υπουργείο Εξω(φρεν)ικών

-Υπουργός Εξωτερικών και… Εμπορικής Ναυτιλίας θα μπορούσε να μετονομασθεί η αρχηγός της ελληνικής διπλωματίας, Ντ. Μπακογιάννη, αφού με ομιλία της στη Ναυτιλιακή Λέσχη στον Πειραιά, παρουσία και του υπουργού Μαν. Κεφαλογιάννη και πλήθους μεγαλοεφοπλιστών, προανήγγειλε μέτρα που προτίθεται να λάβει η κυβέρνηση «για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα του ελληνικού νηολογίου»… Σεμνά και όχι τόσο ταπεινά, όπως άλλωστε μας έχει συνηθίσει το Μητσοτακαίικο, συμπεριέλαβε λοιπόν στις άτυπες αρμοδιότητές της και τη «ναυτιλιακή διπλωματία»… Όταν βεβαίως έχεις μεγάλο πολιτικό εκτόπισμα (τουνάζ στη γλώσσα των εφοπλιστών), είναι φυσικό ότι σε παρακολουθεί αμήχανος και πάντα χαμογελαστός ο απλός… λεμβούχος Κεφαλογιάννης και ας έχει και αυτός κρητική καταγωγή και υπερηφάνεια… Αν ήμουν στη θέση του, θα έδινα διάλεξη στη Διπλωματική Ακαδημία με θέμα «Η διπλωματία των πλοίων», παρουσία και της υπουργού Εξωτερικών… Αλλά ο Μανώλης είναι ευγενής και μετά την εμπειρία του στα Αραβικά Εμιράτα έχει γίνει λιγομίλητος… Στοιχηματίζω πάντως ότι μετά την ψήφιση των νέων ευνοϊκών μέτρων για τους εφοπλιστές, που δημοσιοποίησε η υπουργός… Εξωτερικής Ναυτιλίας (ο Αργοσαρωνικός παραμένει ακόμη στα χέρια του Μανώλη…), ένα από τα πρώτα υπερδεξαμενόπλοια που θα υψώσουν και πάλι ελληνική σημαία θα βαπτισθεί «Ντόρα Μπ.», ίσως κάποιο μικρότερο πλοίο «ξηρού φορτίου» να το βαφτίσουν «Μανώλης Κ.»… Χαράς ευαγγέλια, όπως μαθαίνω, στους εφοπλιστικούς κύκλους, ίδιες χαρές και μεταξύ των… φιλιππινέζων και πακιστανών ναυτεργατών, που ετοιμάζονται να στελεχώσουν τα ελληνόκτητα πλοία. Μαντεύετε βεβαίως τα συναισθήματα των ελλήνων ναυτικών, όσων τέλος πάντων απέμειναν στο ΝΑΤ, από αυτά τα νεώτερα «εκσυγχρονιστικά» μέτρα, στον βωμό της παγκοσμιοποίησης και του διεθνούς ανταγωνισμού.

