“Η ΕΠΙ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΟΔΟΥ ΕΞΟΔΟΣ ΤΩΝ ΜΥΡΙΩΝ” ΚΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ

Μακρύς ο δρόμος τής ζωής
μέ εμπόδια και λάκκους
εκεί μπορείς και συναντάς
μυριάδες βρικολάκους.
.
Ούτε σταυρός ή προσευχή
μπορεί να σέ γλιτώσει
ρωτήστε όποιον έζησε
και τί έχει πληρώσει.
.
Περίεργο μηχάνημα
είν’ η ζωή στ’ αλήθεια
πού άλλοι τήν κουρδίζουνε
και σύ ζητάς βοήθεια.

Τήν μιά πηγαίνει λίγο εμπρός
πίσω πάει την άλλη
ως ωρολόγιο παλιό
ως πιστολιού σκανδάλη.
.
Περίεργο μηχάνημα
που πρέπει να λαδώσεις
πολλές φορές τοίς μετρητοίς
και άλλοτε με δόσεις.
.
Ορειβατεί ο άνθρωπος
σέ εποχές δυστήνους
έχοντας μοίρα αβάσταχτη
όπως αυτή τού κτήνους.
.
Αυτά είναι κοινότοπα
πού ανέφερα πιό πάνω
σοφίες κάποιας αγοράς
μά πρέπει νά τό κάνω.
.
Είν’ η γνωστή εισαγωγή
σε κάθε λειτουργία
όταν οι ψάλτες τραγουδούν
κι ο νούς έχει αργία.
.
Αυτή παιδιά είν’ η ζωή
και σ’ όποιονε αρέσει
ένα Καζίνο πού όταν μπεις
εξέρχεσαι μέ φέσι.
.
Δρόμος λοιπόν είν’ η ζωή
και κάτι λίγο ακόμα:
κάτι σάν Ιερά Οδός
μέ ΕΥΔΑΠ καί χώμα.
.
Κάτι πού μοιάζει Κόσσοβο
χιλιοβοβαρδισμένο
μέ λάκκους, μ’ αναχώματα
μέ θάνατο ζωσμένο.
.
Οιδίπους επί Κολωνώ
μιά σκέτη τραγωδία
νά προχωράς ακίνητος
νά νιώθεις αηδία.
.
Μυριάδες αυτοκίνητα
λές κι είναι καρφωμένα.
Ένα μακρύ τρελάδικο
καί τά σκυλιά λυμένα.
.
Δρόμος μακρύς είν’ η ζωή
μέ τρύπες, μέ ξινάρια
ωσάν μπορντέλο πού άναψε
τά κόκκινα φανάρια.
.
Καί σύ πηγαίνεις στήν δουλειά
κι αδημονείς νά φτάσεις,
έλα πού όμως η ΕΥΔΑΠ
επλήθυνε τίς στάσεις.
.
Δρόμος μακρύς είν’ η ζωή
καί θά μακρύνει κι άλλο
όταν ο κάθε Υπουργός
μοιάζει μέ παπαγάλο.
.
Τα ίδια Παντελάκη μου
τα ίδια Παντελή μου
σε μιά Βουλή ζατρίκιο
με πιόνια, αφελή μου.
.
Δρόμος μακρύς είν’ η ζωή
μέ Τυφλοποντικάδες
κι εσύ ο βλάκας, ο ραγιάς
και άλλοι οι αγάδες.
.
Όμως μην απελπίζεσαι
ρίψασπις μην ποιείσαι
υπάρχει κι άλλη δεύτερη
γι’ αυτήν να προπονείσαι.
.
Άν θά σέ φέρει ο δρόμος σου
στού Κολωνού τα μέρη
έχε κι ένα αντίσκηνο
νά βγάλεις καλοκαίρι.

……………………………………………….
……………………………………………….

Κατά την αρχαιότητα, οι οδεύοντες προς την Ελευσίνα
για τα Ελευσίνια Μυστήρια, μέσω της γνωστής μας Ιεράς Οδού,
ανεβασμένοι επί αμαξών “Έψαλλαν τα εξ αμάξης”
στους κυβερνώντες. Επί των ημερών μας, οι μόνοι
που ψάλλουν είναι οι παπάδες και οι βαρυποινίτες Δεσποτάδες.