«ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΩ Η ΕΛΛΑΔΑ…» ΜΕ ΚΡΥΩΝΕΙ, ΚΙ ΕΝΩ Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΙΕΙ ΚΟΡΜΙΑ, ΕΓΩ ΤΟΝ ΝΙΩΘΩ ΧΙΟΝΙ

… αθάνατοι πυρποληταί
Ούνικων ναυαρχίδων
καί τού Ζαλόγγου χορευταί,
δημιουργοί ελπίδων

δια πάσαν ανθρωπότητα
ήτις ήθελε υπάρξει,
πώς γίναμε μηδενικά
στήν σκέψιν καί τήν πράξιν;

Ποιος κερατάς ή διάβολος
εμβήκε στό κορμί μας
και χάσαμε τήν αίγλην μας
και πάσαν τήν ορμή μας;

Ποιά μοίρα μάς συνήντησε
στά Μαρμαρένια Αλώνια
καί γίναμε από ήρωες
λεχρίτες καί κωθώνια;

Πώς γίναμε όλοι βουλευταί
πλειστάκις βολεμένοι
κι από πολύ οξύνοες
φούφληδες και βλαμένοι;

Πώς χάσαμε τόν ανδρισμό
καί γίναμε κουνίστρες
κι από χοντρά πλοιό-σχοινα
χάντρες καί κουβαρίστρες;

Πώς απ’ την σπάθη φτάσαμε
να ‘μαστε νυχοκόπτες
κι από αγρίμια τολμηρά
εισπράκτορες κι επόπτες;

Επόπτες τού Ρουφιανιστάν
πού μπαίνουν όπου λάχει
κι απομυζούν τον κόπο μας
ως γδάρτες και φελάχοι;
Πώς ξεπουλάμε σώματα
ψυχές, νοημοσύνη
στήν κλίνη των πουταναριών
χωρίς αιδώ κι ευθύνη;

Πώς περπατάμε σωρηδόν
ως ποίμνια προβάτων
έχοντες εις τά ώτα μας
τα «κινητά» των γάτων;

Πώς φτάσαμε στά έσχατα,
στήν ανικανοσύνη
καί μάς πηδούσι τάς γυνάς
Ρώσοι, Αλβανοί και κτήνη;

Πού ‘ναι τό πέος τό αμβλύ
πού καμαρώναμε όλοι
κι αντί αυτού προτάσσουμε
μπάμια από περιβόλι;

Τέλος καί πάντων, δηλαδή
σύν άλλοις λόγοις ήτοι,
δέν ομιλούνε διά σχοινί
στού αυτόχειρος τό σπίτι.
Ξέρω, θά μέ υβρίσετε
διά πορνοθηρία,
σκεφτείτε όμως κι ύστερα
βγάλτε ετυμηγορία.

Κοιτάξτε τήν παιδεία μας
κοιτάξτε τήν υγεία
τά διαβολοσκορπίσματα
τήν θρησκειο-μαγεία.

Τά απέραντα καί αναιδή
παντός καιρού αδελφάτα
κι ίσως νά μάθετε γιατί
πατήσατε τήν γάτα.

Αλλοίμονον εις τόν βοσκό
σάν φάει παντεσπάνι
άρδην αλλάζει η φύση του
καί απαιτεί φουστάνι.

Αλλοίμονον στόν γεωργό
πού πήρε λιμουζίνα
καί στόν ψαρά πού απόκτησε
γιότ καί μαζί μαρίνα.

Αλλοίμονον στήν εργατιά
πού γίνεται αφέντης
καί πού τό χτές της ξαστοχά
ως άτιμος καί ψεύτης.

Γιά νά περάσεις απ’ τήν μιά
θάλασσα εις τήν άλλη
δέν γίνεται νά μήν βραχείς
ή νά μήν γίνεις χάλι.

Αυτό ο λαός μας ξέχασε
καί ταξιδεύει χώρια
μόνος καί ανερμάτιστος
μέ είκοσι μποφόρια.
……………………………….

Τώρα πού θά πάτε διακοπές καί θα νιώσετε στό κορμάκι σας
το χειρουργικό εργαλείο τής κλεψιάς, τής ακρίβειας, τού ψεύδους,
τής απάτης, τής καθ’ οδόν καρμανιόλας, αν ζήσετε καί γυρίσετε
μέ τό καλό, τότε νά μέ κρίνετε για όσα παραπάνω έγραψα. Στό καλό.