– Δεν ιδρώνει το αυτί τους… Εννοώ του αμερικανού Προέδρου Τζ. Μπους και της σκληροπυρηνικής ηγετικής ομάδας στην Ουάσινγκτον από τη συνεχιζόμενη παγκόσμια κατακραυγή για τις φυλακές κολαστήριο στη βάση Γκουαντάναμο… Αλυσοδεμένοι κρατούμενοι, χωρίς δίκη και επίσημη κατηγορία, προτιμούν να αυτοκτονήσουν (;) παρά να υπομένουν τα καθημερινά βασανιστήρια, ψυχολογικά και όχι μόνον, και τον ανθρώπινο εξευτελισμό από τους αμερικανούς δεσμοφύλακες-πράκτορες… Προτροπές προς την αμερικανική ηγεσία διεθνών οργανισμών, συλλογικών οργάνων, κάθε άλλο παρά αντιαμερικανικών, όπως τελευταία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εξορκίζουν τον Πρόεδρο Μπους να κλείσει επιτέλους αυτό το μνημείο αμερικανικής βαρβαρότητας, το σύγχρονο Άουσβιτς… Και μόνο το γεγονός ότι στην ατζέντα των συνομιλιών της Συνάντησης Κορυφής ΗΠΑ-Ευρωπαϊκής Ένωσης, την επόμενη εβδομάδα, υπάρχει ως θέμα άτυπης συζήτησης το αίτημα των Δυτικοευρωπαίων (δεν μιλάμε για Ρώσους και άλλους αντιαμερικανούς «προπαγανδιστές») να κλείσουν, το συντομότερο, οι «θάλαμοι αναμονής» στο Γκουαντάναμο δείχνει σε ποιο χαμηλότατο επίπεδο έχει πέσει ο Λευκός Οίκος, στα μάτια της διεθνούς κοινότητας… Η βία φέρνει βία και η οργανωμένη «στρατιωτική τρομοκρατία», όπως εφαρμόζεται σήμερα από τις ΗΠΑ στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, φέρνει αντίστοιχες «τρομοκρατικές» αντιδράσεις, γενικά ποικίλες μορφές αντίστασης και ανταρτοπόλεμου… Όλα όμως αυτά φαίνεται ότι δεν έχουν πείσει τη «βαθιά θρησκευόμενη» ηγεσία της Ουάσινγκτον ότι έχει πάρει λάθος δρόμο… Και το λουτρό αίματος συνεχίζεται και ο φαύλος κύκλος των τρομοκρατικών-αντιστασιακών ενεργειών, παράλληλα με συνεχώς νέα μέτρα παρακολούθησης από τον «Μεγάλο Αδελφό» των πάντων και για τα πάντα… Τα είπε για το κολαστήριο στο Γκουαντάναμο στον αμερικανό Πρόεδρο Μπους, κατ’ ιδίαν και δημόσια, και η νέα Καγκελάριος της Γερμανίας Αγκ. Μέρκελ, χωρίς όμως αποτέλεσμα… Το φοβικό σύνδρομο από την τρομοκρατία έχει φαίνεται καταλάβει όλη την αμερικανική ηγεσία, που εγκλωβίστηκε σε μια αδιέξοδη πολιτική… Και εμείς, η μικρή και φιλειρηνική Ελλάδα, τι φταίμε, που είμαστε υποχρεωμένοι, ως στρατηγική σύμμαχος και νατοϊκή «εταίρα», να συνεισφέρουμε με χρήμα και στρατιωτικές δυνάμεις στην ενίσχυση ανά την υφήλιο των δημοκρατικών θεσμών… πυροσβεστικά μετά την εισβολή αμερικανικών «απελευθερωτικών» δυνάμεων…

– Υπάρχουν δύο ειδών πρέσβεις, επικεφαλής διευθύνσεων στο υπουργείο Εξωτερικών. Εκείνοι που, όταν συζητείται θέμα της αρμοδιότητάς τους συμμετέχουν στις εμπιστευτικές συσκέψεις και στα υπηρεσιακά ταξίδια, συνοδεύοντας την υπουργό Εξωτερικών, και εκείνοι που μαθαίνουν για τις νεότερες εξελίξεις από τις… εφημερίδες και τα ενημερωτικά σημειώματα που τους περιέρχονται, εκ των υστέρων, για ενημέρωση και αρχειοθέτηση… Στη δεύτερη κατηγορία φαίνεται ότι ανήκει ο διευθυντής των ελληνοτουρκικών υποθέσεων στο υπουργείο, αφού δεν τον πήρε μαζί της η υπουργός Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη στην Κωνσταντινούπολη στις συνομιλίες των δύο αντιπροσωπειών, έχασε και τη βαρκάδα στον Βόσπορο… Τυχαίο γεγονός ή μήπως διότι είχε υπηρετήσει προηγουμένως και ως διευθυντής του Διπλωματικού Γραφείου του τότε πρωθυπουργού Κων. Σημίτη; Για διακομματική εξωτερική πολιτική κόπτονται όλες οι εκάστοτε κυβερνήσεις, αλλά όσον αφορά την αξιολογική στελέχωση στο υπουργείο Εξωτερικών, ανάλογα με το ποιο είναι το κυβερνών κόμμα, ισχύει «οι δικοί μου» στα πάνω τους και οι «πράσινοι» και λοιποί «εκτεθειμένοι» λόγω προηγούμενης προϋπηρεσίας «στη γωνία» και βλέπουμε…

