Πόλεμος χαρακωμάτων στο περιβάλλον του

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση συνεργάτη του Γιώργου που χρεώνει στον κ. Παμπούκη αρνητικά παραπολιτικά δημοσιεύματα εις βάρος του. Ή ότι είναι θετικό που αυτή τη στιγμή ο Χάρης είναι «έξω» από την καθημερινή πολιτική, γιατί πολλές φορές η αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων βγαίνει προς τα έξω.

Την ίδια ώρα στο στόχαστρο ορισμένων άλλων έχει μπει ο κ. Γερουλάνος.

Δεν είναι λίγοι οι συνεργάτες του Γιώργου που βλέπουν ως ανταγωνιστή τον διευθυντή του προέδρου, ο οποίος τι απαντά σε όλα αυτά; Ότι κάθε φορά που ο Παπανδρέου επιλέγει έναν συνεργάτη του, φροντίζουμε οι υπόλοιποι να συνεργαζόμαστε μαζί του με χαμηλούς τόνους.

Ορισμένα στελέχη έχουν παρατηρήσει επίσης εδώ και λίγο χρονικό διάστημα πως υπάρχει μια επιφύλαξη ως προς τον κ. Γερουλάνο από τον συνεργάτη του κ. Παπανδρέου Δημήτρη Δρούτσα, ο οποίος χειρίζεται τα διεθνή θέματα. Ίσως να φταίει γι’ αυτήν την «αντιπαλότητα» ο ανταγωνισμός ή η μη καλή συνεννόηση με όλους τους άλλους επιτελείς. Ποιο είναι το άγχος του; Να μη δημιουργούνται ζητήματα για τα οποία δεν είναι ενήμερος και εξάπτουν την ανησυχία του. Γενικώς στον κ. Δρούτσα χρεώνουν ότι είναι άτομο ιδιαίτερα ανασφαλές και γι’ αυτό υπάρχει αυτή η κινητικότητα από την πλευρά του, προκειμένου να αποδείξει, όπως λένε, τη σημασία που έχει για τον Παπανδρέου το να είναι δίπλα του.

Ωστόσο, κάποιοι άλλοι συνεργάτες, πιο έμπειροι πολιτικά, θεωρούν ότι όλα αυτά δεν είναι τίποτα άλλο παρά η προσπάθεια ορισμένων να κάνουν μέρος του προβλήματος τον κ. Παπανδρέου. Γι’ αυτό και επισημαίνουν ότι «το μεγάλο λάθος που έκανε ο Παπανδρέου είναι ότι δεν είπε τι κόμμα παρέλαβε. Ένα κόμμα σάπιο, σαν της Σοβιετικής Ένωσης λίγο πριν από την πτώση».

Δέκτης παρόμοιων προβληματισμών γίνεται καθημερινά η κ. Βάρτζελη, όχι μόνο σε ό,τι αφορά τη μουρμούρα των βουλευτών που δεν αξιοποιήθηκαν στον τελευταίο κομματικό ανασχηματισμό, αλλά και για τα μέτρα που ενδεχομένως πρέπει να λάβει ο αρχηγός της παράταξης. Αυτό που ωστόσο την πείραξε περισσότερο, και δείχνει το μέγεθος της ανησυχίας που επικρατεί στο εσωτερικό του επιτελείου του κ. Παπανδρέου, είναι κάτι που άκουσε στους διαδρόμους της Βουλής από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ με αφορμή την αποπομπή Φλωρίδη, που τη μια ημέρα ο Γιώργος τον απέπεμψε από συντονιστή και την επομένη τού ζήτησε συγγνώμη: «Θα βρίσουμε και εμείς τον Παπανδρέου και μετά θα μας ζητήσει συγγνώμη και έτσι θα πιάσουμε συζήτηση μαζί του».

Φόβοι για ανατροπή του Παπανδρέου

Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, με όλο αυτό το κλίμα που έχει δημιουργηθεί, συνιστά σε όλους ψυχραιμία. Αν και αυτό είναι το τελευταίο που μπορούν να επιδείξουν στη Χαριλάου Τρικούπη. Ακόμη και φόβος ανατροπής του υπάρχει και εκφράζεται από ορισμένους που είναι δίπλα του.

Τα πράγματα είναι… περίπου ανεξέλεγκτα. Δεν διστάζουν να πουν ότι κινδυνεύει η συνοχή της δημοκρατικής παράταξης και επισημαίνουν ότι το ΠΑΣΟΚ θα περάσει δύσκολες στιγμές, ιδίως μετά τις δημοτικές εκλογές. Παράλληλα, ο κ. Παπανδρέου, για να κατασιγάσει το αρνητικό κλίμα και τις παρασκηνιακές κινήσεις των βουλευτών, έχει δώσει εντολή στην διευθύντρια της Κοινοβουλευτικής Ομάδας να κάνει σαφές προς όλους τους βουλευτές ότι όλοι θα αξιοποιηθούν. Και ότι οι αλλαγές που έκανε στα κομματικά όργανα δεν είναι οι τελευταίες. Αμέσως μετά τις δημοτικές εκλογές θα προχωρήσει σε σαρωτικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα, ακόμη και στο Πολιτικό Συμβούλιο.

Θέλουν έτσι να δείξουν ότι αν οι εκλογές δεν έχουν θετική έκβαση, ο κ. Παπανδρέου θα αλλάξει ριζικά στάση και συμπεριφορά απέναντι στα στελέχη του.

