στη ζώνη των χωρών «ζωτικού ενδιαφέροντος» για τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Γι’ αυτό ποτέ στο παρελθόν δεν επετράπη σε αριστερό να εκλεγεί πρόεδρος του Μεξικού. Μέχρι και βλάβη του ηλεκτρονικού συστήματος καταμέτρησης των ψήφων έχει χρησιμοποιηθεί για αλλοίωση του εκλογικού αποτελέσματος. Ο Ομπραδόρ δεν είναι ούτε Φιντέλ Κάστρο ούτε Ούγκο Τσάβες. Είναι ένας κοινωνικός μεταρρυθμιστής που θεωρεί σαν επείγουσα προτεραιότητα την καταπολέμηση της φτώχειας και της εξαθλίωσης στη χώρα του. Σαν δήμαρχος της πόλης του Μεξικού βρήκε χρήματα για την εφαρμογή κοινωνικών προγραμμάτων και έφτασε μέχρι του σημείου να μειώσει για τον σκοπό αυτόν ακόμη και τις αποδοχές ανωτάτων δημοτικών υπαλλήλων. Απέναντι στο τάχα «τεχνοκρατικό» πρόγραμμα του νεαρού Καλντερόν, που έδωσε έμφαση στην ανάπτυξη (ανάπτυξη για ποιους άραγε;), ο Ομπραδόρ κατέβηκε στον εκλογικό στίβο, έχοντας να παρουσιάσει το πλούσιο κοινωνικό του έργο ως δημάρχου, και με το σύνθημα όσοι βρίσκονται στην κορυφή και όσοι έχουν χρήματα δεν μπορούν να καταπιέζουν τα «χαμηλά στρώματα». Δύσκολο είναι να διαφωνήσει κανείς μαζί του, εκτός από τους πωρωμένους και τους κοινωνικά ανάλγητους, δηλαδή τους Μπους-ανθρώπους!
2 Ο «Μεγάλος αδελφός» του πασίγνωστου προφητικού έργου του Όργουελ απέκτησε πολλά «αδέλφια» και στην Ευρώπη! Πέρα από την ηλεκτρονική παρακολούθηση των Αμερικανών από την Υπηρεσία Ηλεκτρονικής Κατασκοπείας (την NSA), που δρα με πρόφαση την προστασία των ΗΠΑ από τους τρομοκράτες του Μπιν Λάντεν, έχουμε και στην Ευρώπη την παρουσία των διακλαδώσεων της NSA. Και φυσικά δεν θα μπορούσε να λείψει η Ελλάδα με την πάντα πρόθυμη για τα πάντα πολιτική της ηγεσία! Αυτή την εντύπωση σχημάτισα, διαβάζοντας αυτά τα λίγα στοιχεία που συνέλεξε η έρευνα για τις υποκλοπές. Δεν έχει σημασία όμως το τι επιδιώκει ο «Μεγάλος αδελφός». Μεγαλύτερη σημασία έχει το γεγονός ότι πάντα βρίσκονται πρόθυμοι υπηρέτες, για να διευκολύνουν και τις πλέον ανήθικες επιδιώξεις και να χαλκεύσουν δεσμά εις βάρος των συνανθρώπων τους. Μου ήρθε στον νου ένα ανέκδοτο που είχα διαβάσει νεαρός φοιτητής και μου έκανε τρομερή εντύπωση τότε. Θα σας το διηγηθώ με μεγάλη συντομία. Όταν ο άνθρωπος εφηύρε το τσεκούρι, το γεγονός αυτό διαδόθηκε αστραπιαία παντού και στο δάσος. Τα δέντρα αναστατώθηκαν και τρομοκρατήθηκαν. Η είδηση ήταν τρομερή για τη ζωή των δέντρων. Τότε, αποφασίστηκε γενική συνέλευση στο δάσος με συμμετοχή όλων των δέντρων, για να βρεθούν τρόποι αντιμετώπισης της μεγάλης απειλής από την εφεύρεση του τσεκουριού. Μίλησαν τα περισσότερα δέντρα και πρότειναν διάφορα. Στο τέλος ένας γερο-πλάτανος που άκουγε μέχρι τότε σιωπηλός σηκώθηκε και είπε: «Τίποτα δεν μπορεί να κάνει ο άνθρωπος με το τσεκούρι, αν δεν βρεθεί από μας ο προδότης»! Και ο προδότης ήταν το στειλιάρι του τσεκουριού. Χωρίς το ξύλινο στειλιάρι το τσεκούρι δεν μπορεί να κόψει το δέντρο. Και ο «Μεγάλος αδελφός», όπως και να λέγεται αυτός, δεν θα μπορούσε ποτέ να απειλήσει τους πολίτες, αν δεν βρίσκονταν από μας οι προδότες. Αυτοί οι εφευρέτες των «κοριών» των μικροτσίπς, της κάμερας και όλων των άλλων εξαρτημάτων των ηλεκτρονικών δικτύων παρακολούθησης είναι οι προδότες μαζί με τους πρόθυμους για τα πάντα πολιτικούς. Οι εφευρέτες εισπράττουν τις αστρονομικές αποδοχές τους και οι πολιτικοί την προβολή τους και τη στήριξή τους. Η δική μας απορία είναι εάν έχει τα κότσια ο Κώστας Καραμανλής (και φυσικά και την πολιτική βούληση) να αξιοποιήσει το πόρισμα της έρευνας για τις τηλεφωνικές υποκλοπές που έγιναν επί των ημερών του με το πρόσχημα της ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων. Για τα πάντα κάποια δικαιολογία πάντα θα βρεθεί. Θα μπορέσει ο Καραμανλής να τιμωρήσει, με την ποινή που τους αξίζει, αυτούς τους προδότες της ελευθερίας των ελλήνων πολιτών και της αξιοπρέπειάς μας ή το πόρισμα θα ενταφιαστεί, όπως συνήθως; Δεν βλέπουμε τους ενόχους να έχουν τρομάξει. Και γι’ αυτό φοβόμαστε ότι η υπόθεση θα ξεχαστεί!