– Συνεχίζεται ο ακήρυχτος κλεφτοπόλεμος μεταξύ εμπορικών ακολούθων και διπλωματικών, με κερδισμένους κατά κράτος τους δεύτερους… Για τη θεσμική τους αναβάθμιση παλεύει ο κλάδος των οικονομικών και εμπορικών υπαλλήλων (ΟΕΥ) του υπουργείου και οι διπλωμάτες τούς τραβούν συνεχώς το χαλί, με όποιον τρόπο μπορούν… Μέχρι να το πάρουν απόφαση οι ΟΕΥ, είτε να ξαναεπιστρέψουν στο παραγωγικό υπουργείο από το οποίο αυτομόλησαν για… καλύτερη τύχη, ή να παραμείνουν οιονεί «φιλιππινέζες» στο αριστοκρατικό, κατά κατηγορίες υπαλλήλων, υπουργείο Εξωτερικών… Πολλά ειπώθηκαν στη γενική συνέλευση των ΟΕΥ, ομοψυχία και φιλοπόλεμη διάθεση έναντι των διπλωματικών, η οικονομική διπλωματία μπορεί να περιμένει…

– Δημοσιεύθηκε επιτέλους το Προεδρικό Διάταγμα με το οποίο συνιστώνται νέα γραφεία εμπορικών ακολούθων (ΟΕΥ), υπαγόμενα απευθείας στις πρεσβείες μας και ολοκληρώθηκε η κατανομή των οργανικών θέσεων. Παράλληλα καταργούνται ορισμένα γραφεία εμπορικών ακολούθων, που φαίνεται ότι δεν ενίσχυσαν τις εξαγωγές μας, αλλά ενίσχυσαν… τα οικονομικά όσων βολεύτηκαν με παχυλότατους μισθούς εξωτερικού σε αυτές τις περιζήτητες θέσεις… Και βεβαίως, όπως όλα στην Ελλάδα τα νομοσχέδια περιέχουν «φωτογραφικές» διατάξεις, δεν μπορούσε να γίνει εξαίρεση και σε αυτό το νομοσχέδιο. Διαβάζω λοιπόν (άρθρο 2, παρ. 1) του επίμαχου νομοσχεδίου ότι καταργούνται τα εμπορικά γραφεία των πρεσβειών μας στο Δουβλίνο και στην Κοπεγχάγη και στη συνέχεια (παράγρ. 2) τα παραπάνω γραφεία καταργούνται από… 1.1.2008. Απορώ, γιατί χρειάζονται δύο χρόνια περίπου για να καταργηθεί μια υπηρεσία… Μήπως για να συμπληρώσουν οι εκεί υπηρετούντες… συντάξιμο χρόνο πριν από την κατάργηση της οργανικής θέσης; Αθάνατη Ελλάδα, όλα σχεδόν τα νομοσχέδια αρχίζουν με το σκεπτικό, πρώτον, τι συμφέρει εμένα προσωπικά, δεύτερον, τι συμφέρει τη συντεχνία στην οποία ανήκω και τελευταίο, ποιο είναι το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον… Ε, το τελευταίο μπορεί να περιμένει και μερικά χρόνια…

Α. Κ.