Αυτή την ώρα γίνονται προσπάθειες να αποτρέψουν ένα καλοκαίρι εσωστρέφειας και να δημιουργηθεί σχέδιο πολιτικής παρέμβασης που θα αναδεικνύει προβλήματα που εξαιτίας της πολιτικής της ΝΔ δημιουργούνται στην καθημερινότητα των πολιτών. Ένα από τα θέματα αυτά θα μπορούσε να ήταν η παιδεία.

Στην Κοινοβουλευτική Ομάδα ορισμένοι έχουν βάλει στο μάτι και την Τίνα Μπιρμπίλη, η οποία λέγεται ότι μεσολάβησε προκειμένου να αξιοποιηθούν οι κύριος Μπένος και Τσακλίδης στους συντονιστές, ενώ κάποιοι τρίτοι έχουν παρατηρήσει ότι υπάρχει διάσταση απόψεων μεταξύ της κ. Βάρτζελη και του κ. Τσούρα σε διάφορα οργανωτικά και πολιτικά ζητήματα που έχουν σχέση και με τις παρουσίες του κ. Παπανδρέου στις διάφορες επισκέψεις που κάνει στην επαρχία.

Με όλη αυτή την κατάσταση που επικρατεί υπάρχουν δυστυχώς και οι ψωνισμένοι. Ναι, αυτοί που αισθάνονται ότι κάνουν πολιτική καριέρα δίπλα στον κ. Παπανδρέου και πως αν γίνει -όποτε γίνει- πρωθυπουργός ο Γιώργος, τότε αυτοί θα λύνουν και θα δένουν στο Μαξίμου, έχοντας απεριόριστη εξουσία. Ακόμη μια κατηγορία είναι οι… είλωτες, εκείνοι δηλαδή που είναι συνεχώς δίπλα στον αρχηγό, σε κάθε του βήμα, όπως ο Νίκος Ζιώγας, χωρίς κανέναν πολιτικό ρόλο, αλλά που κάνουν όλη τη «λάντζα» για να φαίνεται ο Παπανδρέου έτοιμος σε όλα. Παρ’ όλα αυτά, ακόμη και στην περίπτωση αυτή, υπάρχουν ορισμένοι συνεργάτες του Γιώργου Παπανδρέου που θεωρούν ότι ο κ. Ζιώγας μιλάει παραπάνω απ’ ό,τι θα έπρεπε σε δημοσιογράφους. Η αλήθεια όμως είναι πως ο κ. Ζιώγας αδίκως κατηγορείται, γιατί, πολύ απλά, δεν μιλάει σε δημοσιογράφους και δεν… διαρρέει τίποτα. Και εδώ πρόκειται για τα διάφορα συμφέροντα των υπολοίπων που δεν βλέπουν με καλό μάτι τον σύμβουλο του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ επειδή είναι συνεχώς μαζί του, κάτι που για τον ίδιον τον κ. Ζιώγα δεν γνωρίζουμε αν είναι τύχη ή… ατυχία.

Η περίπτωση του Δημήτρη Δόλη είναι ξεχωριστή. Πρώην βουλευτής στην Αυστραλία, έφτασε μέχρι και πρωθυπουργός να γίνει, αλλά επέλεξε να βρίσκεται δίπλα στον Παπανδρέου, με τον οποίο έχει άνεση και μιλά πολιτικά μαζί του δίχως φόβο.

Ανέλαβε, με δική του επιλογή, τον τομέα του απόδημου Ελληνισμού, όχι γιατί αισθάνεται απόδημος επειδή ήρθε από την Αυστραλία, αλλά γιατί ήθελε στο ΠΑΣΟΚ να έχει το κεφάλι του ήσυχο, να μην εμπλέκεται κανείς άλλος στα πόδια του. Ξέρει τι εστί ΠΑΣΟΚος και θέλει να μένει μακριά απ’ όλες τις ίντριγκες. Ωστόσο πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που θα υπονομεύουν. Τι τους απαντά ο ίδιος; Εγώ μετά την ήττα έμεινα στο ΠΑΣΟΚ και στον Γιώργο. Κάποιοι άλλοι «λάκισαν». Εκτιμά τις προσπάθειες που κάνει ο κ. Γερουλάνος, για τον οποίο αναφέρει συχνά πυκνά ότι έχει ανοίξει το παιχνίδι, τους δέχεται όλους, χωρίς αποκλεισμούς, ενώ είναι από τους λίγους που πιστεύουν ότι ο Παπανδρέου θα κερδίσει τις εκλογές όποτε και αν γίνουν.

Για όλα αυτά πάντως που συμβαίνουν με τους συνεργάτες του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, όσοι γνωρίζουν λένε ότι είχαν αρχίσει από τότε που ο Γιώργος ήταν υπουργός Εξωτερικών. Εκεί αναπτύχθηκαν οι πρώτες κόντρες και οι πρώτοι ανταγωνισμοί μεταξύ τους, καθώς επικρατούσε ένα σύστημα εξουσίας που μόνο ο Παπανδρέου ήξερε να ελέγχει, αν βέβαια το ήλεγχε…

Εκεί άλλωστε υπήρχε και ο τρόπος, ο πολιτικός και ο οικονομικός, να ασκείται πολιτική υπέρ διαφόρων θεμάτων που τελικό στόχο είχαν την ανάδειξη του Παπανδρέου σε πρόσωπο πρώτης γραμμής με στόχο την ηγεσία.