Ταλαιπώρησαν και πάλι τους μικρομεσαίους

Επί Νέας Διακυβέρνησης λοιπόν προκηρύχθηκε το πρόγραμμα επιδότησης ΜΜΕ στους τομείς της μεταποίησης και του εμπορίου μέσω των ΠΕΠ (Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα) για όλη την Ελλάδα. Το υπουργείο Οικονομίας αποφάσισε, για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και απορρόφηση κονδυλίων, να αναθέσει τη διαχείριση του προγράμματος στις τράπεζες. Θεώρησε ότι έτσι θα βρεθούν εξειδικευμένα στελέχη κοντά στους επιχειρηματίες και θα προωθηθούν καλύτερα τα προγράμματα αυτά. Οι τράπεζες, σχεδόν όλες, από την πλευρά τους θέλησαν πολύ να το αναλάβουν, διότι θα είχαν την ευκαιρία να πείσουν κάθε ενδιαφερόμενο επενδυτή να πάρει ένα δάνειό τους για την κάλυψη της ίδιας συμμετοχής στην επένδυση. Θεώρησαν λοιπόν και οι επιχειρηματίες ότι θα είχαν κοντά την τράπεζά τους χωρίς επιπλέον κόστος και ταυτόχρονα θα τους απάλλασσαν από τον «βραχνά» των επιτήδειων συμβούλων.

Τι συνέβη όμως; Τα υποκαταστήματα των τραπεζών που κλήθηκαν να εξυπηρετήσουν αυτό το σύστημα δεν μπορούσαν τελικά να ενημερώσουν τους επιχειρηματίες. Οι αρμόδιοι υπάλληλοι φάνηκε ότι δεν είχαν οδηγίες, προσπαθούσαν να βγάλουν άκρη με τηλεφωνήματα σε άλλους συναδέλφους τους, ρωτούσαν δεξιά και αριστερά και τελικά δεν μπορούσαν να απαντήσουν. Υποτίθεται ότι οι τράπεζες -και ιδιαίτερα οι διευθύνσεις δικτύων- έκαναν σεμινάρια στους υπαλλήλους που όρισαν ως υπευθύνους του προγράμματος. Αυτά τα σεμινάρια, εκ του αποτελέσματος, είτε δεν έγιναν είτε δεν τα παρακολούθησαν πολλοί υπάλληλοι είτε όσοι τα παρακολούθησαν δεν αποκόμισαν καμία γνώση επί του προγράμματος. Σε κάθε περίπτωση οι υπάλληλοι δεν ήταν σε θέση να βοηθήσουν και παρέπεμπαν τους επιχειρηματίες είτε στους λογιστές τους (!) είτε σε συμβούλους. Επιπλέον, το ΥΠΕΘΟ και οι Περιφέρειες δεν είχαν δημιουργήσει μηχανισμό ενημέρωσης, επίλυσης ερωτημάτων και προβλημάτων. Το κεντρικό γραφείο ενημέρωσης (που ανήκει στη ΜΟΔ), με τρία τηλέφωνα για όλη την Ελλάδα, δεν ήταν αρκετό. Επιπροσθέτως, παρέπεμπαν στις τράπεζες για τα διαδικαστικά θέματα, ενώ οι τράπεζες, όπως προείπαμε, δεν μπορούσαν να επιλύσουν τα προβλήματα! Στο τέλος οι επιχειρηματίες έγιναν πάλι έρμαιο των «συμβούλων» που μέσω των πολύχρονων διασυνδέσεών τους ξέρουν πάντα πού να ρωτήσουν και πώς να δώσουν λύση.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το ΥΠΕΘΟ αποφάσισε φέτος για πρώτη φορά να αυτοματοποιήσει τις διαδικασίες με υποχρεωτική ηλεκτρονική υποβολή των προτάσεων. Υποτίθεται ότι αυτό θα έφερνε απλοποίηση των διαδικασιών. Θεωρητικά έτσι είναι, αλλά στην πράξη τίποτε δεν κάνουμε καλά σε αυτή τη χώρα. Να φανταστείτε ότι για να μπορέσει να γίνει ηλεκτρονική υποβολή θα πρέπει οι χρήστες να χρησιμοποιούν υποχρεωτικά προγράμματα της Microsoft. Αν χρησιμοποιούν λογισμικό άλλου κατασκευαστή, τότε, κατά τον εργολάβο τεχνικής υποστήριξης που έχει προσλάβει η ΜΟΔ του ΥΠΕΘΟ, «δεν μπορούν να καταθέσουν πρόταση για επιχορήγηση». Ελλάς, το μεγαλείο σου! Η φτωχή Ελλάς προωθεί το μονοπώλιο της Microsoft, όταν όλη η Ευρώπη προωθεί λογισμικό ανοιχτού κώδικα για την απεξάρτησή μας από τις μεγάλες εταιρείες λογισμικού! Επιπλέον, για να μπορέσει κάποιος να «τρέξει» την ειδική εφαρμογή που δημιούργησαν για την υποβολή των προτάσεων χρηματοδότησης, θα πρέπει να αφήσει τον υπολογιστή του ευάλωτο, ρίχνοντας στο ελάχιστο όλες τις ρυθμίσεις ασφαλείας που τον προστατεύουν κατά τη σύνδεσή του με το Διαδίκτυο. Μέσα λοιπόν από αυτόν τον κυκεώνα, όσοι καταφέρανε να καταθέσουν τις προτάσεις τους για επιχορήγηση πρέπει να νιώθουν ευτυχείς και χαρούμενοι. Οι υπεύθυνοι είμαστε σίγουροι ότι θα ανακοινώσουν την τεράστια επιτυχία του προγράμματος με ιδιαίτερη αναφορά στις «εύκολες» διαδικασίες! Κανέναν προφανώς δεν απασχολεί πόσες εργατοώρες χάθηκαν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (όπου συνήθως τις έχασε ο ίδιος ο επιχειρηματίας) για να μπορέσουν να γίνουν όλες αυτές οι «εύκολες» διαδικασίες και να συγκεντρωθούν τα απαραίτητα στοιχεία και δικαιολογητικά. Και μετά μιλάνε ακόμη για επανίδρυση…